کسب شش امتیاز حیاتی خانگی در برابر آمریکا، شرایط را کاملا برای تیم ملی والیبال ایران تغییر داده و امید صعود به مرحله نهایی لیگ جهانی 2015بار دیگر به اردوی تیم بازگشته است. چهار پیروزی پیاپی برابر روسیه و آمریکا باعث شده اختلاف فاحش امتیازی ما با آمریکا و لهستان در جدول کمتر شود و ملیپوشان والیبال ایران امیدوارند در چهار دیدار باقیمانده برابر لهستان و روسیه با کسب امتیازات خانگی لازم مجوز صعود به مرحله نهایی را دریافت کنند. یکی از بازیکنانی که در چهار بازی اخیر در ترکیب تیم ملی ایران درخشیده، شهرام محمودی، پشت خط زن تیم ملی والیبال ایران است؛ بازیکنی که در چند دیدار اول بهخاطر مصدومیت از آمادگی لازم برخوردار نبود و حتی جای خود را به امیر غفور داد که او هم از مصدومیت رنج میبرد. اما از بازی مقابل روسیه درخشش شهرام محمودی آغاز شد. مرد شماره یک تیم ملی ایران حالا در بین بهترین اسپکزنهای لیگ جهانی با 152 اسپک و بیش از 52 درصد موفقیت بالاتر از ریکاردو لوکارلی از برزیل و آرون راسل از آمریکا، در جایگاه نخست قرار دارد. با شهرام محمودی درباره آنچه از ابتدای لیگ جهانی به تیم ملی ایران گذشت و روند روبه رشد این تیم گفتوگو کردیم. محمودی امیدوار است با کسب امتیازات لازم در برابر لهستان شانس صعود را به حداکثر برسانیم.
***
دو پیروزی برابر آمریکا ورق را به سود تیم ما برگرداند. فکر میکنی روزهای خوش والیبال ما دوباره از راه برسد؟
اول باید به این نکته اشاره کنم که وقتی ما در چهار دیدار اول برابر آمریکا و لهستان نتیجه نگرفتیم و ناکام بودیم، چنان انتقاداتی از تیم میشد که انگار ما قهرمان بلامنازع جهان بودیم و حالا نتیجه نگرفتهایم. متاسفانه برخی از انتقادات بیرحمانه بود. اما خدا را شکر شرایط تیم بهبود یافت و حالا با این پیروزیها بیش از قبل به صعود امیدوار شدهایم.
اما قبول کنید که به غیر از بحث نتیجه، تیم ما در چهار دیدار اول عملکرد قابل قبولی نداشت وآن تیم آماده گذشته نبود...
قبول دارم که خودمان نبودیم و از شرایط آرمانی دور بودیم اما واقعا دلیلی نداشت که ما همه بازیها را ببریم. باید بروید و ببینید ما با چه تیمهایی بازی کردهایم و شکست خوردهایم. ضمن اینکه برای مثال ما در دو بازی اول برابر آمریکا در حالی مقابل این تیم قرار گرفتیم که ساعت خوابمان کاملا با توجه به اختلاف ساعت این کشور به هم ریخته بود و با این شرایط، ایران واقعی را در دو بازی اول ندیدید.
ولی برخی کارشناسان عنوان میکنند که دلیل شروع نهچندان خوبمان این نکته بوده است که لیگ خوبی را پشتسر نگذاشتیم، تمرینات ابتدایی خوب نبود و برخی بازیکنان اصلی هم مصدوم بودهاند؟
به نظر من بحث اردو و لیگ هیچ تاثیری نگذاشته است و اردوی خوبی را در تهران، فنلاند و چک پشتسر گذاشتیم. باور کنید مساله اصلی بحث مصدومیتهای متعدد بازیکنان بود. خود من در دو مرحله مصدوم شدم. سیدمحمد موسوی هنوز که هنوز است مصدوم است و همین الان هم دارد با مسکن و به زور آمپول بازی میکند. البته خیلی دیگر از بچهها هم مصدومیتهای سختی را پشتسر گذاشتهاند و همین عامل کار ما را بسیار مشکل کرده بود. اردوهای تدارکاتی ما خوب بود و مثلا اگر فنلاند حریف ضعیفی بود ما دو بار در برابر آنها شکست نمیخوردیم. متاسفانه وقتی تیم شکست میخورد هر کسی به خود اجازه میدهد هر موضوعی را مطرح کند.
با همه این سختی اما اوضاع و احوال ما از بازی برابر روسیه تغییر کرد.
ما دیگر به شرایط اروپا عادت کرده بودیم. در گام اول از لهستان توانستیم امتیاز کسب کنیم و در آخرین دیدار دور برگشت شش امتیاز از روسیه گرفتیم. دو دیدار بیرون از خانه برابر روسیه حیاتیترین بازی ما بود. اگر تیم ملی ایران نمیتوانست دست پر از روسیه خارج شود واقعا شانس صعود به حداقل میرسید. همین نکته بچهها را مصممتر کرد و یکدلی و رفاقت در مجموعه تیم باعث شد تمام امتیازات لازم را در برابر روسها کسب کنیم.
برسیم به بازی در برابر آمریکا و آن جهنمی که تماشاگران برای حریف به وجود آوردند و کمک کردند دو برد قاطعانه در برابر صدرنشین گروه کسب کنیم...
اول این موضوع را بگویم که اگر ما توانستهایم دو برد سه بر صفر برابر آمریکا به دست بیاوریم به خاطر حضور همین تماشاگران بوده است و واقعا میتوانم بگویم تماشاگران حاضر در ورزشگاه آزادی شش امتیاز دیدار برابر آمریکا را برای ما گرفتند و نقش مهمی در این پیروزیها داشتند. واقعا سازماندهی آنها عالی بود و خیلی حرفهایتر و هماهنگتر از دو سال گذشته تیم را تشویق میکردند.
عکسالعمل بازیکنان آمریکایی نسبت به حضور پرشور تماشاگران چه بود؟ درباره آنها با شما صحبتی نکردند؟
ما از قبل به آنها گفته بودیم که تماشاگران ایرانی قابل مقایسه با تماشاگران هیچ کجای دنیا نیستند اما آنها میگفتند مگر چه فرقی دارد؟ تا اینکه از نزدیک آمدند و این موضوع را لمس کردند. نوع تشویق و صدای تماشاگران ایرانی برای آمریکاییها واقعا عجیب بود. در تمامی دنیا تماشاگران به سالن میآیند که از دیدن بازی لذت ببرند اما تماشاگران ایرانی در سالن چنان فشاری به حریف وارد میکنند که واقعا حریف کاملا تحت تاثیر قرار میگیرد. ایرانیها واقعا در تمامی لحظات بازی از تیم حمایت میکنند و عامل تاثیرگذاری در نتایج هستند.
به هر حال حمایت آنها باعث میشود که توقعات هم از شما بالا برود...
دقیقا. ما در بازی اول واقعا زیر فشار بودیم، ضمن اینکه یک سالی بود در سالن 12 هزار نفری بازی نکرده بودیم. البته رفتهرفته از زیر فشار خارج شدیم و شرایط برایمان عادی شد.
لهستانیها در این گروه تنها تیمی هستند که در سالن آزادی بازی کردهاند و با جو ورزشگاه آشنا هستند. این موضوع کار را در دیدار آینده سختتر نمیکند؟
بله ما پارسال برابر آنها بازی کردیم. شرایط در مقابل آنها کمی متفاوت است. اما اینها شاید خیلی ملاک نباشد و در والیبال هیچ چیز قابل پیشبینی نیست. ما امیدواریم از دو دیدار خانگی برابر لهستان 6 امتیاز کامل خانگی را بگیریم. اگر این اتفاق بیفتد تقریبا صعود ما قطعی میشود اما اگر امتیازات دو دیدار آینده بین ایران و لهستان تقسیم شود کار ما خیلی سخت خواهد شد و نمیخواهیم کارمان به اما و اگر بکشد.
در لیگ جهانی 2015 به نسبت پارسال که با امیر غفور رقابت داشتی با ثبات بیشتری در ترکیب حضور داری و در حال حاضر هم بهترین اسپکزن مسابقات هستی... .
نکته اول اینجاست که برخلاف بسیاری از تیمها بین بازیکنان اصلی و همپستانشان رفاقت و صمیمیت وجود دارد و واقعا فرقی نمیکند من بازی کنم یا امیر.
هر دو از هم حمایت میکنیم و این مربی است که تصمیم میگیرد کدام بازیکن در ترکیب اصلی باشد. متاسفانه امیر کمی از مصدومیت رنج میبرد و شاید برای همین کمتر در ترکیب قرار گرفته است. در دور رفت در دو بازی اول من فیکس بود و امیر به جای من آمد و در دو بازی بعدی برابر لهستان امیر فیکس شد و من به جایش بازی کردم. اینکه تا اینجای کار هم در صدر بهترین اسپکزنان قرار دارم به دلیل عملکرد خوب سایر همتیمیهایم است، نتایج انفرادی خیلی مهم نیست.
.gif?v=0)
