رسیدگی به این پرونده از بیستم شهریور 82 به دنبال ناپدید شدن مرد 29ساله‌ای به نام «علی» در دستور کار پلیس قرار گرفت. پلیس در نخستین گام از تحقیق‌ها به تماس این مرد با یک زن جوان به نام «زیبا» پی برد و این زن و شوهرش«مهدی» را بازداشت کرد.
آنان به کشتن و سوزاندن جنازه این مرد به خاطر مزاحمت‌هایش اعتراف کردند. این زوج چهاردهم آبان 92 در شعبه 71 دادگاه کیفری استان تهران محاکمه و هر دو به قصاص محکوم شدند. این در حالی بود که جنازه قربانی هرگز کشف نشد. به همین خاطر حکم در دیوان عالی کشور شکست و پرونده بار دیگر به شعبه 71دادگاه کیفری برگردانده شد. در دومین نشست رسیدگی به این پرونده که پانزدهم مرداد امسال برگزار شد این زوج منکر قتل پسر مزاحم شدند. زیبا گفت: «15 سال پیش که دانشجو بودم در راه بازگشت به خانه سوار پیکان علی شدم اما او مرا آزار داد. از آن روز به بعد او مدام با من تماس می‌گرفت و تهدیدم می‌کرد. چند سال بعد که با «مهدی» عقد کرده بودم او آدرس خانه‌ام را به دست آورد و با تهدید چاقو وارد خانه‌ام شد. او می‌خواست آزارم بدهد که شوهرم از راه رسید و ما با هم با چاقو به جان «علی» افتادیم. سپس دست و پای او را با طناب بستیم و وی را داخل صندوق عقب پیکان انداختیم و برای ادب کردنش او را در بیابان‌های فشافویه رها کردیم اما هنوز زنده بود که آنجا را ترک کردیم.»
مهدی نیز گفت: «من و همسرم 11 سال از بهترین روزهای زندگی‌مان را در زندان گذرانده‌ایم و آنجا صاحب فرزند شده‌ایم. باور کنید ما قاتل نیستیم.» در پایان آن جلسه هیات قضایی وارد شور شد و سرانجام دیروز پس از گذشت نزدیک به 11 سال این زوج را از اتهام قتل عمد تبرئه و هر یک از آنها را به اتهام قتل شبه‌عمد به 10 سال زندان و پرداخت نصف دیه محکوم کرد. این رای تا 20 روز پس از ابلاغ قابل‌تجدیدنظرخواهی است.