زینب مرزوقی، خبرنگار گروه نقد روز: دویست‌وچهل‌و‌نهمین جلسه شورای شهر تهران در 24 تیرماه درحالی برگزار شد که حواشی این جلسه و اتفاقات آن تا امروز نیز ادامه داشته است. ماجرا از نطق نرجس سلیمانی، یکی از اعضای شورای شهر شروع می‌شود. سلیمانی در نطق خود به عملکرد علیرضا زاکانی در طی سه سال ریاست خود بر شهرداری تهران انتقاد می‌کند و می‌گوید در سه سال اخیر، تهران هیچ‌گونه تغییری نداشته و در حوزه‌های حمل‌ونقل، پسماند و ارتباط مردم با شهرداری همچنان شاهد وضعیت نامناسبی هستیم. در جریان نطق نرجس سلیمانی، طرفداران زاکانی در شورای شهر نیز به دفاع از زاکانی برمی‌آیند و سخنان سلیمانی را نقد می‌کنند. در میان این رفت‌وبرگشت‌ها چند نفر از اعضای دیگر شورا یعنی مهدی اقراریان و ناصرامانی که خودشان نیز پیش از این از منتقدان عملکرد زاکانی بودند، در دفاع از سخنان سلیمانی وارد این گفت‌وگو و جدال می‌شوند.
پس از اتمام این جلسه و رسانه‌ای شدن ماجرای پیش‌آمده در صحن شورا، از سوی اعضای شورای شهر در رسانه‌ها واکنش‌های مختلفی مطرح می‌شود. تا اینکه درنهایت خود آقای شهردار در جلسه روز چهارشنبه هیات دولت، به این حواشی پاسخ می‌دهد و منتقدانش را مخالفان در اقلیت می‌خواند و می‌گوید که انتقادات صد‌در‌صد نادرست است؛ چراکه شهرداری تهران در دوره او 133 افتتاح داشته و هیچ‌یک از منتقدان هم در هیچ‌کدام از 133 افتتاح حضور نداشتند. زاکانی در گفت‌وگو با خبرنگاران، دو بار منتقدانش را «اقلیت مخالف» خطاب می‌کند و عنوان می‌کند که شاید ماجرای پیش‌آمده پس از انتخابات ریاست‌جمهوری به این دلیل است که برخی‌ها دوست نداشتند او در انتخابات نظر صریح داشته باشد! اما منتقدان زاکانی در جلسه دویست‌و‌چهل‌ونهم شورای شهر چه گفتند و پیش از این جلسه مواضع‌شان نسبت به عملکرد زاکانی چه بود؟
نرجس سلیمانی، چهره منتقد به عملکرد زاکانی در شورای شهر
نرجس سلیمانی در نطق خود، عملکرد سه‌ساله شهرداری تهران را با تاکید بر حوزه‌های حمل‌ونقل عمومی، پسماند و ارتباط با مردم مورد انتقاد قرار می‌دهد و می‌گوید: «از وقتی وارد شورا شدیم شهر تغییر قابل توجهی نداشته و حمل‌ونقل عمومی، جمع‌آوری پسماند، اختلال در مدیریت امور شهری و ارتباط مردم با شهرداری همچنان وضعیت مناسبی ندارد. استفاده از حلقه تنگ دوستان در شهرداری یکی دیگر از مسائل موجود است. جهت‌گیری غلط شهرداری در استفاده از کمیسیون‌ها همچون کمیسیون ماده پنج نیز از دیگر مسائل است و بارها گفتم که این کمیسیون قلک شهرداری نیست. در برخی موارد بدون وجود امضا و اجماع لازم، مصوبات کمیسیون ماده پنج را غیرقابل اجرا می‌کند.» سلیمانی معتقد است که تهران نیازمند عطاری دانا و خاموش است تا در سکوت تلاش کند بدون هیاهو هر دم در هوس جای دیگر نباشد. آنچه که قابل توجه است، تداوم رویه انتقادی سلیمانی در چند ماه اخیر و تذکر به شهرداری است. سلیمانی پیش از این نطق نیز در رابطه با حمل‌ونقل عمومی به شهرداری تهران تذکر داده بود.
26 تیرماه 1402 سلیمانی در جلسه‌ای در رابطه با حمل‌ونقل عمومی با حضور معاون حمل‌ونقل عمومی شهرداری در صحن علنی شورا نیز می‌گوید: «در حوزه حمل‌ونقل زمینی در حال حاضر سه‌دستگاه اتوبوس سه‌کابین در پارکینگ اتوبوسرانی سال‌هاست خاک می‌خورد و بوی نویی از صندلی‌های این اتوبوس‌ها به مشام می‌رسد. اینها سرمایه و منابع شهر هستند. این چه سیستمی است که از این اتوبوس‌ها استفاده نمی‌کند ولی می‌خواهد اتوبوس برقی با تکنولوژی روز را وارد سیستم حمل‌ونقل کند؟ در این حوزه ادعایی وجود دارد. می‌گویم ادعا چون تا به امروز به‌رغم درخواست صریح، تذکر پیاپی و سوال مشخص، هیچ قرارداد متقن و مشخصی جهت صحت‌سنجی ارائه نشده است. با اینکه قریب به یک ماه پیش حضور داشتند قراردادها را خواستم. تا قراردادها را جهت صحت‌سنجی به ما ارائه و خط تولید را معرفی نکنند، نمی‌توانیم گزارش دقیق نظارتی خود را به مردم بدهیم.» او 26 شهریور ماه نیز خطاب به زاکانی در صحن علنی شورا گفته بود: «اگر قبلا مردم ۲۰ دقیقه منتظر اتوبوس می‌ماندند حالا گاهی تا یک ساعت یا یک ساعت‌ونیم در صف‌های طولانی منتظر می‌مانند. آثار عملی وعده‌های مدیریت شهری در دسترس مردم قرار نگرفته است. اینکه می‌گوییم تا سال ۱۴۰۴ یا ۱۴۲۰ الگوی موفق جهان اسلام باشیم مشکل امروز مردم تهران را حل نمی‌کند.»
بررسی مواضع، نطق‌ها و سخنان نرجس سلیمانی در گفت‌وگو با رسانه‌ها در یک سال اخیر نشان می‌دهد که سلیمانی با واقعیت میدان و آنچه که موجبات گله‌مندی و نارضایتی مردم تهران در اداره این شهر را ایجاد کرده است، سخن می‌گوید و با وجود اینکه یکی از 18 رای به شهردار شدن زاکانی، رای سلیمانی بود اما با رویافروشی‌های صورت‌گرفته توسط شهرداری تهران نیز تا جایی که توانسته مقابله کرده است.
چگونه زاکانی اعضای همراه شورای شهر را به منتقد خود تبدیل کرد؟
زاکانی البته در شورای شهر تهران منتقدان جدی‌تری نیز دارد. علی‌اصغر قائمی، ناصر امانی و جعفر تشکری از همان ابتدا زاکانی را مناسب تصدی بر شهرداری تهران نمی‌دانستند و در برهه‌های مختلفی نیز منتقدان جدی شهردار بودند. در ادامه مسیر و پس از تصدی زاکانی بر شهرداری اما، برخی از اعضا که به او برای تصدی بر شهرداری رای داده بودند نیز منتقد عملکردش می‌شوند. نرجس سلیمانی و مهدی اقراریان جزء این دسته از افراد هستند و علی‌رغم اینکه آنها با زاکانی همراه شدند اما عملکرد زاکانی را در برخی از مسائل قابل دفاع ندانستند و در موضع منتقد قرار گرفتند. از‌جمله مسائلی که منتقدان زاکانی روی آن تاکید دارند، عملکرد شهرداری در حوزه ناوگان حمل‌ونقل عمومی است. در بررسی کارنامه شهرداری تهران در حوزه حمل‌ونقل عمومی این کلانشهر، خرابیهای مکرر متروی تهران در سال 1402 و سرگردانی مسافران مترو به وضوح به چشم می‌خورد و شاهدان آشفتگی وضعیت متروی تهران، مردم خود این کلانشهر هستند. جعفر تشکری، ناصر امانی، اقراریان و سلیمانی هم در صحن شورا و هم در گفت‌وگوهای متعددی نسبت به عملکرد شهرداری و خرابیهای دنباله‌دار مترو در سال گذشته انتقادهای جدی داشتند. البته ماجرای اتوبوس‌های شهری نیز شبیه واگن‌های متروی تهران است و به گفته خود مدیران شهرداری، عمر مفید اتوبوس‌های تهران طی شده است. همچنین تعداد اتوبوس‌های موجود در مسیر نیز پاسخگوی نیاز شهروندان برای تردد نیست.
موافقان زاکانی در شورا در پاسخ به سلیمانی چه گفتند؟
برای ادامه ماجرا و تکمیل صحبت‌های مطرح‌شده در جلسه دویست‌و‌چهل‌ونهم شورای شهر تهران، مجددا باید به صحن شورا و روز 24 تیرماه بازگردیم. پس از نطق سلیمانی، سلیمانی در صحن شورا منتقدان جدی داشت. آقامیری، یکی دیگر از اعضای شورای شهر تهران در پاسخ به انتقادات سلیمانی می‌گوید: «پروژه شهید بروجردی ۲۰ سال تعطیل بود که در این دوره بخشی از آن افتتاح شد. در بخش حمل‌ونقل و ترافیک خرید هزار و ۸۱ واگن مگر کم‌کاری است؟ معادل ۲۴ سال فعالیت مترو، واگن خریداری‌شده که به تدریج وارد می‌شود. خم رنگرزی نیست که انتظار داشته باشیم سریع عملیاتی شود. در گذشته به معتادان متجاهر نگاه هم نمی‌کردند و امروز فیلم‌هایی که مردم از کلونی‌ها می‌گرفتند و به شبکه‌های خارجی می‌فرستادند، کجاست؟ معادل ۱۰ سال گذشته در سطح شهر آسفالت توزیع شده است. چرا کارکرد ما را زیر سوال می‌برید؟ من شخصا موضوع را پیگیری می‌کنم و ناراحت می‌شوم وقتی می‌گویید سه سال کار نکردید. یعنی ما زیر کولر باد خوردیم. اینکه چشمان خود را ببندیم و دهان خود را باز کنیم در شأن فرزند شهید سلیمانی نیست.»
آمارها درباره عملکرد شهرداری تهران
برای یک قضاوت عادلانه نسبت به سخنان مطرح‌شده از سوی اعضای مختلف شورای شهر، باید سری به آمارهای مطرح‌شده از سوی مدیران شهرداری بزنیم. مهدی علیزاده، مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران اوایل تیر امسال گفته بود که تاکنون ۴۰۰ دستگاه اتوبوس اورهال شده‌اند و در حال حاضر ۲ هزار و ۱۰۰ دستگاه اتوبوس در سطح شهر تهران فعال هستند. این درحالی است که اسفند ماه سال گذشته شهردار تهران نیز به همین عدد یعنی 2 هزار و 100 اتوبوس اشاره داشته و به رسانه‌ها گفته بود که تعداد اتوبوس‌های فعال در تهران به مرور چند برابر می‌شود. با وجود گذشت 4 ماه از سال اما تعداد اتوبوس‌های فعال همچنان همان رقم است. همچنین بهمن ماه سال گذشته نایب‌رئیس شورای شهر تهران گفته بود که به گفته اتوبوسرانی 150 اتوبوس جدید مجددا به پارکینگ برگردانده شده است و در انتقاد به این اتفاق سروری به فارس گفته بود که اتوبوس نو پروتکل مخصوص به خودش را دارد، نه اینکه نیامده خراب شوند.
شادی مالکی، سرپرست سازمان تاکسیرانی شهر تهران فروردین ماه امسال گفته بود که بیش از ۵۰ هزار تاکسی برقی امسال از محل توافق شهرداری با وزارت صمت و قرارداد با چین وارد ناوگان تاکسیرانی شهر تهران می‌شود. آن‌گونه که رسانه‌ها اعلام کرده‌اند تا خردادماه امسال تنها هزار تاکسی برقی وارد مدار شده است و باید تا پایان امسال 49 هزار تاکسی وارد مدار شوند که وارد شدن این میزان از تاکسی برقی تا پایان امسال کمی عجیب و بعید به نظر می‌رسد. همچنین به دنبال انعقاد قرارداد با شرکت‌های چینی، قرار است 791 واگن قطار مترو تا امسال وارد کشور شود که باید زمان داد و دید آیا وعده داده‌شده در رابطه با نوسازی واگن‌های مترو توسط شهردار فعلی به‌طور تمام و کمال عملیاتی خواهد شد یا خیر؟
صدای انتقاد همه اعضای منتقد شورای شهر از یک جنس نیست
اما درباره حواشی پیش‌آمده در روز 24 تیرماه در صحن علنی شورا؛ علیرضا نادعلی معتقد است که در طوفان‌های سیاسی باید به بیانات رهبری مبنی‌بر تبدیل رقابت‌ها به رفاقت‌ها رجوع کنیم. او در گفت‌وگو با «فرهیختگان» می‌گوید: «این امر حتی درباره جریانات به ظاهر متضاد سیاسی نیز صدق می‌کند و درباره افرادی که به جهت سیاسی در ظاهر نزدیک به همدیگر هستند نیز بیشتر انتظار می‌رود. از افرادی که روی کرسی در مقام نظارت امور شهری شهر تهران نشسته‌اند، شهردار انتخاب می‌کنند و بر عملکرد او نظارت می‌کنند دقیقا چنین انتظاری می‌رود که با همدلی از قوت‌ها و دستاوردها حمایت کنند و هم با نقد دلسوزانه و تذکر موارد نقص و ضعف، همراه شوند. هیچ‌کدام از این دو به‌تنهایی کفایت نمی‌کند. بالاخره اینها تجربیات گذشته است. انصاف حکم می‌کند که ما هم نقد سازنده و حتی جایی نقد گزنده داشته باشیم و هم در عین حال کارهای خوب را حمایت و تقویت کنیم. این اصلی است که در این جایگاه از ما انتظار می‌رود.»
نادعلی اما درباره منتقدان شهر معتقد است که برخی‌ها از همان ابتدا سرناسازگاری با زاکانی را داشتند. «پس از دو انتخابات مجلس شورای اسلامی و ریاست‌جمهوری متاسفانه امواج و صداهایی از برخی همکاران در شورا برخاست که ما انتظار نداشتیم اما باید دقت شود که همه این صداها هم از یک جنس نیست، یعنی ممکن است فردی حرف اشتباهی را مطرح کند ولی با یک نیت دلسوزانه مطرح شود اما بعضی‌ها در شورا هستند که از روز آغاز این شورا، وقتی گزینه موردنظرشان به‌عنوان شهردار انتخاب نشد، پایه و اساس کار را همین مبنا قرار دادند. ما دائما با این دوستان در پشت صحنه در حال صحبت و بحث و درگیر بودیم و در هر شرایطی هم کنترل کردن این فضا سخت بود اما سعی کردیم این جریان کام مردم را تلخ نکند و در فرصت چهارساله‌ای که در اختیارمان است دائما با حرف تلخ و غر زدن اعصاب مردم را خرد نکنیم.»
برای مردم اصولگرا و اصلاح‌طلب فرقی ندارد
این عضو شورای شهر در گفت‌وگو با «فرهیختگان» ادامه می‌دهد: «هر کسی که تجربه کار شهری، سیاسی و حتی اجتماعی داشته باشد می‌داند که مردم همه ما را یکی می‌دانند، حتی گاهی اوقات اصلاح‌طلب و اصولگرا را از هم جدا نمی‌دانند. گاهی حتی مجلس و دولت، شورا و شهرداری را هم یکی می‌دانند و مردم همه را در یک قافله و صحنه می‌بینند و بنابراین مردم حوصله ندارند بدانند که هر بار این سمت شورا چه مساله‌ای را مطرح کرد و آن عضو شورا چه پاسخی داد. اما متاسفانه این موارد در نقاطی سر باز کرده است. مثلا چند بار این دوستان بزرگوار ما هرکجا احساس کردند که لازم است کارشکنی کنند اصلا حضور پیدا نکردند و به‌اصطلاح آبستراکسیون انجام دادند که کاملا برخلاف نظر رئیس محترم شورا، چمران بود. هرقدر جلو رفتیم این اتفاق گسترده‌تر شد، البته این در حالی بود که ما از بعضی از این دوستان این حرف‌ها را از همان روزهای ابتدایی که زاکانی را به‌عنوان شهردار انتخاب کردیم، شنیدیم. در گروه شورا در جمع‌های خودمان و حتی برخی مواقع هم پشت تریبون زده شد که اگر آرشیو این سخنان مورد بررسی قرار بگیرد، می‌بینیم که حرف‌ها موجود است، یعنی هنوز شش ماه اول نگذشته بود و انتصابات شهردار انجام نشده بود برخی از همین حرف‌ها گفته می‌شد.»
علیرضا نادعلی: منتقدان زاکانی در انتقادشان مطلق‌انگاری می‌کنند
نادعلی همچنین در رابطه با سخنان مطرح‌شده از سوی سلیمانی عنوان می‌کند: «من برای خواهرم خانم سلیمانی و نقدهای دلسوزانه ایشان احترام قائلم اما نکته ما این‌بار این است که وقتی به‌طور مطلق می‌گوییم امری هیچ نقطه مثبتی نداشته و هیچ اتفاق مهمی در این سه سال رخ نداده، از آن سمت هم اگر بنده بگویم که تمام اقدامات این سه سال مثبت بوده و هیچ نقدی وارد نیست؛ این دو امر شبیه به هم دیگر هستند، یعنی مطلق‌انگاری یک مساله چه مثبت و چه منفی با منطق جور درنمی‌‌آید و حتی شاید برای مردم هم قابل پذیرش نباشد. وقتی مورد‌به‌مورد مسائل و نکات را می‌گوییم که چه مواردی وجود دارند و چه ایرادهایی هست، همزمان قابلیت نقد و دفاع به وجود می‌آید. در اینجا گزاره‌های درست و غلط روی میز می‌آیند و بررسی می‌شوند. مخاطب نیز طبعا به نتیجه منطقی‌تری دست پیدا می‌کند.»
این عضو شورای شهر به «فرهیختگان» می‌گوید که برای راستی‌آزمایی و صحت‌سنجی عملکرد شهرداری می‌توان از معاونان شهرداری خصوصا معاون حمل‌ونقل در یک نشست رسانه‌ای دعوت کرد تا آمار خود را ارائه دهند. او همچنین عنوان می‌کند که هر ارگان و مجموعه‌ای اولویت‌هایی را برای برنامه خود قرار می‌دهد و ممکن است که تنها چند درصد از این اولویت محقق شود. در این میان اولویت شهرداری حمل‌ونقل عمومی بود و شهردار تهران با پیگیری مجدانه خود توانست قرارداد چین را با همکاری دولت آقای رئیسی پیش ببرد. همچنین به دنبال اعلام جزئیات قرارداد با چین، شهرداری مجبور شد تا شرکت چینی طرف قرارداد خود را تغییر دهد.
با گرایش به جریان‌های خاص سیاسی می‌توان نتایج کار را ندیده گرفت
او همچنین در ادامه به ساماندهی معتادان متجاهر نیز اشاره می‌کند و می‌گوید: «در زمینه کارهای مرتبط با روح شهر از جمله ساماندهی معتادان متجاهر نیز شرایطی که شهر را تحویل گرفتیم با شرایط الان آیا قابل مقایسه است؟ واقعا شرایطی که شهر را تحویل گرفتیم، اصلا قابل تحمل نبود. فقط میزان جا و مکانی که به‌عنوان یاورشهر برای نگهداری معتادان متجاهر و بازگرداندن‌شان به سیکل زندگی عادی اضافه کردیم، قابل تامل و توجه است. در طول این مدت هر هفته در شنبه‌های امید و افتخار، یا افتتاح، یا شروع یک کار جدید داشتیم. این کارها توسط دوستان می‌تواند دیده نشود؟ اشکالی ندارد، می‌تواند دیده نشود و با گرایش‌ها و اعتقادات سیاسی خاص می‌توان نتیجه یک کار را ندید. اما با اثر آن اگر امید مردم به امکان پیشرفت و اعتماد به مسئولان کشور از بین برود جمهوری اسلامی چگونه می‌تواند پاسخگوی آرمان‌ها و وعده‌های داده‌شده به مردم برای خدمت باشد؟ وقتی که کار انجام می‌شود و ما کارهای انجام‌شده را می‌گوییم، انجام نشده؛ طبیعی است که مردم کم‌کم امیدشان را از دست می‌دهند و این ربطی به زاکانی، قالیباف و شهید رئیسی ندارد. همه این آدم‌ها به اندازه خودشان خدماتی ارائه کردند. ما در بند آدم‌ها و نام‌ها نیستیم. اما خدمت توسط هر که بود مهم است و به هرحال این قافله خدمت را باید تقویت و همراهی کنیم.»
اعضای منتقد شهردار همه از یک خاستگاه و جریان نیستند
او همچنین برای منتقدان شهردار تهران دسته‌بندی قائل است و می‌گوید: «من معتقدم باید میان اعضای منتقد در شورا هم به جهت خاستگاه و عملکرد، دسته‌بندی کنیم. همه یک مدل و یک جنس نیستند. تفاوت این عزیزان برای ما اعضای شورا قابل‌تشخیص است. بعضی از آنها کسانی هستند که از همان ابتدای کار و پس از مدتی بحث سوال و استیضاح از شهردار را مطرح کردند. درحالی‌که هنوز عمری از دوره شهرداری زاکانی نگذشته بود. بعد هم امکان این قضیه پس از انتخابات ریاست‌جمهوری بیشتر شد، چون ماجرای لجبازی‌‌های فضای انتخاباتی و پس از مباحثی که میان زاکانی و پزشکیان مطرح شد، عده‌ای وقتی دیدند طرفداران پزشکیان فضا را داغ می‌کنند و روزنامه‌های اصلاح‌طلب و فعالان رسانه‌ای مساله عزل زاکانی را مطرح می‌کنند، پیش آمدن این فضا را مناسب دیدند، یعنی هم‌آوایی و ارتباط با برخی عزیزان اصلاح‌طلب که باعث می‌شود توییت‌هایی مثل توییت عبدی و عطریانفر و... در موضوع عزل شهردار منتشر شود و بعد عینا عضوی از اعضای شورا در گروه شورا برخی از این موارد را می‌زند، عین همین مباحث را خودشان مطرح و به آن استناد می‌کنند.»
شهردار را برای رویکرد مورد حمایت‌شان مزاحم می‌دانند
او در پایان می‌گوید: «به‌هرحال این افراد احساس می‌کنند که شهردار برای ادامه حیات سیاسی خودشان و رویکرد مورد حمایت‌شان مزاحم است، پس با هم همصدایی می‌کنند که این یک عنصر زحمت‌ساز را از سر راه بردارند! چراکه این یک نفر در سه‌سال گذشته هر طور که شده، با وجود موانع بسیار برای حل مسائل و عبور از این موانع فعال بوده است. اما همان‌طور که گفتم نمی‌توان همه اعضای منتقد را در یک دسته قرار دارد، مثلا خانم سلیمانی کسی است که خودش به زاکانی رای داد و در موارد مختلفی مانند حمل‌ونقل، قبلا هم انتقاد و هم حمایت‌هایی در موضوعات دیگر داشته است. طبیعتا ایشان با افرادی که از روز اول بابت کارهای نکرده هم منتقد بودند، متفاوت است. همچنین برخی از این عزیزان تنها 12 سال دوره قالیباف را که زحمت زیادی هم برای تهران کشیدند، قبول دارند و اگر اقدامی مخالف با آن انجام شود، به هیچ عنوان حاضر نیستند آن را بپذیرند. این عزیزان مدیران خود قالیباف در شهرداری بودند و متاسفانه 12 سال را با سه‌سال فعلی زاکانی مقایسه می‌کنند. اگر قرار است یک مقایسه منطقی صورت بگیرد، باید یک مقایسه نقطه‌ای باشد. یعنی سه سال اول قالیباف با سه فعلی زاکانی مقایسه شود. منابع و شرایط کشور هم باید درنظر گرفته شود.»
علی‌اصغر قائمی: اعضای شورا نباید دچار خودسانسوری شوند
از منتقدان جدی عملکرد زاکانی در شورای شهر تهران علی‌اصغر قائمی است. او در تشریح ماجرای پیش‌آمده در جریان شورا به نطق نرجس سلیمانی اشاره می‌کند و می‌گوید آقامیری یکی از اعضای شورا به سخنان سلیمانی معترض شد و از عبارت ناشایستی استفاده کرد. «دوستان ما نسبت به اعتراض واردشده از سوی آقای آقامیری معترض بودند که اساسا حق آزادی رای اعضای شورا باید حفظ شود و نباید دچار خودسانسوری شوند یا از بیان مطالب پرهیز کنند یا بترسند یا فضا را به شکلی مهندسی کنند که افراد حرف‌شان را بیان نکنند.»
وعده‌های زاکانی تا امروز محقق نشده‌اند
قائمی در گفت‌وگو با «فرهیختگان» می‌گوید: «واقعیت این است قول‌هایی که آقای زاکانی تا به الان برای بهبود وضعیت حمل‌ونقل داده‌اند، تقریبا در حد قطره‌چکانی محقق شده، یعنی اگر گفته برقی‌سازی شبکه حمل‌ونقل را انجام داده‌ایم، یک روز صحبت از 15 هزار تاکسی، یک روز صحبت از 20 هزار تاکسی و یک بار صحبت از35 هزار تاکسی برقی مطرح شده. اکنون سخن از 50 هزار تاکسی مطرح شده و ما هم انتظار نداریم یکباره این تعداد تامین شود. اما قول‌هایی در سال‌های قبل داده شد که هیچ‌کدام محقق نشد. اکنون به 1403 رسیدیم و گفته می‌شود قرار است 50 هزار تاکسی برقی به تاکسیرانی اضافه شود و از سمتی هم هیچ حرفی درباره اتوبوس‌ها زده نمی‌شود، بنابراین این تذکرات حق اعضای شوراست.»
قائمی عنوان می‌کند: «وقتی شما در صحن شورا قول می‌دهی، نه یکبار و نه دو بار، بلکه چندین بار و در برنامه چهارساله شهرداری درنظر گرفته می‌شود و در بودجه سنواتی اختیارات کافی به شهردار تهران داده می‌شود و اعتبارات پیش‌بینی می‌شود ولی هیچ کدام عملی نمی‌شود طبیعتا ما به‌عنوان نماینده مردم وظیفه داریم که تذکر دهیم، یعنی نه‌تنها حق داریم، بلکه وظیفه داریم تذکر دهیم و عملا سکوت در اینجا جایز نیست. حالا عده‌ای از دوستان طرفداران پروپاقرص زاکانی هستند و هیچ انتقادی را برنمی‌تابند و طبیعی است که چنین مسائلی را ایجاد کنند. در حوزه نظافت شهر هم باید گفت متاسفانه شرایط به‌شدت بد شده است. من خودم بارها در محله‌های مختلف تهران، انباشت زباله در کف خیابان‌ها را دیدم. این نشان می‌دهد پیمانکاران مرتبط، ناکافی هستند یا ناکارآمد. پیش از این شهر تهران این‌گونه نبود و از شهرهای پاکیزه جهان مطرح بود. اکنون شرایط به شکل دیگری شده است.»
زاکانی میان افراد منتقد و همراه از همان ابتدا مرزبندی قائل شد
قائمی در پاسخ به ادعای مطرح‌شده از سوی نادعلی، مبنی‌بر اینکه برخی اعضا از همان ابتدا سرناسازگاری داشتند نیز می‌گوید: «اصلا این‌گونه نیست. زاکانی روزی که از صحن شورا رای گرفت و شهردار تهران شد 18 رای داشت. حالا از 21 نفر بنده، امانی و جعفری تشکری از همان ابتدا زاکانی را مناسب پست شهرداری نمی‌دانستیم. اما در هر صورت 18 رای داشت. با وجود این اما ما نیز گفتیم حالا که شما رای آوردی و شهردار هستی، تمام توان‌مان را برای مساعدت شما به‌کار می‌گیریم ولی از همان ابتدا او شروع به مرزگذاری میان افرادی کرد که به او رای داده‌اند و افرادی که به او رای نداده‌اند. بعد هم این شکاف را بیشتر کرد. چرا این سه منتقد تبدیل به 10 نفر شدند. تازه برخی از دوستان هستند که از بیان موضع‌شان پرهیز می‌کنند و من مطمئنم افرادی که اکنون با زاکانی هم‌راستا نیستند بیش از 10 نفر هستند، بنابراین خود رفتار زاکانی باعث شده فضا به این سمت سوق پیدا کند.»
نباید مجموعه‌ای را که تحویل گرفتیم دچار اضمحلال کنیم
او همچنین در رابطه با این گفته نادعلی در رابطه با مقایسه با دوره شهرداری دوره قالیباف به «فرهیختگان» نیز می‌گوید: «وقتی مدیریت یک مجموعه را به دست می‌گیریم، باید تلاش کنیم این مجموعه دچار پسرفت نشود اما اکنون در سطوح مختلف شهری می‌بینیم که دچار پسرفت شده‌ایم. پیشرفت کردن پیشکش. با کاهش ناوگان حمل‌ونقل عمومی مواجه هستیم، بنابراین دوستانی که چنین مقایسه‌ای می‌کنند، به این دلیل است که معتقدند نباید مجموعه را دچار اضمحلال کنیم، بلکه باید آن را بهبود ببخشند.» قائمی همچنین در پایان در رابطه با قراردادهای چین انتقاد می‌کند که این قراردادها بی‌دلیل حساس شده‌اند و منتقدان عملکرد زاکانی معتقدند این قراردادها هیچ دلیلی برای محرمانه بودن ندارد.
