سیدمهدی طالبی، پژوهشگر حوزه بین‌الملل: تریبون سازمان ملل کم قاتل به خود ندیده است. جبر زمانه دیکتاتورها و جنایتکارانی را در این جایگاه قرار داده است. آنها از تریبونی سازمانی که باید وظیفه‌اش ایجاد صلح در جهان باشد، به شکل شرم‌آوری جنایت‌های خود را توجیه کرده و به دیگران درس اخلاق داده‌اند. در این دسته از رهبران، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی موردی خاص به حساب می‌آید. او در زمانه کنونی خون‌ریز‌ترین جنایتکار جهانی است. با این وجود نتانیاهو روز گذشته (جمعه) از تریبون سازمان ملل برای توجیه جنایت‌های خود استفاده کرد و با اتهام‌زنی به گروه‌های مقاومت و حتی بسیاری از مردم جهان که علیه جنایت‌های او اعتراض کرده‌اند، تلویحا از قصد خود برای گسترش جنگ خبر داد.
طی 12 ماه جنگ در غزه، تاکنون 41 هزار و 500 نفر از مردم این منطقه که 2 میلیون و 300 هزار نفر جمعیت دارد به شهادت رسیده و 96 هزار نفر دیگر زخمی شده‌اند. بسیاری از این 96 هزار نفر به دلیل جراحات عمیق و نبود تجهیزات پزشکی بسیار زود جان خود را از دست داده و صدها هزار نفر دیگر نیز که آسیب مستقیمی ندیده‌اند، به دلیل مشکلات ناشی از محاصره، طعمه مرگ خواهند شد. مجموع تلفات جنگ تا به امروز با احتساب شهدا و زخمی‌ها به 137 هزار و 500 نفر می‌رسد که معادل 6 درصد جمعیت غزه است؛ از هر 17 نفر، یک نفر.
نتانیاهو ضمن بازگرداندن «نسل‌کشی» به جهان، افق‌های هولناک دیگری را نیز روی نسل بشر گشوده است. تل‌آویو دو هفته قبل در روزهای 27 و 28 شهریور (17 و 18 سپتامبر) تلاش کرد به وسیله انفجار پیجرها و بی‌سیم‌های مورد استفاده نهادهای خدماتی در لبنان 5 هزار نفر را به قتل برساند. اقدام تل‌آویو برای کشتار جمعیت انبوهی از مردم، بدون توجه به نظامی یا غیرنظامی بودن آنان، طی زمانی بسیار کوتاه و با یک شیوه، رونمایی از روش‌های کشتارجمعی بود؛ درحالی‌که پیش از این کشتارجمعی با تمام ویژگی‌هایش تنها به وسیله سلاح‌هایی مانند بمب‌های اتمی، شیمیایی و روش‌های بیولوژیکی انجام می‌شد اما نتانیاهو استفاده از شیوه‌های نامتعارف را نیز وارد عرصه کرد.
هرچند اقدام صهیونیست‌ها ناموفق بود و به غیر از چندده شهید، اغلب 5 هزار نفر هدف قرار گرفته زخمی شدند-ازجمله 500 نفر که به‌طور کامل نابینا شدند- اما تحرک تل‌آویو در این زمینه مبادرت به کشتار جمعی بود.
رژیم روز دوشنبه هفته گذشته نیز در جنایتی عریان، با حمله به مناطق مسکونی درجنوب لبنان 588 نفر را طی چند ساعت به شهادت رساند و 1650 نفر دیگر را زخمی کرد. در این حملات تعدادی از علمای شیعه و اهل سنت لبنان در منازل خود یا موسسات مذهبی ترور شدند که نشان می‌داد صهیونیست‌ها در حال انتقام از هر فرد و جریانی‌اند که به نبرد برای آزادی قدس کمک می‌کند. نتانیاهو با پیشینه‌ای سیاه، بدون آنکه در روزهای منتهی به سخنرانی‌اش در سازمان ملل اندکی از حجم کشتارها و تجاوزات خود بکاهد، در این تریبون به مطالبی پرداخت که حاکی از حمایت از تداوم جنایت و گسترش آن طی روزهای آینده است.
نکات
سخنرانی نتانیاهو حاوی نکات مهمی بود و نشان داد رژیم برای پیشبرد اهدافش تیغ و ابزار نظامی را رها نمی‌کند.
1. نتانیاهو روز گذشته ادعا کرد، 7 اکتبر عملیاتی بود تا طرح صلح ابراهیم و توافقات عادی‌سازی را به محاق ببرد. عدم پیشرفت این برنامه و ترک سالن توسط نماینده عربستان سعودی حین سخنرانی نخست‌وزیر رژیم نشان داد 7 اکتبر ضمن تحقق اهداف اصلی‌اش مانند حمله پیشدستانه به صهیونیست‌ها و احیای قضیه فلسطین در جهان، موفق شده طرح‌های توطئه‌آمیز عادی‌سازی را نیز منکوب کند.
2. اصرار نتانیاهو به اهدافش برای نابودی قوای نظامی حماس، شرط‌گذاری برای عدم حضور این جنبش در اداره غزه و همچنین اعلام قصدش برای تکمیل ضربات به مقاومت لبنان و علاوه‌بر آن تهدید ایران، حکایت از عدم تمایل تل‌آویو به آتش‌بس و هدفش برای گسترش جنگ دارد.
3. با ورود نخست‌وزیر رژیم به صحن سازمان ملل، بسیاری از هیات‌های حاضر از آن خارج شدند. با این وجود رسانه‌های مرتبط با غرب به شکل عجیبی ادعا کردند وی به‌شدت مورد تشویق حاضران قرار گرفته است. اتکای این ادعای رسانه‌های غربی، تلاش برای تحت‌تاثیر قراردادن سالن توسط صهیونیست‌های شهرک‌نشینی بود که به شکل اتوبوسی به جلسه آورده شده و با استقرار در جایگاه تماشاگران و ناظران سعی کردند با تشویق خود، خروج هیات‌های بین‌المللی را کمرنگ کنند. حمایت کامل و قوی رسانه‌های غربی-حتی رسانه‌هایی که توسط یهودیان اداره نمی‌شوند- بار دیگر آشکار ساخت غرب به‌طور جدی برای گسترش دامنه و شدت جنگ، با نتانیاهو همراه است.
4. رویای عادی‌سازی روابط با عربستان، رژیم را رها نمی‌کند. علی‌رغم وجود روابط سیاسی میان برخی کشورهای عربی با تل‌آویو و امضای توافق عادی‌سازی با تعدادی از آنها مانند امارات و بحرین، هیچ‌کدام از آنان تاثیر عادی‌سازی با عربستان را ندارند. عربستان سعودی به‌عنوان دولتی ثروتمند، دارای ایدئولوژی و اداره‌کننده دو شهر مکه و مدینه، یکی از رهبران اهل‌سنت در جهان اسلام و کشورهای عربی است. از این رو پس از عادی‌سازی روابط میان تل‌آویو و ریاض، سرایت سریع آن به دیگر پایتخت‌های عربی و اسلامی قابل تصور است. نخست‌وزیر رژیم بر همین اساس کوشید همچنان تصویر عادی‌سازی روابط با عربستان را پررنگ نگاه دارد. نتانیاهو در سخنرانی خود گفت: «من به شما می‌گویم که چنین صلحی با عربستان سعودی چه برکتی به همراه خواهد داشت. این امر موهبتی برای امنیت و اقتصاد دو کشور ما خواهد بود. [و همچنین] تجارت و گردشگری را در سراسر منطقه تقویت می‌کند.» او تاکید کرد: «من مطمئن هستم چنین صلحی محور واقعی تاریخ خواهد بود؛ آشتی تاریخی بین جهان عرب و اسرائیل، بین اسلام و یهودیت و بین مکه و اورشلیم را آغاز خواهد کرد.» کلیت سخنرانی نتانیاهو هرچند بر محور تمایل به جنگ و گسترش آن قرار داشت اما گریز جدی او به توافقات عادی‌سازی، اعلام شروط وی برای آتش‌بس بود. او ادعا کرده بهترین راه برای خنثی کردن نقشه ایران، دستیابی به صلح در منطقه به وسیله ادامه توافقات عادی‌سازی است. به عبارت دیگر، نتانیاهو قصد دارد طبق نقشه قدیمی آمریکا، جنگ را از طریق عادی‌سازی به پایان برساند. این نقشه به لحاظ نظری چند فایده برای تل‌آویو به همراه دارد. نخست آنکه هدف 7 اکتبر را توقف طرح صلح ابراهیم نمایانده، ایران و نه فلسطینی‌ها را در جایگاه اصلی جنگ می‌نشاند و عادی‌سازی را نشانه‌ای از شکست تهران در رقابت ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی تصویر می‌کند. در وهله دوم، عادی‌سازی می‌تواند زهری را که توافق آتش‌بس در غزه برای نتانیاهو دارد، بگیرد. توافق آتش‌بس در غزه، شکست رژیم در جنگ را در اذهان تثبیت کرده و می‌تواند زیان بزرگی برای تل‌آویو و دولت نتانیاهو داشته باشد اما به زعم آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها، اجرای آتش‌بس از طریق توافق عادی‌سازی با عربستان این پیامدها را کنترل کرده و برعکس می‌سازد. در مورد سوم، عادی‌سازی به ارتقای جایگاه عربستان و محور کشورهای محافظه‌کار عربی می‌انجامد که طی جنگ به دلیل سردمداری ایران در حمایت از قضیه فلسطین به حاشیه رفته‌اند. با وجود آنکه فرض چنین هدفی آسان است اما بعید به نظر می‌رسد اقدام سعودی برای عادی‌سازی روابط با رژیم و پیش‌شرط قرار دادن آتش‌بس برای آن بتواند به ارتقای جایگاه عربستان منجر شود. کشتار عظیم رژیم مانع از به نتیجه رسیدن چنین هدفی می‌شود.
5. نتانیاهو روز گذشته دو نقشه را به نمایش گذاشت که به زعم وی نشان‌دهنده وجود دو محور در منطقه هستند؛ محور خیر و محور شر. نخست‌وزیر رژیم ادعا کرد محور خیر مدنظر او شامل کشورهای عربی مانند امارات، عربستان، مصر و حتی هند در مجاورت غرب آسیاست. این محور منطبق با کریدور اقتصادی‌ای است که از هند آغاز شده و کالاها را پس از تخلیه در امارات، از طریق مسیر زمینی عربستان سعودی و اردن به سرزمین‌های اشغالی برده و به دریای مدیترانه و سپس اروپا می‌رساند. این طرح، رقیب طرح چینی «کمربند جاده» است. نتانیاهو در مقابل کشورهای عضو محور مقاومت را محور شر معرفی کرد. به نظر می‌رسد او با این سخنان درحال تئوریزه کردن جبهه‌بندی یک جنگ فراگیر در منطقه است.
6. تلاش برای برافروختن آتش ایران‌هراسی، آشکار می‌سازد صهیونیست‌ها زیر بار جنگ کمر خم کرده و خواهان ادامه یافتن جنگ با قوای نظامی غربی یا عربی‌اند. نتانیاهو به همین دلیل خود را در کنار محور عربی به رهبری امارات، عربستان و مصر به تصویر کشید. شاید صهیونیست‌ها در این خصوص اهداف دیگری مانند ایجاد تفرقه میان کشورهای منطقه و جهان اسلام را نیز داشته باشند.
7. نتانیاهو تلاش کرد با مرتبط دانستن جنگ طوفان الاقصی با رقابت‌های منطقه‌ای، واقعیت‌های موجود در فلسطین را نادیده بگیرد. موضوعی که پس از به شهادت رسیدن بیش از 40 هزار نفر در غزه و رسیدن صدای مظلومیت مردم فلسطین به گوش جهانیان، به هیچ روی قابل باور نیست.
8. رژیم از طریق عالی‌ترین مقام خود و از تریبون سازمان ملل، هرچند با پوشش اما به‌طور مستقیم ایران را به اقدام نظامی تهدید کرد. نتانیاهو روز گذشته هرچند برای اقدام جنگی علیه ایران شرط‌گذاری و اعلام کرد درصورت اقدام تهران علیه تل‌آویو مبادرت به چنین اقدامی خواهد کرد اما اصل سخن او تهدید مستقیم و پیشدستانه نظامی بود.
9. نتانیاهو تصویری از وضعیتی که رژیم با آن مواجه است، ترسیم کرد. جنگ در 6 جبهه، پرتاب 8 هزار راکت و موشک از سمت لبنان به سوی فلسطین اشغالی و تبدیل شهرک‌های شمالی به شهرهای ارواح اعترافات مهم تل‌آویو بودند.
10. نتانیاهو با تاکید بر همسویی با تعدادی از کشورهای عربی، قصد دارد بدنامی خود را با آنها تقسیم کند تا انتقادها تنها علیه تل‌آویو منحصر نشود.
11. عالی‌ترین مقام تل‌آویو خواهان تمرکز متحدان غربی و منطقه‌ای خود روی برنامه منطقه‌ای، هسته‌ای، تحریم‌ها و همچنین مسائل داخلی ایران شد. این مسائل همگی تا حداکثر امکان پیگیری شده‌اند و درخواست مجدد رژیم نشان‌دهنده عمق مخمصه آن است.
12. نتانیاهو ادعا کرد بیشتر کسانی که علیه او راهپیمایی می‌کنند، توسط ایران پشتیبانی مالی می‌شوند. این ادعا توسط صهیونیسم جهانی پیگیری می‌شود. برای نخستین بار چند ماه قبل، ایوریل هینز، رئیس جامعه اطلاعاتی آمریکا که تباری یهودی دارد، ایران را به حمایت مالی از معترضان ضد جنایت‌های رژیم در غزه، متهم کرده بود.
