علی باقری، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، معتقد است که ایران باید پاسخ اقدام تروریستی رژیم‌صهیونیستی را بدهد. ایران باید پاسخ قاطعی بدهد اما این پاسخ باید هوشمندانه باشد. در ادامه مشروح این گفت‌وگو را می‌خوانید.
طراحان ترور، در محاسبات‌شان زمان و مکان را هم در نظر گرفته بودند
علی باقری، در ابتدا به این موضوع اشاره کرد که همزمانی ترور شهید هنیه با جابه‌جایی دولت بی‌دلیل اتفاق نیفتاده و گفت: «زمان این اتفاق غم‌انگیز، بی‌ارتباط با تغییر دولت در ایران نیست. زاویه موضوع قابل تامل است. شکل اتفاقی که افتاده، مکان اتفاق و زمان آن، در سیستم پیچیده اسرائیل مدنظر قرار گرفته است. اسرائیل می‌توانست در زمان و مکان دیگری هم این اقدام تروریستی و غیرقابل قبول را رقم بزند، لذا درگیر کردن ایران در مساله ترور شهید هنیه را خصوصا در طلیعه دولت جدید در ایران یک احتمال قابل توجه می‌دانم؛ نه از این زاویه که بخواهیم فرد یا افرادی را در داخل محکوم یا مبری کنیم اما گمان من این است که طراحان موضوع ترور این نکته را هم برای طراحی مکان و زمان، گوشه ذهن داشتند.»
باقری در ادامه تاکید کرد که مسئولیت این ترور متوجه اسرائیل است و به حریم ایران تجاوز شده و توضیح داد: «همان‌طور که مکرر هم مطرح شده، اتفاق رخ‌داده در داخل کشور، اساسا قابل پذیرش و قابل تحمل نیست. درست است که اسرائیل موضوع را به عهده نگرفته و به نوعی هم فرافکنی کرده و به شکل غیر مستقیم هم، خود را از موضوع ترور مبری دانسته است، اما به‌نظر می‌رسد این مسئولیت متوجه اسرائیل باشد. فکر نمی‌کنم که در تحلیل این موضوع تردید زیادی هم وجود داشته باشد، علی‌رغم اینکه شاید اسناد معتبر نتواند این را ثابت کند و اسرائیل هم مسئولیت را نپذیرفته اما در انتصاب موضوع به اسرائیل و تجاوز رسمی که به حریم کشور، مستقل در این زمینه صورت داده هم تردید نیست. نکته بعد این است که حق دفاع مشروع هم براساس قوانین بین‌الملل هم براساس نوع نگاه و تدابیر امنیتی که در کشور ما وجود دارد، قابل اثبات و بهره‌برداری است. همان‌طور که ایران در اقدامی که درخصوص حمله به کنسولگری ایران اتفاق افتاد، علی‌رغم اینکه پاسخ درخوری به این تجاوز داد با لحاظ جهات دیپلماتیک و جلب افکارعمومی در دنیا و همین‌طور اعمال ظرافت‌هایی در نوع پاسخ به تجاوز صورت‌گرفته و دیپلماسی سنگینی که به شکل موازی با اقدام نظامی صورت‌گرفته انجام شد، مجموع این اقدامات باعث شد که هم پاسخ درخور داده شود، هم با هوشمندی کشور را از فرو رفتن در گرداب هولناکی که می‌توانست جنگی پردامنه را برای کشور رقم بزند، مصون کرد.»
پاسخ به ترور شهید هنیه ظرافت و عقلانیت مضاعفی را می‌طلبد
باقری به این موضوع هم اشاره کرد که ایران باید پاسخی هوشمندانه به اقدام رژیم‌صهیونیستی دهد و گفت: «گمان من این است که عملیات وعده صادق الگوی خوبی برای طراحی پاسخ ایران است. در این مورد خاص هم فکر می‌کنم باید اصول آن الگو پیگیری شود، یعنی هم ایران به‌عنوان یک کشور مستقل و دارای استقلال هویتی که دست‌اندازهای امنیتی را با قدرت پاسخ می‌دهد، عمل کند که اجازه نمی‌دهد تجاوز به حریم کشور باب بشود و پذیرفته شود؛ از آن طرف هم با تدبیر و به‌کاربردن مجموعه تدابیری باشد که احیانا باعث ورود کشور در یک سیکل خشونت‌بار و جنگ همه‌جانبه و پردامنه می‌شود نشود. اینها اصولی است که در این پاسخ قطعا باید، ملاحظه بشود و امیدوارم که در این حادثه و مواجهه اقدامی صورت گرفته شود که همه جوانب امر را برای کشور، حفظ کند و به ارمغان بیاورد. شیوه و زمان و مکان تنظیم‌شده برای این اقدام تروریستی به‌گونه‌ای است که کشور را در یک تله و در یک موقعیت پارادوکسیکال قرار دهد که هر گونه تصمیم‌گیری، اقدام یا عدم اقدام مقداری مشکل را به آن بار کند. زمان و مکان بار‌شده بر این ترور حاکی از این است که او چنین هدفی را دنبال می‌کرده است؛ در کنار از بین بردن یکی از رهبران متفکر و بزرگ مقاومت مردم فلسطین، اهدافی را درخصوص ایران هم پیگیری می‌کرده است و پاسخ باید به‌گونه‌ای طراحی شود که هم اهدافی که به دنبال درگیر کردن ایران است، به دنبال تشدید تنش‌ها و تشدید وضعیت بحرانی برای ایران است را ناکام بگذارد؛ و یک ظرافت و عقلانیت مضاعف را می‌طلبد که امیدوارم این اعمال عقلانیت کمااینکه در پاسخ قبلی اعمال شد، در این مورد جدید نیز اعمال شود.»
حوزه امنیت ملی حوزه رقابت جناحی نیست
باقری درباره کنش برخی افراد در جناح‌ها و گروه‌های سیاسی که به دنبال مقصرنمایی دولت بودند نیز گفت: «این جزء موضوعاتی است که در حوزه منافع و امنیت ملی قرار می‌گیرد؛ لذا هرگونه، ورود جناحی و سیاسی به این موضوع از هردو طرف کاملا باطل است. این حوزه، حوزه رقابت سیاسی و جناحی نیست. حوزه رقابت جناحی بین گروه‌های درگیر در داخل کشور نیست. حوزه امنیت‌ملی حوزه وحدت و وفاق است. لذا من فکر می‌کنم هم اینکه جناح‌های سیاسی انگشت اتهام را به سمت جناح مقابل نشانه بروند، اقدام باطلی است، هم اینکه در تنظیم پاسخی که نظام به اقدام صورت‌گرفته خواهد داد، وارد کردن پارامتر فشار افکار عمومی را هم اقدام صحیحی نمی‌دانم، همان‌طور که این عرصه نباید به عرصه رقابت و ایراد اتهام طرف‌های مختلف سیاسی در داخل کشور تبدیل شود. از آن سمت هم برای زیر فشار قرار دادن کلیت نظام و دولت برای انتخاب شیوه خاصی که مدنظر یک جناح سیاسی است، که باید نسبت به آن اعمال شود، اعمال فشار این‌گونه را هم روا نمی‌دانم. مطمئنا نظام حکمرانی در کلیت خود با استفاده از همه ظرفیت‌ها و عقول مختلفی که در کشور وجود دارد و با استفاده از پیشنهادات افکار و نظرات و مختلفی که در کشور وجود دارد به یک تصمیم مناسب خواهد رسید؛ فلذا وارد شدن در اینکه افکار عمومی را اهرم فشار دولت و حاکمیت قرار دهیم را هم منطبق بر امنیت ملی و منافع ملی نمی‌دانم. قطعا افکار عمومی مردم ما جریحه‌دار شده است. همان‌طور که بارها مطرح شده اینکه میهمان کشور به این شکل مورد تعرض قرار بگیرد؛ مطمئنا افکار عمومی در این زمینه برانگیخته شده است. منتهی جناح‌های سیاسی نباید این برانگیختگی را هم اهرمی برای زیر فشار بردن نظام و حاکمیت قرار دهند. امید دارم در شرایط توام با آرامشی نظام تصمیم مقتضی را در این خصوص بگیرد و اقدام لازم را انجام دهد.»
