زدوخوردها میان لبنان و رژیم‌صهیونیستی پس از انفجار پیجرها در روز سه‌شنبه هفته‌گذشته رشد قابل‌ملاحظه‌ای داشته است. هرچند طرفین به‌صورت رسمی ورود به جنگ را نمی‌پذیرند اما برخی ناظران نظامی معتقدند باید نام درگیری‌های کنونی را «جنگ سوم لبنان و رژیم‌صهیونیستی» دانست. پرتلفات‌ترین روزهای این درگیری، سه‌شنبه هفته‌گذشته و دوشنبه هفته جاری بوده‌اند. در روز سه‌شنبه با شکست اهداف حداکثری رژیم که تصمیم داشت با انفجار پیجرها هزاران نفر را به قتل برساند، چهارهزار نفر زخمی شده و تنها چهارده نفر به شهادت رسیدند.
با وجود شکست اهداف حداکثری رژیم اما تلفات برجای مانده نیز قابل‌ملاحظه بود، به‌گونه‌ای که پانصد نفر چشمان خود را به‌طور کامل از دست دادند. روز دوشنبه هفته جاری با وجود تعداد تلفات کلی کمتر، خونین‌تر بود. در این روز پانصد نفر شهید و ۱۶۵۰ نفر زخمی شدند.
روز گذشته نیز صهیونیست‌ها تا غروب سه موج حمله علیه لبنان انجام دادند تا مجموع شهدا به همراه تلفات روز دوشنبه به ۵۵۸ تن برسد. از این تعداد ۵۴ نفر کودک و ۹۴ نفر زن بودند. در مقابل حملات وحشیانه صهیونیست‌ها در این دو روز، مقاومت لبنان نیز بر دامنه اقدامات خود افزوده است. لبنانی‌ها روز گذشته برای اولین‌بار موشک‌های «فادی۳» را به‌کار گرفتند. تنها در یک واقعه پس از تلاش صهیونیست‌ها برای ترور فرمانده موشکی مقاومت لبنان در ضاحیه بیروت، 105 راکت به‌سمت شمال سرزمین‌های اشغالی پرتاب شد. تصاویر و فیلم‌های منتشرشده نشان می‌دهد ده‌ها اصابت موفق به پایگاه‌های نظامی رژیم صورت گرفته است. علی‌رغم ویرانی‌های گسترده، تل‌آویو تنها به زخمی شدن ۹ صهیونیست اعتراف کرده است.
پایگاه شمسون مرکز تجهیز فرماندهی و واحد تجهیز منطقه‌ای، یکی از این پایگاه‌هاست که با راکت‌های سنگین فادی3 مورد حمله واقع شده است. مقاومت همچنین شهرک صهیونیستی «روش‌بینا» را در شهر صفد در شمال فلسطین اشغالی هدف قرار داد. مخازن موجود در پایگاه «نیمرا» دیگر هدف لبنان در اراضی شمال فلسطین اشغالی بود. این گروه طی دو روز اخیر فرودگاه نظامی «مگیدو» در غرب «العفوله» را سه‌بار و همچنین پایگاه «رامات دیوید»، «عاموس» و کارخانه مواد منفجره را هدف قرار داده است.
رشد کمی و کیفی پاسخ‌های مقاومت لبنان علیه صهیونیست‌ها در حوزه اهداف و تسلیحات به‌کار گرفته این واقعیت را آشکار ساخته که لبنانی‌ها طعمه‌ای گلوگیر برای جبهه مقابلند. به‌نظر نمی‌رسد از آنجا که جنگ برای تل‌آویو تبدیل به جنگ برای بقا شده است، صهیونیست‌ها پس از تحمل ضربات لبنان دست از شرارت بکشند، اما این اتفاق با وجود ضایعاتی که برای مقاومت دارد، می‌تواند عمق بحران برای رژیم را افزایش دهد.
غرب و رژیم، اهداف و سناریوهای مختلفی علیه لبنان طراحی کرده‌اند که در ادامه بررسی شده‌اند.
1. تعیین‌تکلیف شمال
رهبران رژیم به شکل علنی در رسانه‌ها و همچنین در پیام‌های خود از طریق واسطه‌ها تاکید کرده‌اند هدف‌شان بازگرداندن ساکنان شمال به خانه است. براساس نقل‌های مختلف بین شصت تا دویست هزار شهرک‌نشین پس از آغاز حملات مقاومت لبنان از هشت اکتبر، منازل خود در شمال را ترک کرده‌اند. شهرک‌نشینان آواره معتقدند امکان وقوع حمله‌ای مشابه هفت اکتبر از سمت لبنان وجود دارد و تا ارتش نتواند منطقه حائلی میان آنها و مقاومت ایجاد کند، به منازل خود باز نخواهند گشت. بر همین اساس تل‌آویو طی دوازده ماه گذشته تلاش کرده با اعمال فشار، مقاومت لبنان را مجبور به عقب‌نشینی تا پشت رودخانه لیطانی کند. این رودخانه بین ده تا سی کیلومتر با مرز فلسطین اشغالی فاصله دارد. صهیونیست‌ها در ابتدای جنگ خواهان برچیدن زیرساخت‌های مقاومت در آن بودند اما برخی اخبار نشان می‌دهد آنها امروزه خواستار تخلیه جمعیتی این منطقه شده‌اند. از این رو حملات صهیونیست‌ها بر نوار جنوبی متمرکز است و تهاجم‌ها علیه اهدافی در بیروت نیز به بهانه مسائل جنوب صورت گرفته است؛ ازجمله حمله به جلسه شورای فرماندهی یگان رضوان که وظیفه حمله به الجلیل در یک جنگ گسترده را برعهده دارد.
2. جنگ محدود برای تضعیف مقاومت لبنان
صهیونیست‌ها سیاستی به نام «چمن‌زنی» دارند که بیشتر علیه مقاومت غزه اجرایی شده است. براساس این سیاست، تل‌آویو در مقاطع زمانی مختلف برای نابودی زیرساخت‌ها و امکاناتی که به‌مرور زمان ایجاد و انباشت شده، جنگی کوتاه را ایجاد می‌کند. با وجود اجرای مکرر آن علیه غزه، اما از زمان جنگ 33 روزه سال 2006 فرصت تکرار آن علیه لبنان به وجود نیامده بود. صهیونیست‌ها بر این گمانند که اگر طی جنگ طوفان‌الاقصی ضرباتی سنگین به لبنان وارد نکنند، احتمالا تا سال‌ها چنین فرصتی به دست نخواهد آمد. از بین بردن بافت کشاورزی و مسکونی جنوب برای آواره کردن مردم متحد مقاومت، ترور رهبران و بمباران زیرساخت‌های تولید و ذخیره سلاح ازجمله اهداف صهیونیست‌ها در این راستاست.
3. تسلط بر لبنان
تا پیش از حمله پیشدستانه هفت اکتبر، جمع‌بندی جبهه غربی-صهیونیستی تحرکات هماهنگ برای سرکوب مرحله‌ای مقاومت از فلسطین، لبنان تا عراق بود. با این‌حال حمله پیشدستانه هفت اکتبر و غرق شدن ناگهانی صهیونیست‌ها در غزه، ورق را تا حدی برگرداند. ضربات مختلف وارد شده به رژیم در طول جنگ برای صهیونیست‌ها و آمریکایی‌ها آشکار ساخته اجرایی کردن طرح سرکوب مرحله‌ای مقاومت آسان نیست. آنها این نکته را در روزهای اخیر نیز دریافته‌اند. پس از توطئه انفجار پیجرها در سه‌شنبه هفته گذشته و واقعه مشابه انفجار بی‌سیم‌ها در روز چهارشنبه که برای قتل پنج هزار نفر طراحی شده بود، مقاومت لبنان بر شدت حملات خود علیه مواضع رژیم در سرزمین‌های اشغالی افزود تا ظرفیت بالای خود را به رخ آنان بکشد. مقاومت و ظرفیت هضم بالای ضربات توسط لبنان، تردیدهایی جدی را درخصوص امکان سلطه بر این کشور به وجود آورده است.
متن کامل این گزارش را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.