ابراهیم علیدوست، مدیر کل سابق تربیت بدنی سازمان امور دانشجویان و نایبرئیس سابق فدراسیون ملی ورزش دانشگاهی با بیان اینکه در زمان مسئولیتم تلاش کردیم تا به ورزش دانشگاهی بها دهیم، گفت: «خروجی مسابقاتی که تحت عنوان المپیاد، قهرمانی کشور و یا با هر اسم دیگری در 3 بخش دانشگاه آزاد، وزارت علوم و وزارت بهداشت برگزار میکردیم را به مسابقات خارجی بدون چشمداشت به مدال و نتیجه اعزام میکردیم؛ چراکه اعتقادمان آن بود اگر این اتفاق نهادینه شود، خود به خود ورزش دانشگاهی رونق میگیرد و آن وقت میتوانیم امیدواریم باشیم از دل ورزش دانشگاهی چهرههای ملی و قهرمانان کشوری بروز و ظهور پیدا کنند.» وی ادامه داد: «تلاش کردیم تا نگاهها را به ورزش دانشگاهی تغییر دهیم، البته این کار را به جز یونیورسیاد که تغییر دیدگاه نسبت به آن سخت بود، دنبال کردیم. درحقیقت برخی معتقد بودند این مسابقه نقش ویترین را دارد و جایگاه ایران در آن مهم است. با این حال در دیگر اعزامهای خارجی تلاش کردیم تا ملیپوشان و اسامی مطرح را اعزام نکرده و به جای آنها روی چهرههای کمتر شناخته شده، متمرکز شدیم که بازخوردهای خوبی هم گرفتیم.»
مدیرکل سابق تربیت بدنی سازمان امور دانشجویان افزود: «در جلسات یا گفتوگوهایی که بعضاً درباره یونیورسیاد امسال داشتیم، بحث بر سر این بود که ما منابع زیادی نداریم و بهتر است بهینه هزینه کنیم. یعنی در این هزینهکرد، نباید تمرکز روی رشتههایی باشد که میدانیم شانس زیادی برای قهرمانی در آن نداریم. از طرف دیگر در یونیورسیاد نهتنها رشتههایی مانند کشتی و وزنهبرداری وجود ندارد، بلکه رشتههایی مانند ووشو و تیراندازی هم که ما کموبیش مدال داشتیم، در این دوره حضور ندارند.»
علیدوست در توضیح بیشتر این مسئله گفت: «قطعاً در این وضعیت اگر بخواهیم کیفی نگاه کنیم باید تنها تیم تکواندو را اعزام کنیم؛ چراکه در دیگر رشتهها ما فقط تکچهرهها یا نفراتی را داریم که شاید شانس کسب مدال را داشته باشند. البته تا جایی که میدانم برای اعزام چنین نفراتی برنامهریزی شده است. موضوع دیگر آنکه در ژیمناستیک هم همین وضعیت است، اما دوستان فدراسیون ورزش دانشگاهی میگویند که خود فدراسیون ژیمناستیک روی مدال آقای الفتی نظر مثبتی ندارد. با این حال معتقدم وقتی چنین فردی توانسته به فینال المپیک برسد حتی اگر شانس مدال هم نداشته باشد، قطعاً خود این حضور تجربه خوبی برایش در رویدادهای آتی خواهد بود.»
چرا تعداد رشتههای ایران در یونیورسیاد کاهش داشت؟
نایبرئیس سابق فدراسیون ملی ورزش دانشگاهی درباره کاهش تعداد رشتهها از 11 به 3 و یا حتی در بهترین حالت به 5 رشته گفت: «بخشی از این مسئله اجبار بوده است؛ چراکه در این دوره رشتههایی مانند ووشو و تیراندازی در سطح یونیورسیاد حذف شدهاند. از طرف دیگر در دوره قبل ما تنیس روی میز و شمشیربازی را صرفاً با نگاهی حمایتی اعزام کردیم و بیشتر این نگاه هم برای حمایت از ورزشکاران دختر بود. همچنین ژیمناستیک را هم داشتیم که آن هم با نگاه حمایتی دست به اعزام زدیم. درباره اعزام در رشته جودو هم باید بگویم چون آن برهه این رشته تازه از تعلیق خارج شده بود قطعاً هیچ انتظاری نداشتیم و البته در هر چهار رشته بیشتر هزینهها را از خود فدراسیونهای مربوطه گرفتیم.»
مدیرکل سابق تربیتبدنی سازمان امور دانشجویان با بیان اینکه در رشته قایقرانی هیچگاه نگاه کمی وجود نداشته است، گفت: «همیشه رئیس فدراسیون به دنبال مباحث کیفی بود و عنوان میشد تنها فردی که شانس مدال داشته باشد را معرفی میکنیم و در روز آخر هم فقط یک نفر معرفیشد که نزدیک طلا بود و د نهایت نقره گرفت اما فدراسیون تیروکمان نگاه کمی دارد و یکی از شلوغترین رشتههای کاروان ما هم مربوط به همین رشته بود و این دوره هم بعید میدانم آوردهای داشته باشد و اگر اعزام هم داریم بیشتر بر اساس روابط است و اگر نگاه کیفی است، باید این اولویتها و حذفها شامل رشته تیروکمان هم میشد.»
یونیورسیاد باید باعث تقویت ورزش دانشگاهی شود
وی خاطر نشان کرد: «نگاه و اعتقاد بنده و امثال بنده این است که یونیورسیاد باید باعث تقویت ورزش دانشگاهی شود. نگاه کنید آمریکا هم در یونیورسیاد سال گذشته تا روزهای آخر هیچ مدال طلایی نداشت با اینکه کاروان شلوغی داشت؛ یعنی بحث اصلی یونیورسیاد هم همین است که ورزش دانشگاهی را رونق دهیم و قطعاً اینگونه اعزامها میتواند باعث ایجاد انگیزه در بین دانشجویان ورزشکار شود.»
.gif?v=0)
