علی‌حسین رضایان قیه‌باشی، رئیس سازمان خدمات دانشجویی دانشگاه تهران با بیان اینکه جنگ ۱۲‌روزه بسیاری از برنامه‌های ما در حوزه خوابگاهی را تحت‌الشعاع قرار داد، گفت: «قرار بود دانشجویان به محض پایان امتحانات یعنی از ۱۵ تیرماه، خوابگاه‌ها را تخلیه کنند تا این‌گونه فرصتی برای بازسازی داشته باشیم. اما جنگ ۱۲ روزه باعث شد تا دانشجویان اثاث‌شان را در اتاق‌ها قرار دهند و عملاً امکان بازسازی وجود نداشته باشد. همچنین از اول شهریورماه نیز خوابگاه‌ها را به روی دانشجویان باز کردیم تا امکان حضور آن‌ها و شرکت در امتحانات وجود داشته باشد.»
وی با بیان اینکه علی‌رغم همه چالش‌هایی که در این مدت داشتیم، توانستیم نزدیک به ۲۶۰ تخت به ظرفیت خوابگاهی‌مان اضافه کنیم، ادامه داد: «این ظرفیت هم مربوط به ساختمان‌هایی است که در اختیار برخی از دانشکده‌ها برای مباحث آموزشی و پژوهشی قرار داشت و با رایزنی‌هایی که صورت گرفت، توانستیم این فضاها را در اختیار اداره‌کل امور خوابگاه‌ها و معاونت دانشجویی قرار دهیم. تلاش می‌کنیم تا این تخت‌ها را تا پایان شهریورماه آماده کنیم تا مشکل اسکان دانشجویان جدیدالورود را نداشته باشیم.»
رئیس سازمان خدمات دانشجویی دانشگاه تهران با بیان اینکه به‌صورت کلی با مشکل ظرفیت اسکان خوابگاهی روبه‌رو هستیم، ادامه داد: «دلیل این مسئله هم عدم تناسب ورودی با خروجی‌ها در خوابگاه است. یعنی دانشجویان، به‌خصوص دانشجویان تحصیلات تکمیلی ما، سنواتی شده‌اند و همین مسئله هم برای ما مشکلاتی را ایجاد کرده است. باید به این موضوع اشاره کرد که در برهه‌ای کرونا را داشتیم و بعد اتفاقات سال ۱۴۰۱ و اخیراً نیز جنگ ۱۲روزه را شاهد بودیم و این مسائل باعث شده تا دانشجویان دلایل خودشان را برای سنواتی شدن داشته باشند.»رضایان قیه‌باشی در همین زمینه افزود: «امروز دیگر دانشجویان ورودی ۱۴۰۰ هم سنوات مجازشان در حال تمام شدن است و از نظر قانونی باید دفاع کنند. با این حال ما به دانشجویانی که به ترم ۹ و ۱۰ دکتری، ۵ و ۶ ارشد و یا ۹ و ۱۰ کارشناسی رسیده‌اند، برای حضور در خوابگاه کنار می‌آییم، اما برای آن دسته از دانشجویانی که سنوات‌شان بیشتر از این‌هاست، نمی‌توانیم کاری انجام دهیم. همچنین سال گذشته تعدادی از دانشجویان نوبت دوم در خوابگاه‌ها اسکان داده شدند، اما امسال از آن‌ها هم خواستیم که تا پایان شهریور خوابگاه‌ها را تخلیه کنند و اگر این‌ها محقق شود، امسال با کمبود ظرفیت برای اسکان دانشجویان مواجه نخواهیم بود، اما در غیر این صورت، در این زمینه مشکل خواهیم داشت.»وی گفت: «دانشگاه تهران خوابگاه استیجاری ندارد، اما در سال گذشته علی‌رغم همه تلاش‌ها ۱۳۰ نفر از دانشجویان دختر در این خوابگاه‌ها اسکان داده شدند؛ با این حال امسال تلاش‌مان آن است که هیچ‌گونه خوابگاه استیجاری نداشته باشیم. اکثر خوابگاه‌های ما جزء خوابگاه‌های ملکی است که عمده آن‌ها هم از سوی خیرین ساخته شده‌اند.»رئیس سازمان خدمات دانشجویی دانشگاه تهران به چرایی رسیدن وضعیت فعلی در حوزه خوابگاهی اشاره و تصریح کرد: «متأسفانه در طول سال‌های گذشته وقتی آموزش عالی گسترش یافت و سال‌به‌سال شاهد افزایش پذیرش دانشجو در تحصیلات تکمیلی بودیم، نتوانستیم زیرساخت‌های لازم را آماده کنیم. به عبارت دیگر، علی‌رغم اینکه باید با تأمین بودجه دولتی و استفاده از ظرفیت خیرین، حتماً نسبت به ساخت خوابگاه‌های جدید اقدام می‌کردیم، اما چنین اتفاقی رخ نداد.»رضایان قیه‌باشی گفت: «دانشگاه تهران مجبور شد تا در محدودۀ فضای شهر دانش خود که بستری برای استقرار دانش‌بنیان‌ها و مراکز فناوری بود، بخشی از املاک را به خوابگاه تبدیل کند، در حالی‌که این ساختمان‌ها قدمت بالایی داشتند. یعنی ما امروز در همین محدوده‌ای که دانشجویان اسکان داده شده‌اند، ساختمانی داریم که ۴۵ سال عمر دارد. قطعاً این ساختمان‌ها برای اسکان دانشجویان مناسب نبوده و نیست، ولی از سر ناچاری این کار را کرده‌ایم. برخی از این ساختمان‌ها، دیوارهای کاهگلی دارند که با اندک رطوبت مشکل‌ساز می‌شوند.»وی با بیان اینکه امروز نزدیک به ۳ هزار نفر از دانشجویان، به‌ویژه کارشناسی‌ها، در خوابگاه‌های سطح شهر اسکان داده شده‌اند، افزود: «البته رئیس دانشگاه در تلاش است تا با کمک خیرین خوابگاه‌های جدیدی را بسازد، اما واقعیت آن است که حتی اگر امروز کلنگ آن به زمین زده شود، حداقل ۲ سال زمان می‌برد تا ساختمانی با ظرفیت ۴۰۰ نفر به خوابگاه‌های دانشگاه تهران اضافه شود. قطعاً ما نیازمند بودجه کلان هستیم، اما با توجه به شرایط امروز اقتصاد، نه از سوی دولت و نه از سوی خیرین امکان تحقق آن وجود ندارد. به همین دلیل مجبور هستیم که با بازسازی همین خوابگاه‌ها امکان اسکان دانشجویان را فراهم کنیم.»رئیس سازمان خدمات دانشجویی دانشگاه تهران خاطرنشان کرد: «امروز ما با یک چالش جدیدتر هم در حوزه خوابگاهی روبه‌رو هستیم و آن هم قطعی آب و برق است. هرچند که در خوابگاه‌های سطح شهر، پمپ و مخزن آب بر اساس ظرفیت ساختمان‌ها خریداری شده و نزدیک به ۱۰۰ پمپ و مخزن برای خوابگاه‌ها تأمین کرده‌ایم که برخی از آن‌ها هم نصب شده است، اما به دلیل فشار اندک آب، امکان آب‌گیری آن‌ها تا امروز وجود نداشته است.»