تاریخ : Sat 20 Jul 2024 - 10:19
کد خبر : 193143
سرویس خبری : نقد روز

فرآیند فعلی انتخاب کابینه چه آسیب‌هایی برای پزشکیان دارد؟

از تصویر رئیس‌جمهور صیانت کنید؛

فرآیند فعلی انتخاب کابینه چه آسیب‌هایی برای پزشکیان دارد؟

قرار است پیشنهادهای کارگروه‌ها برای انتخاب اعضای کابینه دولت چهاردهم نهایتا به تایید شورای راهبری رسیده و برای انتخاب به پزشکیان ارائه شوند. مهم‌ترین نقد به این ساختار را می‌توان جای خالی رئیس‌جمهور در تعیین سازوکارهای شورا و سپردن عنان تصمیم‌گیری اولیه به اشخاص دیگر دانست.

فرهیختگان: بعد از انتخاب مسعود پزشکیان به‌عنوان نهمین رئیس‌جمهور ایران، برای تعیین اعضای کابینه یک شورای 16نفره تحت عنوان شورای راهبری انتقال دولت چهاردهم به ریاست محمدجواد ظریف تشکیل شد. مطابق آنچه ظریف اعلام کرده، ذیل این شورا پنج کارگروه اقتصادی، زیربنایی، فرهنگی، اجتماعی و (سیاسی، دفاعی و امنیتی) فعال شده و بیش از 450 نفر نیز عضو این کارگروه‌ها هستند. 

مهم‌ترین نقد به این ساختار را می‌توان جای خالی رئیس‌جمهور در تعیین سازوکارهای شورا و سپردن عنان تصمیم‌گیری اولیه به اشخاص دیگر دانست. این شیوه معرفی کاندیداهای تصدی کرسی‌های کابینه دولت چهاردهم با انتقادات زیادی به‌ویژه از جانب چهره‌های اصلاح‌طلب به‌عنوان بدنه حامی پزشکیان مواجه بوده و مواضع آنها نشان می‌دهد که فرآیند تعیین‌شده حتی در بدنه حامیان نیز با چالش مقبولیت مواجه است.

تاکنون اما عملکرد این شورا حتی توسط بدنه اصلاح‌طلبان که حامیان اصلی مسعود پزشکیان محسوب می‌شوند نیز مورد انتقاد قرار گرفته است. چهره‌های مختلفی از اصلاح‌طلبان تاکنون نسبت به رفتارهای سهم‌خواهانه گروه‌های سیاسی دارای نماینده در کمیته‌ها معترض شده‌اند ازجمله آنها می‌توان به بهزاد نبوی اشاره کرد.

از آنجایی که تاکید بر حقوق اقلیت‌های قومی و مذهبی یکی از اصلی‌ترین بخش‌های ادبیات انتخاباتی مسعود پزشکیان بوده است این نگرانی همواره مطرح بوده که دولت او برای پاسخ به وعده‌های انتخاباتی دچار قومیت‌زدگی شده و برخی از اعضای کابینه نیز متاثر از همین امر انتخاب شوند. اگرچه محمدجواد ظریف در گفت‌وگوی ویژگی خبری اعلام کرده که قومیت‌گرا بودن باعث رد شدن کاندیداهای حضور در کابینه خواهد بود اما اتفاقات چند روز اخیر باعث به وجود آمدن ابهاماتی در این‌باره شده است.

اتخاذ تصمیمات اساسی توسط چهره‌‌های غیر از رئیس‌جمهور این نگاه را در افکار عمومی به وجود می‌آورد که آنها با یک دولت رسمی و یک دولت غیر‌رسمی مواجهند. القای چنین تصویری باعث می‌شود که بدنه مدیران دولتی برای تصمیم‌گیری خود را با 2 رویکرد سیاسی مواجه دانسته و بعضا در پیروی از ایده‌های رئیس‌جمهور دچار سردرگمی شوند.

اینکه به جای رئیس‌جمهور تصمیمات اصلی را افراد دیگری بگیرند باعث می‌شود بدنه حامیان رئیس‌جمهور با یکدیگر در تفسیر نظر رئیس‌جمهور دچار اختلاف شده و تصمیمات اتخاذ‌شده را منتسب به رئیس‌جمهور ندانند. نمونه‌ای از این اختلاف را می‌توان در ادبیات انتقادی که در چند روز اخیر در‌مورد تصمیمات شورا در فضای رسانه‌ای بازتاب پیدا کرده است مشاهده کرد. 

متن کامل گزارش علی مزروعی، خبرنگار گروه نقد روز را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.