زینب مرزوقی، خبرنگار گروه جامعه: ساعت ۲ بعدازظهر روز شنبه ۹ شهریور ۱۳۴۷ استان خراسان لرزید. مرکز زلزله در کاخک، بخش مرکزی شهرستان گناباد بود. این زلزله به زلزله دشت بیاض و زلزله فردوس نیز شهرت یافت. وقتی دولت به داد مردم زلزله‌زده نرسید؛ گروهی از روحانیون و طلاب جوان از مشهد برای کمک و امدادرسانی به مردم زلزله‌زده خراسان شتافتند. در میان آن‌ها طلبه جوان 29 ساله‌ای حضور داشت که مردم او را «خمینی» صدا می‌زدند. 56 سال بعد وقتی که رژیم جعلی جنوب لبنان را مورد حمله قرار داد، آن طلبه جوان سال 47 اینک در مقام رهبر و ولی‌امر مسلمین پیامی برای همیاری مردم لبنان صادر کرد: «بر همه مسلمانان فرض است که با امکانات خود در کنار مردم لبنان و حزب‌الله سرافراز بایستند و در رویارویی با رژیم غاصب و ظالم و خبیث آن را یاری کنند.»
این پیام نقطه عطف جدیدی در تاریخچه همیاری و همدلی مردم ایران شد. پیش از آن، پویش ایران همدل در سال 99 شکل گرفت. وقتی که کسب‌وکارهای بسیاری به دلیل همه‌گیری کرونا و تعطیلی‌های اجباری آسیب دیده بود. رهبر انقلاب در سخنرانی فروردین 99 فرمود: «خوب است که در ماه مبارک رمضان یک رزمایش گسترده برای مواسات، همدلی و کمک مؤمنانه به نیازمندان و فقرا در جامعه شکل بگیرد.» این بیانات سرآغاز اقدامات خودجوش مردم در دوره همه‌گیری کرونا شد. دوره‌ای که تمام جهان را تحت‌تأثیر خود قرار داده بود و در کشورهای مختلف، ممنوعیت‌های آمدوشد و سخت‌گیری‌های بسیار، معنای اجتماع و جامعه را کم‌رنگ کرده بود؛ در ایران برای کمک، یاری‌رسانی و مواسات با رعایت پروتکل‌های بهداشتی مردم گردهم آمدند و به یاری یکدیگر شتافتند. کارگاه‌های ساخت ماسک تجهیز شد. الکل به شهرهای مختلف ارسال شد و گروه‌های جهادی حتی برای غسل و تدفین کشته‌شدگان کرونا وارد عمل شدند. مبنای این پویش این بود که از طریق رسانه، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر رهبر انقلاب فراخوانی برای کمک داده شود و یک شماره کارت اعلام شد. همچنین کد دستوری ستاره، 141، مربع برای واریز کمک‌های مردم به این حساب معرفی شد. درنهایت، کمک‌های جمع‌آوری‌شده در اختیار کمیته امداد و بهزیستی قرار گرفت تا برای رسیدگی به امور مردمی که زندگی و کسب‌وکارشان در اثر بیماری کرونا آسیب دیده بود، استفاده شود. تا سال ۱۴۰۱، سه مرحله پویش ایران همدل برگزار شد. پس از پیام رهبر معظم انقلاب و تأکید ایشان تحت این عنوان که «بر همه مسلمانان فرض است که با امکانات خود در کنار مردم لبنان و حزب‌الله سرافراز بایستند»، مرحله چهارم پویش ایران همدل آغاز و اولین مرحله از این پویش برای کمک به جبهه مقاومت جمع‌آوری شد. 
دبیر پویش ملی «ایران همدل» در گفت‌وگویی با «فرهیختگان» گفته بود که «در نمازجمعه نصر، وقتی که در مصلی تهران صندوق‌های جمع‌آوری پول قرار داده شده بود، در میان اسکناس‌های واریز شده، تکه‌های طلا هم پیدا شده بود. همین ماجرا در جمعه نصر، آغازگر پویش ایران همدل برای جمع‌آوری طلا و زیورآلات قیمتی بانوان شد.» فقیهان جهاد ابتدایی را از زنان ساقط کرده‌اند، یعنی جهاد در دین اسلام امری مردانه است اما واقعیت ماجرا و آنچه دیدیم این است که مرحله چهارم پویش ایران همدل جهاد بود. اما نه جهادی مردانه، بلکه جهادی تماماً زنانه. اگر روزی زنان ایرانی، در پشت‌جبهه‌های حق لباس می‌شستند یا پیراهن وصله‌پینه می‌کردند و در مساجد فعالیت فرهنگی می‌کردند، این بار بنا به شرایط زمانه تصمیم گرفتند تا به دستور ولی ‌امر مسلمین از دارایی خود بگذرند و آنچه را که دارند در راه خدا و اسلام خرج کنند. 
پویش ایران همدل ویژگی‌هایی دارد که آن را به بزرگ‌ترین پویش کمک‌های مردمی در طول تاریخ انقلاب اسلامی تبدیل کرد؛ یکی از ویژگی‌هایش این است که تعداد مشارکت‌کنندگان و حجم افرادی که در این پویش مشارکت کرده‌اند، با هیچ پویش مشابهی قابل‌مقایسه نیست. دومین ویژگی این است که تنوع جنس کمک‌ها محدود به شماره‌حساب یا اهدای طلا نبوده، برای مثال حتی پخت نان در روستاهای اصفهان دریافت شده است. خانم‌ها در روستاهای اصفهان نان زیادی پختند و آن را به جبهه مقاومت فرستادند، همچنین کمک‌هایی مانند بافت شال‌گردن، کلاه، جوراب و... به پویش ایران همدل ارسال شد یا اینکه زنی ایرانی، حلقه ازدواجش را هدیه می‌دهد و در ثبت آن لحظه می‌نویسد که «این حلقه یادگار همسرم است و به یاد پدرم که عاشق جنگ با اسرائیل است، آن را برای کمک‌رسانی به جبهه حق اهدا می‌کنم.» شاید در وهله اول ارزش مادی آن حلقه برایمان مهم باشد. اما واقعیت ماجرای چنین مشارکتی، فراتر از محاسبه ارزش مادی یک حلقه یا انگشتر یا پخت نان و بافتن شال‌گردن است. آنچه در دل این کار نهفته است، نقش‌آفرینی زن ایرانی در موقعیت‌های حساس و بزنگاه‌های تاریخی است. زن ایرانی اگر ایران و اسلام به او نیاز داشته باشد، از طلا، خانه و دارایی مادی خود می‌گذرد. زن ایرانی اگر ایران و اسلام به او نیاز داشته باشد از تعلقش به همسر و فرزندش می‌گذرد و برای تمامیت ارضی خود جان‌های عزیزش را فدای نام ایران می‌کند. زن ایرانی اگر ایران به او نیاز داشته باشد، مثل بی‌بی مریم بختیاری، گل بی‌بی بانوی بلوچی و علیا دختر شیخ سلمان کعبی دوشادوش مردان با متجاوز و استعمارگر هم می‌جنگد. اینک تقریباً یک سال از جهاد زنانه پویش ایران همدل می‌گذرد و ما در حسینیه امام خمینی، گردهم آمده‌ایم تا فراموش نکنیم زنان ایرانی، پس از دستور ولی‌امر مسلمین به شکلی به میدان آمدند که جهان متحیر شد.