پروفسور نیگام شاه، استاد رشته پزشکی و دانشمند ارشد داده:با تشدید هیاهو پیرامون کاربردهای هوش مصنوعی مولد، سازندگان این فناوری‌ها تدریجاً از چرخه‌های تصمیم‌گیری طولانی و فرساینده در نظام سلامت دلسرد می‌شوند و مسیر خود را به‌سوی کاربران نهایی تغییر می‌دهند. این چرخش عمدتاً از طریق برنامه‌هایی صورت می‌گیرد که رایگان عرضه می‌شوند و مستقیماً مصرف‌کننده را هدف می‌گیرند؛ نمونه‌هایی مانند خلاصه‌سازی متون علمی در OpenEvidence یا پاسخ‌های آنی به پرسش‌های بالینی در AtroposHealth، نشانه‌های اولیه این روندند. در سطح فناوری، شاهد گسترش مدل‌ها ترانسفورمر مولد خواهیم بود؛ مدل‌هایی که بدون نیاز به برچسب‌گذاری اختصاصی برای هر وظیفه، قادرند تشخیص‌های محتمل، پاسخ به درمان یا مسیر پیشرفت بیماری را پیش‌بینی کنند. این گذار، مرز میان ابزار پشتیبان و مداخله‌گر بالینی را مبهم‌تر می‌کند. در چنین فضایی، آگاهی بیماران از مبنایی که «کمک» هوش مصنوعی بر آن استوار است، اهمیتی حیاتی پیدا می‌کند (مطابق با آنچه پیش‌تر به آن پرداخته‌ام). هم‌زمان، توان پژوهشگران برای همگام ماندن با شتاب تحولات فناورانه از طریق بنچمارک‌های معتبر، بیش‌ازپیش تحت‌فشار قرار می‌گیرد؛ هرچند ضرورت این کار، دست‌کم در سطح گفتمانی، به طور گسترده پذیرفته شده است. در ادامه همین مسیر، رشد ابزارهایی را نیز شاهد خواهیم بود که بیماران را به ایفای نقشی فعال‌تر در مراقبت از سلامت خود توانمند می‌سازند، علی‌الخصوص در حوزه‌هایی مانند درمان سرطان که این دگرگونی می‌تواند پیامدهای ساختاری داشته باشد.