فرهیختگان: «روزی 133 میلیون دلار» یا «246 میلیون دلار». اولی را یک روزنامه اسرائیلی از هزینه روزانه حملات گسترده رژیم‌صهیونیستی به غزه و لبنان با استناد به آمار و منابع رسمی، استخراج کرده است و دومی را ‌بتسلئیل اسموتریچ،‌ وزیر دارایی اسرائیل گفته است. ماه گذشته اسموتریچ اعتراف کرد که جنگ غزه، «گران‌ترین جنگ» در تاریخ این رژیم محسوب می‌شود. او از هزینه «بیش از ۶۶ میلیارد دلاری»‌ این جنگ برای رژیم صحبت کرده است. این رقم شامل هزینه‌های نظامی و هزینه‌های غیرنظامی مانند مسکن هزاران صهیونیست است که مجبور به ترک خانه‌های خود شدند. هر‌چند این رقم معادل تقریباً 12 درصد از تولید ناخالص داخلی رژیم صهیونیستی است اما جنگ هزینه‌های دیگری را نیز بر اقتصاد رژیم جعلی تحمیل کرده که کمتر در آمار‌ها به آن اشاره شده است. بر پایه گزارش بانک رژیم اشغالگر قدس، جنگ به دلیل غیبت‌های کاری هفته‌ای 600 میلیون دلار برای اقتصاد رژیم صهیونیستی هزینه دارد. این معادل حدود 6 درصد از تولید ناخالص داخلی هفتگی است. این برآورد خسارت کل اقتصاد رژیم نیست و شامل خسارات ناشی از غیبت کارگران فلسطینی و خارجی نشده است. 

در همین زمینه، روزنامه اسرائیلی هاآرتص بر افزایش بار اقتصادی جنگ بر رژیم صهیونیستی در بحبوحه تشدید تنش‌ها با حزب‌الله و ایران تأکید کرد که بودجه امسال برای سومین بار زیر پا گذاشته خواهد شد. این روزنامه اشاره می‌کند که تشدید تنش اخیر با حزب الله و ایران منجر به هزینه‌هایی بین 10 تا 20 میلیارد مثقال شده است که تقریباً 2.6 تا 5.2 میلیارد دلار است. 

  هزینه‌های اعلامی جنگ واقعی نیست

به نظر می‌رسد که آمار‌هایی که صهیونیست‌ها اعلام می‌کنند، با عدد‌های واقعی همسان نیست، چرا‌که صهیونیست‌ها تنها به بخشی از هزینه‌ها اشاره می‌کنند و بخشی دیگر را پنهان می‌کنند. برآورد کارشناسان حکایت از هزینه حدود یکصد میلیارد دلاری صهیونیست‌ها از آغاز جنگ تاکنون دارد. در این راستا، حتی رسانه‌های همسو با صهیونیست‌ها، صراحتاً عنوان کرده‌اند که این هزینه‌ها افزایش خواهد یافت؛ زیرا جنگ شدیدتر با ایران و نیرو‌های متحد آن، از جمله حزب‌الله لبنان، به لایحه دفاعی دولت اضافه می‌شود و بازگشت صهیونیست‌ها به خانه‌های خود در شمال کشور را به تأخیر می‌اندازد. 

بر اساس گزارش مؤسسه تحقیقات صلح بین‌المللی استکهلم، در رژیم صهیونیستی، جنگ بار اقتصادی زیادی را تحمیل کرده است. فراخوان‌ها و تمدید خدمت سربازی باعث کاهش عرضه نیروی کار می‌شود. نگرانی‌های امنیتی مانع از سرمایه‌گذاری در کسب‌وکار‌های جدید می‌شود و اختلالات در پرواز‌ها بسیاری از بازدیدکنندگان را دور نگه داشته و صنعت گردشگری را تحت تأثیر قرار داده است. همچنین نگرانی‌های امنیتی مانع از سرمایه‌گذاری در کسب‌وکار جدید می‌شود، در حالی که اختلال در پرواز‌ها بسیاری از توریست‌ها را از سفر به سرزمین‌های اشغالی برحذر داشته و این صنعت را تحت تأثیر قرار داده است. 

در کنار جنگ و هزینه‌هایش و همچنین بحران صنعت توریسم، رژیم از ناحیه دریافت مالیات که یکی از منابع قابل توجه آن به شمار می‌رود هم به مشکل اساسی خورده است. با تشدید جنگ، مالیات‌دهندگان پردرآمد ترجیح دادند سرزمین‌های اشغالی را ترک کنند و به کشور‌های اروپایی و یا آمریکا بازگردند. با این اوضاع، دولت صهیونیستی برای کوچک کردن شکاف مالی، نمی‌تواند به درآمد‌های مالیاتی از کسب‌وکار‌ها تکیه کند؛ زیرا در کنار مهاجرت، بسیاری از آن‌ها در حال سقوطند و شرکت‌های دیگر نیز تمایلی به سرمایه‌گذاری در سرزمین‌های اشغالی ندارند، چرا‌که مشخص نیست جنگ تا چه زمانی ادامه خواهد داشت.  سایر بخش‌های اقتصاد رژیم اشغالگر قدس، اگرچه اهمیت کمتری نسبت به فناوری دارند، اما آسیب‌های بسیار بیشتری را متحمل شده‌اند. بخش‌های کشاورزی و ساخت‌وساز برای پر کردن شکاف‌‌ فقدان فلسطینی‌هایی که مجوز‌های کارشان از اکتبر سال گذشته به حالت تعلیق درآمده است، تلاش کرده‌اند، اما این وضعیت باعث افزایش قیمت سبزیجات تازه و کاهش شدید خانه‌سازی شده است. گردشگری نیز با کاهش شدیدی در سال جاری مواجه شده است. وزارت گردشگری رژیم صهیونیستی تخمین‌زده است که کاهش گردشگران خارجی، 4.9 میلیارد دلار درآمد را از زمان جنگ از رژیم صهیونیستی گرفته است. 

مجموع این شرایط باعث شده تا کسری بودجه رژیم صهیونیستی -تفاوت بین مخارج دولتی و درآمد، عمدتاً از محل مالیات- از 4 درصد قبل از جنگ به 8 درصد تولید ناخالص داخلی برسد و دو برابر شود. در کنار این، استقراض دولت افزایش یافته است، زیرا سرمایه‌گذاران برای خرید اوراق قرضه و سایر دارایی‌های رژیم صهیونیستی بازده بیشتری را طلب می‌کنند. کاهش چندگانه رتبه‌بندی اعتباری رژیم صهیونیستی احتمالاً هزینه استقراض این کشور را بیش از پیش افزایش می‌دهد. 

در اواخر اوت -یک ماه قبل از حمله رژیم صهیونیستی به پایتخت لبنان و حمله زمینی به حزب‌الله در جنوب این کشور- مؤسسه مطالعات امنیت ملی تخمین زد که تنها یک ماه ‌جنگ شدید‌ در لبنان علیه این گروه، با «حملات شدید» به زیرساخت‌های رژیم صهیونیستی آسیب می‌رساند و می‌تواند باعث شود که کسری بودجه رژیم صهیونیستی تا 15 درصد افزایش و تولید ناخالص داخلی آن در سال جاری تا 10 درصد کاهش یابد. 

  جنگ با پایان باز

یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌های صهیونیست‌ها، ماهیت باز بودن جنگ است که بیش از یک سال به طول انجامیده است. اقتصاد رژیم صهیونیستی پس از جنگ سال 2006 با حزب الله در جنوب لبنان به سرعت بهبود یافت. اما این درگیری تنها 34 روز به طول انجامید. اما این جنگ از یکسالگی‌اش هم عبور کرده و هیچ چشم‌انداز روشنی برای پایان آن وجود ندارد. همین موضوع نیز باعث شده تا برخی از شرکت‌ها برای همیشه سرزمین‌های اشغالی را ترک کنند. با استقرار شرکت‌ها در کشور‌های دیگر و تثبیت آن‌ها، حتی آتش‌بس نیز نمی‌تواند باعث بازگشت آن‌ها به سرزمین‌های اشغالی شود. به طور حتم سرمایه‌گذاران در فکر بازگشت به سرزمین‌های اشغالی، به یک هفتم اکتبر دیگر نیز فکر می‌کنند. در کنار این نگرانی، نباید از احتمال بایکوت محصولاتی که در سرزمین‌های اشغالی تولید می‌شود نیز چشم‌پوشی کرد. با توجه به موج تنفر از رژیم، بدون شک دیر یا زود کمپین‌هایی برای تحریم کالا‌های رژیم در سرتاسر جهان ایجاد خواهد شد.