محمدحسن رحیمی، دانشجوی شهید دکتر سیدامیرحسین فقهی: ویژگی بارز شهید فقهی این بود که شخصیتی بسیار خوش‌رو و خوش‌صحبت داشت و فردی با انرژی مثبت شناخته می‌شد. این را باید بگویم که گاهی برای دانشجوی تحصیلات تکمیلی پیش می‌آید که به یک مبحث علمی برخورد می‌کند و به‌اصطلاح از زمین و زمان عاصی می‌شود، تا جایی که حتی دلش می‌خواهد گرفتاری‌اش را به گردن دیگران، مانند استاد راهنما بیندازد. اما هرگاه دانشجویی از موضوعات مرتبط با پایان‌نامه ناراحت می‌شد و به دفتر شهید می‌رفت، نه‌تنها با امیدواری از دفتر شهید بیرون می‌آمد، بلکه پشتکارش هم برای انجام پایان‌نامه و رساله‌اش بیشتر می‌شد. 
خود شهید معتقد بود که فرد توانمندی در تشخیص افراد است و به راحتی می‌تواند افراد توانمند در حوزه علمی را تشخیص دهد و واقعاً هم این توانمندی را داشت. البته خود شهید هم پشتوانه قوی در موضوعات علمی داشت؛ به‌گونه‌ای که او قبل از ۴۰ سالگی توانست به مرحله استادتمامی برسد. همین مسئله باعث شده بود تا در انتخاب افراد موفق باشد؛ یعنی دانشجویانی را انتخاب می‌کرد که در زمینه علمی قوی بودند و می‌توانستند در فعالیت‌های علمی به او کمک کنند. 
شهید در پست‌های مدیریتی هم بسیار فعال بود و تا جایی که می‌دانم از ۵ صبح تا ۱۰ شب سر کار حضور داشت. حتی زمانی که پست مدیریتی نداشت هم همین مسیر را دنبال می‌کرد؛ یعنی از ۸ یا ۹ صبح تا ۱۰ شب در دانشگاه می‌ماند و به دانشجویان در حل مسائل علمی‌شان کمک می‌کرد. ایشان شخصیت بسیار توانمندی داشت و هرکسی که با ایشان آشنا می‌شد، می‌توانست بگوید که بالقوه می‌تواند رئیس‌جمهور یا رئیس سازمان انرژی اتمی باشد. موضوع دیگر درباره ایشان فن بیان بسیار خوب او بود که می‌توانست موضوعات علمی را به‌صورت ساده بیان کند، تا جایی که کلاس درس شهید جزء جذاب‌ترین کلاس‌ها به شمار می‌رفت.