سیدمهدی خادمنبی، خبرنگار: تیم ملی فوتسال ایران با هدایت وحید شمسایی در سال ۱۴۰۳ برای خود سه هدف ترسیم کرده بود؛ اولین هدف ایران صعود به جامجهانی و دومین هدف ملیپوشان پسگرفتن قهرمانی از ژاپن بود که این دو هدف در جام ملتهای فوتسال ۲۰۲۴ محقق شد و ایران توانست با پیروزی مقابل تایلند میزبان، برای سیزدهمین بار قهرمان آسیا شود. حالا تیم ملی فوتسال ایران باید بهدنبال رسیدن به هدف سوم خود باشد که این هدف بهمراتب از دو هدف قبلی سختتر است. هدف سوم ایران موفقیت در جامجهانی و رسیدن به جمع ۴ تیم برتر جهان است که این کار نیاز به برنامهریزی دقیقتر و بهتر فدراسیون فوتبال و تلاش بیشتر کادرفنی تیم ملی و بازیکنان دارد.
فوتسال فقط در آسیا پیشرفت نکرده است
همین مسابقات جام ملتهای آسیا بهخوبی نشان داد فوتسال دیگر مثل گذشته نیست. دیگر نمیتوانیم نتایج ۱۰ بر صفر را تکرار کنیم و دیگر به برخی رقبا در این رشته مانند گذشته به چشم زنگ تفریح نگاه نمیشود. تیمهای آسیایی که از سالها قبل پروژه پیشرفت در فوتسال را کلید زدهاند، حالا دارند نتایج این برنامهریزی را میبینند. البته این موضوع فقط مربوط به آسیا نیست، بلکه در اروپا و در قارههای دیگر هم تیمها پیشرفت بسیار زیادی داشتهاند. یکی از علل این پیشرفت، احتمال المپیکی شدن فوتسال است که برخی کشورها را بر این داشته در این رشته جذاب سرمایهگذاری کنند. خیلی از تیمهای اروپایی که پیش از این در فوتسال حضور پررنگی نداشتند، حالا جزء تیمهای خوب این قاره هستند. برای مثال فرانسه که هیچگاه توجه ویژهای به این رشته نداشت، حالا خود را به جامجهانی رسانده است.
با این نگاه که فوتسال در کل جهان درحال پیشرفت سریع است، حالا متوجه میشویم ایران نیز باید تغییر رویه بدهد و تنها به لیگ پویای خود بسنده نکند. ایران درحالحاضر در «سید یک» جامجهانی قرار گرفته و این موضوع میتواند کمک خوبی برای صعود ایران به مرحله بعدی باشد. اما بعد از صعود به مرحله حذفی کار دیگر آسان نیست و شاگردان وحید شمسایی باید منتظر رقیبهای بسیار جدیتر باشند. کادرفنی تیم ملی بهطور قطع بارها باید بازیهای ایران در تایلند را مرور کنند و برای برطرف کردن ضعفهای خود برنامه خوبی درنظر بگیرند.
خط دفاعی نگرانکننده
ایران در جام ملتهای آسیا بهجز یک بازی، در همه بازیها دروازه خود را باز شده دید و این زنگ خطری برای شمسایی و کادرفنیاش است. بدونشک ایران با این عملکرد دفاعی نمیتواند در جامجهانی مقابل بزرگان این رشته حرفی برای گفتن داشته باشد. تیم ایران میتواند با ترمیم این خط به جایگاه بسیار خوبی دست پیدا کند. فوتسال روز دنیا در این زمینه معتقد است هرچند بازی جذاب فوتسال کمی زشت و کسلکننده میشود، اما گل نخوردن جزء اصول اولیه است و برای رسیدن به این امر هیچ چیز دیگری مهم بهنظر نمیرسد.
تکنیک باید با تاکتیک همراه باشد
یکی دیگر از مشکلات تیم ملی در جام ملتها این بود که در برخی اوقات کار برای رسیدن به گل گره میخورد و حتی تکنیک فردی بازیکنانی مانند مسلم اولادقباد، سالار آقاپور و علی اکرمی هم نمیتوانست این گره را باز کند. البته یکی از دلایل این موضوع غیبت حسین طیبی بهدلیل مصدومیت بود. طیبی ستاره فوتسال ایران که چندین سال در فوتبال اروپا شاغل است، میتوانست در این تورنمنت کمک زیادی به ایران کند اما نبود او هم نباید دلیل خوبی برای این مشکل باشد. کادرفنی تیم ملی باید در این خصوص نیز برنامههای ویژهای داشته باشند. کارهای ترکیبی، کار روی ضربات ایستگاهی یا اوت و کرنر و کار روی ضدحملات میتواند در زمانهایی که تکنیک فردی بازیکنان ایران کارساز نیست، به کمک ما بیاید.
حفظ اتحاد تا جامجهانی
از نکات فنی و نقاط ضعف و قدرت تیم ملی که گذر کنیم باید به یک نکته بسیار مهم و خوشحالکننده اشاره کنیم که همین نکته توانست در بسیاری از زمانهای مهم به کمک تیم ملی بیاید. یکی از رموز موفقیت ایران در جام ملتهای آسیا اتحاد، انگیزه و همدلی بازیکنان بود. شمسایی بهعنوان سرمربی تیم بهخوبی توانسته بود انگیزه و اتحاد را در تیم ملی بهوجود بیاورد و بازیکنان را برای رسیدن به هدف و پافشاری بر آن توجیه کند. بدونشک اگر ایران در این جام نمیتوانست قهرمان شود، فوتسال ایران تا چندین سال کارش برای پسگرفتن تاجوتختش سخت میشد و شمسایی بهعنوان کسی که سالها در فوتسال آسیا قهرمان شده، این موضوع را بهخوبی میدانست. این اتحاد و انگیزه باید در جامجهانی نیز وجود داشته باشد تا ایران صرفا برای یک حضور بدون موفقیت چشمگیر در این جام شرکت نکند، بلکه بتواند با درخشش خود، یک یا چند پله در فوتسال جهان رشد و صعود کند. ایران برای درخشش در جامجهانی ازبکستان باید یک برنامه همهجانبه داشته باشد و فدراسیون فوتبال بهعنوان رکن اصلی در این خصوص باید بیش از پیش پای کار باشد. فدراسیون فوتبال ایران و کمیته فوتسال باید از همین حالا تا شهریورماه- که زمان برگزاری جامجهانی است- با برنامهریزی دقیق و مناسب، حریفان تدارکاتی مطرحی برای تیم ملی درنظر بگیرد تا کادرفنی بتواند نقاطضعف و قوت خود را مقابل تیمهای بزرگ محک بزند. بازی در تورنمنتهای آسیایی شاید برای رفتن به جام ملتهای آسیا تا حدودی خوب باشد اما برای رفتن به جامجهانی و سرشاخ شدن با تیمهایی مانند پرتغال، برزیل و اسپانیا باید محکهای جدیتری فراهم شود.