حانیه قاسمیان، خبرنگار گروه جهانشهر: رژیمصهیونیستی بزرگترین حمله خود به کرانه باختری اشغالی از زمان انتفاضه دوم را آغاز کرده و سه شهر جنین، طولکرم و طوباس را از زمین و هوا هدف قرار داده است. گزارشها حاکی از آن است حملات هوایی با استفاده از پهپادها به این سه شهر انجام شده و نیروهای نظامی رژیمصهیونیستی به سمت فلسطینیها شلیک کردهاند که براساس گزارش وزارت بهداشت فلسطین، حداقل9 نفر، شامل هفت نفر در طوباس و دو نفر در جنین، به شهادت رسیدهاند. به گفته شاهدان عینی و جمعیت هلالاحمر فلسطین، نیروهای صهیونیستی سپس به کمپها حمله و بیمارستانها را محاصره کردند و مانع از رسیدن امدادگران به آنها شدند. عدنان غنیمی از مسئولان هلالاحمر فلسطین، در مصاحبهای به الجزیره گفت: «سربازان صهیونیستی امدادگران را مجبور به ترک ایستگاه کرده و آنها را در کنار دیوار به صف کردند تا به جستوجوی تسلیحات بپردازند و از زمان شروع حمله در نیمه شب، امدادگران در شهر از رسیدن به کمپ منع شده بودند.»
ارتش رژیمصهیونیستی اعلام کرد که در حال انجام عملیات بزرگ پاکسازی در جنین و طولکرم است. منابع نظامی به رسانه تایمز رژیمصهیونیستی گفتند که این حمله برای چند روز پیشبینی شده است. کانال ۱۲ رژیم گفت که چهار گردان در این حمله شرکت دارند؛ ازجمله نیروهای زمینی و نیروی هوایی. در همین حال، شبکه کاننیوز رژیم گزارش داد که این حمله بزرگترین حملهای است که توسط ارتش رژیم از زمان حمله «سپر دفاعی» در سال ۲۰۰۲ در اوج انتفاضه دوم انجام شده است. بلافاصله پس از آغاز حمله، یسرائیل کاتص، وزیر امور خارجه رژیمصهیونیستی، خواستار «تخلیه موقت» فلسطینیها از برخی مناطق کرانه باختری اشغالی شد. کاتص گفت که ارتش در حال کار «فشرده» در کمپهای پناهندگان در جنین و طولکرم برای «نقض زیرساختهای نیروهای اسلامی-ایرانی» است که او ادعا میکند در آنجا وجود دارند. او افزود: «ما باید با تهدید مقابله کنیم همانطور که با زیرساختهای دشمن در غزه برخورد میکنیم، ازجمله تخلیه موقت ساکنان فلسطینی. این یک جنگ برای همهچیز است و ما باید پیروز شویم.»
کاتص؛ یک سیاستمدار کمهوش
اگر آنچه که وزیر خارجه رژیم صهیونیستی صبح چهارشنبه گفت درست باشد که ایران پشت پرده تشدید تنشها و عملیاتها در کرانه باختری قرار دارد و «عملیات نظامی در آنجا برای ناکام کردن طرح تهران برای ایجاد جبهه شرقی علیه رژیمصهیونیستی در کرانه باختری به شیوه و مدل غزه و لبنان از طریق تامین مالی و تسلیح جوانان و قاچاق اسلحه پیشرفته از اردن» صورت گرفته است، آنگاه رژیم بهطور کامل وارد میدان ایرانی شده است. به جای رهایی از تلهها، جنگ فرسایشیاش را با وجود گرفتاریاش در باتلاق غزه و لبنان به جبهه دیگری گسترش داده است. کاتص درحالی عملا به شکست رژیم در مهار ایران اعتراف کرده که همزمان بخشی دیگر از نیات رژیم برای حمله به کرانه را نیز در گفتههای اخیر خود آشکار کرده است زمانی که گفت: «باید بهطور موقت جمعیت را از کرانه باختری تخلیه کنیم. باید با تهدید در کرانه باختری همانطور که با زیرساختهای غزه برخورد میکنیم، مقابله کنیم. این جنگ در برابر تمام مشکلات است.»
کرانه؛ یک باتلاق جدید
در ابتدای عملیات در کرانه باختری، تمرکز روی فعالان «حماس» و «جهاد» بود. وقتی مشخص شد جوانان فلسطینی برخلاف رهبرانشان که به تفرقه تمایل دارند، در میدان وحدت شگفتانگیزی را از تمام گروهها ایجاد کردهاند، عملیاتها با مقاومت شدیدی مواجه شد و گروههای فلسطینی به نامهای «عرین السود»، «کتائب طولکرم» و «کتائب جبع» و... ظهور کردند. این گروهها همچنین شامل تعدادی از اعضای فتح و حتی برخی از افسران فعال در دستگاههای امنیتی فلسطین بودند. در ۷ اکتبر گذشته، این کمپین بهطور عمدهای تشدید شد. فرماندهی نظامی تصمیم گرفت تا از باز کردن جبهه جنگ در کرانه باختری جلوگیری کند. از جنگ غزه بهرهبرداری کرد تا از وسایل جدیدی که قبلا استفاده نکرده بود، مانند حملات هوایی با جنگندههای اف۱۶ که به شهرها و اردوگاههای پناهندگان از اریحا در جنوب تا جنین در شمال حمله کردند، استفاده کند و در طول آن، تانکها و بولدوزرهای بزرگ (D9) وارد اردوگاههای پناهندگان شدند. بهویژه در جنین، بلاطه، نور شمس و العوجا. دیگر هدف فقط دستگیری نبود، بلکه کشتن بود. صدها خانه و بیشتر زیرساختها ویران شد.
براساس آمار ارتش، در طول جنگ، ۱۱ عملیات مسلحانه در رژیمصهیونیستی و اراضی اشغالی انجام شد و ۱۱۱ عملیات دیگر قبل از وقوع آنها خنثی شد. پس از ترور اسماعیل هنیه و آخرین عملیات در تلآویو، حماس اعلام کرد عملیاتهای شهادتطلبانه را در شهرهای رژیم از سر خواهد گرفت. بنابراین رژیم تصمیم گرفت این تهدیدات را جدی بگیرد و به یک حمله اضافی در این روزها مبادرت کند. درحالیکه فلسطینیها این حمله را یک تصعید با هدف ایجاد آشوب در کرانه باختری براساس برنامه بتزلل اسموتریچ، عضو تندرو کابینه رژیم میدانند. ارتش میگوید این حمله بهمنظور جلوگیری از وخامت اوضاع است تا عملیاتهایی که راست افراطی از آنها برای ایجاد آشوب بهرهبرداری میکند، اجرا نشود. اما در هر دو حالت، عملیات ارتش به نفع اسموتریچ و طرح او است؛ زیرا مردم فلسطین تحت موج دیگری از تنبیه و فشار قرار میگیرند که وضعیت را بیشتر از آنچه که هست، بدتر میکند و این عملیاتها ارتشی از مخالفان رژیمصهیونیستی ایجاد میکند که از نسلهای قبلی مقاومت، دارای تواناییهای بیشتری هستند.
کوچ اجباری؛ هدف نهایی رژیم برای کل اراضی فلسطینی
یسرائیل کاتص، وزیر امور خارجه رژیمصهیونیستی از ارتش خواسته تا فلسطینیان را به تخلیه شمال کرانه باختری وادار کند. ارتش نیز «تخلیه داوطلبانه» را اعلام کرده است. این بحث در رژیم درباره جابهجایی اجباری با استفاده از اصطلاح «تخلیه» بهعنوان پوششی انسانی، نگرانیهایی را برانگیخته که ممکن است کرانه باختری به سرنوشتی مشابه غزه دچار شود؛ یعنی تخریب و جابهجایی گسترده. اگر این اتفاق بیفتد شاهد شدت بزرگی در استراتژی دولت رژیمصهیونیستی برای خلع تدریجی فلسطینیان از کرانه باختری خواهیم بود که بهطور مستقیم از طریق حملات نظامی و حملات شهرکنشینان و بهطور غیرمستقیم از طریق وخامت عمدی تمامی جنبههای زندگی فلسطینیها اجرا میشود. در سالهای اخیر، ارتش رژیمصهیونیستی بهطور منظم حملات نظامی در کرانه باختری انجام داده تا جنبش مقاومت مسلحانهای را که در سرزمینهای اشغالی شکل گرفته و به دلیل خشم عمومی نسبت به اشغال رژیم و افزایش فعالیت شهرکنشینان و تصرف املاک فلسطینی در قدس شرقی و سایر مناطق شعلهور شده، سرکوب کند.
ارتش رژیمصهیونیستی از این حملات نهتنها برای کشتن مبارزان مقاومت و غیرنظامیان، بلکه برای تخریب هرگونه زیرساختی که ممکن است جوامع فلسطینی داشته باشند، بهعنوان نوعی مجازات جمعی استفاده کرده است. براساس گزارش سازمان ملل، ارتش رژیم بیش از ۶۰۰ فلسطینی را از ۷ اکتبر در کرانه باختری به شهادت رسانده است. خشونتها تنها توسط ارتش رژیم اعمال نمیشود، دولت رژیم نیز شهرکنشینان را برای حمله به جوامع فلسطینی تشویق و تقویت کرده است. این وضعیت پیش از ۷ اکتبر نیز وجود داشت اما از آن زمان حملات شهرکنشینان بهشدت افزایش یافته است. در 10 ماه از آغاز جنگ، سازمان ملل ۱۲۵۰ حمله از سوی شهرکنشینان ثبت کرده است. در ۱۲۰ مورد از این حملات، فلسطینیان کشته یا زخمی شدهاند و در هزار مورد املاک فلسطینی آسیب دیده است. شهرکنشینان همچنین به جوامع فلسطینی حمله کرده و ساکنان آنها را از زمینها و خانههایشان اخراج کردهاند. بیش از ۱۲۰۰ فلسطینی توسط شهرکنشینان از خانههایشان اخراج شدهاند. بیش از ۳۰۰۰ نفر دیگر نیز به دلیل تخریب منازل فلسطینی توسط ارتش رژیمصهیونیستی بیخانمان شدهاند. اما رژیم تنها از زور و خشونت برای سرکوب فلسطینیان در کرانه باختری استفاده نمیکند. مقامات صهیونیستی از تمامی ابزارهای کنترل استعماری که در اختیار دارند برای غیرممکن کردن زندگی فلسطینیان استفاده کردهاند.
اشغال و استعمار در کرانهباختری: یک سیاست چندینساله
دولت رژیمصهیونیستی از مدتها پیش حرکت فلسطینیان در داخل کرانه باختری اشغالی را با ساخت «راههای ویژه یهودیان»، دیوارهای جداسازی و ایستهای بازرسی در سراسر سرزمینها محدود کرده است. از ۷ اکتبر، ساختوساز زیرساختها روی اراضی فلسطینی سرعت گرفته است. این امر در جاده ۶۰ در بخشی که اورشلیم را به شهرکهای یهودی در الخلیل متصل میکند، آشکار است. جایی که مسیرهای جدیدی برای جاده در حال احداث است، حتی در مناطقی که یک سال پیش در آن مسیرها اضافه شده بودند. از ۷ اکتبر، حرکت فلسطینیان بین روستاها و شهرها بیشتر محدود شده است. تعداد ایستهای بازرسی و موانع جادهای صهیونیستی از حدود ۲۰۰ مورد در 7 اکتبر به بیش از ۷۹۰ مورد تا اوایل ژوئن سال جاری رسیده است. برخی از جادههایی که جوامع را متصل میکنند فقط در ساعات محدودی باز هستند، درحالیکه ایستهای بازرسی موقت و موانع جادهای براساس دلخواه سربازان نصب میشوند و اغلب هیچگونه توجیه امنیتی ندارند. این اقدامات در شرایطی رخ میدهد که شهرکها در سراسر کرانه باختری از جادهها و زیرساختهای مناسب بهرهمندند اما مناطق مسکونی فلسطینی به شهرکهایی تبدیل شدهاند که از هم جدا هستند. علاوهبر تاثیرات مخرب بر زندگی روزمره فلسطینیان که ناشی از محدودیتهای حرکتی است این محدودیتها تاثیر زیادی بر اقتصاد شکننده فلسطینیها نیز دارد. کامیونهایی که مواد غذایی، مواد خام و سایر کالاها را حمل میکنند باید از ایستهای بازرسی صهیونیستی عبور کنند که اغلب برای ساعتها متوقف میشوند و این امر هزینه و زمان لازم برای حملونقل را افزایش میدهد. در نتیجه، قیمت غذا بهشدت از ۷ اکتبر افزایش یافته است. رژیمصهیونیستی همچنین منابع اساسی مانند آب را در کرانه باختری کنترل میکند. رژیمصهیونیستی آب را از شهرها و روستاهای فلسطینی به شهرکهای غیرقانونی منحرف میکند. در نتیجه، بحران آب دائمی در سراسر سرزمینهای اشغالی وجود دارد که مقامات صهیونیستی از ۷ اکتبر با محدود کردن بیشتر منابع آب آن را بدتر کردهاند. براساس تخمینهای برنامه توسعه سازمان ملل، جنگ اقتصادی رژیمصهیونیستی باعث شده که نرخ فقر از 38.8 درصد قبل از ۷ اکتبر به 60.7 درصد افزایش یابد. این افزایش شدید به معنای آن است که بسیاری از خانوادهها دیگر نمیتوانند هزینه غذا و سایر نیازهای ضروری را تامین کنند و اکنون به کمکهای سازمانهای امدادی وابسته شدهاند.
جنگی که رژیمصهیونیستی علیه فلسطینیان در کرانه باختری به راه انداخته است، تنها به تخریب اموال و معیشت آنها محدود نمیشود. این جنگ، رفاه روانی آنها را نیز با نظارت مداوم، آزار و اذیت و خشونت جسمی هدف قرار میدهد. مقامات استعماری رژیمصهیونیستی هر جنبه از زندگی شخصی فلسطینیان را از طریق شبکههای گسترده دوربینهای نظارتی، استراق سمع، کنترل اینترنت و تکنیکهای متنوع دیگر از جمله شناسایی چهره نظارت میکنند. از ۷ اکتبر این نظارت تشدید شده و نیروهای امنیتی رژیمصهیونیستی اولویت خود را بر اطلاعرسانی به مردم درمورد تحت نظارت بودن آنها قرار دادهاند. هدف از آزار و اذیت مداوم، نظارت، محرومیت مردم از معیشت و تنزل سطح زندگی، خشونت جسمی و قتل این است که فلسطینیان را در کرانه باختری مجبور به ترک خانههایشان کنند. دقیقا همانطور که هدف نهایی رژیمصهیونیستی در غزه بیرون راندن فلسطینیان از آنجاست. تلاش برای نابودی کامل جمعیت فلسطینی در فلسطین تاریخی حتی اگر دولت بنیامین نتانیاهو سقوط کند، متوقف نخواهد شد. قصور جامعه بینالمللی در متوقف کردن نسلکشی در غزه و کرانه باختری فلسطینیان را شوکه کرده، اما آنها را تسلیم نکرده است. بلکه برعکس حمله وحشیانه رژیمصهیونیستی به شمال کرانه باختری نشاندهنده این است که فلسطینیان حتی در مواجهه با قدرت نسلکشی بزرگ انتخاب کردهاند که مقاومت کنند.
.gif?v=0)
