علی ملکی، خبرنگار گروه سیاست: هرچه زمان بیشتری میگذرد، هیولای اپستین رسواییهای بیشتری رو میکند. بعد از بنسلمان، ترامپ، شاهزاده اندرو، پسر ملکه انگلیس و... این بار قرعه به نام تام باراک، نماینده ترامپ در خاورمیانه درآمد. همان کسی که رفتار خبرنگاران لبنانی را «حیوانی» نامیده و ادعا کرده بود اصلاً خاورمیانهای وجود ندارد. حالا مشخص شده 10 سال پیش اپستین در نامهای به باراک گفته بوده «عکسهایی از خودت و بچه بفرست، باعث شو لبخند بزنم» و حالا این عمل حیوانیاش مورد توجه رسانهها قرار گرفته است. پرونده اپستین به قدری گسترده شده که پای سرویسهای اطلاعاتی صهیونیستی هم به میان آمده و گفته میشود طراحی این ماجرا از ابتدا برای این بوده که اسرائیل بتواند از جهان باجخواهی کند. روزنامهنگاران تحقیقی که سالها این پرونده را دنبال کردهاند میگویند نشانههایی از دیدارهای متعدد اپستین با افراد مرتبط با نهادهای امنیتی اسرائیلی یافتهاند و حتی شواهدی وجود دارد که او بانک اطلاعاتی خصوصی از چهرههای بانفوذ را نگهداری میکرده است. جفری اپستین سالهاست مرده؛ اما پروندهاش زنده و باز است و همچنان قربانی میگیرد.
از بنسلمان تا کلینتون و کاسترو و ترامپ
اپستین مالک جزیرهای خصوصی در دریای کارائیب به نام «جزیرۀ کوچک سنت جیمز» بود؛ مکانی که طبق اسناد لو رفته و شهادتها، محل سوءاستفاده جنسی سازمانیافته از دختران کمسنوسال و پذیرایی از چهرههای بانفوذ سیاسی، دانشگاهی و اقتصادی بود. نامهایی از جمله محمد بنسلمان، ولیعهد عربستان سعودی، ایهود باراک، نخستوزیر پیشین اسرائیل، بیل کلینتون، رئیسجمهور پیشین آمریکا، فیدل کاسترو، رهبر سابق کوبا، پاپ ژان پل دوم، رهبر پیشین واتیکان و دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا و در تازهترین مورد، تام باراک، نماینده ترامپ در خاورمیانه در فهرست افرادی دیده میشوند که با هواپیمای شخصی اپستین مشهور به «لولیتا اکسپرس» به این جزیره رفتوآمد داشتهاند. در اغلب پروازها، نوجوانانی حضور داشتند که برخی قربانی و برخی تحتفشار یا فریب، بخشی از شبکه اپستین محسوب میشدند. نخستین بار، یک شکایت در سال 2005 علیه اپستین ثبت شد که دختر 14 سالهای را مورد آزار و اذیت قرار داده است. پلیس تحقیقاتش را درباره این پرونده آغاز کرد و طولی نکشید که مقامات فدرال 36 دختر شناسایی کردند که برخی از آنها ۱۴ سال داشتند و گفته میشد اپستین از آنها سوءاستفاده جنسی کرده است. در نهایت اپستین در سال ۲۰۰۸ از سوی دادگاه ایالتی فلوریدا به جرم فراهم کردن کودکان برای فحشا مجرم شناخته شد. او پس از تحمل 13 ماه حبس، از زندان خارج شد و در سال 2019 مجدداً به دلیل قاچاق جنسی افرادی که به سن قانونی نرسیده بودند دستگیر شد. چند ماه بعد به طرز مشکوکی در سال ۲۰۱۹ در سلول به دار آویخته شد و بعدها گفتند خودکشی کرده است.
تام باراک هم اضافه شد
تازهترین اسناد منتشرشده درباره اپستین حاکی است او روابط صمیمانهای با تام باراک، نماینده آمریکا در منطقه داشته است. یکی از ایمیلهای مربوط به سال ۲۰۱۶ افشا میکند که باراک به اپستین نوشته است: «عکسهایی از خودت و بچه بفرست، باعث شو لبخند بزنم.» این پیام پس از آن ارسال شد که اپستین گفته بود تماسهای زیادی درباره دوستیاش با ترامپ دریافت میکند؛ اما پاسخی نمیدهد و باراک پیشنهاد کرده بود که دیداری با هم داشته باشند. اسناد جدید مجدداً سؤالاتی درباره روابط نزدیک و پیچیده میان اپستین و برخی چهرههای بانفوذ ایجاد کرده، همچنین افشاگریهای جدید، پرسشهای تازهای درباره نقش باراک در این شبکه به وجود آورده است. اگرچه نباید از ردپای سرویسهای جاسوسی در این پرونده غافل شد.
تلۀ تلآویو و باجخواهی
یکی از پررنگترین و بحثبرانگیزترین فرضیهها درباره جفری اپستین، نقش او در شبکههای اطلاعاتی بینالمللی است؛ شبکههایی که گفته میشود از سیا و MI6 گرفته تا موساد در آن دخیل بودهاند. بر اساس این دیدگاه، اپستین فقط یک مجرم جنسی بانفوذ نبود، بلکه فردی بود که اطلاعات حساس از زندگی خصوصی سیاستمداران، میلیاردرها و چهرههای جهانی جمعآوری میکرد؛ اطلاعاتی که میتوانست در بزنگاههای سیاسی به ابزار باجگیری یا نفوذ امنیتی تبدیل شود.
ارتباطات نزدیک او با برخی مقامات صهیونیستی، دعوتشدنش به محافل قدرت در آمریکا و اروپا، برخوردهای عجیب و ملایم دستگاه قضایی با او و بارها نجات یافتن از مجازاتهای سنگین، همگی این گمانه را تقویت کرده که اپستین فراتر از یک متهم معمولی بوده است. روزنامهنگاران تحقیقی که سالها این پرونده را دنبال کردهاند میگویند نشانههایی از دیدارهای متعدد اپستین با افراد مرتبط با نهادهای امنیتی یافتهاند و حتی شواهدی وجود دارد که او بانک اطلاعاتی خصوصی از چهرههای بانفوذ نگهداری میکرد. در این نظریه همچنین بر این نکته تأکید میشود که خانهها و جزیره خصوصی اپستین مملو از دوربینهای مخفی بوده و احتمالاً ضبط موقعیتهای غیراخلاقی از مهمانانش بخشی از یک طرح گسترده برای اخاذی، مدیریت بحرانهای سیاسی یا عملیات نفوذ بوده است. پیوند این فرضیه با شخص گیلین مکسول نیز قابلتوجه است؛ زنی که نهتنها شریک نزدیک اپستین بود، بلکه دختر رابرت مکسول است؛ میلیاردر رسانهای بریتانیایی که بعدها افشا شد با موساد همکاری میکرد. این ارتباط خانوادگی سایهای جدیتر بر نظریه امنیتیبودن پرونده اپستین میاندازد و گمانهزنیها درباره پشتپردههای پیچیده و غیرعلنی این ماجرا را تقویت میکند؛ پشتپردهای که شاید بسیار فراتر از یک شبکه فساد جنسی باشد.
بلایی که اپستین سر ترامپ آورد
برخی معتقدند ترامپ میتواند از پس این بحران بربیاید و این موارد نمیتواند حلقه هوادارانش را از او دور کند. اما نشریه واشنگتن پست تأکید دارد این باور چندان درست هم نیست و از زمان افشای اولین جزئیات از این پرونده، زمزمههایی میان پایگاه اجتماعی نزدیک به ترامپ موسوم به ماگا (MAGA) ردوبدل میشود. بر اساس این گزارش، روشن شدن جزئیات پروندههای این تاجر و مجرم جنسی، شکاف عمیقی در میان پایگاه حامیان ترامپ ایجاد کرده است، حتی برخی طرفداران جنبش ماگا حاضر شدهاند در این موضوع با دموکراتها همصدا شوند. این پایگاه حامی ترامپ معمولاً در برابر رفتارهای عجیب او چندان حساس نیست؛ اما پروندههای اپستین موضوعی متفاوت است. جزئیات این پروندهها در وزارت دادگستری و انتشار آنها، یکی از مداومترین مسائل بحثبرانگیز در میان حامیان ترامپ بوده است. به گفته نماینده دموکرات کالیفرنیا، بسیاری از هواداران ترامپ احساس میکنند دولت فاسد شده و به منافع مردم عادی اهمیت نمیدهد. یکی از دلایل حمایت آنها از ترامپ این بود که او وعده میداد دست همه فاسدان را رو میکند. انتشار پروندههای اپستین هم جزء وعدههای اصلی ترامپ بود و نه موضوعی حاشیهای. با این حال ترامپ تلاش میکند موانعی برای انتشار آنها ایجاد کند. ترامپ خود این پروندهها را «حقه» خوانده و به حامیانش میگوید نباید روی آنها تمرکز کنند. با این حال، انتشار ایمیلها و اسناد مرتبط با املاک اپستین نشان میدهد ترامپ از برخی فعالیتهای مرتبط با قربانیان اپستین مطلع بوده است.
اپستین: حتی یک سلول درست و حسابی در ترامپ نیست
بیش از ۲۰ هزار سند، شامل ایمیلهای اپستین توسط نمایندگان دموکرات و جمهوریخواه منتشر شده که نشان میدهد ترامپ ساعاتی را در خانه اپستین با یکی از قربانیان به نام ویرجینیا گیوفره گذرانده است. ترامپ هم زیربار نرفته و این ادعاها را «دروغ» و «حواسپرتی دموکراتها» خوانده است. یکی از ایمیلهای اپستین به لری سامرز، وزیر سابق خزانهداری گویای تعریف مستقیمی درباره شخصیت ترامپ است: «من در زندگیام با آدمهای بسیار بدی آشنا شدهام. هیچکدام به بدی ترامپ نبودند. حتی یک سلول درست و حسابی هم در بدنش نبود.» مایکل ولف، روزنامهنگار آمریکایی در این زمینه گفته اپستین قصد داشت ترامپ را «گیر بیندازد»، یعنی بگذارد ترامپ علناً دروغ بگوید و سپس آن دروغ افشا شود. با این حال، اپستین از واکنش ترامپ ترس داشت. او امیدوار بود روزی بتواند علناً درباره این موضوع صحبت کند؛ اما دستگیری و سپس مرگ مشکوک او در زندان، همه این برنامهها را نقش بر آب کرد.














