مهدی جوادی، مدیر سابق بنیاد سینمایی فارابی: حوالی سال ٨٨ بود که در اوج غربت بچه‌های انقلابی در فضای فرهنگی و هنری، عده‌ای از فعالان مردمی جبهه انقلاب برآن شدند تا دست روی پا خود بگذارند و به حکم «یداللَّه مع الجماعه» گردهم آیند و با هم‌افزایی طرح نوعی دراندازند، در این میان بخش هنری و رسانه‌ای را آقای محمدحسنی عهده‌دار شدند، از آن روز‌ها تا این روز‌ها از دور و نزدیک در جریان مسیر پرفراز و فرود اوج بوده‌ام، فارغ از حب و بغض‌ها، سعایت و حسادت‌ها، دوستی و دشمنی‌ها در نگاهی منصفانه باید گفت در این ۱۵ سال احسان محمدحسنی با خلوص و مجاهدت و خون دل‌های زیاد خیمه‌ای را برپا کرد که منشأ خیرات فراوانی برای هنر و فرهنگ انقلاب اسلامی شد، آدم‌های زیادی زیر این خیمه رشد یافتن و آثار زیادی از برکت این خیمه خلق شد، از نهضت پوسترسازی و دیوارنگاره‌ها تا تئاتر‌های میدانی و فیلم‌های سینمایی، از مستند تا موسیقی، از نمایش میدانی «ارض الشمس» در سوریه و عملیات عظیم اربعین تا ساخت بادیگارد و خروج و توسعه انیمیشن و دیوارنگاره میدان ولیعصر(ع) و…
بی‌شک در کارنامه اوج هم مانند هر سازمان دیگری می‌توان نقاط ضعف و قوت یافت، می‌توان به برخی رویه‌ها و کار‌ها نقد داشت و می‌توان ایرادهایی را به برخی اقدامات آن وارد دانست، اما در ارزیابی مدیریت سازمان‌ها حرف از میانگین کل است و میانگین عملکرد اوج حتماً قابل قبول و تقدیر است. در مورد تأثیرگذاری این نهاد بر سپهر فرهنگی کشور و جریان‌سازی آن می‌توان ساعت‌ها بحث و گفت‌وگو کرد. از همین منظر باید احسان محمدحسنی را راهبر موفق و مؤثری در عرصه فرهنگ و هنر انقلاب اسلامی دانست. برخود فرض می‌دانم بعد از ۱۵ سال مجاهدت شبانه‌روزی حالا که او این سنگر از نو ساخته و تثبیت‌شده و توسعه‌یافته را به دیگری واگذار می‌کند به او خداقوت و دست‌مریزاد بگویم. ان‌شاءالله مأجور این مجاهدت‌ها خواهد بود. 
اوج یک سازمان چابک، خلاق و کارآمد است، امید دارم مدیریت آینده این مجموعه در حفظ و تقویت این خصایص بکوشد و بداند این خیمه متعلق به جبهه مردمی انقلاب اسلامی است و نگذارد تنگ‌نظری‌ها، منافع، سعایت‌ها و تمامیت‌خواهی عده‌ای خاص مانع از ورود سایرین به این خیمه شود، ایجاد فضای همدلی، همکاری و پرهیز از تمامیت‌خواهی و رقابت و مسابقه با سایر نهاد‌ها می‌تواند به ظرفیت‌های این شجره طیبه بیفزاید.