از رضا امیر خانی تا علیرضا دبیر با حس دلسوزی برای ایران و آینده ایران سعی کرده اند بگویند؛ علی کریمی حیف شد و کاش در وطن می بود و به کشور خدمت می کرد. اما در واقع کریمی فقط فوتبالیست خوبی بوده و در همان دوره هم برای تیم ملی ایران در بازی حساس بازی نکرده است، یک بار داور را کتک زده است، پیراهن تیمی که بازی می کرده را به زمین کوبیده و همیشه با مربی و هم تیمی ها و مدیر عامل تیمش مشکل داشته است. کریمی همین است، انسان عصبی‌ای که فقط دوره‌ای خوب فوتبال بازی می‌کرده است.

این انسان عصبی حتی زمانی که سرمربی  ناموفقی هم بود به همه بی احترامی می کرد. چرا چنین فردی را برخی ها دوست دارند بر سر مملکت و جامعه و مسئولین بکوبند؟

این توئیت علی کریمی را نگاه کنید.‌ همه جهان از حجم خشونت نتانیاهو در تعجب است و اشک ها دیگر پاسخی به جنایت نیست؛ کریمی از او می خواهد که به کشتار مردم و کودکان ادامه بدهد!

خواهش می‌کنم این مسخره بازی که کریمی را ما به این روز انداختیم دست بردارید؛ کریمی همین بوده است، فقط کنش او روزی زمین فوتبال بود و داور را کتک می‌زد و حاضر نبود برای لج بازی با علی دایی برای تیم ملی کشورش بازی کند و حالا که دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد به سربازی برای نتانیاهو تبدیل شده است!

دست از کلیشه تحقیر خودمان بردارید. علی کریمی از اول به درد هیچ جا نمی خورده است. به جای تحقیر خودمان باید تاسف بخوریم که با علی کریمی هم وطن هستیم. کاش کریمی تابعیت اسرائیلی بگیرد تا اینقدر باعث خجالت ما ایرانیان در صحنه بین المللی نشود.