چندسالی است در خبرها از شروع پرونده افتتاح خانه موزه سیمین دانشور و جلال آلاحمد میشنویم؛ از سال 1393 قرار بر این شد خانه این دو نویسنده برای انجام امور فرهنگی عامالمنفعه بازسازی شود، اما در عمل خبری از پیشرفت این پرونده نیست و همه چیز با کندی پیش میرود. محمدحسین دانایی، خواهرزاده آلاحمد درباره روند انجام پرونده خانه موزه سیمین و جلال ضمن گلایه از کند پیش رفتن این پروژه به «مهر» گفت: «سرعت انجام کار خیلی کم و لاکپشتی است که به نظر من مهمترین دلیلش بلاتکلیفی و بیهدفی مسئولان است.»
او افزود: «مهمترین وظیفه دستاندرکاران در ایجاد خانه موزهها، حفظ هویت اصلی خانهها بهعنوان منزل و مسکن شخصیتهای منتخب است، ولی هنوز این مطلب واضح و ساده جا نیفتاده و باز هم برخی دستاندرکاران پروژه به دنبال تغییر کاربری و جعل هویتهای تازه برای این خانه هستند.» دانایی بیان کرد: «مدیران شهرداری تهران باید هرچه زودتر دست به یک کار اساسی بزنند. باید انقلابی عمل کنند و از تکرار اشتباهات گذشته دست بردارند. درست است که این خانه تحت تملک شهرداری تهران است و این شهرداری الیالابد بازیگر اصلی این صحنه خواهد بود و از منافع آن هم منتفع خواهد شد، ولی چرا در اجرای پروژه دیگران را مشارکت نمیدهند. چرا سازمان میراث فرهنگی بر عملیات نظارت ندارد و چرا در جریان اجرای عملیات از نظریات مراکز علمی و دانشگاهی و نهادهای مردمی ذیربط استفاده نمیشود؟ به عقیده حقیر، تا این شرایط فراهم نشده و در بر همین پاشنه میچرخد، بهترین کاری که شهرداری تهران میتواند انجام بدهد، این است که لطف کند و هیچ کاری انجام ندهد.»
شماره ۱۹۸۰ |
صفحه ۱۱ |
ورزش
دانلود این صفحه
«خانه موزه سیمین و جلال» در پیچ و خم یک کوچه











