علی ملکی، خبرنگار گروه نقد روز: روز دوشنبه لایحه‌ای در پارلمان صهیونیست‌ها تصویب شد که اگر مشابه آن در جایی حتی فقط مطرح هم می‌شد مشخص نبود سازمان‌های بین‌المللی چه بلایی بر سر آنجا می‌آوردند. اما به‌هرحال صحبت از موجودیت سرکشی است که ظاهرا حق دارد حتی نیروهای امدادی سازمان ملل را از یک کشور دیگر اخراج کند.
در جزئیات خبر آمده است که کنست (پارلمان اسرائیل) روز دوشنبه با 92 رأی موافق و 10 رای مخالف، منع فعالیت «اونروا» که سازمان امدادرسانی و کاریابی رسمی ملل متحد برای آوارگان فلسطینی است را با اتهامات «تروریستی» به تصویب رساند. اتفاقی که به سرعت در رسانه‌های مختلف بازتاب پیدا کرد و با واکنش‌های تندی روبه‌رو شد. آن‌ها پیش از این هم با روش‌های مختلف سعی می‌کردند مانع از ارسال کمک‌های انسان‌دوستانه به نوار غزه شوند و حتی محموله‌های غذا و دارو را نیز بمباران می‌کردند.
اعضای پارلمان اسرائیل با این حرکت ثابت کردند اگر واژه‌های قانون، اسرائیل، صهیونیسم، جنایت و نتانیاهو را به یک کودک خردسال بدهیم، اولین واژه را به‌عنوان یک کلمه غیرمرتبط از دیگر کلمات جدا می‌کند.
کنست صدای واشنگتن را هم درآورد
تصویب این لوایح در پارلمان رژیم‌صهیونیستی حتی صدای آمریکا و کشورهای اروپایی را هم درآورد و بسیاری از دولت‌های غربی از این اقدام عجیب انتقادات تندی کردند.
فیلیپ لازارینی، کمیسر اونروا در واکنش به اقدام کنست رژیم‌صهیونیستی در تصویب ممنوعیت فعالیت اونروا اعلام کرد که این تازه‌ترین قانون در خدشه‌دارکردن حیثیت اونروا و سلب مشروعیت از نقش آن در «کمک‌رسانی» و «خدمات‌رسانی توسعه انسانی» به آوارگان فلسطینی است.
دولت‌های اروپایی ایرلند، نروژ، اسلوونی و اسپانیا در بیانیه‌ای مشترک اقدام روز دوشنبه پارلمان رژیم صهیونیستی برای پایان دادن به فعالیت اونروا را محکوم کردند. این چهار کشور اروپایی در بیانیه مشترکشان تأکید کرده‌اند که ادامه فعالیت اونروا برای خدمات‌رسانی به میلیون‌ها آواره فلسطینی «امری ضروری» است. آن‌ها قانونگذاری‌های کنست علیه این گروه متعلق به سازمان ملل متحد را اقدامی خطرناک علیه فعالیت‌های این سازمان دانستند. وزیر خارجه بریتانیا هم به صف مخالفان این اقدام رژیم‌صهیونیستی پیوسته و گفته است که لوایح امروز کنست اسرائیل که اونروا را محدود می‌کند کاملا اشتباه است.
حتی واشنگتن هم از این موضع‌گیری پارلمان اسرائیل انتقاد کرده و یک مقام آمریکایی به تایمز اسرائیل گفته است که واشنگتن از قانون تصویب‌شده توسط کنست که اونروا را مجبور به توقف عملیات خود در نوار غزه، کرانه باختری و قدس اشغالی خواهد کرد نگران است و اجرای این قانون «بیش از ۳ میلیون فلسطینی» را تهدید خواهد کرد. همه این محکومیت‌ها و واکنش‌ها در حالی مطرح می‌شود که رژیم‌صهیونیستی دهه‌هاست با پایمال کردن قطعنامه‌های مختلف، دست از جنایاتش بر نداشته و در یک سال اخیر آن‌ها را تشدید نیز کرده است. به منظور بررسی این روند و تبعات لایحه‌ای که روز دوشنبه در پارلمان اسرائیل تصویب شد با عبدالرضا فرجی‌راد، کارشناس مسائل بین‌الملل گفت‌وگو کردیم که در ادامه متن آن را از نظر می‌گذرانید.
اسرائیل می‌خواهد با این کارها مردم را از غزه خسته کند
سال‌ها از عمر جنایت‌های رژیم‌صهیونیستی می‌گذرد و این موجودیت جنایتکار برای رسیدن به اهداف خود سرزمین فلسطین را با کمک متحدان غربی و آمریکایی بمباران می‌کند. عبدالرضا فرجی‌راد در توضیح مهم‌ترین هدف آن‌ها از این جنایت‌ها گفت: «اسرائیل یک هدف بزرگ برای غزه دارد و جمعیت حدود دومیلیون فلسطینی با آن هدف اسرائیل در تضاد است. بنابراین در یک سال گذشته غزه در تصرف اسرائیل است و جمعیتی را به شمال و جنوب و مرکز آواره کرده و حدود 50 هزارنفر را شهید و 150هزارنفر را زخمی کرده‌اند. با فشارهایی که سازمان‌های بین‌المللی و کشورها و حتی خود آمریکا آورده، در حد بسیار محدود اجازه داده‌اند که کمک‌هایی به مردم غزه برسد با اینکه هنوز هم به طور شدیدی مردم گرسنه و تشنه و بدون پناهگاه و دارو هستند. اما این اونروا نقش مهمی در رساندن خدمات به مردم غزه دارد. در همین حد محدودی که خدمات را دریافت می‌کند. هدف کلان اسرائیل این است که «بخش عمده‌ای از این مردم را از غزه خسته کند.» ابتدا اسرائیل که داشت غزه را در ماه‌های اول بمباران می‌کرد، هدفش این بود که این‌ها را به صحرای سینا بفرستد که مصری‌ها مخالفت کردند و اجازه ندادند چنین اتفاقی بیفتد. اسرائیل ادامه حملات و کشتارهایش تشدید شد و حالا برنامه‌شان این است که آنقدر مردم را متحمل فشار و گرسنگی و ضعف و خستگی کنند که به تدریج راهی کشورهای عربی و اروپا شوند؛ مثل فلسطینیانی که در این چهل‌پنجاه سال مهاجرت کردند، این‌ها هم به تدریج به فکر مهاجرت بیفتند. یعنی هدف اسرائیل این است که بیش از نیمی از این دو میلیون جمعیت از غزه خارج شود. اما قصدش از این کار چیست؟
صهیونیست‌ها می‌خواهند در غزه هم شهرک‌سازی کنند
رویای صهیونیست‌ها در تصرف کامل سرزمین غزه یکی از مهم‌ترین دلایلی است که باعث شده آن‌ها با چشمانی باز و بی‌محابا دست به چنین جنایاتی بزنند؛ موضوعی که مورد توجه این کارشناس مسائل بین‌الملل قرار گرفته و آن را یکی ازمهم‌ترین دلایل جنایت‌های رژیم می‌داند. او با اشاره به اینکه اسرائیل می‌خواهد اهالی یهود را در غزه سکنا بدهد، گفت: «در واقع می‌خواهند غزه را وارد یک پروسه شهرک‌سازی مثل کرانه غربی رود اردن و همچنین از منابع و سواحل آنجا استفاده کند. یکی از دلایلی که اسرائیل الان می‌خواهد در غزه مستقر شود و برای همیشه آنجا را در تصرف خودش داشته باشد این است که در ساحل غزه منابع گازی بزرگی کشف شده و ثروت بزرگی است. لذا اسرائیل به این موضوع توجه دارد و از درآمد این منابع گازی می‌خواهد شهرک‌هایی ایجاد کند و بخشی از جمعیت یهود را به اینجا منتقل سازد. تندروهای یهود هم غزه را هم یک سرزمین مقدس می‌دانند؛ بنابراین یک سری یهودی هم که از خارج مهاجرت می‌کنند را می‌خواهد در این شهرک‌ها مستقر کند. پس هدف اسرائیل برای ممانعت از فعالیت اونروا و اینکه این عدم فعالیت را در سطح پارلمان تصویب می‌کند، یعنی می‌خواهد پایه‌های قضیه را محکم کند؛ چه بسا اگر دولتی بیاید در اسرائیل و نتانیاهو کنار برود، آن دولت هم نتواند به راحتی این سیاست را عوض کند. بنابراین این این اقدامی که در غزه در رابطه با اونروا صورت می‌گیرد این است که غزه را به سرزمین‌های فلسطین اشغالی ضمیمه کنند و از ایجاد 2دولتی که غربی‌ها و عرب‌ها بر آن تأکید می‌کنند جلوگیری کنند و دیگر قرار نباشد مذاکره‌ای با فلسطینیان انجام دهند.
در کرانه غربی رود اردن هم شهرک‌ها اضافه می‌شود و زمین‌های کشاورزی و باغ‌های زیتون فلسطینیان را اسرائیلی‌ها با دادن سلاح به شهرک‌نشینان آنجا دارند تصرف می‌کنند و به باغ‌هایی که گرفته‌اند وسعت می‌دهند و به شهرک‌ها اضافه می‌کنند. لذا نتانیاهو و تندروها که برای مدتی در قدرت خواهند بود و احزاب دیگر در اسرائیل ضعیف شده‌اند اعلام می‌کنند که هرکسی سر کار بیاید، مجبور خواهد شد این سیاست‌ها را دنبال کند. اگر شما ببینید که در غزه شهرک‌های متعددی ساخته شده، امکان اینکه دوباره اسرائیلی‌ها بخواهند به منطقه دیگر منتقل شوند، کار بسیار دشواری خواهد بود.»
دنیای غرب و عرب و حتی شرق نباید از اسرائیل حمایت کنند
فرجی‌راد با اشاره به اینکه اسرائیل قبل از هفت اکتبر هم به قطعنامه‌ها پایبند نبود ادامه داد: «هیچ‌کدام از قطعنامه‌هایی که در چهل‌پنجاه سال علیه اسرائیل صادر شده، اجرا نشده اما بازهم از آن‌ها حمایت می‌کردند. در این یک سال مشخص شد که اصلاً چیزی به نام سازمان ملل را قبول ندارد. شما برخوردهای سفیر اسرائیل در سازمان ملل و شورای امنیت را دیده‌اید. چندین بار به دبیر کل توهین کرده و حتی او را از سفر به فلسطین اشغالی هم محروم کرده‌اند. بنابراین برای اسرائیل مهم نیست. مهم این است که دادگاه بین‌المللی که خود غربی‌ها درست کرده‌اند، اسرائیل و نتانیاهو را به عنوان جنایتکار جنگی شناخته‌‌اند. همین غربی‌ها و آمریکایی‌ها از کنگره به قاضی زنگ زدند که این چه کاری بود کردی و ما این دادگاه را برای سران کشورهای آفریقایی برگزار کردیم نه نتانیاهو. این قاضی را تهدید کردند و شنیدم که هفته گذشته این قاضی کنار رفته است. بنابراین جناح‌های تندرو در اسرائیل به دنبال اینند که غزه ضمیمه سرزمین‌های اشغالی شده و مسائل 2 دولت تمام شود. من فکر می‌کنم اگر شرایط به همین شکل پیش برود و در انتخابات آمریکا ترامپ پیروز شود اسرائیلی‌ها تازه بهتر خواهند توانست آنچه که در خیال خود دارند را به اجرا دربیاورند. لذا متأسفانه تا زمانی‌که دنیای عرب و غرب و حتی شرق حمایت می‌کنند و جنایات آن‌ها در دنیا نادیده گرفته می‌شود، نه سازمان ملل و نه اروپایی‌ها حریف اسرائیل نمی‌شوند و نتانیاهو تا زمانی‌که این دولت تندرو و راست افراطی در تل‌آویو و بیت‌المقدس سر کار است ادامه می‌دهد.»
چرا ۴ کشور غربی اخراج اونروا را محکوم کردند؟
چهار کشور اسلوونی، نروژ، اسپانیا و ایرلند در همان ابتدای اعلام خبر اخراج اونروا از فلسطین، بیانیه مشترکی دادند و این اقدام کنست را محکوم کردند. فرجی‌راد با اشاره به همراهی افکار عمومی این کشورهای غربی با فلسطین افزود: «افکار عمومی غرب چه عمدتا در اروپا و بعد هم در آمریکا علیه اسرائیل است. سه کشور نروژ و اسلوونی و ایرلند هم جدا از افکار دولت‌هایشاننند و رویکرد پارلمان‌های آن‌ها مثل دولت‌های اروپایی نیست. این‌ها از همان اول حملات اسرائیل را محکوم کردند. هم نروژ و هم ایرلند و هم اسلوونی کشورهایی‌اند که چندماه پیش سازمان ازادی‌بخش فلسطین را به عنوان کشور مستقل پذیرفتند و هنوز یک سال هم نشده است که این سه کشور اعلام کرده‌اند فلسطین را به‌عنوان یک کشور مستقل می‌بینند و قبول کردند که سفارتش را در کشور خود باز کنند که با اسپانیا می‌شوند چهار کشور. لذا نمی‌شود این چهار کشور و پارلمان‌ها و رهبرانشان را تعمیم به آلمان و انگلیس و فرانسه و... داد. سیاست‌های این‌ها از دیگر سیاست‌های کشورهای غربی جداست.»
