مسعود کیخا، خبرنگار:قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت وزارتخانه‌های علوم و بهداشت را مکلف به تامین خوابگاه متاهلی از طریق ساخت یا اعطای وام ودیعه مسکن به دانشجویان متاهل کرده است. هرچند به‌نظر می‌رسد با وضعیت بودجه فعلی این موضوع قابل‌تحقق نیست. مسعود گنجی، رئیس صندوق رفاه دانشجویان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در گفت‌وگو با «فرهیختگان» از الزامات تحقق این قانون می‌گوید. او معتقد است برای اجرای قانون میزان بودجه فعلی کفاف اعطای وام به همه دانشجویان واجد شرایط را نمی‌کند یا مجلس بدون اطلاع دقیق از میزان بودجه موردنیاز این قانون، آن را تصویب کرده یا دولت بودجه مورد نیاز به این موضوع را به صندوق رفاه دانشجویان تخصص نمی‌دهد و با این تخصیص بودجه‌ها کسی نمی‌تواند انتظار اجرای کامل این قانون را داشته باشد. مسعود گنجی با «فرهیختگان» درباره مشکلات و چالش‌های موجود برای تحقق ساخت خوابگاه‌های متاهلی گفت‌وگو کرده که مشروح آن را در ادامه متن می‌خوانید. 

قانون جوانی جمعیت وزارت علوم و وزارت بهداشت را مکلف به تامین خوابگاه متاهلی کرده است. آیا قانونگذار الزامات اجرای این قانون را در نظر گرفته است؟
مقام‌معظم‌رهبری بر مساله جوانی جمعیت تاکید ویژه دارند و قانون لازم هم در مجلس شورای اسلامی در سال 1402 به تصویب رسیده است پس من‌بعد اگر اقدامی در این باره صورت نگیرد مشکلات جبران ناپذیری در آینده کشور به وجود خواهد آمد و به نظر می‌رسد برای اجرای آن هم حجت شرعی دارد و هم ابزار قانونی، پس باید از دست‌اندرکاران اجرای این قانون پرسید چرا این مهم به‌کندی پیش می‌رود؟ تصویب قانون جوانی جمعیت در مجلس شورای اسلامی در صورت اجرای کامل آن درکنار حل مشکل جوانی جمعیت کشور که امروز یک ضرورت است، کمک زیادی به وضعیت رفاهی دانشجویان می‌کند، و صندوق رفاه دانشجویان در حد وسع و توانایی خود، سعی بر این دارد که این کار را به‌صورت دقیق دنبال کند تا به سرانجام برسد که این بستگی به وضعیت مالی صندوق رفاه دانشجویان دارد و مشخص کردن حد توانایی و وسع مسئولان صندوق رفاه دانشجویان بستگی به تصمیم مسئولان اجرایی کشور و قانونگذاران در مجلس شورای اسلامی دارد، یعنی گرفتن برخی تصمیم‌ها در حد اختیار مسئولان صندوق رفاه دانشجویان نیست. 

یعنی برخی از ابزارهای مورد نیاز شما را قانونگذار باید تهیه کند؟
از دو منظر می‌توان به این موضوع توجه کرد؛ اول اینکه مجلس بهتر بود براساس امکانات کشور قانون وضع می‌کرد، چون عملکرد دو سال گذشته مجلس و دولت نشان‌دهنده آن است که امکان تهیه منابع مالی برای اجرای این قانون وجود ندارد، چون در دو سال گذشته، یعنی پس از تصویب شدن این قانون، در بودجه سالانه کشور خبری از چنین اعتباری دیده نمی‌شود. به‌عبارتی اگر قرار بود برای اجرای این قانون بودجه لازم در قانون بودجه سالانه پیش‌بینی نشود، چرا این قانون به این صورت تصویب شده است؟ چون برای دانشجویان حق ایجاد کرده است. 
دوم اینکه با این بودجه ناچیز، الان تمام ذهن و فکر ما مشغول است که چگونه این قانون را با دست خالی عملیاتی کنیم؟ کل بودجه عمومی صندوق رفاه دانشجویان در قانون بودجه سال 1402 حدود ۵۰۰ میلیارد تومان است، درصورتی‌که ودیعه مسکن برای اجاره یک خانه ۷۰ مترمربعی در شهر تهران حداقل ۵۰۰ میلیون تومان است. اگر برای هر دانشجوی متاهل، ودیعه مسکن یک واحد ۷۰ مترمربعی براساس همان قانون درنظر بگیریم با کل بودجه صندوق برای دادن 50درصد ودیعه مسکن متاهلی، فقط حدود دوهزار نفر می‌توانند خانه اجاره کنند که این موضوع با روح قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت مغایرت دارد، چون قانون به‌دنبال این است که دانشجویان فعلی- که تعدادشان فقط در وزارت علوم حدود 87 هزار نفر است- خانه اجاره کنند و درکنار آنها منبع مالی مازاد هم وجود داشته باشد. به‌طوری‌که اگر دانشجوی مجردی به دنبال ازدواج باشد بتوان برای آنها هم تسهیلات و امکانات لازم را در این رابطه ارائه داد، یعنی قانون ناظر بر این است که علاوه‌بر ایجاد امکانات برای متاهلان فعلی، مجردان هم برای متاهل شدن ‌انگیزه پیدا کنند. 
موادی از این قانون درمورد ساخت خوابگاه‌های متاهلی و وام ودیعه مسکن است که وام ودیعه مسکن متاهلی به صورت مُسکن قرار بود عمل ‌کند، یعنی این وام تا زمانی که خوابگاه‌های مورد نیاز متاهلان ساخته شوند در اختیار دانشجویان قرار بگیرد می‌تواند مفید باشد تا دانشجو با اخذ وام ودیعه مسکن خانه‌ای اجاره کند و بعد از اتمام ساخت خوابگاه به تعداد کافی، مطمئنا این پول به دولت برگردانده خواهد شد. بنابراین سال اول و حتی سال دوم اجرای این قانون بهتر بود برای کل دانشجویان متقاضی ودیعه مسکن متاهلی بودجه لازم درنظر گرفته شود، اما تا امروز این مهم اتفاق نیفتاده است. 

درحال‌حاضر چقدر بودجه برای وام خوابگاه متاهلی اختصاص داده شده؟ این بودجه کفاف اعطای وام به همه متقاضیان را می‌دهد؟
بیش از ۲۰ ماه از زمان تصویب این قانون می‌گذرد، اما کل بودجه اختصاص داده شده برای این منظور به صندوق رفاه دانشجویان وزارت علوم ۱۱۰ میلیارد است که آن هم در پایان سال 1401 به صندوق رفاه دانشجویان این وزارتخانه از این بابت داده شد. با این مبلغ تنها می‌توان به حداکثر به 500 نفر از دانشجویان متاهل وام ودیعه مسکن متاهلی 50درصدی داد، درصورتی‌که برآورد ما این است درصورت اجرای این قانون، حداقل ۴۰ هزار نفر متقاضی وام خواهند بود. اگر این وام فقط به حدود 500 نفر داده شود، نارضایتی در بین دانشجویان به وجود خواهد آمد، یعنی با این ۱۱۰ میلیارد تومان، دادن ودیعه مسکن دردی را دوا نخواهد کرد و هدف قانون هم اجرایی نخواهد شد؛ ما تصمیم داریم درصورتی‌که هیات امنای صندوق رفاه دانشجویان اجازه دهد درحال‌حاضر این بودجه را در جهت بهینه کردن وام‌های ودیعه مسکن متاهلی صندوق رفاه دانشجویان استفاده کنیم. 
ستاد ملی جمعیت در سال ۱۴۰۱ تصویب کرده بود ۸۰۰ میلیارد تومان بودجه در اختیار صندوق رفاه دانشجویان وزارت علوم قرار بگیرد، بر همان مبنا، ما هم از 6 هزار دانشجو ثبت‌نام به‌عمل آوردیم و آماده پرداخت وام به آنان بودیم، به‌طوری‌که برای شهر تهران ۲۰۰ میلیون تومان، برای شهرهای بزرگ ۱۵۰ میلیون تومان و برای شهرهای کوچک ۹۰ میلیون تومان درنظر گرفته بودیم که به دانشجوی متقاضی بپردازیم اما این بودجه در اختیار صندوق قرار نگرفت و به۱۱۰ میلیارد تومان تبدیل و موضوع منتفی شد. 

شما برای پیگیری این موضوع با مسئولان مذاکره نداشتید؟
در این باره به تعداد کافی نامه‌هایی به مسئولان دست‌اندرکار فرستادیم و در سطوح بالاتر هم دستورات لازم را دادند ولی وقتی سال گذشته به سازمان برنامه‌وبودجه رسید با درهای بسته روبه‌رو شدیم. 
پاسخ مسئولان چه بود؟
مسئولان هم همه در تلاش بودند که کاری بکنند ولی سازمان برنامه‌وبودجه یا نقدینگی کافی نداشت یا اولویتش جای دیگر بود و مسئولان ذی‌ربط در سازمان برنامه‌وبودجه فقط می‌گفتند اعتبار برای تخصیص بودجه در این بخش نداریم، یکی از مشکلات ما در صندوق رفاه دانشجویان هم این است که حتی مدیر نمی‌داند بودجه‌ای که در قانون بودجه سالانه تصویب شده است آیا تا آخر سال به صندوق، توسط سازمان برنامه و بودجه اختصاص داده خواهد شد یا نه تا برای آن برنامه‌ریزی کند. در این رابطه هم ما همان مشکل را داشتیم. 

در اجرای ماده 7 قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت تصویب شده که دانشگاه‌ها مکلفند 10 درصد از تملک دارایی‌ خودشان و 10 درصد از درآمدهای اختصاصی دانشگاه را صرف ساخت خوابگاه بکنند، آیا این میزان برای ساخت خوابگاه متاهلی کافی است؟
در ماده 7 قانون جوانی جمعیت، دانشگاه‌ها موظف به ساخت خوابگاه متاهلی یا تبدیل فضاهای فیزیکی مازاد خود به خوابگاه متاهلی شده‌اند. یعنی۱۰ درصد اعتبار تملک دارایی و ۱۰ درصد اعتبار درآمد اختصاصی دانشگاه‌ها باید به این کار اختصاص داده شود؛ اما بعضی دانشگاه‌ها سهم‌شان از بودجه اختصاصی خود فقط همان 10 درصد اعتبار مصوب‌شان است و 90 درصد آن برای هزینه کارهای پژوهشی تحقیقاتی اساتیدی می‌شود که با دستگاه‌های خارج از دانشگاه قرارداد بسته‌اند، یعنی دانشگاه‌ها عملا نمی‌توانند حتی آن 10درصد سهم خودشان را از این بابت هزینه این موضوع کنند؛ یعنی بعضی جاها این هزینه‌کرد غیرممکن است. حدود 7 هزار نفر از 87 هزار دانشجوی متاهل در وزارت علوم، یا هر دو زوج، دانشجو هستند یا اینکه مسکن دارند و حدود۸۰ هزار دانشجوی دیگر نیاز به خوابگاه متاهلی دارند درصورتی‌که در دانشگاه‌های وابسته به وزارت علوم درحال حاضر حدود 1500 واحد خوابگاه متاهلی موجود است. در سال ۱۴۰۰ این عدد حدود 1296 واحد بود و در آخر سال ۱۴۰۱ این تعداد به حدود 1500 واحد رسید و حدود 500 واحد خوابگاه متاهلی که از سال‌های قبل شروع به ساخت شده‌اند هم امسال به ظرفیت خوابگاه‌های متاهلی اضافه می‌شود و ان‌شاءالله امسال در مهرماه تعداد واحدهای خوابگاه متاهلی به 2000 واحد می‌رسد. 

ساخت خوابگاه متاهلی برای اولین‌بار نیست که مطرح می‌شود، در قانون تسهیل ازدواج که مصوب سال ۱۳۸۴ است، ساخت خوابگاه وجود داشته؛ در این 17 سال بودجه مشخص شده توسط قانونگذار چقدر بوده و ساخت خوابگاه متاهلی چه قدر پیشرفت کرده است؟
وقتی می‌بینید تا ۱۴۰۰ کلا 1296 واحد ساخته شده یعنی در این رابطه کار اساسی انجام نگرفته است. اکنون که کار ساخت‌وساز خوابگاه‌های متاهلی از سال گذشته به‌صورت جدی شروع شده، برای حدود ۴ هزار واحد کلنگ‌زنی صورت گرفته اما هدف اولیه کلنگ‌زنی حداقل 36 هزار واحد در کنار 4 هزار واحد قبلی است. 
از ابتدای سال تا به امروز ساخت حدود 5۰۰ واحد توسط دانشگاه‌ها درحال اتمام است. در قانون بودجه سال 1402 در ردیف ۵۵000۰-68 حدود ۷۰۰ میلیارد تومان برای ساخت خوابگاه متاهلی اعتبار دیده شده است. اگر سازمان برنامه‌وبودجه این اعتبار را در اختیار دانشگاه قرار بدهد و دانشگاه‌ها هم ۱۰ درصد درآمد اختصاصی و ۱۰ درصد تملک دارایی خود را برای این منظور استفاده کنند می‌توان گفت ساخت 40 هزار واحد می‌تواند شروع خوبی برای این کار باشد و در این صورت حدود ۵۰ درصد قانون در وزارت علوم اجرا خواهد شد. 

از ظرفیت‌های خارج از دانشگاه مثل خیران چقدر برای ساخت خوابگاه متاهلی استفاده شده است؟
همچنین بعضی از خیران کمک می‌کنند تا خوابگاه متاهلی در دانشگاه‌ها ساخته شوند مثلا در شیراز ۱۳۲ واحد توسط یک خیر شروع شده است یا در دانشگاهی دیگر، ستاد فرمان حضرت امام(ره) برای۲۰۰ واحد قرارداد بسته است و شهریور امسال کار آنها آغاز می‌شود. ضمنا براساس تدبیر مقام عالی وزارت علوم، اگر ۵۰ درصد خوابگا‌هی توسط خیری ساخته شود وزارت علوم به ساخت ۵۰ درصد دیگر همان خوابگاه کمک می‌کند تا خود دانشگاه کار ساخت خوابگاه را به پایان برساند الان برنامه دانشگاه‌ها آماده کردن تمهیدات لازم برای اجرای 40 هزار واحد خوابگاه متاهلی است. البته نظر وزیر محترم علوم ساخت ۲۰۰ هزار واحد خوابگاه متاهلی است و قرارداد ۲۰۰ هزار واحد را هم با وزارت راه و شهرسازی منعقد کرده است. ضمنا براساس قوانین موجود صندوق رفاه دانشجویان در ساخت‌وساز خوابگاه‌ها نمی‌تواند به دانشگاه‌ها کمک مالی کند اما برای رفاه دانشجویان موضوع را پیگیری می‌کند. به دانشگاه‌ها اعلام کرده‌ایم در هر دانشگاهی خوابگاه متاهلی با کمک سازمان‌ها، نهادها عمومی یا خیران ساخته شود، صندوق رفاه دانشجویان کمک می‌کند تا دانشگاه و صندوق به کمک هم آن را تجهیز کنند. 

بعضی ادارات و سازمان‌ها ساختمان‌های بلااستفاده دارند. وزارت علوم نمی‌تواند از این ساختمان‌ها برای خوابگاه متاهلی استفاده کند؟
در کشورمان فرهنگی بین مدیران دستگاه‌های اجرایی رایج است که مدیران دستگاه‌ها فکر می‌کنند اگر امکانات دستگاه‌شان را در اختیار دستگاه دیگری قرار دهند آن مدیر، مدیر ضعیفی تلقی خواهد شد. به این جهت من به‌یاد ندارم این کار را هیچ دستگاهی برای وزارت علوم انجام داده باشد، ولی ساختمان‌های کم‌استفاده‌ای که در وزارت علوم وجود دارد یا ساختمان‌هایی که ظرفیت تبدیل به خوابگاه شدن دارند، پیشنهاد داده شده که بودجه‌ای به آنها تخصیص داده شود تا تبدیل به خوابگاه دانشجویی شوند. مثلا در دانشگاه‌های ملایر قرار است یکی از دانشکده‌های آن دانشگاه که در خارج از سایت اصلی‌شان قرار دارد، تبدیل به خوابگاه متاهلی شود که در این صورت کلی از مشکلات دانشجویان متاهل این دانشگاه را برطرف کرده و صندوق رفاه دانشجویان هم به آنها کمک خواهد کرد. 

در اداره اوقاف ساختمان‌های زیادی وجود دارند که از لحاظ شرعی وقف خاصی ندارند. نمی‌توان از آنها برای خوابگاه متاهلی استفاده کرد؟
چون هر ساختمان‌ اوقاف، محل درآمدی برای آنها است معمولا راضی نخواهند بود درآمد خودشان را در اختیار دیگری قرار دهند، ضمنا به‌دلیل مسائل شرعی هم دست آنها بسته است مگر اینکه ساختمانی به همین منظور وقف شده باشد. قطعا اوقاف در کنار ما به‌دنبال اجرای منویات مقام‌معظم‌رهبری است که جوانی جمعیت در کشور صورت بگیرد. 

وقتی همه درها بسته است چه راهکاری وجود دارد؟
یک راهکار کلیدی به‌نظرم وجود دارد و آن اینکه مجلس تبصره‌ای به ماده 7 قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت اضافه کند تا دانشگاه‌ها بتوانند مانند افراد عادی برای ساخت هر واحد خوابگاه همانند افراد بی‌مسکن در کشور وام بگیرند. در سال ۱۴۰۱ وام ۳۵۰ میلیون تومانی و در بعضی شهرها ۴۵۰ میلیون تومان برای مردم عادی در‌نظر گرفته شده بود. امسال این مبلغ حتما جوابگو نخواهد بود و احتمالا به ۵۵۰ میلیون تومان یا رقمی دیگر افزایش پیدا کند، اگر این وام در اختیار دانشگاه‌ها برای هر واحد اختصاص یابد و دانشگاه‌ها با این وام در دراز‌مدت خوابگاه‌سازی کنند و در طولانی‌مدت آن ‌را به بانک بر‌گردانند فکر می‌کنم بیش از ۸۰ درصد مشکلات با چنین تبصره قانونی‌ای حل ‌شود. 
چه فرقی می‌کند که واحدها را دانشگاه برای رفع مشکل مردم بسازد یا افراد دیگر برای رفع مشکل خودشان؟ من فکر می‌کنم گره موضوع خوابگاه‌های متاهلی در این نکته است. بهتر است این موضوع با وزارت راه‌و‌شهرسازی و دانشگاه‌ها در میان گذاشته شده تا نظرات آنان هم اخذ شود و اگر این تبصره قانونی واقعا بیش از ۸۰ درصد مشکل را حل ‌کند چرا به تصویب نرسد. وزارت راه‌و‌شهر‌سازی به‌دنبال زمین است تا طرح ساخت مسکن را عملی کند اما دانشگاه‌ها اغلب مشکل زمین ندارند، پس چرا از این فرصت استفاده نکنند و خوابگاه نسازند و اگر این تبصره برای قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت الحاق ‌شود خواهید دید در بحث خوابگاه‌‌سازی در کشور انقلابی صورت می‌گیرد. 

درباره ۱۰ درصد تملک دارایی، دانشگاه‌ها نمی‌توانند اموال مازاد خودشان را بفروشند؟
اعتبار تملک دارایی دانشگاه‌ها در قانون بودجه سالانه مقدار مشخصی است و همچنین در‌صورت فروش مازاد اموال دانشگاه کل درآمد حاصل از آن به خود دانشگاه‌ها برگشت داده نمی‌شود. هیات عالی مولدسازی دارایی‌های دولت که درباره فروش اموال غیرمنقول دولت تصمیم می‌گیرد اموال مازاد را شناسایی می‌کند و آنها را به‌ فروش می‌رساند و نصف مبلغ املاک فروشی را به خزانه واریز می‌کند و فقط نصف آن به دستگاه مربوطه عودت داده می‌شود و هیچ سازمانی نمی‌تواند خودش اقدام به فروش املاک خود کند. در واقع نصف مبلغ فروش برای مولد‌سازی در کشور استفاده می‌شود. اگر مراجع قانونی تصویب کنند می‌توان از مازاد درآمد آن خوابگاه نیز ساخت. 

به ۲۰۰ هزار خوابگاه اشاره شد که قراردادش با وزارت راه و شهرسازی بسته شده است. چه بازه زمانی برای تحقق این درنظر گرفته شده است؟ 
من خود شاهد بودم یکی از دانشگاه‌های کشور قرارداد 200 واحدی بسته تا کار ساخت خوابگاه‌ها را شروع کند، حتما آمار ساخت خوابگاه‌ها در کشور بیش از اینهاست، بستگی به ظرفیت دانشگاه‌ها دارد. اگر تسهیلات خوب در اختیار دانشگاه‌ها قرار گیرد و خوابگاه به تعداد لازم ساخته شده یا بودجه کافی در اختیار صندوق رفاه دانشجویان قرار داده شود تا بتوان به همه ودیعه مسکن متاهلی داد پیش‌بینی من این است که اکثر ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر از دانشجویان مجرد کشور ازدواج کنند. اگر اینها با مجردان خارج از دانشگاه ازدواج کنند در آن صورت در کل حدود ۵ میلیون نفر متاهل خواهند شد یعنی حدود نصف ۱۱ میلیون مجرد فعلی کشور و این یک آمار خوبی است. 

بازه زمانی ساخت ساختمان به‌صورت متوسط در ایران دو سال است. تکلیف تا دوسال دیگر چیست؟ آیا تا پایان دولت پروژه‌های موجود کامل می‌شوند؟
اگر همین روند کلنگ‌زنی و پیگیری ساخت تا سال آینده ادامه پیدا کند، در بهترین حالت تخمین می‌زنم هشت هزار واحد خوابگاه در دولت مردمی تکمیل شود، اما تصمیم‌گیرنده و مجری ما نیستیم و خود دانشگاه‌ها هستند. اینها فقط تخمین از روی آمار و اعداد و تجربه من است که خدمت‌تان ارائه دادم. 

بودجه صندوق رفاه وزارت بهداشت هم مانند وزارت علوم است؟
بودجه‌ای که از سوی سازمان برنامه‌و‌بودجه قبل از کرونا یعنی سال 1397 برای دو صندوق در‌نظر گرفته شده بود، تقریبا به نسبت دانشجویان تحت حمایت دو صندوق بوده است از کل بودجه دو صندوق،  بودجه صندوق رفاه دانشجویان وزارت علوم بیش از ۸۰ درصد بوده و بودجه صندوق رفاه دانشجویان وزارت بهداشت کمتر از ۲۰ درصد آن بوده است. اما در دوران کرونا، خوابگاه‌های وزارت علوم تعطیل می‌شوند و آموزش‌ها غیرحضوری می‌شود. از آن زمان بودجه صندوق وزارت بهداشت از بودجه صندوق وزارت علوم بیشتر می‌شود و در آن زمان احتمالا این کار ضرورت کشور بوده است، به این دلیل که تعدادی از دانشجویان وزارت بهداشت در بیمارستان‌ها مشغول بوده‌اند و هزینه داشته‌اند. اما وقتی کرونا تمام شد و اوضاع کشور به حالت عادی برگشت، انتظار می‌رفت وضعیت بودجه هم به حالت قبل برگردد، و این به این معنی نیست که بودجه صندوق رفاه دانشجویان وزارت بهداشت زیاد است و باید کم شود، بلکه عادلانه می‌شد که بودجه وزارت علوم هم به‌پای آن افزایش پیدا می‌کرد تا دانشجویان دو وزارتخانه بتوانند از امکانات یکسان در سراسر کشور بهره‌مند شوند. 
هیات‌رئیسه صندوق همه هیات‌علمی دانشگاه هستیم و به‌عنوان هیات‌علمی مسئولیت ما فقط بودجه تقسیم کردن نیست و این کار از دست خیلی‌ها برمی‌آید. ما می‌خواهیم برای رفاه دانشجویان در آینده برنامه‌ریزی کنیم. امید است سرانه رفاه برای دانشجویان طوری تعیین شود تا به هر صندوق با توجه به نسبت تعداد دانشجویان تحت پوشش آنها، بودجه اختصاص داده شود. ۸۷ هزار دانشجوی متاهلی که آمار آن قبلا بیان شد، فقط دانشجویان دانشگاه‌های وزارت علوم بودند. بیش از ۳۰۰ هزار دانشجوی متاهل کشور، تحت پوشش صندوق رفاه دانشجویان وزارت علوم هستند. یعنی بودجه‌ای که ما دنبال آن هستیم تنها برای دانشجویان دانشگاه‌های وزارت علوم نیست بلکه برای کلیه دانشجویان کشور به غیراز دانشجویان تحت پوشش وزارت بهداشت است. جایی خواندم که بودجه باشگاه سپاهان ۵۰۰ میلیارد تومان و بودجه صندوق رفاه دانشجویان وزارت علوم هم ۵۰۰ میلیارد تومان بوده است. اما مخاطب وزارت علوم ۳ میلیون دانشجو و مخاطب باشگاه ۱۰۰ نفر است! بودجه وزارت علوم حتی درحد باشگاه رده اول کشور هم نیست. 

چه قدر بودجه برای اجرای قانون نیاز است؟!
31 هزار میلیارد تومان برای سال ۱۴۰۱ محاسبه و برآورد شده بود. امسال با توجه به تورم حتما بیشتر از این مقدار خواهد بود. 

به‌عنوان آخرین سوال افزایش بودجه صندوق با احتساب تورم چقدر بوده است؟
بودجه عمومی صندوق نسبت به پارسال ۱۰ درصد افزایش داشته است. ضمنا توجه‌ کنید که بودجه کل صندوق با بودجه عمومی صندوق متفاوت است. این نکته هم جالب است که بدانید افزایش حقوق کارکنان صندوق رفاه دانشجویان همانند سایر کارکنان دولت ۲۰ درصد بود درصورتی‌که بودجه صندوق در سال 1402 فقط ۱۰ درصد افزایش داشته است. حالا کسری این بودجه را فکر می‌کنید باید از کجا تامین شود؟