مصطفی قاسمیان، خبرنگار: پس از یک رقابت پنج قسمتی میان بازیگران مرد در سری اول «جوکر؛ طبقه بیست‌ویک»، بالاخره از نیمه مردادماه، اولین زنان بازیگر پا به رئالیتی‌شوی «جوکر» گذاشتند تا برای اولین بار این مسابقه میزبان زنان شده باشد. درحالی‌که «جوکر2» در رقابت اول، واکنش‌های منفی فراوانی بابت استفاده شرکت‌کنندگان (و احتمالا نویسندگان) از شوخی‌های دوپهلوی جنسی گرفته بود، رقابت زنان که تاکنون دو قسمت از آن پخش شده، توانست از این لحاظ نمره قبولی بگیرد؛ آن هم درحالی‌که جوکر زنان با نگرانی‌های زیادی پخش شده بود و بعضی واکنش‌های عجیب به حضور زنان در این مسابقه، نشان داد نگرانی‌ها بی‌مورد هم نبوده و واقعا عده‌ای به دنبال حذف دائمی زنان از این رئالیتی‌شوی پربیننده‌اند. از سوی دیگر نگاهی به سابقه کمدی‌سازی در سینما، تلویزیون، نمایش خانگی و حتی تئاتر در ایران نشان می‌دهد خصوصا طی دهه‌های اخیر، کمدین‌های زن زیادی در هنر ایران ظهور نکرده‌اند و بسیاری از بازیگران زنی که در آثار کمدی بازی می‌کنند، بیشتر برای تکمیل گروه جلوی دوربین و پیشبرد قصه به گروه سازندگان می‌پیوندند، نه خنداندن مخاطبان. گویی در کمدی‌های ایرانی، نقش‌هایی ویژه برای بازیگران زن نوشته نمی‌شود و معمولا بار خنداندن تماشاگران با اختلافی چشمگیر، روی دوش بازیگران مرد است. در اثر این مسائل بود که پیش از پخش جوکر زنان، انتظار زیادی از آن وجود نداشت و اساسا برای عده زیادی، همین که زنان در این رئالیتی‌شو حضور یابند، کافی بود.
تلاش موفق قاسمی و پرور
با نکاتی که گفته شد، دو قسمت پخش‌شده جوکر زنانه، کیفیت مناسبی دارد. از سویی خالی از شوخی‌های نامناسب است و شئونات متعارف را رعایت می‌کند و از سوی دیگر تا حدی قابل قبول، در هدف اولیه برنامه موفق است و مخاطب را می‌خنداند. در میان 8 بازیگری که در این رقابت از جوکر حضور دارند، گیتی قاسمی، سوسن پرور، ژاله صامتی و سرآمد همه آنها ناهید مسلمی بیش از دیگران در خنده گرفتن از تماشاگر و شرکت‌کننده‌ها توفیق می‌یابند. ویژگی مثبتی که قاسمی دارد، واکنش‌های سریع او به اتفاقات و حرف‌ها با استفاده از تکه‌پرانی‌های کوتاه است که بامزگی موقعیت رخ‌داده را بیشتر می‌کند. او البته در شروع شوخی نیز موفق است و خصوصا اجرایش در جوکرتایم، نشان داد قدرت فراوانی در شوخی با لحن جدی دارد. همزمان سوسن پرور با وجودی که یک بار خندید و کارت زرد گرفت، ولی در موقعیت‌های مختلف مقاومت بهتری در برابر خندیدن نشان می‌دهد و گویی تلاش فوق‌العاده‌ای برای نخندیدن نیاز ندارد؛ مساله‌ای که می‌تواند او را به‌عنوان یکی از نامزدهای اصلی بردن مسابقه مطرح کند.
ستارگان مونث جوکر
ژاله صامتی هم با وجودی که در قسمت اول شمه‌هایی از شیرینی و بامزگی را نشان داده بود، ولی با جوکرتایم خود در قسمت دوم، غوغا کرد و با یک طراحی بسیار جذاب، حضور چشمگیری داشت که احتمالا در قسمت سوم، مشخص خواهد شد باعث و بانی کارت زرد 2-3 نفر بوده. جذابیت طراحی این جوکرتایم زمانی بیشتر می‌شود که دقت کنیم طی قسمت‌های پخش‌شده جوکر، کمتر پیش آمده بود کسی در جوکرتایمش عملا هیچ اجرایی نداشته باشد و فقط به کارگردانی دیگران بپردازد. صامتی ترکیبی از چالش‌های احسان علیخانی برای شرکت‌کنندگان و یک جوکرتایم معمولی را کارگردانی کرد و با حضور همزمان سیروس میمنت، غلامرضا نیکخواه و عین‌الله دریایی، موقعیتی جذاب و بسیار خنده‌دار ساخت. در این میان از حضور چشمگیر و بسیار بانمک ناهید مسلمی هنرپیشه 68 ساله نمی‌توان گذشت که با چهره جدی و البته احترامی که به علت کسوت و سن خود میان دیگران دارد، به نوعی نقش غلامرضا نیکخواه را در نخستین رقابت از جوکر ایفا می‌کند و تا اینجای فصل زنان، ستاره برنامه بوده. او که در برخی از آثار سینمایی و تلویزیونی اتفاقا نقش جدی داشته و در یکی از آخرین حضورهایش «یاغی»، نقش کوتاه یک شخصیت خاکستری و حرص‌درآر را تجربه کرده، در «جوکر؛ طبقه بیست‌ویک» خصوصا با حرکت غیرمنتظره «یویو» حسابی شرکت‌کنندگان و تماشاگران را می‌خنداند.
ضعف‌های یک کمدی زنانه
چهار نفر دوم جوکر زنان اما موفقیت کمتری نسبت به گروه دیگر داشتند. الیکا عبدالرزاقی اگرچه در یکی دو موقعیت بداهه‌پردازی خوب نشان داد، ولی درمجموع توفیق زیادی در خنده گرفتن پیدا نکرد. در رتبه‌ای پایین‌تر از او، رویا میرعلمی، نرگس محمدی و متین ستوده قرار می‌گیرند که حضورشان در جوکر به کلی ناموفق به نظر می‌رسد؛ خصوصا میرعلمی و ستوده که با حضور در سریال‌های طنز سروش صحت در تلویزیون شناخته می‌شوند و گویی در همان قالب و در جایگاه‌های طنز خاص صحت بیشتر جا می‌گیرند و موفقند. آنها در دو قسمت اول جوکر به نظر به اندازه آثاری چون «لیسانسه‌ها» و «شمعدونی» نتوانستند از مخاطبان خنده بگیرند. ضعف دیگری که جوکر حتی در طبقه بیست‌ویک هم دارد و نسبت به اولین فصول برنامه در سال‌های 1400 و 1401 اصلاح نشده، مصاحبه‌های میان برنامه است؛ مصاحبه‌های تک‌نفره که بعد از ضبط اصل رئالیتی‌شو انجام شده و از فضای شوخ‌وشنگ مسابقه اصلی به دور است و نه می‌تواند آن را بازسازی کند و نه به آن چیزی اضافه کند. گویی تصاویر که حجم بالایی دارد و جوکر2 را نسبت به سری اول از ریتم انداخته، کارکرد چندانی جز خشک کردن لبخند مخاطبان برنامه ندارد و حتی این تصور را ایجاد می‌کند که سازندگان اثر به آن آب بسته‌اند.
