سجاد عطازاده، مترجم: خو یو ایی، نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری تایوان در سال 2024، در مقاله‌ای با عنوان «مسیر میانه تایوان بین افراط‌ها» که مورخ 27 شهریور در وب‌سایت فارن‌افرز منتشر شده است، به بررسی وضعیت فعلی جمهوری چین(نام رسمی تایوان) پرداخته و با اشاره به مشکلات ایجاد‌شده برای این کشور بر اثر سیاست‌های تسای اینگ ون، رئیس‌جمهور فعلی تایوان و حزب پیشرو دموکراتیک او، موضع خود و حزب متبوعش، کومینتانگ را عدم پیگیری استقلال رسمی از چین و مذاکره با پکن می‌داند و معتقد است اگر استقلال تایوان محقق شود، تبعات مناسبی برای منطقه آسیا-اقیانوسیه نخواهد داشت.
تایوان در سراسر جهان به دلیل توسعه اقتصادی، دستاوردهای دموکراتیک، صنایع پیشرفته و جامعه مدنی پر جنب و جوش از حسن شهرت برخوردار است. با این حال، در سال‌های اخیر، این جزیره 23 میلیون نفری در رسانه‌های بین‌المللی با عبارات تاریکی توصیف شده است؛ کمااینکه برخی آن را نقطه اشتعالی دانسته‌اند که می‌تواند جنگ جهانی بعدی را آغاز کند یا حتی نشریه اکونومیست، این کشور را «خطرناک‌ترین مکان روی زمین» خواند. تعابیر مذکور از این واقعیت نشأت می‌گیرد که پکن در شرایطی که تایوان و سرزمین اصلی چین مجرایی ارتباطی برای محدود کردن تنش‌های فزاینده موجود بین خود ندارند، به‌طور فزاینده‌ای لفاظی‌ها و کنش‌های تهاجمی خود را گسترش داده است. از دید بسیاری از ناظران، تعادل در تنگه تایوان در خطر افتاده است. به علاوه، جمهوری چین با چالش‌های داخلی بزرگی از جمله اختلالات اقتصادی، کاهش نرخ زاد و ولد، کمبود انرژی و از دست دادن کارخانه‌های خود به دلیل بازسازی زنجیره تامین شرکت‌های خارجی مواجه است.
تحت رهبری من، تایوان چالش‌های خارجی و داخلی خود را با عمل‌گرایی پویا مدیریت خواهد کرد و ذی‌نفعی مسئول در منطقه هند-آرام خواهد بود. یک ارتش قوی به ایجاد بازدارندگی در برابر تجاوز و جلوگیری از شکل‌گیری هرگونه چشم‌انداز جنگ در تنگه تایوان کمک خواهد کرد. اما صلح همچنین مستلزم گفت‌وگو است و من به دنبال تعامل سازنده با پکن به روش‌های منطبق با قانون اساسی جمهوری چین و قوانین آن خواهم بود. این تعامل منجر به تنش‌زدایی خواهد شد. هیچ یک از دو طرف نباید عجول باشند و تایوان مسیر میانه را در بین دو رویکرد افراطی خواهد پیمود. ما با شرکای خود برای ساختن آینده‌ای که صلح، ثبات و توسعه را تقویت کند، کار خواهیم کرد. این چشم‌انداز پیش روی تایوان است.
یک دفاع قوی
تجربه اینجانب به‌عنوان رئیس پلیس تایوان به من اهمیت استفاده [توأمان] از حمله و دفاع در برخورد با رقبا و همچنین نقش اساسی مذاکره را در این میان به من آموخته است. هنگامی که صحبت از روابط دو سوی تنگه تایوان [چین و تایوان] به عمل می‌آید، من همیشه به حفظ صلح از طریق تقویت گفت‌وگو و همچنین از طریق قدرت معتقد بوده‌ام. اما هیچ تصور غیرواقع‌بینانه‌ای هم درباره اهداف پکن برای اتحاد، آن هم در صورت لزوم با استفاده از زور، ندارم. مهم‌ترین اولویت تایوان باید تقویت دفاع ملی خود و جلوگیری از دست یازیدن سرزمین اصلی چین به زور باشد. برای نیل به این مهم، هدف من ایجاد یک ارتش قوی، تقویت همکاری با شرکا و متحدان و افزایش قابلیت‌های بازدارندگی برای محافظت بهتر از تایوان و گروه‌های جزیره‌ای پنگو، کینمن و ماتسو است.
موازنه قدرت نظامی در سراسر تنگه تایوان به‌شدت به نفع پکن متمایل می‌شود و این شکاف همچنان در حال افزایش است. این مساله سبب شده است ایجاد بازدارندگی در برابر ارتش آزادی‌بخش خلق و دور نگه داشتن آن از جزیره تایوان برای ارتش ما چالش‌برانگیزتر گردد. علاوه‌بر این، ارتش آزادی‌بخش خلق چین در سال‌های اخیر تعداد زیادی هواپیما و کشتی را برای انجام تاکتیک‌های موسوم به «منطقه خاکستری» مستقر کرده است؛ تاکتیک‌هایی که از آستانه جنگ عبور نمی‌کنند اما برای بیم افکندن در دشمن و قدرت‌نمایی طراحی شده‌اند. این اقدامات نظامی و شبه‌نظامی خطر درگیری‌های غیرمنتظره بر اثر حادثه و تصادف را افزایش داده است. با توجه به شکاف موجود در قدرت نظامی تایوان و سرزمین اصلی چین، ما باید بازدارندگی موثری را ایجاد و حفظ کنیم تا برنامه‌ریزان در پکن را از دست زدن به هرگونه اقدام عجولانه بازداریم. تایوان باید خلاقانه از سلاح‌ها و فناوری‌های موجود خود استفاده کند و قابلیت‌های نوآورانه و نامتقارنی را هم که می‌توانند مانع تهاجم ارتش عظیم و مجهز چین شوند، توسعه دهد. با افزایش هزینه احتمالی هر جنگی، تایوان می‌تواند تمایل حریف خود را برای دست زدن به حمله کاهش دهد. به علاوه، به ارزیابی نیازهای دفاعی و تقویت توانایی‌های خود از طریق تهیه تسلیحات لازم ادامه خواهم داد.
در واکنش به تعداد فزاینده اقدامات موسوم به منطقه خاکستری چین که تایوان در سال‌های اخیر متحمل شده است، من به سازمان‌های مربوطه دستور خواهم داد تا یک سامانه هشدار اولیه ایجاد کنند؛ سامانه‌ای که از قابلیت پیش‌بینی بهتر قدرت‌نمایی یا رفتارهای منطقه خاکستری پکن برخوردار بوده و به ایجاد برنامه‌های احتمالی مختلف برای مقابله با آزار و اذیت، نفوذ و تحریکات پکن کمک خواهد کرد. من اصلاحات ساختاری را در داخل دولت به‌منظور تقویت آگاهی عمومی از آنچه برای دفاع همه‌جانبه لازم است آغاز، خواهم کرد. در همین راستا، یک شورای بسیج دفاعی همه‌جانبه را در سطح کابینه تشکیل خواهم داد که مستقیما زیر نظر قوه مجریه بوده و ریاست آن هم برعهده معاون نخست‌وزیر باشد. این نهاد سیاست بسیج دفاعی را به‌طور کامل در وزارتخانه‌ها و سازمان‌های مختلف ترکیب خواهد کرد.
همکاری با شرکای همفکر را هم گسترش خواهم داد. تایوان باید همکاری خود را به ویژه با ایالات متحده در زمینه‌های مختلف مانند اشتراک‌گذاری اطلاعات و گسترش تمرین‌های منظم آموزشی مشترک تعمیق سازد. چنین همکاری‌هایی باعث تحکیم همکاری‌های متقابل نظامی برای بهبود هماهنگی بین نیروهای تایوان و کشورهای شریک آن در صورت وقوع حادثه خواهد شد. در مقطع فعلی در تنگه تایوان صلح حاکم است، اما وضعیت موجود ناپایدار بوده و احتمال درگیری به سرعت در حال افزایش می‌باشد. برخورداری تایوان از بازدارندگی قوی‌تر برای دفع تهدیدهای خارجی ضروری است و من به سرمایه‌گذاری برای اطمینان از وجود چنین بازدارندگی ادامه خواهم داد. اما حفاظت از دموکراسی تایوان فقط وابسته به بازدارندگی نظامی نیست. گفت‌وگو بین تایپه و پکن نیز راهی حیاتی برای خنثی کردن بحران‌ها و تضمین صلح و ثبات می‌باشد.
یک موازنه خوب
صلح در سراسر تنگه تایوان همیشه موضوعی ناشی از ایجاد یک موازنه ظریف بوده است. موضع من این است که براساس قانون اساسی جمهوری چین و اصلاحات آن روابط بین‌تنگه‌ای را گسترش دهم. من از اجماع سال 1992 حمایت می‌کنم؛ رویکردی که مقامات تایوانی و همتایان آنان در سرزمین اصلی چین نیز با آن موافقت کرده و مطابق با قانون اساسی تایوان نیز می‌باشد. من از نظام سیاسی دموکراتیک و آزاد تایوان حمایت می‌کنم و در عین حال مخالف استقلال تایوان و همچنین هر نوع تلاش برای جذب این جزیره به اتحاد با سرزمین اصلی چین تحت عنوان «یک کشور، دو نظام» هستم. من از هر دو طرف می‌خواهم تعاملات رسمی با یکدیگر را براساس الگوی عدم به رسمیت شناختن حاکمیت متقابل و عدم انکار صلاحیت متقابل انجام دهند. آینده تایوان را فقط مردم خود تایوان تعیین خواهند کرد.
اکثریت مردم تایوان خواستار حفظ وضعیت موجود هستند اما نکته تأسف‌آور آن است که وضعیت فعلی شاید مختل گردد. در دوران صدارت حزب پیشرو دموکراتیک، فقدان ارتباط بین دو طرف تنگه تایوان، شرایط را در آستانه درگیری بالقوه قرار داده است. بسیاری نگران هستند که این شرایط تایوان را به لبه جنگ بکشاند.
در هفت سال گذشته شاهد افزایش تنش در روابط بین تنگه‌ای بوده‌ایم. ترمیم این روابط دشوار خواهد بود. بازگشت فوری به شیوه تعاملِ هر دو طرف در گذشته غیرممکن است. در ملاقات با همتای خود در پکن، من از نظام دموکراتیک و آزاد تایوان دفاع خواهم کرد، دفاع ملی را تحکیم خواهم کرد، در برابر توسل سرزمین اصلی چین به زور بازدارندگی ایجاد خواهم نمود، تبادلات بین تنگه‌ای را افزایش خواهم داد و احتمال وقوع درگیری را نیز پایین خواهم آورد؛ اقداماتی که برای دور نگه داشتن تایوان از جنگ انجام خواهند شد.
من متعهد به اجتناب از وقوع بی‌پروایی در سیاست تایوان در قبال سرزمین اصلی چین و همچنین حمایت از یک نظام آزاد و دموکراتیک هستم؛ تعهدی که در تشویق هر دو طرف برای ترویج مشترک دموکراسی، حقوق بشر، منافع متقابل و اعتماد متقابل متبلور خواهد شد. علاوه‌بر این، حزب کومینتانگ همیشه بر این باور بوده است که اکثریت تایوانی‌ها خواهان استقلال رسمی نیستند؛ زیرا چنین استقلالی به روابط تایوان با متحدان و کشورهای همسایه‌اش آسیب می‌زند و ناگزیر ثبات منطقه‌ای را نیز تضعیف خواهد کرد. تلاش برای کسب استقلال قانونی، همان‌طور که در پلتفرم حزب پیشرو دموکراتیک گنجانده شده است، یک راهبرد کاملا غیرقابل دفاع است که نباید اتخاذ شود. البته رویکرد کومینتانگ در مخالفت با استفاده از زور توسط سرزمین اصلی چین منفعلانه نیست؛ زیرا امکان تقویت و تکمیل عاقلانه قابلیت‌های جنگ نامتقارن تایوان را فراهم می‌کند و در عین حال ضمن اجتناب از محاسبات نادرست، هر بحرانی را از طریق گفت‌وگوی میان تنگه‌ای حل می‌سازد.
در دولت من، هرگونه گفت‌وگو با سرزمین اصلی چین مطابق با قانون اساسی و قانون 1992 حاکم بر روابط بین مردم منطقه تایوان و منطقه اصلی خواهد بود، قانونی تایوانی که چهارچوبی قانونی را برای روابط بین‌تنگه‌ای فراهم می‌کند. با استناد به تجربیات موفقیت‌آمیز چنین گفت‌وگوهایی در دولت‌های گذشته کومینتانگ، مانند تلاش‌های مشترک برای مبارزه با جرم و جنایت از دهه 1990 که به توافقنامه جامعی درباره کمک‌های متقابل قضایی انجامید که در سال 2009 به امضا رسید، من به ارتباطات بین‌تنگه‌ای ادامه خواهم داد و درعین‌حال از محاسبات اشتباه نظامی اجتناب خواهم کرد. تداوم تعاملات دوطرف درباره مسائل کارکردی به کاهش خطرات آتی کمک خواهد کرد. این همان چیزی است که من آن را تعاملات اصولی برمبنای برابری، حسن‌نیت و کرامت می‌نامم. به این ترتیب تایوان می‌تواند تفاهم را از طریق مبادلات افزایش دهد و صلح را به‌واسطه قدرت تضمین کند. من معتقدم از طریق تعاملات میان‌مدت و بلندمدت بین دوطرف می‌توان به‌تدریج خصومت را کاهش داد و خطر درگیری میان‌تنگه‌ای را پایین آورد و تهدید جنگ را دور کرد.
تایوان در جهان
تایوان بازیگر مهمی است و باید یک نیروی مسئول در منطقه هند- اقیانوسیه باشد. روابط واشنگتن و تایوان از اهمیت بالایی برخوردار است و ایالات‌متحده و سایر کشورهای همفکر از متحدان دیرینه و اساسی آن به‌شمار می‌روند. کشور ما قدردان آمریکاست، به‌دلیل فروش تسلیحات و قوانین مختلف حامی تایوان که توسط کنگره تصویب‌شده و از سوی کاخ سفید نیز تایید شده است. از زمان پایان روابط دیپلماتیک بین ایالات‌متحده و جمهوری چین در سال 1979، روابط اساسی بین این دو افزایش یافته است. می‌خواهم از دوستان‌مان در بخش‌های مختلف در ایالات‌متحده به‌خاطر حمایت‌شان از تایوان تشکر کنم و به پرسنل دیپلماتیکی که خستگی‌ناپذیر برای جمهوری چین تلاش می‌کنند، ادای دین کنم. تقویت روابط ایالات‌متحده و تایوان باید ادامه یابد و تعاملات دولتی درباره موضوعات مختلف و تبادل احساسات مثبت بین مردم را دربرگیرد. من از ابتکار ایالات متحده و تایوان در تجارت قرن بیست‌ویکم استقبال می‌کنم؛ توافقی که اوایل سال جاری بر سر آن موافقت حاصل شد؛ و به‌علاوه امیدوارم که ایالات‌متحده بتواند به تایوان در پیوستن به دیگر ترتیبات تجاری و اقتصادی منطقه‌ای، ازجمله توافقنامه جامع و مترقی برای مشارکت ترانس پاسیفیک و چهارچوب اقتصادی هند- اقیانوسیه کمک کند. تایوان همچنین به‌دنبال پیشبرد آزادسازی تجاری با شرکای خود، ازجمله از طریق امضای موافقتنامه‌های تجارت آزاد خواهد بود.
من اصرار دارم که جمهوری چین یک کشور مستقل است و در [بعضی از] سازمان‌های بین دولتی بین‌المللی مانند اَپک به‌عنوان عضوی برابر درکنار سایر کشورها شرکت می‌کند. در سازمان ملل متحد و آژانس‌های تخصصی آن نیز جامعه بین‌المللی از تایوان انتظار مشارکتی معنادار دارد. مشارکت اساسی، منسجم، به‌موقع و همه‌جانبه در سازمان‌های بین‌المللی برای تایوان بسیار مهم است. بنابراین این جزیره باید بتواند در سال‌های آینده به‌عنوان ناظر در مجمع جهانی بهداشت، سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی و اینترپل شرکت کند. در مواجهه با پویایی‌های جهانی درحال تغییر و چالش‌های ژئوپلیتیکی و اقتصادی تایوان نباید از جهان عقب‌نشینی کند، بلکه باید از قدرت و نفوذ خود برای انجام کارهای بیشتر استفاده کند. تایوان می‌تواند مدافع نظم منطقه‌ای و ارزش‌های دموکراتیک، پیشرو در نوآوری‌های فناوری و تحول دیجیتال، مروج توسعه پایدار و اقتصاد سبز، ارائه‌دهنده کمک‌های بشردوستانه و مساعدت‌های خارجی، و تسهیل‌کننده صلح و مدافع امنیت در تنگه تایوان باشد. من حمایت امنیتی ایالات‌متحده از تایوان را بدیهی نمی‌دانم و البته هیچ مشکل غیرضروری برای کشورهای دوست ایجاد نخواهم کرد. تحت‌رهبری من، تایوان یک بازیگر صلح‌جوی متعهد به کاهش خطرات خواهد بود. در چهارچوب قانون اساسی، ما به‌طور عملگرایانه وارد گفت‌وگوهای میان‌تنگه‌ای خواهیم شد و شرایطی را برای صلح و تقویت روابط با ایالات‌متحده و ژاپن ایجاد خواهیم کرد. تایوان، ایالات‌متحده و سایر کشورهای همفکر در آسیا همچنان می‌توانند روی بهبود روابط خود کار کند. من همچنین تمایل دارم به همکاری با استرالیا، هند، ژاپن، کره جنوبی و دوستان‌مان در جنوب شرقی آسیا ادامه دهم. به‌عنوان رئیس‌جمهور به تعهد تزلزل‌ناپذیر خود برای حفاظت از دستاوردهای دموکراتیک تایوان و تضمین صلح و ثبات در تنگه تایوان و فراتر از آن همچنان پایبند خواهم بود.
جزیره تاب‌آور
درکنار تمامی خطرات موجود در همسایگی تایوان، این کشور همچنین باید به مجموعه مشکلات داخلی خود نیز توجه کند. تایوان مانند بسیاری از کشورها با مشکلات داخلی زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کند. من به‌عنوان رئیس‌جمهور، قطعا باید روی ایجاد تاب‌آوری برای تایوان در مواقع عدم اطمینان تمرکز کنم. امنیت انرژی برای بقای تایوان ضروری است؛ ضرورتی که در صورت محاصره نظامی یا جنگ همه‌جانبه حیاتی به‌شمار می‌رود، زیرا تایوان یک جزیره است. حفظ منابع انرژی هسته‌ای برای ما بسیار مهم است، زیرا بیش از 95 درصد انرژی این کشور وارداتی است و صنایع دارای فناوری پیشرفته ما به منابع انرژی پایدار نیاز دارند. ایجاد تاب‌آوری انرژی یک امر ضروری در حوزه امنیت ملی و یک ضرورت برای توسعه اقتصادی است. از آنجا که تعهد حزب پیشرو دموکراتیک برای کاهش استفاده از انرژی هسته‌ای تا سال 2025 عجولانه و غیرعملی است، من از سیاست تضمین مطمئن برق با انتقال منظم از سوخت‌های فسیلی، دادن اولویت به ذخیره انرژی و درعین‌حال حرکت پایدار به سمت انرژی سبز حمایت می‌کنم. این رویکرد شامل کاهش تدریجی اتکا به سوخت‌های فسیلی مانند زغال‌سنگ و افزایش نسبت انرژی پاک می‌شود و در این میان انرژی هسته‌ای به‌عنوان پل مفیدی برای آینده به شمار می‌رود. تنها در این صورت است که تایوان می‌تواند به اهداف بلندپروازانه اقلیمی خود، از جمله تبدیل شدن به یک تولید‌کننده صفر گازهای گلخانه‌ای تا سال 2050 دست یابد.
من به‌طور عملی تولید انرژی‌های تجدیدپذیر را افزایش خواهم داد و پس از اطمینان از اینکه ایمنی منابع موجود انرژی هسته‌ای مطابق با استانداردهای بین‌المللی است، به‌طور موثر از آنها استفاده خواهم کرد. مساله مهم‌تر آن است که من همچنین بر ذخیره کارآمد انرژی و تنظیم عرضه و تقاضا، ازجمله از طریق سرمایه‌گذاری در بهره‌وری انرژی، ذخیره انرژی و شبکه‌های هوشمند تاکید خواهم کرد و به‌تدریج سهم انرژی سبز را نیز افزایش خواهم داد. تایوان یک بازیگر کلیدی در صنعت جهانی نیمه‌هادی‌هاست و ایجاد تاب‌آوری در زنجیره تامین نیمه‌هادی‌ها تمرکز من خواهد بود. تنگه تایوان برای تجارت جهانی حیاتی است. در دوران پس از همه‌گیری، سیاستگذاران به‌طور فزاینده‌ای نگران کاهش خطرات تولید و حمل‌ونقل هستند. هدف راهبرد «حمایت از دوستان» ایالات‌متحده افزایش تاب‌آوری زنجیره‌های تامین جهانی و تقویت توانایی آنها برای مقاومت و پاسخ در شرایط اضطراری است. تایوان می‌تواند نقش فعالی در این ابتکار داشته باشد. در آینده، کسب‌وکارهای مختلف تایوان، ازجمله تولیدکنندگان نیمه‌هادی، پایگاه جهانی خود را از طریق سرمایه‌گذاری در تولید یا تحقیق و توسعه در کشورهای دوست گسترش خواهند داد. به علاوه دولت شرکت‌هایی را هم که به‌دلیل ماهیت یا مقیاس خود نمی‌توانند در خارج از کشور سرمایه‌گذاری کنند، درباره ارتقای خود و ارتباط با مشاغل تایوانی خارج از کشور راهنمایی خواهد کرد. این راهبرد به رشد همه صنایع کمک می‌کند و توسعه اقتصادی تایوان را نیز درپی خواهد داشت. دولت همچنین در رابطه با تهدیدات امنیت سایبری باید مقاومت سایبری تایوان را از طریق تصویب قوانین و همکاری با بخش‌های دولتی و خصوصی تقویت کند. این کار تضمین خواهد کرد که خطوط ارتباطی و زنجیره فرماندهی درصورت وقوع بلایای طبیعی یا درگیری قطع نخواهند شد.
تایوان مانند بسیاری از اقتصادهای پیشرفته با چالش‌های مربوط به کاهش نرخ زاد و ولد و نیروی کار مواجه است. من طرفدار ادغام خدمت سربازی و اشتغال جوانان هستم. شهر نیوتایپه از سال 2019 توانسته همکاری موفقیت‌آمیزی با کسب‌وکارهای مختلف داشته باشد و از طریق آنها به مردانی که خدمت سربازی خود را به پایان رسانده‌اند، شغل ارائه دهد. این تجربه را می‌توان به کل کشور تعمیم داد. مسائلی مانند دسترسی به مسکن، آموزش و مراقبت از کودکان نیز برای جوانان دغدغه به شمار می‌روند و در صورت عدم توجه به آنها، سبب کاهش نرخ زاد و ولد می‌شوند. من آشکارا با جوانان تایوانی ارتباط برقرار خواهم کرد تا جامعه ما را به سمت پیشرفت مثبت هدایت کنم. به‌عنوان شهردار نیوتایپه و نامزد ریاست‌جمهوری، سال‌ها کارمند دولت بودم و متعهد به خدمت به مردم تایوان هستم. عمل‌گرایی شعار من است و مردم به من اعتماد دارند و می‌دانند تصمیم‌گیرنده‌ای قوی هستم که به وعده‌ها و برنامه‌هایش عمل می‌کند. من همچنین تضمین خواهم کرد که تایوان درکنار جامعه بین‌المللی باشد. ما با هم صلح، ثبات و توسعه را در سراسر منطقه هند- آرام ارتقا خواهیم داد.
