سجاد انتشاری، کارشناس مدیریت آب اما بر این باور است که انتقال آب از دریا به فلات مرکزی، فرصت‌هایی نیز دارد. وی در گفت‌وگو با «فرهیختگان» گفت: «باید مراقبت کرد که این طرح همان طور که در اهداف آن دیده شده نیاز فعلی صنایع موجود را تأمین کند و منجر به توسعه صنایع جدید در محدوده مرکزی اصفهان نشود، زیرا براساس سند آمایش استان اصفهان، توسعه صنایع در منطقه مرکزی اصفهان و حوضه زاینده‌رود ممنوع است.» وی در رابطه با امکان احیای زاینده‌رود به وسیله طرح انتقال آب به فلات مرکزی نیز توضیح داد: «طرح انتقال آب دریا بخشی از مصرف آب حوضه زاینده‌رود را کاهش می‌دهد و به‌خصوص می‌تواند آب پایدار برای صنایع موجود تأمین کند، ولی منجر به احیای زاینده‌رود نمی‌شود. در واقع برای احیای زاینده‌رود اقدامات دیگری نیز لازم است انجام شود. از جمله کنترل مصارف از رودخانه و مدیریت مصارف و تکمیل پروژه‌های روی زمین مانده.»
انتشاری همچنین در رابطه با هزینه برآورد شده از آب دریا به فلات مرکزی تصریح کرد: «برخی در گذشته هزینه آب انتقالی از دریا را حدود ۵ تا ۶ دلار برآورد می‌کردند؛ اما اکنون و پس از پایان فاز نخست پروژه، قیمت فروش آب در اصفهان به حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار تومان رسیده است. این اختلاف نشان می‌دهد برآورد‌های اولیه غالباً مبتنی بر داده‌های محدود و بدون لحاظ‌کردن مجموعه‌ای از عوامل فنی، مالی و نهادی بوده است؛ در حالی که امروز با پشت سر گذاشتن مرحله اجرا، تصویر واقعی‌تری از هزینه‌ها در دسترس قرار گرفته است.» این کارشناس آب افزود: «برای ارزیابی توجیه‌پذیری انتقال آب دریا، نمی‌توان صرفاً به قیمت آب توجه کرد. این موضوع ذاتاً چندبعدی است و نیازمند یک تحلیل جامع اجتماعی، اقتصادی و نهادی است. گاهی انتقال آب دریا با سایر پروژه‌های انتقال آب بین حوضه‌ای یا حتی با برنامه‌های مدیریت مصرف و کنترل برداشت‌های بالادست مقایسه می‌شود؛ اما واقعیت این است که این مقایسه‌ها بدون در نظر گرفتن ظرفیت حکمرانی و شرایط نهادی کشور، تصویر دقیقی ارائه نمی‌دهد.»
وی ادامه داد: «با توجه به پیچیدگی‌های اجتماعی و تنش‌هایی که در مدیریت آب میان ذی‌نفعان مختلف وجود دارد، باید پرسید: آیا واقعاً حکمرانی کنونی کشور توان اجرای پروژه‌های جایگزین را داشته است؟ تجربه سال‌های گذشته نشان می‌دهد در بسیاری از پروژه‌های دیگر دولت به دلیل محدودیت منابع مالی سال‌ها در انتظار تأمین بودجه‌های محدود مانده است. در مقابل، پروژه انتقال آب دریا عمدتاً به‌واسطه نیاز صنایع و با سرمایه‌گذاری مستقیم آن‌ها سریع پیش رفت. در عین حال اما بر این باورم که نباید در نتایج پروژه انتقال آب دریا اغراق کرد. این پروژه از نظر حجم عملیات پروژه بسیار بزرگی بود، ولی به هیچ وجه با انتقال آب دریا مشکل زاینده‌رود حل نمی‌شود؛ بلکه باید سایر اقدامات انجام گیرد تا به یک سیستم متعادل برسیم.»