حمیدرضا غلام‌زاده، کارشناس مسائل بین‌الملل معتقد است در میان سناریوهای احتمالی که از انتشار اسناد آمریکا مورد توجه قرار دارد، انتشار تعمدی این اسناد از جانب خود آمریکایی‌ها را قوی‌تر از دیگر سناریوها دانست و گفت: «یکی از سناریوها این است که آمریکایی‌ها برای اینکه نمی‌خواهند این حمله اتفاق بیفتد، اطلاعات را درز داده باشند. پیش از این هم اطلاعاتی از آمریکا به ما درز کرده که تهران تایمز هم آن را منتشر کرده و مشخص است که ما می‌توانیم اطلاعاتی به دست بیاوریم. این احتمال وجود دارد که با توجه به قرائن قبلی، توانسته باشیم اطلاعاتی به دست بیاوریم. گزینه‌ دیگری که نامحتمل هم نیست این است که خود آمریکایی‌ها این اطلاعات را درز داده باشند که جلوی این اقدام را با درز دادن اطلاعات بگیرند. آمریکایی‌ها در این مسئله دنبال درگیری مستقیم نیستند و می‌دانند که اگر اسرائیل اقدامی انجام دهد، ایران پاسخ می‌دهد. پیام ایران به آنها رسیده و می‌دانند که اگر اقدامی باشد منجر به پاسخ خواهد شد و پاسخ هم جدی‌تر از عملیات قبلی خواهد بود. آنها در حمله قبلی ضربه سنگینی خوردند و نشانه واقعی که آن را اثبات می‌کند این است که سامانه‌های پدافندی آنها مختل شده است و می‌بینیم که هر موشک و راکت پرتابه‌ای که از سمت حزب‌الله، حماس یا یمن شلیک می‌شود، تقریباً همه آنها به هدف اصابت می‌کند و پدافند کارایی در پوشاندن آنها و ضربه زدن ندارد. براین اساس در همان عملیات وعده صادق2، پدافند اسرائیل ضربه جدی خورده است. از آن طرف آمریکایی‌ها هم پدافند تاد را به صهیونیست‌ها دادند اما تاد چندان مهره تعیین‌کننده‌ای در درگیری جدی نیست. چون اولا ظرفیت محدودی دارد، برفرض می‌تواند تنها 50 موشک از موشک‌هایی که در گذشته ما حمله کرده بودیم را مورد هدف قرار دهد و در واقع اگر بتواند از همه ظرفیتش استفاده کند، می‌تواند 48 موشک را مورد هدف قرار دهد. 48 موشک از 200 موشک شلیک شده ایران، رقم چشمگیری نیست. این البته برای وعده صادق 2 قابل طرح است و مشخصاً اگر بخواهیم عملیات دیگری انجام دهیم، تعداد بالا می‌رود، چون محدودیت خاصی هم در تعداد موشک‌ها نداریم. بر این اساس نصب تاد اقدام مؤثری نبوده که بتواند بازی را تغییر دهد. از آنجا که آمریکایی‌ها مجبورند به‌خاطر گره‌خوردگی‌های سیاسی که با صهیونیست‌ها دارند از اسرائیل حمایت کنند؛ اما در مواردی این حمایت به منافع ملی و سیاست خارجی آمریکا ضربه می‌زند. به خصوص اگر منجر به درگیری مستقیم شود. اگر این زدوخورد شکل بگیرد و اسرائیل حمله‌ای انجام دهد و ماهم پاسخ دهیم حتما منجر به درگیری جدی‌تر خواهد شد. اگر اسرائیل، آمریکا را وسط بکشاند، حتما برای آنها کابوس است، چراکه اگر پای آنها به این ماجرا کشیده شود، در منطقه ماندگار می‌شوند و قطعاً این را نمی‌خواهند. اینکه آمریکایی‌ها دنبال رفتن و خالی کردن منطقه‌اند، محرز است، لذا این احتمال که این اطلاعات درز پیدا کرده باشد که جلوی این اقدام را بگیرد و پرونده این حمله بسته شود، کم نیست. آمریکایی‌ها بلافاصله بعد از شهادت یحیی سنوار معتقد بودند که می‌توان به پایان جنگ غزه و برقراری آتش‌بس امید داشت. چون آمریکایی‌ها نمی‌خواهند اتفاق تندتری بیفتد. اسرائیل دنبال این است که از جیب آمریکایی‌ها خرج کند، شرایط را سخت کند تا آمریکایی‌ها از آنها حمایت کنند؛ اما اگر به این سمت برود که آمریکا بخواهد در منطقه درگیری مستقیم داشته باشد، خط قرمزی است که نمی‌خواهد از آن عبور کند و اختلاف اینجا بروز پیدا می‌کند‌. لذا با توجه به این موارد این احتمال می‌تواند جدی باشد که این اطلاعات درز داده شده باشد و بعد هم می‌توانند برداشت‌هایی علیه ایران کنند که ایران اقدام به جاسوسی و نفوذ کرده و کمپین‌های سیاسی از آن بیرون بیاورند، هم اینکه بتوانند با این مدل جلوی حمله را بگیرند یا حداقل زمان، برای باز طراحی اقدام علیه ایران بخرند و آن را به بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری منتقل کنند؛ احتمال اینکه کار خود آمریکایی‌ها باشد را افزایش می‌دهد.»