مهدی رمضانی، دبیر کل سابق نهاد کتابخانه‌ها: سید، شیعه را در لبنان عزت داد. به تک‌تک مردم اعتماد به نفس داد. روح‌شان را بزرگ کرد. حال مردم با سید خوب بود. حزن نبودن وجودش را می‌شود در چهره و حال همه‌ دید. سید در چشم دشمنان هم بزرگ بود. تو باید جغرافیای مردم را درک کرده باشی، زندگی کرده باشی، بالا و پایین کرده باشی تا به این حد فراگیر از فهم رسیده باشی تا ملت‌ساز باشی.
خطاب می‌کرد یا اکرم الناس و اشرف الناس، سید رهبر دل‌های شریف و کریم شده بود، تو شریف و کریم نباشی جانت را برای آرمانت نمی‌دهی. سید برای فلسطین و قدس شهید شد و‌ مردم لحظه به لحظه پابه‌پایش آمدند. ما از شکاف نسل می‌گوییم و سید پیش پیش نسل ساخته بود، اینکه حتی کودکان و نوجوانان با اعتقاد پرچم حزب‌الله بر دوش می‌کشند هَیهَاتَ مِنَّا الذِّلَّه می‌گویند، لبیک یا نصرالله سر می‌دهند و بر عهدشان با سید هستند کار کمی نیست، کار سید است. هیجان و شور موج می‌زند در وجودها، چشم‌ها اشک‌بار است، بی‌اختیار اینجا اسم نصرالله روضه است ولی فهم و شعور پشت تمام هیجانات است. رفیقی می‌گفت جنگ را باختیم، باختن اولین اثرش حس باخت است. این مردم بی‌سید هم حس بازنده ندارند، دلشکسته‌اند، غمگین هم، ولی راه سید باخت ندارد. اسم حزب‌الله دلگرم‌کننده است، محکم می‌کند بندبند وجود را برایشان.
یعنی تو نه تنها دل‌ها را تکان دادی و هم‌نسل‌هایت را همراه کردی، بلکه آینده را هم ساختی. کرامت، گمشده‌ این روزهای همه‌ مردمان دنیاست، تو گمشده را برایشان پیدا کنی، همراهت می‌شوند، دل در مسیرت می‌دهند، خانه‌هایت را خراب کنند دلت محکم‌تر می‌شود. فرزندانت را شهید می‌کنند عزمت جزم می‌شود و مشتت گره.
لبنان جای شعار نیست جای روایت است از این حجم کرامت و شرافت. اما من در این روزها از این مردم آموختم که مسلمان وفادار به آرمان‌هایش، منظم است. منظم در فکر، منظم در جنگ، منظم در حرکت، منظم در مراسم تشییع پیکر رهبر فقیدش، وفادار است به آنچه که به آن معتقد است. حالا دشمن چهارتا طیاره را دوبار نه صدبار از بالای سرت رد کند. 
سید مرد بود، مرد ساخت و مردانه رفت.
سید در رفتن هم با اشرف الناس و اکرم الناس ملت این کره خاکی ماند و رفت.