با توجه به حساسیت یا اهمیت مجمع عمومی و حضور همه کشور‌ها، معمولاً نمایندگان کشور‌ها از این فضا به‌عنوان تریبونی برای ابراز نظرات و دیدگاه‌های کشور خود استفاده می‌کنند. شاید در شرایط فعلی که موضوع تحولات هسته‌ای، مکانیزم ماشه و بحث بازگشت تحریم‌ها مطرح است و کشور‌های غربی به‌ویژه اروپایی‌ها و آمریکا و اسرائیل برای این موضوع تلاش می‌کنند برای برون‌رفت از این فضا، آقای رئیس‌جمهور باید ابتکار عملی در سازمان ملل مطرح کند. این ابتکار می‌تواند مبتنی بر این باشد که جمهوری اسلامی ایران منادی صلح است، اقداماتی انجام داده و در نقش‌آفرینی جهانی تلاش کرده است. حالا اینکه چه کاری انجام شود یا چه عنوانی داشته باشد، نیاز به فکر و مشورت دارد. اما پیشنهاد این است که مثل دفعات قبل که «گفت‌وگوی تمدن‌ها» یا «صلح منطقه‌ای» را مطرح کردیم، این بار نیز با تمرکز بر تحولات امروز جهان باید یک پیشنهاد صلح‌جویانه به جهان ارائه کنیم. 
صلح‌طلب بودن ضمانت جهانی ندارد، نمی‌شود گفت من صلح‌طلب هستم و همه بعد از آن نمی‌گویند بیا من می‌خواهم با شما گفت‌وگو کنم، اما آنچه مهم است این است که بخشی از تبلیغات و در حقیقت مهندسی افکار عمومی، بخشی از فشار‌های سیاسی و روانی و حتی توطئه‌های کشور‌های متخاصم را این رویکرد می‌تواند، مدیریت و کنترل کند و اصطلاحاً نگذارد جهان یکپارچه علیه ایران عمل کند. به نظر می‌رسد اظهار نظر و داشتن یک نظریه یا نگاه صلح‌جویانه در شرایط فعلی جهان، می‌تواند به‌تدریج تأثیر خود را بگذارد. 
با توجه به تجاوز اسرائیل به ایران تأکید به این صلح چند نکته حائز اهمیت دارد؛ اولاً ما از خود دفاع کردیم، ثانیاً سابقه تجاوز به دیگر کشور‌ها را نداریم و نکته بسیار مهم، اینکه در مقابل دو قدرت بزرگ جهان از نظر نظامی قرار گرفتیم و در این نبرد نابرابر پیروز شدیم. ما نکات و مباحث مختلفی داریم؛ اینکه ما طرفدار صلح بوده‌ایم و هستیم و تلاش می‌کنیم که صلح و ثبات در جهان برقرار باشد، به‌رغم همه فشار‌ها و شیطنت‌هایی که غرب و شرق ایجاد می‌کنند. این باید در هر صورت فریاد ‌زده شود. حالا چه از طریق نظریه‌پردازی، ارائه طرح جدید یا هر تلاشی که امکان دارد؛ هر اقدامی که می‌توانیم انجام دهیم، باید انجام دهیم تا ذهنیت آمریکایی‌ها، اسرائیلی‌ها و حتی اروپایی‌ها که ایران را به‌عنوان بازیگری برهم‌زننده یا عنصر مخرب معرفی می‌کنند دچار خدشه شود و شکل کامل و تثبیت‌شده به خود نگیرد.