سیدابوالفضل میردهقان اشکذری، معاون دانشجویی دانشگاه امیرکبیر گفت: «با توجه به حمله رژیم صهیونیستی به کشورمان، ما نتوانستیم بخشی از امتحانات را در هفته دوم برگزار کنیم و عملاً امتحانات به شهریورماه موکول شد. به همین دلیل مجبور شدیم تعدادی از خوابگاه‌هایمان را تخلیه نکنیم؛ در حالی که اگر شرایط عادی بود، این دانشجویان تازه شهریورماه باید به خوابگاه برمی‌گشتند.»
او با تأکید بر اینکه ما در ترم تابستان شاهد اسکان دانشجویان تحصیلات تکمیلی در خوابگاه بودیم، اظهار داشت: «از آنجایی که سیاستمان همیشه این بوده که دانشجویان کارشناسی نیز بتوانند ۴ سال در خوابگاه بمانند، امسال نیز آن دسته از دانشجویانی که سنوات‌شان تمام نشده، از هفته‌های قبل در حال بازگشت به خوابگاه‌ها هستند تا برای امتحانات آماده شوند.»
معاون دانشجویی دانشگاه امیرکبیر به نودانشجویان اشاره کرد و گفت: «طبیعتاً باید برای دانشجویان دختر و پسر اسکان در نظر می‌گرفتیم و به همین دلیل لازم بود یکی دو خوابگاه را تعطیل کرده و تعمیرات اساسی اعم از نقاشی و تعویض پنجره‌ها را برای میزبانی از نودانشجویان انجام دهیم. این کار با همراهی صندوق رفاه دانشجویان شروع و در حال انجام است.»
میردهقان اشکذری با تأکید بر اینکه حدود دو هفته است کار تعمیر این دو خوابگاه شروع شده و تا اواسط شهریور ادامه دارد، افزود: «از آنجایی که دانشجویان این دو خوابگاه سنوات‌شان تمام شده بود، به دیگر خوابگاه‌ها منتقل شدند.»
او درباره چالش‌های خوابگاه‌های امیرکبیر گفت: «به طور کلی دانشگاه‌هایی که خوابگاه‌هایشان در سطح شهر است، مانند دانشگاه ما، در کنار مشکل پراکندگی مجتمع‌های خوابگاهی، امکان توسعه فضای خوابگاهی را هم ندارند. متأسفانه ما چندین سال است که با این مشکل روبه‌رو هستیم. به همین دلیل مجبور هستیم برای اسکان تعداد زیادی از دانشجویان به سراغ اجاره خوابگاه‌های خصوصی برویم تا بتوانیم ظرفیت کامل را تأمین کنیم.»
معاون دانشجویی دانشگاه امیرکبیر افزود: «ما بالغ بر ۴ هزار و ۵۰۰ دانشجوی خوابگاهی داریم که بخش زیادی از آن‌ها در خوابگاه‌های ملکی ساکن هستند. شاید نزدیک به ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر از دانشجویانی که سنوات‌شان تمام شده به خوابگاه‌های استیجاری منتقل شده‌اند.»
میردهقان اشکذری با بیان اینکه تعدادی از دانشگاه‌های کشور، از آنجایی که فضای لازم را در اختیار داشتند، از همان ابتدا فضای خوبی را برای خوابگاه‌های خود تخصیص دادند، خاطرنشان کرد: «اما برای دانشگاه‌هایی مانند امیرکبیر امکان توسعه مجتمع‌های خوابگاهی وجود ندارد و امروز پراکندگی واحدهای خوابگاهی ما مشکلاتی را در حوزه‌های مختلف ایجاد کرده است. قطعاً تمرکز در خوابگاه‌ها این حسن را دارد که بتوانیم خدمات را هم متمرکز کرده و انرژی‌مان را معطوف به ارائه سرویس‌دهی بهتر کنیم.»وی خاطرنشان کرد: «برای اینکه بتوانیم به مجتمع واحدی برای فضای خوابگاهی‌مان برسیم، نیازمند همت بالایی از سوی صندوق رفاه وزارت علوم هستیم تا فضایی را پیش‌بینی کنیم که چالش پراکندگی خوابگاه‌هایمان حل شود. در این زمینه پیش‌تر طرح‌هایی را هم برای توسعه فضای خوابگاهی آماده کرده بودیم، اما چون طرح‌ها مربوط به گذشته است نمی‌توان برآورد مالی دقیقی برای اجرای آن در شرایط امروز داشت.»