فرهیختگان: هنوز دقیقا مشخص نیست چه گروهی از مدیران فرهنگی همراه با مسعود پزشکیان روی کار بیایند و چه سیاست‌هایی قرار است پیاده شود اما جهت‌گیری‌های کلی تا حدودی مشخص هستند. در مورد بعضی از سیاست‌هایی که امکان دارد پیاده شوند یا نشوند هنوز ابهاماتی وجود دارد، در مورد بعضی‌شان نگرانی‌هایی هست و راجع‌به بعضی از آنها امیدهایی جریان دارد.
طبیعتا وضع ایده‌آل این است که نقاط ابهام‌برانگیز به شکلی مرضی‌الطرفین شفاف و روشن شوند، چیزهایی که نگران‌کننده هستند به یک نقطه تعادل برسند و سرانجام نقاط امیدوارکننده پیدا کنند. این مباحث اگرچه کلی هستند و بدون ورود به جزئیات مصداقی نمی‌توان با طرح آنها مدعی شد که حرف جدیدی زده شده، اما نقدا می‌شود از مجموعه آنها برداشت کرد شرایط فرهنگی جامعه دچار چالش‌هایی است که ملتهبش کرده‌اند و صرفا با در نظر گرفتن رای و نظر یک گروه و دسته و راضی نگه داشتن آنها نمی‌توان اوضاع فرهنگی کشور را مدیریت کرد.
چنانکه در جریان انتخابات هم دیدیم، بخش قابل‌توجهی از قطبی شدن جامعه مربوط به مسائل فرهنگی بود و مدیری که یکی از این اقطاب را بر دیگری فائق کند و ظرافت لازم برای اینکه همه حس کنند در گفتمان فرهنگی کشور و اداره امور فرهنگ سهم دارند به خرج ندهد، در همان کار خود هم موفق نخواهد بود؛ چراکه همان گروه فائق هم دیر یا زود توسط نیروی کسانی که حس می‌کنند حذف شده‌اند، با چالش یا شکست مواجه می‌شود.
اما گذشته از این حرف‌های کلی که احتمالا نه‌تنها رئیس‌جمهور منتخب، بلکه رقبایش هم لااقل در کلام، توان مخالفت با آن را نداشتند، بحث‌های مصداقی دیگری در حوزه فرهنگی جامعه ما جریان دارد که می‌توان به‌عنوان پیشنهاد یا مطالبه روبه‌روی تیم مدیریتی جدید قرار داد و آنها را به‌عنوان ام‌المسائلی طرح و ثبت کرد که قطعا در چهارسال آتی برای هر نوع ارزیابی از عملکردها باید مجددا سراغ‌شان رفت.
پیش از ورود به هر مصداقی خوب است به‌وضوح اشاره شود دولت پزشکیان در ساختمان بهارستان نیازمند وزیری است که واجد ایده‌ها و راه‌حل‌های فرهنگی باشد، نه چون رضا صالحی‌امیری و علی جنتی که سابقه امنیتی و انتظامی داشتند و نتایج و رفتار مدیریتی آنها مناسب جایگاه وزارت فرهنگ نبود.
در حوزه سینما که به‌نوعی می‌توان فعالیت شبکه نمایش خانگی را هم ذیل آن تعریف کرد، به‌طورکلی با سه موضوع کلان مواجهیم که هرکدام دو شاخه مجزا و مکمل دارند. باید توجه داشت درنهایت هر سه این موضوعات و جزئیاتی که زیرشاخه آنها قرار می‌گیرند هم به یکدیگر مربوط هستند و نمی‌توان با تمرکز بر یکی، دو مورد و غفلت از یکی، دو مورد دیگر همان مواردی که رویشان تمرکزشده را هم به سرانجام رساند.
مساله اول به بحث نظارت بر حوزه فرهنگی سینما و فرهنگ‌سازی برمی‌گردد که دو زیر شاخه دارد؛ اول ممیزی و دوم مهندسی فرهنگی. باید توجه داشت این مورد دوم به زیرساخت‌سازی‌های عمرانی در این حوزه هم مربوط است. مساله دوم به توسعه حوزه سینما مربوط است که با دو زیرشاخه جوان شدن نسل عوامل سینما از یک‌سو و نگاه به ظرفیت‌های داخلی و خارجی از سوی دیگر پیوند می‌خورد.
مساله سوم به اقتصاد سینما ربط پیدا می‌کند و شفافیت مالی و مبارزه با فساد در این حوزه از زیرشاخه‌های مرتبط با این موضوع است و عدالت فرهنگی بین نقاط مختلف کشور و طبقات و گروه‌های مختلف اجتماعی زیرشاخه دیگر.
متن کامل گزارش میلاد جلیل‌زاده، خبرنگار گروه فرهنگ را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.