جنگ تحمیلی با اسرائیل 90 میلیون ایرانی را با هم متحد کرد تا با هم، درمقابل رژیم صهیونی بایستند. در میان هنرمندان هم این اتحاد وجود داشت و شاعران از همان روزهای اول، پای کار آمدند و با سرودههایی با مفهوم وطن و شهدای وطن پای کار ایران ماندند.
ناصر دوستی
چون ابر بهاریم که اشکافشانیم
در سوگ از این داغ و غم سوزانیم
رعدیم بلای جان دشمن هستیم
موجیم که غُرّندهتر از طوفانیم
***
خورشیدترین ماه جهان حضرت ماه
فرمانده کُلّ ارتش و کلّ سپاه
شمشیر دودم در کف سّیدعلی است
لاحَولَ وَلاقُوّه الّا باللّه...
***
ما موج خلیجیم تلاطم داریم
ما ملّت فتحیم و تفاهم داریم
چون موشک فتّاح بهسمت خیبر
با غُرّش خود قصد تهاجم داریم
***
هر آینه این حماسه درسآموز است
تکرار قیام کربلا امروز است
باید که به تارک اُفق بنویسند
«ایران حسین تا ابد پیروز است»
محمدمهدی عبداللّهی
انگشت حیرت را به لبها میفشاریم
دلواپسِ آلالهها در انتظاریم
اشک غریبی میچکد از گونههامان
با یک جهان اندوه و حسرت، بیقراریم
بُغضی نهفته در میان سینه ماست
شاید گریز روضهای دیرینه داریم
آتش زبانه میکشد در موج ماتم
بر غربت ایل شقایق غمگساریم
آتش نشانه رفته قلب آسمان را
گلهای پرپر را به باران میسپاریم
همناله با موج غم سردارهامان
بر صخرههای بیکسی سر میگذاریم
اما خدا با ماست تا جان در بدن هست
ما ملت عشقیم ما امّیدواریم
ما در پناه پرچم سرخ حسینیم
یعنی همیشه تا قیامت ماندگاریم
شور شهادت تا همیشه در سر ماست
از امتحان عاشقی باکی نداریم
ما شادمانی ما سلامی ما رشیدیم
صدشکر حاجیزادههای این دیاریم
عباسی و فقهی و صدیقی و ایثار
طهرانچیان اهل علم و افتخاریم
ما ایزدی ما کاظمی، ما باقریها
ما امت واحد، همیشه بیشماریم
با کاروان سرخ یاران حسینی
چشمانتظار مقدم صبح بهاریم
***
این موج که توفندهتر از دیروز است
مظلومترین مقتدر امروز است
واللّه شهیدان خدا میگویند
ایران حسینبن علی پیروز است
میلاد عرفانپور
کوهی است وطن که تا ابد پاینده است
سروی است که زخم خورده اما زنده است
در بدرقه هزار داغیم ولی
تشییع شما بیعت با آینده است
نیره جهانشاهی
این کاروان جاماندگان راه عشقاند
دلدادگان خط بانوی دمشقاند
دارند از کرببلا این مُهر جاوید
بر قله میتابند انگاری چو خورشید
این کاروان سرخ، یاران حسیناند
جانبرکفان مخلص پیر خمیناند
در راه عشق و عاشقی از خود گذشتند
بر مردم آزاده همچون نور عیناند
فاطمه نانیزاد
دردانه عصر انتظارند همه
منظومه عشق و افتخارند همه
تابوت به تابوت حماسه هستند
اینان که شهید اقتدارند همه
***
با آینهها دوباره پیمان بستیم
در حفظ وطن یکیشده، یکدستیم
باید که خبر به کل عالم برسد:
در بیعت لالهها همیشه هستیم
***
هنگام حماسه، نینوایی شده است
محبوب حریم کبریایی شده است
پایان رشادتش نوشتند چنین:
سردار «رشید» کربلایی شده است
میثم یوسفی
تقدیم به دانشمندان هستهای ایران اسلامی
نامتان تا همیشه جاویدان
چون بلندای پرچم ایران
بادها از شکوهِ غیرتتان
میوزند از سهند تا تفتان
یادتان لحظه لحظه جاری باد
در غزلهای رود رودِ وطن
ای که از اقتدارتان چون کوه
با شکوه است نام میهن من
سبلان، قرص ایستاده اگر
خاطرش جمع از حضور شماست
دل دریایی خزر بیشک
جلوهای از دل صبور شماست
بنده این و آن نبودن را
سروها از شما میآموزند
چشمههای وطن پر از تپشاند
به شمایان که چشم میدوزند
سبز سبز است تا همیشه وطن
تا شما بیدریغ بارانید
هر نفس گرمِ مهر با مردم
دشمنان را هماره طوفانید
فکرتان نور، ذکرتان روشن
در افقهای بیکران ظهور
محو گمنامی شما میهن
این برومند نامدار غیور
فرزانه قربانی
در راه تو سر دادن ما، زیستن ماست
دلداده عطر تو اویس قَرَن ماست
در معرکهها شور محرم است و اینبار
پیراهن مشکی عزایت کفن ماست
با نام تو بیمهایم و از خصم نترسیم
تا جوشن یا حسین مظلوم تن ماست
در سایه لطف تو نشسته خاک ایران
زیر علم سرخ تو بیشک وطن ماست
با نوحه باد بر سر لاله پرپر
همواره کتیبه غمت سینهزن ماست
اصلاً به اماننامه دشمن چهنیاز است
عباس علمدار اگر خطشکن ماست














