زهرا طیبی، خبرنگار گروه سیاست: قحطی، سلاحی که صهیونیستها در یک سال و نیم گذشته علیه مردم غزه، به کار گرفتند، این روزها تبدیل به اصلیترین ابزار جنگی رژیم در غزه علیه ساکنان فلسطینی آن شده است، گرسنگی اجباری بیش از 90 درصد مردم غزه که در یک روز تنها میتوانند، یک وعده غذایی بخورند که آن هم چیزی جز آب عدس یا نان خشک نیست، معنایی جز پیشبرد پروژه پاکسازی نسلی در نوار غزه ندارد. صهیونیستها با خراب کردن کامل نوار غزه و حالا هم با تنگتر کردن حلقه محاصره غذایی علیه دو میلیون ساکن بخشی از خاک فلسطین میخواهند فلسطینیها را به ترک این سرزمین وادار کنند، همان هدفی که در یک سال گذشته آن را بر زبان آوردند و رئیسجمهور آمریکا هم در وصفش خیالبافی کرد. مصر و اردن با نوار غزه هممرز هستند برای ادامه این حلقه محاصره و ادامه جنایت جنگی علیه مردم غزه، همکاری میکنند، اما گویی اهمیتی ندارد که غیرانسانیترین سلاح جنگی برای اجرای بزرگترین نسلکشی در دوران معاصر از جانب مدعیان قربانی هولوکاست اجرا میشود، مجامع جهانی همچنان به اظهار نگرانی و محکومیت اسرائیل روی کاغذ، ادامه میدهند. عجیبترین بخش این جنایت جنگی آن است که در حالی که افکار عمومی جهان علیه این رفتار نژادپرستانه صهیونیستها، سکوت نکردند و به هر روشی اعتراضشان را به انفعال دولتهایشان در مقابل این جنایت، نشان میدهند، مغزهای کوچک زنگزده فارسیزبانان حامی رژیم صهیونیستی معتقدند که چون کودکان فلسطینی از همان کودکی دشمنی با اسرائیل را یاد میگیرند، کشتار آنها، مشروع است.
تصاویر، ظلم را فریاد میکشند
دومین محاصره شدید صهیونیستها علیه مردم فلسطین، از دومین روز ماه مارس، آغاز شد. 5 ماه از شروع این محاصره گذشته و صهیونیستها همچنان اجازه نمیدهند، مواد غذایی وارد غزه شود. آن طور که الجزیره میگوید بیش از 80درصد نانواییها در غزه تعطیل شدند، تعطیلیها فقط به خاطر نبود گندم نیست، بلکه به خاطر کمبود سوخت است که در روزهای محاصره از نان هم گرانترند. قیمت آرد در هر کیلوگرم به 20 دلار رسیده است. مجامع بینالمللی میگویند، بیش از 500 هزار نفر در غزه در معرض قحطی کامل قرار دارند. شرایط برای کودکان تازه متولد شده در غزه فاجعهبار است، شیرخشک برای دادن به کودکان وجود ندارد و پرستاران مجبورند به کودکان آب جوش بدهند. سازمان جهانی بهداشت میگوید، از هر سه کودک در غزه، یک نفر دچار سوءتغذیه است، خانوادهها با یک وعده غذا در روز زنده هستند که چیزی بیش از عدس پخته یا نان خشک در روز نیست. اما برای درک جنایتی که در غزه در حال وقوع است، نیاز نیست به اعداد و ارقام در مجامع جهانی رجوع کرد. تصاویر به خوبی نشان میدهند که چه بر سر مردم غزه آمده است، چشمان گریان و صورتهای رنگ پریده کودکانی که در محل توزیع غذا برای بقا میجنگند، فریادهایی که مادران فلسطینی بر سر اعراب بلند میکنند و به سکوت آنها اعتراض میکنند، تصویر جسم نیمهجان لرزان کودک 4 ساله که 2 سال از حیاتش در جنگ گذشته، فوت یحیی 4 ماهه به خاطر سوءتغذیه، فریاد بغض آلود دختر بچه فلسطینی به خاطر نبود غذا، پاسخ بغضآلود دختر بچه فلسطینی به اینکه بیش از همه به غذا نیاز دارد، برای درک جنایتی که در غزه در حال وقوع است، کافی است.
گرسنگی اجباری، جان چند نفر را در غزه میگیرد؟
گرسنگی اجباری مردم در غزه، همه ماجرا نیست، اسرائیلیها برای اجرای دقیق پاکسازی نسلی، هر از چندگاهی مراکز توزیع غذا را هدف قرار دادهاند. صبح شنبه (19جولای) و در جریان تجاوز رژیم صهیونیستی به خان یونس، نزدیک به 70 نفر شهید شدند که 36 نفر از آنها در مراکز توزیع غذا به شهادت رسیدند و نزدیک به 100 نفر هم مجروح شدند، این آمار در کنار 356 نفری است که از زمان شروع محاصره غذایی در نوار غزه، جانشان را از دست دادهاند. هدف قرار دادن مراکز توزیع غذا که کودکان و زنان در آنجا جمع میشوند، معنایی جز ارتکاب جنایت جنگی ندارد. در نوار غزه، مرگ ناگریز است. فلسطینیها یا از گرسنگی میمیرند یا به خاطر حملات صهیونیستها درست در لحظاتی که بدون سلاح، تنها برای زندگی میجنگند. روایت خبرنگاران فلسطینی از آنچه در نوار غزه میگذرد، نشان میدهد، یک نسلکشی تمامعیار در جهان مدعی دموکراسی و خواهان تشکیل دهکده جهانی پر از صلح، در حال وقوع است؛ وائل حمدان، خبرنگار فلسطینی در پیامی توییتری نوشت: «اگر ظرف 48 ساعت آینده، غذا، آب و دارو، به غزه نرسد، قتل عامی بیسابقه رخ خواهد داد.» او در ادامه هم نوشت: «اگر کمک نرسد، ترجیح میدهم، با بمباران کشته شوم تا از گرسنگی بمیرم، اگر این آخرین پیام من است. بدانید که ما را عمداً از گرسنگی میکشند. ما را نجات دهید.» انس شریف، خبرنگار فلسطینی میگوید در غزه مردم از گرسنگی در خیابانها بر زمین میافتند. او این حرف را درست وقتی گفت که در حین ارائه گزارش در پخش زنده الجزیره، پیرزنی مقابل بیمارستان شفا به خاطر ضعف ناشی از گرسنگی به زمین افتاد.
طرح ژنرالها با همراهی ترامپ پیش میرود
طرح ژنرالها، اسم جنایتی است که اینروزها در نوار غزه در حال وقوع است. این طرح را «گیورا ایلند» ژنرال سابق رژیم صهیونیستی ارائه کرد. برنامه نیز همان چیزی است که در حال حاضر اتفاق افتاده است، تخریب کامل غزه، آوارگی ساکنان آن، جلوگیری از ورود کمکها و مواد غذایی و گرسنگی دادن به مردم عادی، قرار است تنها دو راه مقابل آنها قرار دهد: مرگ یا تسلیم. حمایت جدی رئیس جمهور آمریکا در ادامه این پروژه نقش ویژهای داشت. افزایش این محاصره علیه مردم غزه، قرار است یا به پاکسازی نسلی در غزه منجر شود یا آنها را مجبور به ترک نوار غزه کند. تمام این جنایتها در سایه سکوت و عدم واکنش جدی سازمان و مجامع بینالمللی انجام شده است، آن هم در حالی که در سال 2021 اعضای سازمان ملل با این اصل موافقت کردند که غذا از حقوق اولیه انسانهاست، اما تاکنون هیچ اقدام و واکنش جدی برای جلوگیری از ادامه این نسلکشی، انجام نشده است. بالاخره بعد از افزایش فشارهای افکار عمومی روز گذشته، 25 کشور در بیانیهای مشترک، خواستار پایان جنگ و دادن اجازه ورود کمکهای بشردوستانه شدند. در بخشی از این بیانیه آمده «اسرائیل باید اجازه دهد، سازمان ملل و نهادهای بشردوستانه غیردولتی، اقدامات انساندوستانهشان را با امنیت و کارآمدی پیش بگیرند. پیشنهاد ایجاد شهر انساندوستانه، برای اسکان فلسطینیان، غیرقابل قبول است. آوارگی اجباری دائمی، نقض آشکار قوانین بینالمللی انساندوستانه است.»
مغزهای کوچک زنگزده فارسیزبانان حامی رژیم
بعد از تنگتر شدن محاصره غذایی در نوار غزه، تجمعات حمایتی از مردم فلسطین دوباره در خیابانهای اروپا، به راه افتاد. در برلین، دانشجویان علیه این نسلکشی تجمع برگزار کردند و خواهان اقدام فوری برای توقف گرسنگی دادن به فلسطینیان شدند، مشابه این تجمعات در مونترال کانادا و استرالیا هم برگزار شد. در خیابانهای فرانسه اما تجمع حمایتی علیه نسلکشی در غزه با سرکوب و برخورد پلیس همراه شد. در حالی که جوانان اروپایی در واکنش به نسلکشی در غزه تجعمات اعتراضی برگزار کردند، عجیبترین واکنش حمایتی علیه این نسلکشی در فلسطین را فارسیزبانان حامی رژیم صهیونیستی از خود نشان دادند. بلاهت برخی از این افراد در حمایت از جنایات رژیم، تعجب مهدی حسن، خبرنگار الجزیره را هم برانگیخت. حسن در گفتوگو با یک دوتابعیتی ایران - آمریکایی که از موافقان رژیم است، در واکنش به مؤثر بودن حمایت ایران از حماس میگوید که حداقل 12 سال پیش از وقوع انقلاب اسلامی ایران، رژیم صهیونیستی در حال کشتار مردم فلسطین در نوار غزه بود. مدافع فارسیزبان رژیم استدلالش را این طور ادامه داد: «پس از روی کار آمدن جمهوری اسلامی، بحران شروع شد چراکه جمهوری اسلامی از فلسطینیهای به اصطلاح بیگناه برای منافع خودش استفاده کرد.» حسن از او پرسید «فلسطینیهای به اصطلاح بیگناه؟ تو باور نداری که فلسطینیها بیگناه هستند؟» او هم میگوید «نه همه آنها» حسن میگوید «تو فکر میکنی 17 هزار کودک بیگناهی که کشته شدند، بیگناه نبودند؟» و نهایتاً فارسیزبان حامی رژیم به این نکته میرسد که این کودکان از سنین کم برای دشمنی تربیت میشوند و به این کشتار مشروعیت میدهد. البته این حامی رژیم، همانطور که حسن اشاره میکند، تاریخ را دقیق نخوانده، سالها پیش از پیروزی انقلاب، ظلم به مردم فلسطین شروع شد و حتی محمدرضا پهلوی نیز کمکهای مالی برای حمایت از مردم فلسطین انجام داد. در میان جامعه روشنفکری غرب، کمتر فردی پیدا میشود که میتواند جنایات صهیونیستها را انکار کند و یا حتی در مقابل آن سکوت کند. در یک سال و نیم گذشته این موضوع به وضوح روشن بود که حتی چهرههای دانشگاهی که علاقهای به مقاومت نداشتند، نتوانستند در مقابل این جنایت غیرانسانی سکوت کنند، این واکنش حتی مقامات دولتهایی که ارتباطات دوستانهای با رژیم صهیونیستی داشتند را وادار به محکوم کردن و واکنش نشان دادن به این جنایت غیرانسانی کرد. اما در میان این روشنفکران، تنها فارسیزبانان خارجنشین هستند که عنادشان با نظام سیاسی ایران و البته فاندهای پروپیمان رژیمصهیونیستی آنها را به حمایت بیچون و چرا و کور از رژیم صهیونیستی سوق داده است. آنها به گونهای کودکان مظلوم فلسطینی را شبهنظامیان خطرناک میخوانند که در مقام مقایسه مواضع حمایتیشان از نژادپرستهای صهیونیسم ساکن در سرزمینهای اشغالی نیز پیشی میگیرد، مغزهای کوچک زنگزده فارسیزبانان حامیان رژیم، آنها را به نقطهای رسانده که اگر رژیم بگوید آسمان سیاه است، هزار استدلال و دلیل برای قطعنشدن فاندهایشان جور میکنند تا بگویند اسرائیل راست میگوید.
.gif?v=0)
