تاریخ : Mon 05 Aug 2024 - 11:35
کد خبر : 193766
سرویس خبری : نقد روز

هیچکس ترنس بدنیا نمی‌آید

حسینی، جامعه‌شناس فرهنگی در گفت‌وگو «فرهیختگان»:

هیچکس ترنس بدنیا نمی‌آید

سیدکمیل حسینی، جامعه‌شناس فرهنگی معتقد است هیچ‌کسی ترنس به دنیا نمی‌آید. آدم‌ها به تعبیری ترنس و همجنس‌خواه می‌شوند؛ در این امر تربیت و جامعه موثر است. ممکن است در زندگی کسی اتفاقاتی رخ دهد که هویت جنسی برایش جا نیفتد.

فرهیختگان: سیدکمیل حسینی، جامعه‌شناس فرهنگی در مصاحبه با فرهیختگان عنوان کرد: ترنس کسی است که مشکل جسمانی ندارد، یعنی ژنتیک او مشکل ندارد. اگر کروموزوم 23 او xx باشد زن و اگر xy باشد مرد است و این هم علی‌القاعده کروموزوم‌هایش درست است. هم هورمون‌ها و هم اندام‌های تناسلی و جنسی‌اش درست است و مشکلی ندارد.

مساله اینجاست که ترنس هویت خود را قبول ندارد، یعنی می‌گوید من پسری هستم که در بدن یک دختر گیر کرده‌ام یا من دختری هستم که در بدن یک پسر گیر کرده‌ام. این آدم ترنس می‌شود، بنابراین اختلالی است که در هویت ایجاد شده و جسم سالم است. ترنس‌ها به‌دلیل اینکه هویت‌شان درست جا نیفتاده، گرایش جنسی‌شان دچار آسیب شده، یعنی کسی که بدن زن دارد ولی هویت خود را مردانه می‌داند و کشش دارد با زن رابطه داشته باشد، لذا رابطه بیرونی رابطه دو زن با هم می‌شود و ممکن است تبدیل به رفتار همجنس‌خواهانه شود.

هیچ‌کسی ترنس به دنیا نمی‌آید. آدم‌ها به تعبیری ترنس و همجنس‌خواه می‌شوند. هیچ‌کسی این‌طور به دنیا نمی‌آید، چطور می‌شود که آدم‌ها این‌طور می‌شوند؟ اینکه می‌گویم این‌طور به دنیا نمی‌آیند، یعنی نه ژنتیکی و نه اندامی است. کسانی که مراجعه می‌کنند اندام زن دارد ولی می‌گوید من مرد هستم. همه مسائل جنسی آنها درست است، پس هیچ کس زیستی این‌طور به دنیا نمی‌آید. 

چطور می‌شود که ترنس می‌شوند؟ تربیت و جامعه موثر است. ممکن است در زندگی کسی اتفاقاتی رخ دهد که هویت جنسی برایش جا نیفتد، مثلا رفتار غلط والدین منجر به این امر شود. مادر چهار دختر داشته و پسر می‌خواسته و پنجمی هم دختر می‌شود. به این ‌خاطر که می‌خواهد عقده نداشتن پسر را خالی کند، موهای او را پسرانه می‌زند و لباس پسرانه تن او می‌کند و بازی پسرانه با او می‌کند و یکباره این بچه بزرگ می‌شود بدون اینکه هویت خود را درست پذیرفته باشد، پس در اینجا رفتار غلط والدین منجر به ترنس شدن فرزند شده است. 

گاهی اوقات احساس تبعیض باعث این امر می‌شود. مادر دوست داشت پسر داشته باشد اما دختر شد. برای اینکه مادر او را دوست داشته باشد پسر می‌شود و از دختر بودن خود بدش می‌آید. پدر بین دخترها و پسرها فرق می‌گذارد و پسر می‌گوید کاش دختر بودم، پس در اینجا تبعیض و رفتار غلط منجر به این امر شده است. محرومیت یکی دیگر از عوامل است.

اینکه می‌گوید چرا برادرم تا نصف شب بیرون است و کسی چیزی به او نمی‌گوید؟ دختر باید در خانه بماند و نمی‌گذارند کارهایی که دوست دارد انجام دهد، یعنی احساس محرومیتی می‌کند که منجر می‌شود از هویت خود دل‌زده شود. 

تصویر اندامی که دارد مربوط به جنس دیگری است، مثلا پسری که خیلی خوشگل است، همین‌طور که مدرسه رفته شوخی و جدی به او گفته‌اند تو دختری؟ من اگر سر خیابان بروم و کسی به من بگوید لباس شما کج است، دفعه اول می‌گویم اشتباه می‌کند ولی اگر سه، چهارنفر این را تکرار کنند ممکن است به‌خودم شک کنم که اشتباه می‌کنم. پسری که زیادی خوشگل است و بدن او ظرافت زنانه دارد، دست‌های کشیده و قشنگی دارد و بدن بی‌مویی دارد در مدرسه با این عنوان خطاب می‌شود که دختر است، پس به‌تدریج ممکن است این امر بر او تاثیر بگذارد. 

راه‌های جلوگیری از ترنس‌شدن این است که باید کاری کنید افراد هویت خود را بپذیرند. باید کاری کنیم که دختر از دختر بودن خود لذت ببرد و پسر هم از پسر بودن خود لذت ببرد. چه کارهایی می‌توان کرد که این‌طور شود؟ باید کاری کنیم که بچه احساس تبعیض و احیای محرومیت نکند و... . دختران شاد باشند که دختر هستند. پسرها هم همین‌طور. در خانواده، اجتماع، مدرسه و... از پسر بودن خود لذت ببرند. نظام آموزش‌وپرورش باید برای دختر یک‌جور باشد و برای پسر باید طور دیگری باشد.

متن کامل این گفت‌وگو را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.