فاطمه‌‌سادات بکائی، خبرنگار: در روزهایی که کشور در معرض شدیدترین هجمه‌های رسانه‌ای، امنیتی و نظامی قرار دارد، وظیفه‌ همگان، به‌ویژه فعالان رسانه‌ای، نخبگان فکری و کاربران فضای مجازی، ایجاب می‌کند که مرزهای خودی و غیرخودی را به‌روشنی بازشناسند. در این میان، شبکه موسوم به «ایران اینترنشنال» که از بدو تأسیس تاکنون همواره در مسیر دشمنی با مردم ایران گام برداشته، امروز بیش از هر زمان دیگر چهره واقعی خود را به عنوان بازوی رسانه‌ای پروژه جنگ ترکیبی غرب و صهیونیسم جهانی نمایان ساخته است.
ایران اینترنشنال نه یک رسانه مستقل، که پروژه‌ای امنیتی - اطلاعاتی است که با بودجه‌های کلان پنهان و آشکار از سوی رژیم صهیونیستی و با همکاری عملیاتی اتاق فکرهای اسرائیلی و بریتانیایی اداره می‌شود. از اولین روزهایی که این شبکه در لندن آغاز به کار کرد، بسیاری از تحلیل‌گران مستقل هشدار دادند که این رسانه، نه برای آگاهی‌بخشی، بلکه برای انحراف افکار عمومی، تخریب هویت ملی، براندازی نرم و تضعیف بنیان‌های مشروعیت جمهوری اسلامی ایران طراحی شده است.
اکنون و در شرایطی که دشمن صهیونیستی رسماً مشغول حمله نظامی به ایران است و فضای منطقه به شدت ملتهب شده، این شبکه با تمام توان به میدان آمده تا مکمل عملیات اطلاعاتی دشمن در جبهه رسانه‌ای باشد. از وارونه‌سازی واقعیت‌ها، بزرگ‌نمایی نارضایتی‌ها، دعوت از چهره‌های بدنام امنیتی و عناصر گروهک‌های تروریستی، تا ساختن روایت‌های دروغین از وضعیت اجتماعی ایران؛ هیچ‌کدام از این تاکتیک‌ها تصادفی یا صرفاً ژورنالیستی نیستند. این‌ها اجزای یک نقشه کلان برای تضعیف جبهه داخلی کشور، ایجاد چنددستگی و از هم‌گسیختگی در میان مردم است.
نکته مهم و نگران‌کننده آن است که بخشی از جامعه، آگاهانه یا ناآگاهانه، به این شبکه ضدامنیتی مشروعیت رسانه‌ای می‌بخشد. برخی صرفاً برای پیگیری اخبار، برخی دیگر از روی کنجکاوی یا تفریح، این شبکه را دنبال می‌کنند. اما باید با صراحت گفت که هر کلیک، هر بازنشر و هر دقیقه تماشا، به معنای پشتیبانی از یک ماشین جنگ روانی است که هدف نهایی‌اش چیزی جز فروپاشی ایران نیست.
بایکوت «ایران اینترنشنال» در این شرایط یک وظیفه ملی است؛ وظیفه‌ای هم‌سنگ با دفاع از مرزهای کشور یا امداد به مجروحان. همان‌طور که در دوران دفاع مقدس، مردم از گوش سپردن به صدای رادیوهای دشمن امتناع می‌کردند، امروز نیز باید در برابر این نوع شبکه‌های معاند، سکوت فعال و بی‌توجهی هوشمندانه پیشه کرد.
در چنین فضایی، فعالان فرهنگی و رسانه‌ای، استادان دانشگاه، هنرمندان، ورزشکاران و کاربران تأثیرگذار فضای مجازی باید پیشگام باشند. ما باید به جهان نشان دهیم که ملت ایران، آگاهانه در برابر رسانه‌هایی که نان خود را در خون و دروغ می‌زنند، ایستاده‌اند. مبارزه با جنگ نرم، از همین جا آغاز می‌شود: از بایکوت «ایران اینترنشنال».