فرهیختگان آنلاین: امیر قلعه‌نویی همین امروز باید این عکس را قاب کند و به دیوار اتاقش بزند. چرا؟ چون تصویر شفافی از شرایط نیمکت تیم ملی است و اگر همین حالا فکری برای آن نکند ممکن است خاطرات تلخ‌تری برایش بسازد. او روی نیمکت همین‌قدر تنهاست. این تنهایی به عدد و رقم نیست، به کیفیت ایده‌هاست. و این برآیندی از همه آن چیزی است که در تیم ملی دیده می‌شود. دستیاران امیر درست شبیه به همین تصویرند. در مقام مشاوره ناتوانند و در بزنگاه‌ها تغییری ایجاد نمی‌کنند.
تیم ملی دیشب ۲ امتیاز مهم را در تاشکند جا گذاشت و در طول ۹۰ دقیقه نیز نمایش شجاعانه‌ای نداشت. درست مثل ۲ بازی قبلی. تعویض‌ها هم کمکی نکرد. مثل کمک‌ها. ما مدت‌هاست شناور بازی نمی‌کنیم. خبری هم از آن فوتبال هجومی نیست. همین حالا اگر به گروه و جدول رده‌بندی نگاه کنیم، کمتر از قرقیزستان و کره‌شمالی گل زدیم. این باید برای کادرفنی تیم ملی هشداری نگران‌کننده باشد و آن را جدی بگیرد.
ما جام ملت‌های آسیا را به راحتی از دست دادیم. اما درسی از اشتباهاتمان نگرفتیم. شکست‌ها برای این هستند که عبرت بگیریم. علت آن را تحلیل کنیم و با پذیرش ایرادها به سمت اصلاح آن‌ها برویم. ایراد امروز مشخص است با این تفاوت که پذیرشی فعلا در کار نیست. تیم ملی روزهای دشوارتری را در پیش دارد و امیدواریم امیر قلعه‌نویی هر چه زودتر این ضعف بزرگ را ببیند برای تقویت تیم فنی‌اش اقدام کند.