فرهیختگان: با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، ایالات‌متحده آمریکا اولین اقدامات خصمانه و به عبارتی تحریم‌های ظالمانه را علیه مردم ایران و حکومت نوپا و انقلابی اعمال کرد. آمارها نشان می‌دهد ایران با 5 هزار عنوان تحریمی، به‌لحاظ تعداد تحریم‌ها (اشخاص و شرکت‌ها و نهادها، صنایع و زیرساخت‌ها) در رتبه دوم پس از روسیه قرار دارد. البته این تمام ماجرا نیست؛ چراکه رتبه اولی روسیه درحالی است که تحریم‌های ایران به‌لحاظ کمی و کیفی فراتر از تحریم‌های روسیه است. تحریم‌های ضد‌ایرانی بارها درگیر فرازونشیب و گسترش دامنه اجرایی شده است. طی 45 سال اخیر موضوع تحریم به دلیل پیچیدگی، ‌‌ابعاد گوناگونی از موضوعات سیاسی، جامعه‌شناسی، اقتصاد و فرهنگ را در خود جای داده است. درحال حاضر تحریم‌های ایران تقریبا همه بخش‌های زیرساختی از بانک مرکزی و بانک‌ها گرفته تا کشتیرانی، هواپیمایی، خودروسازی، پتروشیمی‌ها، فولاد و همه فلزات، سرمایه‌گذاری خارجی و غیره را در بر گرفته است. کارشناسان می‌گویند دلیل اینکه گفته می‌شود تحریم‌های ایران رتبه اول را به‌لحاظ کیفی در جهان دارند این است که در کشوری همچون روسیه هنوز ساختار پرداخت رسمی خارجی کار می‌کند، این درحالی است که این ساختار برای ایران کاملا از بین رفته است. همچنین در اغلب کشورها و حتی روسیه، تعداد تحریم‌ها را تعداد اشخاص حقیقی بالا برده‌اند، درحالی‌که بخش قابل‌توجهی از تحریم‌های ایران زنجیره‌ای از صنایع، شرکت‌ها، بانک‌ها، بیمه‌ها، کشتیرانی، هواپیمایی، صنعت ریلی و در یک کلمه کل اقتصاد است. بررسی‌های «فرهیختگان» نشان می‌دهد تحریم‌های ظالمانه ایالات‌متحده فقط منحصر به ایران و چند کشور نیست و این کشور با سوءاستفاده از ابزار دلار و تسلط بر سیستم پولی و مالی جهان و گستردگی روابط تجاری درحال حاضر بیش از 34 هزار عنوان تحریمی را بر حدود 26 کشور تحمیل کرده که در این گزارش تنها به برخی از مهم‌ترین این تحریم‌ها اشاره می‌شود. کارشناسان به ایالات‌متحده هشدار داده‌اند که «سلاح‌سازی دلار علیه کشورها» قطعا می‌تواند اتحادی از کشورها را برای دلارزدایی ایجاد کند؛ اتحادی شبیه به آنچه روسیه و چین برای کنار گذاشتن دلار از مبادلات دوجانبه را ایجاد کردند. 

   روسیه با 20 هزار تحریم

گزارش‌ها نشان می‌دهد 20 هزار تحریم علیه روسیه اعمال شده است. این کشور با این تعداد از تحریم‌ها، در ظاهر در رتبه اول جهان، حتی قبل از ایران قرار دارد. اما آنطور که در بخش ایران تشریح می‌شود، تحریم‌های ایران به‌لحاظ کمیت گرچه کمتر از روسیه بوده، اما به‌لحاظ کیفیت یعنی اثرگذاری، شمولیت، گستردگی و مقیاس، بزرگ‌ترین قواعد تحریمی جهان است. تحریم روسیه در سال 2012 با «قانون ماگنیتسکی» آغاز شد که تحریم‌هایی را علیه 18 فرد مسئول قتل سرگئی ماگنیتسکی اعمال کرد. تحریم‌های فردی در سال 2014 پس از اشغال کریمه با تحریم‌های اقتصادی بیشتر همراه شد. محدودیت‌هایی برای تجارت و همکاری با روسیه در زمینه‌های نظامی و فناوری اعمال شد. روسیه حق رأی خود را در شورای اروپا از دست داد و افراد مرتبط با جنگ و جدایی‌طلبی تحریم شدند. روسیه تا فوریه 2022 مشمول حدود 2700 تحریم بود. بیش از 80 درصد از تحریم‌های فعلی به دلیل حمله این کشور به اوکراین اعمال شده است. حدود 50 کشور به رهبری آمریکا و کانادا تحریم‌هایی را علیه روسیه اعمال کرده‌اند. در حال حاضر بیش از 7000 شخص حقوقی و 13000 شخص حقیقی تحت تحریم آمریکایند که شامل ممنوعیت سفر، تحریم تجاری، توقف سرمایه‌گذاری، مسدود کردن و مصادره ذخایر بین‌المللی کرملین، ممنوعیت خرید اوراق قرضه دولتی روسیه، حذف بانک‌های روسی از SWIFT، تحریم‌هایی علیه دانشمندان، هنرمندان، ورزشکاران و... روسی است. این یک روند به طور مداوم در حال به‌روزرسانی بوده و تعداد تحریم‌ها علیه روسیه به طور دوره‌ای در حال افزایش است.

گفته می‌شود ایالات متحده و متحدانش انجام تراکنش با بانک مرکزی و وزارت دارایی روسیه را ممنوع کردند و به همین واسطه حدود 300 میلیارد دلار از دارایی‌های روسیه در غرب مسدود شده است. ایالات متحده و اتحادیه اروپا یک معافیت موقت برای واردات نفت خام از طریق خط لوله به کشورهای عضو اتحادیه داده‌اند که تاکنون هیچ گزینه جایگزین مناسبی نداشته است. ممنوعیت سوئیفت برای 10 بانک روسی و چهار بانک بلاروسی در نظر گرفته شده است. در نتیجه، این بانک‌ها نه می‌توانند ارز خارجی دریافت کرده و نه دارایی‌ها را به خارج منتقل ‌کنند.

یک کارشناسان درخصوص تفاوت تحریم‌های روسیه و ایران می‌گوید گرچه تعداد عناوین تحریم روسیه از ما بیشتر است اما موضوعات تحریمی ایران خیلی بیشتر از روسیه است. در روسیه می‌توانید به راحتی نشان دهید کدام بخش‌ها تحریم نیست اما درباره ایران باید بگردید تا جایی را پیدا کنید که تحریم نیست. اینکه روس‌ها توانستند در برابر تحریم مقاومت کنند به این دلیل نیست که بانک مرکزی روسیه معجزه کرده، بلکه ساختار پرداخت خارجی این کشور باقی‌ مانده است. به عبارتی، سرپا ماندن ساختار پرداخت رسمی خارجی روسیه در مقابل تخریب کامل ساختار پرداخت رسمی در ایران، یکی از بزرگ‌ترین تفاوت‌های تحریمی دو کشور است. به طور خلاصه، انجام تراکنش‌های تجاری ایران در قالب شرکت‌های تراستی و صرافی‌ها در ایران در حالی است که روس‌ها از روش‌های پرداخت رسمی استفاده می‌کنند.  

   ونزوئلا با 900 تحریم 

بررسی‌ها نشان می‌دهد ایالات متحده طی دو دهه اخیر 900 تحریم علیه ونزوئلا اعمال کرده است. این کشور اولین بار در سال 2008 به دلیل حمایت دولت از تجارت مواد مخدر توسط ایالات متحده تحریم شد. در آن زمان چندین مقام تحریم شدند، اما عمده تحریم‌های فعلی در سال‌های 2014 و 2017 زمانی که دولت با اعتراضات پس از انتخابات برخورد کرد، اعمال شد. دولت ونزوئلا معتقد بود ایالات متحده در پشت صحنه این اعتراضات قرار دارد و هدفش، براندازی دولت وقت است. 

در آگوست 2017، دولت دونالد ترامپ تحریم‌هایی را اعمال کرد که دسترسی ونزوئلا به بازارهای مالی ایالات متحده را ممنوع کرد و در می‌2018، این تحریم‌ها را به بخش‌های دیگر ازجمله خرید اوراق قرضه ونزوئلا گسترش داد. از ژانویه 2019، ایالات متحده تحریم‌های اقتصادی بیشتری را علیه افراد یا شرکت‌ها در صنایع نفت، طلا، معدن، و بانکداری و برنامه یارانه غذایی اعمال کرد. تحریم‌های آمریکا تبعات وحشتناکی بر بخش نفت و گاز ونزوئلا گذاشت. تحریم شرکت ملی نفت ونزوئلا در کنار ترس شرکت‌های فعال در بخش نفت از تحریم‌های ثانویه آمریکا باعث شد تجارت نفت و گاز به شدت دشوار شود. کاهش سرمایه‌گذاری در این بخش، فرسودگی زیرساخت‌ها، خارج شدن نیروهای متخصص حوزه نفت و گاز از این بخش و مهاجرت به کشورهای دیگر و ازجمله آمریکا نیز مشکلات زیادی را به این بخش تحمیل کرد. در اکتبر 2023، جو بایدن در ازای وعده آزادی زندانیان سیاسی و برگزاری انتخابات آزاد در سال 2024، به طور موقت برخی از تحریم‌های ایالات متحده را بر صنایع نفت، گاز و طلای ونزوئلا لغو کرد اما بعدا با ادعای عدم رعایت این توافق، بار دیگر بخش‌هایی از تحریم‌ها را برگرداند. 

 براساس گزارش مجله فوربس، بیش از 150 شخص حقوقی و 700 شخص حقیقی مرتبط با نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا تحریم شده‌اند. این تحریم‌ها موجب شده اکثر کشورهای آمریکای جنوبی صدور ویزا برای مقامات ونزوئلا را متوقف کنند. علاوه بر تحریم‌های فردی، تجارت با ونزوئلا در زمینه‌های نظامی، ارتباطات و کالاهای ثانویه ممنوع است. مسدود کردن دارایی‌های افراد نیز بخش دیگری از تحریم‌های آمریکا علیه ونزوئلا است. فرمان اجرایی 13884 مربوط به مسدود کردن دارایی دولت ونزوئلا است. فرمان اجرایی 13808 هرگونه معاملات شهروندان ایالات متحده در قالب خرید سهام جدید دولت ونزوئلا؛ اوراق قرضه صادر‌شده توسط دولت ونزوئلا و پرداخت سود سهام یا سایر توزیع‌های سود به دولت ونزوئلا از هر نهادی که تحت مالکیت یا کنترل دولت ونزوئلا است‌ را ممنوع می‌کند. فرمان اجرایی 13827  تمام تراکنش‌های مربوط به‌ تأمین مالی و سایر معاملات ارز دیجیتال، سکه دیجیتال یا توکن دیجیتال صادر‌شده از طرف دولت ونزوئلا که در صلاحیت قضایی ایالات متحده باشد را ممنوع می‌کند. دستور اجرایی 13835 هر گونه معاملات شهروندان آمریکایی در حوزه فروش، انتقال، واگذاری سهام، خرید و فروش کالا و غیره را ممنوع می‌کند. 

   سوریه و 3000 تحریم

تعداد تحریم‌های سوریه به بیش از 3000 تحریم می‌رسد. براساس گزارش مجله فوربس،  این کشور اولین بار در سال 1977 توسط ایالات متحده به دلیل ورود به لبنان (ژوئن ۱۹۷۶ و برای پایان دادن به جنگ داخلی در لبنان) و تأمین مالی حزب الله تحریم شد. اکثر تحریم‌های کنونی غرب از سال 2011 اعمال شده‌اند. این تحریم‌ها عمدتاً مربوط به جنگ داخلی سوریه (جنگ بین دولت مرکزی با گروه‌های تروریستی) است که پس از سال 2011 انجام شد. ایالات متحده شدیدترین تحریم ها را اعمال کرده است. اعضای دولت و ارتش سوریه تحریم شده‌اند. این کشور تحت تحریم مالی و تجاری قرار دارد و دارایی‌های بین‌المللی این کشور مسدود شده است. سوریه در فهرست کشورهای حامی تروریسم نیز قرار دارد. در این سال‌ها حداقل 16 شخش حقیقی از مقامات سوریه تحریم شده‌اند از جمله بشار اسد، وزیر امورخارجه سوریه و دیگر وزرا. علاوه بر آن در ده سال اخیر، حداقل 289 شخص حقیقی و 75 نهاد رسمی در لیست تحریم قرار گرفته‌اند؛ از جمله مشاور اقتصادی بشار اسد و یا اشخاص غیر‌سیاسی و سه تاجر حامی سوریه،  6 شرکت هوایی صنعتی و فناوری و تسلیحاتی مانند ال‌جی، آژانس مسافرتی  و...  کسانی که در فهرست تحریم‌ها قرار دارند، مشمول مسدود شدن دارایی‌ها نیز هستند. این دستورات تحریمی، اموال دولت سوریه را مسدود می‌کند، اختیارات بیشتری را برای تحریم افراد و نهادها فراهم می‌سازد و سرمایه‌گذاری‌های جدید در سوریه توسط شهروندان آمریکایی، صادرات یا فروش خدمات به سوریه توسط شهروندان آمریکایی و واردات نفت یا فرآورده‌های نفتی سوری را ممنوع می‌کند. درحال حاضر بانک مرکزی و بانک‌های بزرگ سوریه و بسیاری از صرافی‌های ارزی این کشور تحت تحریم‌های آمریکا قرار دارند. 

   کره شمالی و 2000 تحریم

بررسی‌ها نشان می‌دهد کره شمالی مشمول بیش از 2000 تحریم است. این کشور اولین بار در سال 1953 پس از پایان جنگ کره توسط ایالات متحده تحریم شد. اولین تحریم‌ها شامل محدودیت‌های تجاری و مالی بود. تحریم‌ها در سال 2006 بر سر برنامه هسته‌ای کره شمالی، زمانی که برای اولین بار یک سلاح هسته‌ای را آزمایش کرد، گسترش یافت و تشدید شد. غرب در حال حاضر تجارت با کره شمالی (به جز غذا و دارو)، سرمایه‌گذاری، کمک‌های مالی و حتی سفر را ممنوع کرده است. دولت این کشور حامی تروریسم اعلام شده و لیست افراد و شرکت‌های تحریم‌شده کره شمالی افزایش یافته است. حداقل 134 شخص حقیقی و 97 نهاد رسمی کره شمالی تحریم شده‌اند. علاوه بر این، اقدامات محدود‌کننده علاوه بر ممنوعیت سفر، شامل بلوکه کردن دارایی‌ها و ممنوعیت در دسترس قرار دادن بودجه یا منابع اقتصادی برای افراد نیز می‌شود. ممنوعیت صادرات تمام فرآورده‌های نفتی به کره شمالی، ممنوعیت واردات مواد غذایی و محصولات کشاورزی، ماشین‌آلات، تجهیزات الکتریکی، خاک و سنگ و چوب از کره شمالی، صادرات کلیه ماشین‌آلات صنعتی، وسایل نقلیه حمل و نقل به کره شمالی و گسترش محدودیت‌های تحریمی به آهن، فولاد و سایر فلزات نیز از دیگر اقدامات تحریمی علیه کره شمالی است. ممنوعیت کامل سرمایه‌گذاری در کره شمالی در همه بخش‌ها و فروش فراورده‌های نفتی پالایش‌شده و نفت خام و کاهش حجم حواله‌های شخصی منتقل‌شده به کره شمالی به 5000 دلار از دیگر اقدامات تحریمی علیه کره شمالی است. تعداد تحریم‌های کره شمالی نیز همچون ایران ممکن است به‌لحاظ تعدادی کم باشد، اما به‌لحاظ کیفی و شمولیت و دربرگیری و مقیاس تحریم‌ها، جزء تحریم‌های بسیار پیچیده‌ای است که آمریکا و غرب علیه این کشور اعمال کرده است. 

   کوبا با 200 تحریم

200 تحریم کوچک و بزرگ از سوی آمریکا علیه کوبا اعمال شده است. این کشور اولین بار در سال 1958 توسط ایالات متحده تحریم شد. در آن سال، آمریکا این کشور را تحریم تسلیحاتی کرد. در سال 1962 کلیه صادرات آمریکا به کوبا ممنوع شد. با مصوبه تحریمی ایالات متحده علیه کوبا، هیچ‌کسی نمی‌توانست بدون مجوز در کوبا سرمایه‌گذاری کند. ایالات متحده، کوبا را در فهرست کشورهای حامی تروریسم قرار داد. دولت آمریکا دلیل اصلی تحریم‌ها را حاکمیت دیکتاتوری در کوبا عنوان می‌کرد. تحریم شبکه‌های مالی، تحریم مواد غذایی (لغوشده)، تحریم‌ شرکت‌ها و بانک‌های خارجی فعال در کوبا، تحریم پالایشگاه‌های نفتی و حوزه انرژی ازجمله بخش‌هایی است که دولت آمریکا برای چندین دهه با تحریم آنها، کوبا را به ریل ورشکستگی کشانده است. قطعی اخیر برق در کوبا بعضا به 10 تا 20 ساعت نیز می‌رسد. این قطعی که ناشی از فرسودگی زیرساخت‌ها، کمبود سوخت و افزایش تقاضا است، عملا ناشی از تحریم‌های تجاری آمریکا و همچنین تحریم‌های اعمال‌شده در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ است که منجر به ایجاد مشکلات گسترده برای تأمین سوخت و قطعات یدکی برای فعالیت و نگهداری نیروگاه‌های نفت‌سوز کوبا شده است. گفته می‌شود کوبا برای تغذیه نیروگاه‌های نفت‌سوز قدیمی خود به واردات وابسته است. تحویل سوخت به این جزیره در سال جاری، به میزان قابل توجهی کاهش یافته است، چون ونزوئلا، روسیه و مکزیک که زمانی تأمین‌کنندگان مهم بودند، صادرات خود به کوبا را کاهش دادند. تحریم‌های آمریکا به دلیل اثرات مخرب بر غذا، آب پاک، دارو و سایر نیازهای اقتصادی جمعیت کوبا مورد انتقاد قرار گرفته است. کوبا در گزارش اعتراضی سال 2020 خود به سازمان ملل اعلام کرد که تحریم ایالات متحده علیه این کشور از سال 1962 تاکنون 144 میلیارد دلار زیان به بار آورده است. 

   افغانستان با 100 تحریم

تعداد تحریم‌های افغانستان به 100 مورد می‌رسد. این کشور اولین بار در سال 1999 توسط سازمان ملل متحد تحریم شد. در همان سال‌ها‌ ایالات متحده و اتحادیه اروپا نیز تحریم‌هایی را بر علیه دولت طالبان اعمال کرده بودند. این موارد پس از حادثه 11 سپتامبر 2001 تشدید شد. تا قبل از به قدرت رسیدن طالبان در سال 2021، برخی از تحریم‌ها لغو شده بود که با قدرت‌گیری مجدد این گروه، بار دیگر در سال 2021 تحریم‌های فعلی بازگشت. افغانستان در تجارت اسلحه و فناوری محدود و دارایی‌های خارجی دولت مسدود شده است. اعضای طالبان به دلیل نقض حقوق اساسی بشر تحت تحریمند. خزانه‌داری آمریکا عناوین کلی بیش از 100 تحریم افغانستان را در بخش‌های 1-تجارت در بخش‌های کشاورزی، غذایی، تجهیزات طبی وتکنولوژی، 2-تحریم دارایی‌های ارزی، 3-تحریم بانک‌ها، 4-تحریم افراد (61نفر) و 5-بلوکه برخی از حساب‌های بانکی بین‌المللی دولت را ذکر کرده است. 

   تحریم‌های لبنان 

در حال حاضر تحریم‌های آمریکا در لبنان به بالاترین حد خود در 20 سال اخیر رسیده است. براساس گزارش‌های رسمی، بیش از 273 فرد و سازمان در حال حاضر توسط ایالات متحده تحریم شده‌اند. 10 اوت 2023 ایالات متحده، ریاض سلامه، رئیس سابق بانک مرکزی، برادر، پسر، دستیار و شریک او را به دلیل‌ آنچه که فساد و تضعیف حاکمیت قانون در لبنان عنوان می‌کرد، تحریم کرد. 

تنها شش روز بعد، ایالات متحده یک شرکت و همچنین زهیر نهله را تحریم کرد و مدعی شد که سازمان غیردولتی در واقع در خدمت حزب‌الله است که ایالات متحده آن را یک سازمان تروریستی می‌داند. از تحریم‌های اعمال‌شده در 20 سال گذشته علیه نهادهای لبنانی، 68 درصد از اهداف با عنوان «ظن تروریستی» ذکر می‌شود -طبقه‌بندی‌ای که بلافاصله پس از حملات 11 سپتامبر 2001 به وجود آمد و به طور کلی شامل افراد و سازمان‌هایی می‌شود که دولت ایالات متحده ادعا می‌کند خطری برای امنیت آمریکا- یا سیاست خارجی یا اقتصاد آن است. تلویزیون المنار و رادیو النور و شرکت ساختمانی جهاد البینا ازجمله نهادهای شناخته‌شده‌ای‌اند که آمریکا آن‌ها را به دلیل حمایت مالی، مادی یا فناوری از حزب‌الله لبنان تحریم کرده است. گرچه آمریکا می‌گوید هدفش از تحریم اشخاص حقیقی و حقوقی در لبنان، کنترل رفتار آن‌ها برای جلوگیری از آسیب زدن به منافع ملی ایالات متحده است، اما پژوهشگران می‌گویند در میان مخاطبان اصلی تحریم‌ها، مردم لبنانند که ایالات متحده در تلاش است اهداف و مواضع خود را در لبنان به آن‌ها منتقل کند. تحریم‌های آمریکا علیه لبنان شامل تحریم مبادلات ارزی، تجارت طلا و مبادلات الکترونیکی حزب‌الله، شرکت‌های مرتبط با حزب‌الله و اشخاص حقیقی است. 

   لیبی با 100 تحریم

لیبی با 100 تحریم شاید جزء کمترین تحریم‌شدگان به نظر برسد اما ابعاد تحریم‌های این کشور نیز همچون ایران نسبتا بالاست. این کشور اولین بار در دهه 1990 به دلیل حمایت از تروریسم تحریم شد، اما تحریم‌های فعلی عمدتا مربوط به جنگ داخلی لیبی در سال 2011 است که با سقوط و مرگ معمر قذافی به پایان رسید. ایالات‌متحده و اتحادیه اروپا همچنان لیبی را تحریم می‌کنند. همکاری نظامی و تجارت اسلحه با لیبی نیز ممنوع است. ممنوعیت سفر و تحریم تسلیحاتی و مسدود کردن دارایی‌های خانواده قذافی ازجمله بخشی از این تحریم‌هاست. در ۲۸ فوریه، ایالات‌متحده اعلام کرد حداقل ۳۰ میلیارد دلار از دارایی‌های لیبی را مسدود کرده است. در سال 2012، سازمان ملل تحریم‌های خود را لغو کرد اما مجددا در سال 2014 به دلیل افزایش خشونت و درگیری و صادرات غیرقانونی نفت خام از لیبی بار دیگر رژیم تحریم‌ها را گسترش داد. علاوه بر آن شرکت‌ها و گروه‌های صنعتی، دریایی، تسلیحاتی و لجستیکی لیبی توسط ایالات‌متحده تحریم شدند و تجارت با آنها محدود شد. در همین راستا حریم هوایی اروپا و آمریکا برای ساکنان لیبی و حمل‌ونقل و تخلیه نفت ممنوع اعلام شد. علاوه برآن ممنوعیت‌هایی در رابطه با دسترسی به بنادر اتحادیه اروپا صورت گرفت. 

   عراق و زخم‌های قدیمی

در 6 اوت 1990، چهار روز پس از حمله عراق به کویت شورای امنیت سازمان ملل متحد عراق را تحریم کرد. پس از آن ایالات‌متحده نیز تحریم‌های خود علیه عراق را آغاز کرد. در سال 2003 نیز تحریم‌های عراق توسط ایالات‌متحده آغاز شد. به همین ترتیب تحریم‌ها در بخش تسلیحاتی، تجارت بین‌الملل، صادرات نفت و گاز عراق اعمال شد و افرادی مانند اعضای خانواده صدام حسین و مقامات ارشد سابق دولت وی تحریم شدند و دارایی‌های آنها بلوکه شدند. علاوه بر آن تحریم‌های اقتصادی شدیدی بر شبکه مالی و تجارت عراق و کویت اعمال شد. به همین ترتیب واردات و صادرات در بخش‌های مختلف به خصوص غذا و دارو و همچنین کشاورزی شدیدا کاهش یافت. علاوه بر آن صادرات نفت در عراق در چندین سال به‌طرز عجیبی کاهش داده شد. تحریم کالا‌های فرهنگی و تسلیحاتی از دیگر محدودیت‌های ایجادشده توسط ایالات‌متحده بود. گرچه درحال حاضر بخش‌های زیادی از تحریم‌های عراق رفع شده اما آمریکایی بر بخش‌های هوانوردی، سیستم بانکی و بسیاری از زیرساخت‌های عراق تسلط آماری و نظارتی دارند. 

   تحریم‌های میانمار

میانمار به دلیل سرکوب جنبش‌های دموکراتیک، نقض حقوق بشر و فساد دولت بیش از 1000 عنوان تحریم شده است. خشونت‌های تحت حمایت دولت در میانمار در سال 1988 و زمانی که یک نظامی قدرت را در دست گرفت آغاز شد. از سال 2003 تحریم‌هایی توسط ایالات‌متحده، اتحادیه اروپا، انگلستان، کانادا و سایر کشورهای غربی بر این کشور اعمال شده است. تحریم‌ها شامل تحریم تسلیحاتی، محدودیت در تجارت و سرمایه‌گذاری، ممنوعیت سفر و مسدود کردن دارایی‌های مقامات عالی‌رتبه است. تحریم‌های اعمال‌شده علیه میانمار به‌تدریج در 20 سال گذشته افزایش یافته و شدیدتر شده است. 

   بلاروس 

براساس اعلام وزارت خزانه‌داری ایالات‌متحده تحریم‌های این کشور علیه افراد و نهادهای بلاروس پس از جنگ روسیه و اوکراین و به دلیل تأمین منابع زیرساخت‌های نظامی و ارسال کالا بوده است. بیش از 1500 عنوان تحریمی، محدودیت‌های ویزا برای مقامات عالی‌رتبه، محدودیت‌های ویزایی برای بیش از 10 هزار شخص، محدودیت‌ها در اتصال به شبکه بانکی سوئیفت و عدم تامین مالی بانک‌های سرمایه‌گذاری دولتی بین‌الملل از دیگر موارد تحریمی علیه این کشور است.