وزارت آموزش و پرورش با هزینههایی در بخش اداری روبهرو است که میتوان با کاهش این هزینهها، به افزایش حقوق معلمان و بهسازی مدارس امیدوار بود. وزارت آموزش و پرورش جزء وزارتخانههایی است که هنوز سیستم پیپرلس(بدون کاغذ) در آن اجرا نمیشود و این خود یکی از چندین عامل افزایش هزینههای جاری و اداری در این وزارتخانه است؛ هزینههایی که به گفته معاون پارلمانی رئیسجمهور میتوان با کاهش آن به وضعیت معلمها و مدارس کمک کرد.
مجید انصاری، معاون پارلمانی رئیسجمهور در مراسم بزرگداشت مقام معلم در شهرستان چهاردانگه در اینباره میگوید: «هزینههای اداری و غیرآموزشی آموزش و پرورش کاهش یابد و این اعتبارات در اختیار بخش آموزش و معلمان و مدارس قرار بگیرد.»
به گفته او، البته گامهای بلندتری در راه است و ما بودجه آموزش و پرورش را بودجه جاری نمیدانیم و شخصا معتقدم اگر بتوان به بودجهای عنوان عمرانی را اطلاق کرد، بهترین بودجه عمرانی کشور در حوزه آموزش و پرورش است. انصاری گفت که در برنامه ششم توسعه تمهیدات زیادی برای ارتقای معیشت و منزلت معلمان دیده شده است که در زمان مناسب اعلام خواهد شد.
پول اضافهای خرج نمیشود
اما آموزش و پرورش نظر دیگری دارد و معتقد است هزینه اضافهای ندارد: اینکه مسئولان دغدغه معلمها و آموزش و پرورش را دارند کار خوبی است اما باید آنچه میگویند به واقعیت آموزش و پرورش هم نزدیک باشد.
مسعود ثقفی، سخنگوی آموزش و پرورش با بیان این مطلب به «فرهیختگان» میگوید: «به گفته وزیر آموزش و پرورش بیش از 90 درصد از بودجه آموزش و پرورش هزینه حقوق و مزایای معلمان میشود، یعنی آموزش و پرورش پولی برایش نمیماند که بخواهد جای دیگری هزینه کند.» او میافزاید: «این صحبتها در جایی عملی است که در آموزش و پرورش بودجه اضافی یا اسرافی وجود داشته باشد که بتوان با صرفهجویی آن به دیگر قسمتها کمک کرد اما در جایی که پولی وجود ندارد کاری نمیتوان انجام داد.» اما اظهارات ثقفی در حالی است که 35 درصد نیروهای آموزش و پرورش نیروهای ستادی یعنی کارمندان این وزارتخانه هستند نه معلم و مدیر مدرسه.
تراکم نیروی اداری زیاد است
محمد حبیبی، عضو کانون صنفی معلمان درباره هزینههای وزارت آموزش و پرورش به «فرهیختگان» میگوید: «در اینکه در بخش اداری آموزش و پرورش تراکم نیروی زیادی وجود دارد که مفید نیستند و فقط بخشی از بودجه برایشان صرف میشود شکی نیست اما امیدوار نیستیم که با کم شدن این تراکم مشکل معلمها حل شود.» او با بیان اینکه در کل بودجه آموزش و پرورش کم است، میافزاید: «بودجه آموزش و پرورش کشور ما نسبت به کشورهای همسایه بسیار کم است. مسئولان اگر میخواهند باری از روی دوش آموزش و پرورش کم کنند بهتر است بودجه آموزش و پرورش را افزایش دهند.»
به گفته حبیبی، صحبتهای معاون پارلمانی رئیسجمهور قابل تقدیر است اما تمام این راهها مسکن مقطعی است برای معلمها نه اینکه راهحل اساسی باشد. باید مشکلات معلمها و آموزش و پرورش را ریشهای حل کنند.
حمیده ابراهیمی معلم دوره متوسطه اول به «فرهیختگان» میگوید: «شاید بودجه آموزش و پرورش کم باشد، اما به هر حال در هر سازمانی میتوان جلوی هزینههای اضافی را گرفت تا مشکلات بزرگتر حل شود، در آموزش و پرورش هم میتوان با همین بودجههای به ظاهر ناچیز به مشکلات دیگر رسیدگی کرد.»
او که بیش از 15 سال سابقه تحصیل دارد، میافزاید: «این تصور که آموزش و پرورش بودجهای ندارد که بریز و بپاشی داشته باشد غلط است؛ بودجهای که هر ساله برای جشنها و سمینارها پرداخت میشود خودش میتواند حقالتدریس عقبافتاده خیلی از معلمها باشد.»
ابراهیمی با بیان اینکه سیستم اداری آموزش و پرورش بعد از سالها هنوز کاغذی است، میگوید: «شاید اگر تمام مناطق آموزش و پرورش را مجبور کنند که در سیستم اداریشان از رایانه استفاده کنند و هزینهای که سالانه برای کاغذ صرف میکنند به کار دیگری اختصاص دهند، بتوان این امید را داشت که وضعیت آموزش و پرورش در برخی موارد بهتر شود.» او میگوید: «شاید در نگاه اول حذف کاغذ یا موارد کوچکی مانند آن مهم به نظر نیاید، اما همین اندک اندکها جمع میشود و مشکل بزرگتری را حل میکند.»
شماره ۱۹۳۵ |
صفحه ۱۳ |
فرهنگ
دانلود این صفحه
گزارش «فرهیختگان» از صرفهجوییهای اداری در وزارت آموزش و پرورش
کاهش هزینه، افزایش درآمد معلمان
مطهره واعظیپور











