فرهیختگان: رژیم‌صهیونیستی در بامداد 5 آبان با هدف نفوذ به فضای سرزمینی ایران تلاش کرد با سه موج حمله راهی برای ورود موشک‌های خود به داخل کشور ایجاد کند. سد محکم پدافندی ایران، توانست هرسه موج را با وجود خسارت‌هایی- که ابعاد آن هنوز اعلام نشده است- ناکام بگذارد.
با این وجود جسارت صهیونیست‌ها در تدارک این حمله، نقض حاکمیت ایران و حمایت واشنگتن از تل‌آویو، موضوعاتی‌اند که نمی‌توان بدون تحمیل هزینه به دشمن، از آنها چشم‌پوشی کرد. در این گزارش سعی شده به مهم‌ترین نکات تجاوز 5 آبان رژیم‌صهیونیستی اشاره شود:
1. با توجه به اینکه اقدام ایران در دو عملیات وعده صادق، پاسخ به ماجراجویی تل‌آویو در حمله به سفارت ایران و عملیات موشکی در تهران برای ترور شهید اسماعیل هنیه بود، حمله بامداد شنبه آنها، عملا در چهارچوب «تجاوز به خاک ایران» معنا می‌یابد.
2. پاسخ به حمله، حتمی است و ایران حق خود را در این زمینه محفوظ می‌داند اما همانطور که رهبر معظم انقلاب در نماز جمعه نصر تاکید کردند، پاسخ ایران، نه «تعلل»پذیر است و نه «شتاب‌زده». با توجه به حمله مستقیم و نظامی رژیم، پاسخ متقابل آن نیز دارای سویه نظامی- تسلیحاتی خواهد بود اما ابعاد آن مشخص نیست.
3. ایران در قالب محور مقاومت دیده می‌شود و تجاوز علیه آن، حمله به مرکز و کلیت محور مقاومت به حساب می‌آید. بر این اساس پاسخ محور مقاومت در خصوص تجاوز به مرکز آن با دیگر مناطق تفاوت دارد و همه‌جانبه خواهد بود.
4. آمریکا در تهاجم به ایران شرکت نکرد اما در این خصوص مسئولیت مستقیم دارد. رژیم با جنگنده‌ها و مهمات ساخت آمریکا و هماهنگی کامل با واشنگتن این اقدام را ترتیب داد. واشنگتن اگر خواهان ساقط شدن مسئولیت از گردن خود بود، می‌توانست در خصوص استفاده از ابزارهای آمریکایی در این تهاجم به تل‌آویو هشدار دهد. این اقدام آمریکا می‌تواند به ایران توجهی بدهد تا متقابلاً سطح تجهیز مخالفان اشغالگری آمریکا را بالاتر ببرد.
5. رژیم با هدف تن دادن محور مقاومت به جنگ مرحله‌ای که مدنظر صهیونیست‌هاست، درصدد گسترش مینیاتوری درگیری‌هاست تا علاوه بر سالم ماندن، بتواند اضلاع محور مقاومت را از ورود همزمان به درگیری با خود منصرف کند. هدف ائتلاف واشنگتن- تل‌آویو از پیش از 7 اکتبر، سرکوب مرحله‌ای و غیرهمزمان محور مقاومت بود؛ به این ترتیب که ابتدا مقاومت در غزه سرکوب شود و سپس لبنان و سوریه هدف قرار گرفته و در نهایت مقاومت عراق تضعیف شود. حالا که با 7 اکتبر اجرای این طرح با چالش روبه‌رو شد، آمریکا و رژیم درصدد پیگیری مجدد هدف پیشین خودند؛ آنها امیدوارند زد و خوردها در گستره منطقه باعث شود اضلاع محور مقاومت در ایران، عراق و یمن، پشتیبانی مستقیم خود از لبنان و فلسطین را رها کنند. با منصرف شدن اضلاع محور مقاومت از پشتیبانی مستقیم از غزه و لبنان، فضایی برای افزایش تحرک رژیم در این دو منطقه ایجاد می‌شود.
6. رژیم در برابر ایران به دلیل ناتوانی، نتوانست اقدامات ترکیبی انجام دهد. باید مراقب بود اما ناتوانی تل‌آویو مشهود است؛ به همین دلیل حملات سایبری، خرابکاری و ترور به فوریت و همزمان انجام نشدند. بانک اهداف رژیم به‌طور حتم خالی شده است؛ این موضوع در توقف ترورها قابل تشخیص است. به نظر می‌رسد دلیل کاهش توان، ناچار شدن رژیم و آمریکا در تمرکز بر خطر فوری‌تر گروه‌های مقاومت بوده که در محیط فلسطین اشغالی و پیرامون آن فعالیت می‌کنند. اشاره به کاهش توانایی‌های آمریکا و رژیم در تحرک علیه ایران به معنای تجویز غفلت نیست، بلکه باید با تقویت محور مقاومت در شامات، توان آنها را بیشتر از میزان کنونی، مشغول فوریت‌ها کرد.
7. رژیم‌صهیونیستی از طریق حمله به سامانه‌های پدافند هوایی در غرب کشور تلاش کرد مسیر عبور موشک‌های خود به داخل کشور را بگشاید اما به دلیل پدافند پراکنده و متراکم ایران در پهنه سرزمینی، این اصل ناکام ماند؛ هرچند آسیب‌هایی ایجاد شده، اما کلیت حمله ناموفق بوده است.
8. حمله روز 5 آبان صهیونیست‌ها مشابه عملیات آنها به اصفهان در 31 فروردین بود. در این حمله علاوه بر موشک‌های بالستیک هواپرتاب، تلاش شد با به پرواز درآوردن ریزپرنده‌ها توسط مزدوران منافقین در داخل، آسیب‌هایی ایجاد شود. در این تهاجم ریزپرنده‌ها با دو هدف استفاده شدند؛ نخست فریب سامانه‌های پدافند هوایی برای اصابت موشک‌ها و دوم درصورتی‌که موشک‌ها ناکام ماندند، جا زدن و تبلیغ آسیب‌هایی که ریزپرنده‌ها وارد کردند به اسم برخورد موشک. در 5 آبان به‌ویژه در تهران تحرکات رژیم به‌صورت امنیتی و با به پرواز درآوردن ریزپرنده‌ها صورت گرفتند.
9. اینکه رژیم در حملات پرحجم خود بر پدافند هوایی تمرکز کرد و شکست خورد نشان می‌دهد تل‌آویو برداشت درستی داشته که حمله فوری و یک‌مرحله‌ای به ایران به‌دلیل پدافند هوایی قدرتمند امکان‌پذیر نیست.
10. حمله از نظر تأسیسات و تجهیزاتی که قرار بود آسیب ببینند، دو هدف عمده داشت. گرچه هدف فوری از حمله به سامانه‌های پدافندی، عبور آسان موشک‌ها بود اما هدف کلان آن تخریب شبکه پدافندی کشور با هدف منصرف کردن مقامات کشور به حمله متقابل علیه رژیم بود. هدف دوم تل‌آویو، آسیب به کارخانه‌های تولیدی و مراکز تحقیقات نظامی بود. مقصود از این اقدام نیز تضعیف توان دفاعی ایران برای منصرف کردن تهران از پاسخ متقابل بود. رژیم امیدوار بود با هدف قرار دادن این کارخانه‌ها، ایران به دلیل هراس از کمبود سلاح، زنجیره زد و خورد را ادامه ندهد. عدم موفقیت در این زمینه اما احتمال پاسخ تهران را افزایش داده است.
11. تأسیسات تسلیحاتی ایران به دلیل پراکنده شدن در جغرافیای وسیع کشور، جانمایی مناسب در میان کوه‌ها، مستحکم‌سازی و رعایت اصول پدافند غیرعامل، آسیب‌پذیری اندکی دارند. از سوی دیگر باید توجه داشت بخشی از توان تهاجم دوربرد ایران صنعتی نبوده و کارگاهی است. کارگاهی بودن تولید این سلاح‌ها باعث شده بتوان تأسیسات ساخت را بیشتر کرد. همچنین کارگاهی بودن، بازسازی آنها را در صورت آسیب، آسان‌تر کرده است. این مسئله نشان می‌دهد طراحی‌های نظامی کشور به‌شدت سختگیرانه و مؤثر تدارک دیده شده‌اند. نتیجه آن قابلیت تولید آسان پهپاد و موشک است به گونه‌ای که نحوه ساخت آسان آنها موجبات انتقال سریع‌شان به محور مقاومت را فراهم کرده است.
12. به لحاظ تناسب تسلیحاتی، محور مقاومت بر رژیم برتری دارد. محور مقاومت با تسلیحات انبوه خود باید مناطق محدودی در سرزمین‌های اشغالی را هدف بگیرد اما رژیم با جغرافیای وسیع محور مقاومت روبه‌رو است و قادر به شرکت در زنجیره زد و خورد‌های شدید نیست. تل‌آویو حتی برای نبرد با جغرافیای محدود غزه، به‌صورت روزانه به تسلیحات ارسالی واشنگتن وابسته بود. گرچه رژیم به دلیل ناتوانی و با وجود به کارگیری تسلیحات زیاد حمله‌ای کم‌فرجام داشت، اما آمریکا احتمالاً از یک زد و خورد کم‌شدت میان طرفین حمایت می‌کند؛ به گونه‌ای که فرسایش و درگیری محور مقاومت ادامه یابد، اما رژیم نیز در چرخه درگیری‌ها ضربات شدید نخورده و ناکارآمد نگردد.
13. کارخانه‌های تسلیحاتی در اسرائیل به یک هدف عمده برای تمام اضلاع محور مقاومت تبدیل خواهند شد؛ به‌ویژه اینکه این کارخانه‌ها ضمن تولید سلاح برای رژیم، سالانه ۱۳ میلیارد دلار درآمد ارزی برای آن به ارمغان می‌آورند. این درآمد در زمان جنگ کاهش نیافته است زیرا بیشتر کشتارهای تل‌آویو به وسیله بمب‌های اهدایی آمریکا صورت می‌گیرد. آمریکا نیز از این کارخانه‌ها به‌عنوان مرکز تحقیقاتی نزدیک به جنگ استفاده می‌کند. حزب‌الله از چند هفته قبل حملات به این کارخانه‌ها را آغاز کرده است.
14. ایران در حمله وعده صادق با اهداف خاص خود، بازه زمانی حمله را به طرف‌های بین‌المللی اعلام کرد اما در وعده صادق2 که هدفش حمله غافلگیرانه بود، موفق شد این موضوع را به اجرا درآورد. با این وجود حمله 5 آبان صهیونیست‌ها به دلیل اشراف اطلاعاتی و ارزیابی‌های صحیح ایران فاقد عنصر غافلگیری بود.
15. پدافند هوایی ایران در گستره وسیع سرزمینی به شکل یکپارچه و دقیق عمل کرد. ایجاد هماهنگی در چنین سامانه‌ای کارآسانی نیست و اقدام صورت گرفته در پدافند هوایی قابل توجه و تقدیر است.
16. در این عملیات، همه ارکان کشور و سازمان‌ها دقیق عمل کردند. بین همه دستگاه‌ها هماهنگی بود که نشانه آن روال عادی زندگی در کشور است. ترمیم مشکلات و انسجام ملی و حاکمیتی کشور موضوع بسیار مهم است؛ به‌ویژه با توجه به التهاباتی که دشمن در 1401 ایجاد کرد.
17. دیپلماسی ایران باعث شد تا تعداد زیادی از کشورها، تجاوز رژیم به ایران را محکوم کنند. از پاکستان و عربستان گرفته تا اندونزی و مالزی این اقدام را انجام دادند. این رخداد عدم مشروعیت و انزوای تل‌آویو را آشکار ساخت.
