اگر در سازمان دانشگاه عدالت برقرار نشود، سازمان به نهاد دانایی تبدیل نمی‌شود. عدالت در دانشگاه همه ابعاد کنش‌ها را ازجمله عدالت در ارتقا، شایسته‌سالاری، نحوه پرداخت حقوق و مزایا و... دربرمی‌گیرد. باید پرسید آیا در رابطه استاد و دانشجو و رابطه مجموعه دانشجویان با هم و با اساتید، معاون و رئیس و... عدالت حاکم است یا خیر؟ مودت همان دیدن همدیگر است که در مقابل عداوت قرار دارد. مودت همان چیزی است که خداوند آن را مایه شکل‌گیری نهاد خانواده قرار داده است. رحمت نیز بروز مودت است. ابتدا باید مودت انسانی بین ما شکل بگیرد تا مودت علمی نیز پدید آید. مودت علمی یعنی من از موفقیت همکارم خوشحال می‌شوم. وقتی مقاله همکارم را می‌بینم، اگر اشکالی پیدا کنم، به او دوستانه می‌گویم.

نظام علمی ما برای تبدیل شدن به نهاد علم نیازمند مودت افراد با هم و عدالت است. باید در رابطه با اینکه مودت و عدالت در گروه‌های علمی دانشگاه به چه معناست، هم‌فکری کنیم. بنابراین در نهاد برخلاف برهم‌کنش صرفاً ساختاری، ارتباطات تعاملی، سازنده و هم‌افزا که نتیجه آن همبستگی علمی است، شکل ‌می‌گیرد. از طرفی عدالت در کلیه کنش‌های حوزه نهاد علم اعم از نظام تربیتی، علمی، فرهنگی و در نظام اداری علمی و در مواجهه دانشجویان و اساتید با هم یکی از دو عامل تبدیل سازمان به نهاد است.

اجلاس شورای معاونان آموزشی و مهارتی دانشگاه آزاد اسلامی - ۱۵ مهر ۱۴۰۳