فرهیختگان: سرمربی اسپانیایی از قرار معلوم در نظر دارد تیمش را با سیستم 2-4-4 به میدان بفرستد. هرچند در طول بازی سیستم سرخپوشان 4 خطه می‌شد، به این ترتیب که مسعود ریگی نزدیک به خط دفاع بود و سروش رفیعی نیز جلوتر از او وظایف دفاعی و تهاجمی متفاوتی داشت. اما مساله‌ای که در سیستم مدنظر گاریدو در بازی با آهال به چشم می‌آمد، نقش پررنگ مدافعان کناری در حملات تیمش بود.

او به امیری و ایوب این ماموریت را داده بود که در حملات تیم نقش اصلی را ایفا کنند و به نوعی آزادی عمل زیادی داشته باشند. همین مساله باعث شد تیم حریف در چند صحنه از فضای پشت سر مدافعان کناری پرسپولیس استفاده کرده و صاحب موقعیت شود. به نظر می‌آید تفکرات گاریدو زیادی تهاجمی باشد و او بهترین دفاع را حمله می‌داند.

سرمربی اسپانیایی به پرسینگ و توپ‌گیری به‌موقع اصرار زیادی دارد و در تیم او از قرار معلوم هیچ بازیکنی اجازه ایستا بازی کردن را ندارد. با این شرایط بازیکنانی که دوندگی و قدرت بدنی بیشتری داشته باشند راحت‌تر از بقیه به ترکیب اصلی راه پیدا خواهند کرد. 

گاریدو در همان ابتدای اردوی ترکیه به ترکیب اولیه خود رسید و قصد داشت در هر سه بازی دوستانه تیمش را با ترکیب مدنظرش به میدان بفرستد که کیفیت بسیار پایین حریف دوم سرخپوشان در اردو برنامه وی را برهم زد.

درواقع در بازی دوم گاریدو ترکیب اصلی تیمش را به‌جز یکی دو نفر بازی نداد و فقط از نفرات ذخیره استفاده کرد. اما در بازی سوم شرایط فرق کرد و گاریدو ترکیب مدنظرش را از ابتدا راهی میدان کرد. گندوز، فرجی، کنعانی، امیری، ایوب، ریگی، رفیعی، احمدزاده، سلمانی، علیپور و آل‌کثیر بازیکنانی بودند که گاریدو آنها را به میدان فرستاد و به نظر می‌آید او در نظر داشته باشد که لیگ را با همین ترکیب آغاز کند.

در این بین گولسیانی چون دیر به تمرینات بدنسازی اضافه شد فعلا از ترکیب به دور است و پورعلی‌گنجی نیز نیاز به زمان دارد تا در فرم مسابقه قرار بگیرد.

متن کامل گزارش حمیدرضا اسکندری، خبرنگار گروه ورزش را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.