فاطمه بریمانی، خبرنگار گروه جهان‌شهر: روزنامه واشنگتن‌پست روز گذشته اعلام کرد تعداد دانشجویان و اساتید بازداشت شده از ابتدای اعتراضات دانشگاهی در آمریکا علیه جنایت‌های رژیم‌صهیونیستی از 1000 نفر فراتر رفته‌اند. این اعتراضات از 30 فروردین (18 آوریل) دانشگاه‌های آمریکا را فراگرفته است. الجزیره تعداد دقیق‌تر بازداشتی‌ها را 1200 نفر اعلام کرده است. طی یک کنفرانس مطبوعاتی که با حضور شهردار شهر نیویورک و افسران پلیس برگزار شد، «جفری مدری» رئیس پلیس این شهر با تاکید بر اینکه اعتراضات باید کنترل شود، اعلام کرد افسران پلیس درخصوص امنیت عمومی و شیوه مقابله با دانشجویان کلمبیا «تصمیم خواهند گرفت.» با وجود درماندگی نیروهای امنیتی در کنترل اعتراضات دانشجویی، دانشجویان دانشگاه کلمبیا به اعتراضات خود ادامه دادند و چادرهای تحصن خود را گسترش داده و به ساختمان‌های دیگری نیز انتقال دادند.
براساس گزارش ان‌بی‌سی نیوز و نیویورک‌تایمز معترضان دوشنبه شب توانستند کنترل یک ساختمان مهم در دانشگاه کلمبیا را در اختیار بگیرد. این ساختمان که «هامیلتون» نام دارد یکی از مراکز اصلی دانشگاه است اما اهمیت آن به تحولات بزرگی باز می‌گردد که اواخر دهه 1960 میلادی در آن روی دادند. دانشجویان آمریکایی در سال ۱۹۶۸ میلادی در اعتراض به جنگ آمریکا در ویتنام و همچنین در اعتراض به نژادپرستی علیه سیاهپوستان در این ساختمان تحصن کرده بودند. در چنین پس‌زمینه تاریخی دانشجویان کلمبیا نیز موفق شدند تحت فشارهای گسترده چادرهای تحصن خود را به این ساختمان منتقل کنند. مشابهت اعتراضات ضدصهیونیستی با تظاهرات ضد جنگ ویتنام از آنجا دارای اهمیت است که تحولات دهه 1960 و 1970 میلادی علیه جنگ ویتنام درنهایت به پایان این جنگ منجر شد. پیش از ورود دانشجویان به ساختمان هامیلتون که اقدامی نمادین است، تحلیلگران ابعاد و گستردگی اعتراضات ضدصهیونیستی را با تحولات ضد جنگ ویتنام قابل مقایسه دانسته بودند.
سرکوبی که تاکنون نگرفته
پس از آنکه رهبران دانشگاهی موفق نشدند اعتراضات نهاد دانشگاه را متوقف کنند، نیروهای امنیتی آمریکا تلاش کردند با به کارگیری خشونت از آن جلوگیری کنند. نتیجه تقریبا همان شد که درخصوص کلمبیا رخ داد. دانشگاه کلمبیا مهد اعتراضات کنونی و نمونه مینیاتوری از وضعیت آن بوده است. در دانشگاه کلمبیا تلاش روسای دانشگاه برای برچیده شدن اعتراضات به نتیجه نرسید تا نیروهای امنیتی به محوطه وارد شده و دانشجویان را سرکوب کردند. نتیجه این اقدام پیوستن دانشجویان جدیدی به اعتراضات بود و علاوه‌بر آن، اساتید دانشگاه نیز به تحصن‌کنندگان پیوستند. تحولات شکل گرفته به سرعت خارج از دانشگاه کلمبیا را تحت تاثیر قرار داده و ده‌ها دانشگاه دیگر در مدار اعتراض قرار گرفتند. وارد شدن به سرکوب، آخرین حلقه کنترل اعتراضات است. اگر خشونت در سطح کنونی کارایی لازم را نداشته باشد واشنگتن ناگزیر از افزودن به چاشنی خشونت خواهد بود. اقدامی که تتمه و آخرین اندوخته‌های وجوه اخلاقی غرب را نیز در آتش خواهد سوزاند.
خشونت
«مگناد بوز» دانشجوی 31 ساله فارغ‌التحصیل در رشته روزنامه‌نگاری دانشگاه کلمبیا می‌گوید نیروهای امنیتی یورشی خشونت‌بار به محوطه این دانشگاه داشته‌اند. او از رفتار «خشن و تهاجمی» پلیس‌ها می‌گوید و این درحالی است که دانشجویان حاضر در تظاهرات همگی از مسالمت‌آمیز بودن شیوه اعتراض‌شان خبر می‌دهند. رسانه‌های غربی نیز درخصوص رفتار نیروهای امنیتی موارد مشابهی را گزارش کرده‌اند. به‌طور مثال روزنامه واشنگتن‌پست در گزارشی از «بزرگ‌ترین واکنش پلیس به فعالیت در محوطه دانشگاه‌ها در سال‌های اخیر» در مقابل اعتراض دانشجویان به جنایات رژیم‌صهیونیستی در غزه، خبر داده است.
خیزش دانشگاه
اماکن آکادمیک غرب، کالج‌ها، دانشگاه‌ها، به‌ویژه دانشگاه‌های موثر و سرنوشت‌ساز در ایالات متحده حالا یک صدا در مقابل سیاست‌های ایالات متحده و حمایت‌هایش از رژیم ایستاده‌اند و خواهان توقف هرچه سریع‌تر کمک‌های کشور و اتمام همکاری دانشگاه‌شان با این موجودیت کودک‌کش هستند. سرکوب‌ها تاکنون موفق به کنترل ابعاد اعتراض نهاد دانشگاه در آمریکا علیه رژیم نشده‌اند اما حتی اگر قادر باشند آن را درنهایت ساماندهی کنند، تاثیرات آن بر فضای این کشور غیرقابل انکار است. این نسل در آینده‌ای نزدیک وارد سیاست و اقتصاد آمریکا خواهند شد و پس از آن رژیم راهی برای فرار نخواهد داشت. اگر صهیونیست‌ها درصدد مسدودسازی مسیر رشد این افراد برآیند نیز با برهم خوردن تنظیمات جامعه در آمریکا با سرکوب‌ها و ممانعت‌های شدید، رشد این کشور کاسته شده و ابعاد قدرت آن محدود خواهد شد. این پدیده به‌طور مستقیم بر توانایی واشنگتن برای حمایت از تل‌آویو تاثیر دارد.