فرهیختگان: بدون زنان مقاوم، مقاومت مردان نه شکل می‌گیرد و نه ادامه می‌یابد. امروز بزرگترین قاب مقاومت ملی، متعلق به ملت فلسطین است. آنها در نوار غزه 22 هزار شهید و ده‌ها هزار زخمی تقدیم «آرمان فلسطین» کرده‌اند. 1.8 میلیون نفر یا سه‌چهارم جمعیت‌شان آواره شده است. با این‌حال در هشتادوهشتمین روز جنگ، مقاومت در غزه محاصره‌شده و ویران که پیش از جنگ هم به بزرگترین زندان جهان مشهور بود، ادامه دارد. مادران خانواده‌های فلسطینی ساکن غزه در درون این منطقه کوچک آواره شده‌اند. بدون خانه با ساده‌ترین وسایل مانند تکه‌ای چادر یا چسباندن چندین نایلون به‌هم، محلی برای اسکان موقت خانواده خود ساخته و در غیاب مردان که در جست‌وجوی غذا، مبارزه یا یافتن عزیزان‌شان در خرابه‌ها هستند، زندگی را به سختی هرچه تمام‌تر اداره می‌کنند. اگر صبر این زنان نبود، با اتمام ظرفیت تحمل آنها و برخاستن شیون کودکان، کار مبارزه مردم فلسطین تمام می‌شد، بدون پیروزی و با تداوم تحقیر و بدبختی طولانی‌مدت این ملت. این زنان در همه صحنه‌های مبارزه حضور دارند. در جریان نخستین تبادل اسرا طی آتش‌بس موقت در حین جنگ، حضور زنان گردان‌های نظامی عزالدین قسام، شاخه نظامی حماس توجه رسانه‌ها را جلب کرد. پس از این تصویر، زنان آزاده فلسطینی که به دنبال تبادل، رها شده بودند، در کرانه باختری موج دیگری از امید آفریدند. در این گزارش تلاش شده به تعدادی از برجسته‌ترین زنان مبارز فلسطینی که در رسانه‌ها مشهور شده‌اند، پرداخته شود.

1- میسا عبدالهادی
میسا عبدالهادی بازیگر زن فلسطینی است که پس از عملیات 7 اکتبر، به دلیل حمایت از حماس به صورت موقت دستگیر شد. عنوانی که او در حساب کاربری‌اش در یکی از شبکه‌های اجتماعی به کار برده بود، حکایت از همانندسازی بین تخریب دیوار غزه و دیوار برلین بود. عبدالهادی در این خصوص نوشته بود «بیایید آن را به سبک برلین انجام دهیم.» به دنبال این اقدام موشه اربل، وزیر کشور رژیم‌صهیونیستی خواستار سلب تابعیت از این بازیگر شد.
عبدالهادی از فلسطینی‌هایی است که صهیونیست‌ها به آنها «عرب اسرائیلی» می‌گویند. سرزمین فلسطین به دو بخش 1948 و 1967 تقسیم می‌شود. سرزمین 1948 مرزهای رسمی رژیم‌صهیونیستی است و سرزمین‌های 1967 که از کرانه باختری و نوار غزه تشکیل شده، به عنوان مرز رژیم به شمار نمی‌رود بلکه بر اساس توافقات قرار بوده در این دو بخش کشور فلسطین در کنار رژیم‌صهیونیستی تشکیل شود. با وجود تلاش صهیونیست‌ها برای اخراج ساکنان فلسطینی سرزمین 1948 به ویژه در ابتدای تاسیس رژیم که به اخراج 500 هزار فلسطینی نیز انجامید، همچنان عده‌ای از فلسطینی‌ها در این بخش باقی ماندند که جمعیت آن‌ها به 1.8 تا 2 میلیون نفر رسیده است. این تعداد 20 تا 25 درصد کل جمعیت رژیم‌صهیونیستی را تشکیل داده و اوراق هویتی این رژیم را دارند. این بازیگر زن در شهر ناصره به دنیا آمده است که به «پایتخت عربی اسرائیل» مشهور است. ناصره به عنوان مرکز فرهنگی، سیاسی، مذهبی، اقتصادی و تجاری برای شهروندان عرب اسرائیل و همچنین مرکز ناسیونالیسم عربی و فلسطینی است. 70 درصد جمعیت این شهر فلسطینی مسلمان و 30 درصد آن فلسطینی مسیحی هستند.
میسا عبدالهادی نخستین بار در سال 2021 و در جریان اعتراض به تلاش رژیم‌صهیونیستی برای اشغال محله فلسطینی‌نشین شیخ جراح و تحویل آن به یهودیان مهاجر زخمی شد.

2- مونا الکرد
مونا الکرد زن 25 ساله فلسطینی، در محله مشهور شیخ جراح در قدس شرقی زندگی می‌کند. دلیل شهرت یافتن او حضور در این محله است. صهیونیست‌ها برای مدت‌ها تلاش داشتند تا این محله را به طور کامل اشغال کرده و با بیرون راندن ساکنان فلسطینی‌اش، یهودیان را در آن ساکن کنند. او در کنار برادر‌ دوقلویش محمد الکرد، به دلیل ایستادگی در برابر اشغال محله شیخ جراح مورد توجه جهانی قرار گرفته است. تلاش‌های او یکی از عوامل محرک در بحران سال 2021 بود که در یکی از شاخه‌های خود منجر به جنگ 11 روزه می‌2021 شد.
با وجود تلاش‌های رسانه‌ای و اجتماعی مونا الکردی که میلیون‌ها دنبال‌کننده در شبکه‌های اجتماعی دارد، صهیونیست‌ها پیشتر در سال 2009، بخشی از خانه خانواده وی در شیخ را اشغال کرده‌اند.

3- ایزابلا خیریه حدید
ایزابلا خیریه حدید مدل فلسطینی‌تبار آمریکایی است که تلاش کرده از حق مردم فلسطین حمایت کند. خانم حدید در واشنگتن دی سی پایتخت آمریکا به دنیا آمده و بزرگ‌شده سانتا باربارا در کالیفرنیاست. پدر او محمد حدید یک شهروند فلسطینی بود که از کودکی به همراه خانواده‌اش در آمریکا پناهنده شد و در رشته معماری تحصیل کرد و در حوزه املاک فعال است.
خانم حدید که با توجه به نفوذ یهودیان در آمریکا و صنایع پرسود فعالیت‌هایش در خطر قرار دارد گفته است: «حتی اگر حرفه‌ام نابود شود، هرگز حمایت از فلسطین را متوقف نخواهم کرد.» از دیگر موضع‌گیری‌های مهم او نامیدن نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل به «هیتلر جدید» است. او همچنین گفته است: «اگر اسرائیلی‌ها از جنگ دست بردارند، صلح برقرار خواهد شد. اگر فلسطینی‌ها از جنگ دست بکشند، فلسطین نابود خواهد شد.»

4- إسراء جعابیص
از زندانیانی است که در جریان آتش‌بس موقت در حین جنگ طوفان الاقصی آزاد شد. او در ماه سپتامبر، یک ماه قبل از عملیات 7 اکتبر داستان مصیبت‌های خود را در کتاب «مصیبت‌زده» منتشر کرد. جعابیص که یک مادر است، در سال ۲۰۱۵ حین بازگشت به قدس با مشکلی در خودروی خود مواجه شد و درنتیجه شلیک نظامیان صهیونیست به خودروی وی و بروز آتش‌سوزی 60 درصد بدن او سوخت. در حین آتش‌سوزی خودرو، کارشکنی‌های آزار‌دهنده صهیونیست‌ها هم آغاز شد. آنها در ابتدا مانع از انتقال وی به بیمارستان شدند اما درنهایت این کار انجام شد. این اسیر فلسطینی درنهایت پس از سه ماه و 10 روز حضور در بیمارستان برای گذراندن 11 سال محکومیت حبس خود به زندان رمله منتقل شد. وضعیت جعابیص به‌قدری وخیم بود که صهیونیست‌ها دادگاهش را در بیمارستان برگزار کرده بودند. رژیم‌صهیونیستی به علت دشواری انتقال وی، جلسات دادگاه فرمایشی خود را در داخل بیمارستان تشکیل داد. او که همسرش به علت تصادف فلج و خانه‌نشین بود و خودش نیز گرفتار اسارت و سوختگی، در دادگاه علاوه‌بر محکومیت زندان به 50 هزار شکل جریمه نیز محکوم شد. صهیونیست‌ها در زندان نیز شرایط سختی بر این اسیر تحمیل کردند به‌گونه‌ای که او نه‌تنها نتوانست 8 عمل جراحی لازم را انجام دهد بلکه از داروها و مسکن‌های مورد نیازش نیز محروم بود. حلوه حمامره یکی از اسرای هم‌بند جعابیص درباره وضعیت دشوار او می‌گوید هر زمان که زنان زندانی از خواب بیدار می‌شدند، اسراء را می‌دیدند که از شدت درد ناشی از سوختگی‌های بدنش زیر دوش آب سرد ایستاده است و بسیار پیش می‌آمد که درنتیجه فریادهای ناشی از درد وی از خواب بیدار می‌شدیم.

5- عطاف جرادات
او هم در جریان تبادل اسرا در جریان جنگ طوفان الاقصی رنگ آزادی را دیده است. عطاف جرادات که در زمان آزادی 50 سال داشت، به مادر اسرا نیز معروف است. دلیل این نامگذاری، سرپرستی یا کمک به اسرای زن فلسطینی در زندان نیست بلکه به اسارت سه پسرش مربوط است. صهیونیست‌ها جرادات را در سال 2021 دستگیر کردند، یک هفته پس از آنکه دو پسرش عمر 21 ساله و غیث 18 ساله دستگیر و به زندان مجیدو منتقل شدند. در مارس 2022 نیز منتصر پسر بزرگش که 33 سال سن دارد، دستگیر شد. جرادات به رسم عرب‌ها، با کنیه نام فرزند بزرگتر خود «ام منتصر» نیز نامیده می‌شود. بهانه اصلی صهیونیست‌ها برای به بند کشیدن این خانواده، حضور احتمالی غیث-کوچک‌ترین پسر خانواده- به شرکت در تیراندازی علیه شهرک‌نشینان در نزدیکی شهرک هومش در سال 2021 است که در آن یک صهیونیست به هلاکت رسید و یک نفر دیگر زخمی شد. خانم جرادات دو سال اسارت خود را در زندان مشهور دامون گذرانده است. این زندان که یکی از مخوف‌ترین زندان‌های رژیم به حساب می‌آید، ابتدای سال جاری میلادی شاهد انتشار گسترده فایل استغاثه و کمک‌خواهی زندانی زن حاضر در آن بود. در این فایل، یکی از زندانیان با توجه به فشارها و ضرب‌وشتم‌ علیه زنان این زندان، از مسلمانان و مردم فلسطین درخواست کرده بود به کمک آنان بشتابند. خانم جرادات که اهل شهر السیله الحارثیه در نزدیکی جنین در شمال کرانه باختری است، پس از آزادی از بند صهیونیست‌ها افشا کرد آنان به دنبال حمله موفق 7 اکتبر، شاهد تشدید فشارها مانند قطع ارتباط با خانواده و پاشیدن اسپری فلفل بودند. هرچند امروز جرادات که در آستانه محکومیت به 15 سال زندان بود به همراه یکی از فرزندانش آزاد هستند اما همچنان دو فرزند دیگر وی در بند رژیم قرار دارند.

6- میسون موسی الجبالی
میسون موسی در سال ۱۹۹۵ به‌‌دنیا آمده است و یکی از مبارزان فلسطینی به‌شمار می‌رود. این زن مقاوم و 28‌ساله فلسطینی متعلق به یک خانواده پرجمعیت است و ۷ برادر و ۶ خواهر نیز دارد. نرخ فرزندآوری بالا یکی از اقدامات مقاومتی فلسطینی‌ها در برابر صهیونیست‌هاست تا مانع برهم خوردن توازن جمعیتی در سرزمین‌شان شوند. دلیل دستگیری خانم الجبالی ترتیب دادن عملیات شهادت‌طلبانه توسط وی است که در بیت‌‌لحم منجر به زخمی شدن یک نظامی زن صهیونیست شد. این مبارز فلسطینی پس از دستگیری در ۲۹ ژوئن ۲۰۱۵ به ۱۵ سال زندان محکوم شد. با این حال او در نهمین سال زندانی شدنش، در جریان تبادل اسرا در جنگ طوفان الاقصی آزاد شد.
این زندانی پرسابقه، در زمان دستگیری دانشجوی سال اول در دانشگاه قدس در رشته ادبیات انگلیسی بود، اما با وجود قطع تحصیلاتش در این رشته موفق شد در زندان با وجود دشواری‌ها مدرک کارشناسی در رشته خدمات اجتماعی را اخذ کند.
گفته می‌شود اسرای زن فلسطینی به‌دلیل سال‌های زیاد اسارت میسون در زندان به نسبت سن کمش، به او لقب «رئیس اسرای زن فلسطینی» داده بودند. او نیز در زندان مشهور دامون، دوران اسارت خود را گذرانده است. محل زندگی الجبالی نیز دارای اهمیت خاصی در فلسطین و حتی در جهان است. او اهل روستای الشواره در شرق شهر بیت لحم در کرانه باختری رود اردن است که منطقه‌ای مهم به‌لحاظ فرهنگی و دینی به‌شمار می‌رود. منطقه بیت لحم به‌دلیل آنکه محل تولد حضرت عیسی‌(ع) به‌حساب می‌آید مورد توجه مسیحیان قرار دارد. تعطیلی و فشار بر ساکنان فلسطینی این منطقه در جریان جنگ، مورد توجه مسیحیان از پاپ تا نمایندگان کنگره آمریکا قرار گرفته است.

7- نورهان خضر عواد
شهرت او به‌خاطر لبخندی است که در محاصره نظامیان صهیونیست در هنگام برده شدن به دادگاه داشت. این لبخند برای ساکنان کرانه باختری و شهر قدس که در منطقه‌ای پر از حصار و ایست‌وبازسی‌هایی به همراه فشار و تحقیر زندگی می‌کنند، معنایی دیگر داشت. نورهان از بدترین جا و سخت‌ترین شرایطی که برای یک زن قابل تصور بود، لبخند می‌زد. این برای دیگر فلسطینیانی که آزاد بودند، امیدی برای حیات حتی زیر فشار و تحقیر صهیونیست‌ها بود. یکی از اسرای زن همبند با نورهان می‌گوید او با وجود آنکه بسیار کوچک به‌نظر می‌رسید دختری شگفت‌انگیز بود که به قلب همه زندانیان نفوذ می‌کرد. علی‌رغم وجوه مثبت، اما این زن فلسطینی داستانی غمبار پشت‌سر خود داشت. نورهان خضر عواد در سن 15‌سالگی هنگامی که با «هدیل عواد» دختر عموی ۱۴‌ساله خود از مدرسه برمی‌گشت، با نظامیان صهیونیست مواجه شد. صهیونیست‌ها با آتش گشودن به‌سمت این دو باعث شهادت هدیل عواد شدند. نورهان نیز پس از زخمی شدن بازداشت و به بیمارستان برده شد و همزمان نیز مورد بازجویی قرار گرفت. او با وجود شرایط سلامتی دشوار خود به زندان هشارون منتقل شد. رژیم مدعی بود او و هدیل تلاش کرده‌اند با سلاح سرد به دو شهرک‌نشین صهیونیست حمله کنند. صهیونیست‌ها می‌گفتند نورهان به این دلیل که یکی از برادرانش در سال 2013 به‌دست رژیم به شهادت رسیده، قصد داشت انتقام بگیرد. این ادعا اما اثبات نشد. رژیم این اسیر زن را با وجود سن بسیار کم به 13 سال و 6 ماه زندان و پرداخت 30 هزار شکل جریمه نقدی محکوم کرد. خضر عواد از اهالی قلندیا در شمال شهر قدس است که بخشی از کرانه باختری به شمار می‌رود.

8- عهد التمیمی
عهد التمیمی یکی از معدود مبارزان فلسطینی مشهور در جهان است. شهرت او به جایی رسیده که حتی محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی با او دیدار کرده و رجب طیب اردوغان نیز با او تماس تلفنی برقرار کرده است.
او در سال 2001 در میانه انتفاضه دوم در روستای نبی صالح به دنیا آمد و ‌دوره‌ای بحرانی را طی کرد. یکی از زمینه‌هایی که باعث شد او در مسیر مقاومت گام بردارد، تلاش صهیونیست‌ها برای تخریب روستای آنها و تبدیل آن به شهرک صهیونیست‌نشین بود. اهالی این روستا که هم‌نام التمیمی بودند، هفتگی اعتراضاتی را برنامه‌ریزی کرده بودند که به معروفیت آنها منجر شد. بخشی از این معروفیت به پیگیری و حساسیت رسانه‌های جهانی به  مباحث مرتبط با شهرک‌سازی‌های رژیم در کرانه باختری رود اردن باز می‌گشت.
علاوه بر برجستگی رسانه‌ای اعتراضات روستا، حضور فعالانه تمیمی در این درگیری‌ها از سنین کودکی باعث شد وی به چهره‌ای آشنا برای رسانه‌های جهان و مخاطبان‌شان در سراسر کره زمین تبدیل شود. اوج شهرت او به دسامبر 2017 بازمی‌گردد که او به دنبال یورش نظامیان صهیونیست به روستایشان به یکی از سربازان سیلی می‌زند. فیلم این سیلی به سرعت گسترده شد و مورد توجه و بحث بین‌المللی قرار گرفت.
این شجاعت در خانواده تمیمی‌ها ریشه‌دار‌ است. پدر عهد‌التمیمی، پسر عموی ‌الاحلام التمیمی‌ اولین زنی ‌است که به شاخه نظامی حماس گردان‌های «عزالدین القسام» پیوست. رژیم مدعی است احلام التمیمی در حمله به یک رستوران در قدس که طی آن 16 صهیونیست کشته و 130 نفر دیگر زخمی شدند، نقش داشته است. احلام التمیمی در سال 2011 پس از 10 سال زندان، و توافق تبادل اسرا معروف به «شالیت» آزاد شد.