فاطمه باقری، مدیرمسئول نشریه طلوع انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه صنعتی شریف با اشاره به اهمیت توجه به فعالیتهای رسانهای دانشجویی گفت: «بازنویسی آییننامه نشریات دانشجویی با هدف ارتقای آییننامه و موضوع نشریات به آییننامه و موضوع رسانه در دانشگاه امر مهمی است و در حال حاضر با توجه به حجم انبوه تولید محتوا در فضای رسانه صوتی و تصویری هیچگونه تشویق و تنبیه آییننامهای در این رابطه در نظر گرفته نشده است.» در مواجهه با سیاستگذاریهای مرتبط با انتقال پیام و محتوا در دانشگاه باید به این مهم توجه کرد که پدیده رسانههای دانشجویی در اکوسیستم دانشگاهی بسیار مهم و تاثیرگذار هستند و این تغییر ماهیت رسانهای و ذائقه مخاطب پیامدهای قابلتوجهی دارد که سیاستگذاران وزارت علوم باید توجه ویژهای به این موضوع داشته باشند.»
او در ادامه افزود: «حاکم شدن فضای رکود و رخوت در رسانههای دانشجویی و عدم مشاهده پویایی لازم در روند فعالیتها از چالشهای دیگری است که گریبانگیر نشریات دانشجویی نیز بوده است. از مهمترین علتهای این چالش میتوان به رکود فضای مشارکت مردمی علیالخصوص دانشجویان در میدان مسائل سیاسی و اجتماعی اشاره کرد. دولت سیزدهم کارنامه خوبی در جهت شنیدن نظرات گروههای مختلف مردمی دارد اما بهتر است در این رابطه اهتمام بیشتری ورزیده شود کما اینکه برگزاری جلسه و نشست با گروههای مختلف کفایت نمیکند و اگر قرار است با توجه به شعار سال شاهد تحقق مشارکت مردمی در این راستا باشیم باید شاهد رفت و برگشت بیشتری بین دولت و اقشار مختلف علیالخصوص گروههای دانشجویی باشیم و برطرف کردن این چالش پویایی و انعطاف دولت محترم را میطلبد.»
باقری با بیان اینکه نگاه ناکارآمد در حوزه مدیریت رسانه و نشریات باعث میشود تصور کنیم تعلیق نشریات دانشجویی یا رسانهها سبب مدیریت فضای رسانهای میشود، تصریح کرد: «این نوع نگاه در میدان عمل نتیجهای جز سوق دادن افراد به رسانههای غیررسمی و بعضا معاند ندارد و تنها سبب میشود اندک قابلیت نظارت نیز از بین برود. بهتر است به جای حذف رسانهها سعی در اصلاح آنها داشته باشیم و با نظارت درست فضا را بهگونهای مدیریت کنیم که اگر حرفی هم هست در چهارچوب داخلی کشور زده شود و با دقیق کردن آییننامهها و چهارچوب های نظارتی جلوی برخوردهای سلیقهای گرفته شود.»
نماینده نشریات دانشجویی در ادامه اضافه کرد: «ما معتقدیم یکی از مهمترین کانونهای جهاد تبیین دانشگاه است. در حال حاضر فعالیتهای پژوهشی و صنعتی بزرگی در دانشگاههای برتر کشور در حال انجام است اما عموم مردم اطلاعی از این امور ندارند. انتظار میرود بخش قابلتوجهی از فعالیت و توجه معاونت علمی و فناوری به حوزه رسانه باشد کما اینکه انتظار میرود سیاستگذاری و توجه ویژه به رسانه در دانشگاهها در دستورالعمل دولت قرار گیرد. البته لازمه به عمل رساندن این امر ایجاد شبکه ارتباطی و پیوند زدن ظرفیتهای رسانهای میباشد. برای مثال پیوند زدن ظرفیت رسانهای وزارت فرهنگ با وزارت علوم و ایجاد شبکه ارتباطی بین دانشگاه صنعتی و دانشگاه هنر در این زمینه راهگشاست.»
دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف با بیان اینکه در شبکههای اجتماعی ما شاهد تشکیل تمدنهای مجازی هستیم، خاطرنشان کرد: «اینجاست که قلمرو و حاکمیت شکل میگیرد. با بروز اعتراضات و ناآرامیهای اجتماعی و امنیتی در پاییز گذشته دستگاه تصمیمگیر برای کنترل ناامنیها به فیلتر کردن چند پلتفرم خارجی اقدام کرد. این اقدام که بهصورت مقطعی در اکثر کشورهای دنیا در مواقع بحران انجام میشود مساله مورد مناقشهای نیست ولی اگر تصمیم بر ادامه آن گرفته شود میتواند آثار زیانبار فرهنگی و اجتماعی و تاثیرات مخرب بر سرمایه اجتماعی کشور داشته باشد. در شرایطی که مساله به بینالمللی قدس مساله اول جهان اسلام است و تمام جهان در حال نقشآفرینی موثر در این زمینه هستند و مردم ما نیز تمایل دارند سهمی در این نقشآفرینی و نبرد جهانی حق و باطل داشته باشند راههای ارتباطی مردم خودمان با دنیا را محصور کرده و امکان نقشآفرینی موثر را به واسطه حاکم شدن نگاه فعلی حاکمیت به مساله رسانه و فضای مجازی از مردم خود سلب کردهایم. وقتی رهبر انقلاب به جوانان اروپایی و آمریکایی نامه مینویسد و نگاه تمدنی به مساله رسانه دارد چگونه مسئولان انتظار دارند مردم در شبکههای اجتماعی داخلی خلاصه شوند.»
او تاکید کرد: «باید توجه داشت فیلترینگ یک ابزار سیاستی است و تبدیل یک ابزار به خود سیاست اشتباه فاحشی است. از سوی دیگر درصورت اتخاذ سیاست فیلترینگ نباید بخش قابلتوجهی از نیازهای مخاطبان بدون پاسخ بماند. سیاست فیلترینگ حداکثری منجر به دسترسی بدون فیلتر عموم کاربران به اینترنت میشود. به علاوه میتواند ضربات جبرانناپذیری بر اعتماد عمومی و سرمایه اجتماعی جامعه داشته باشد. باید توجه کنیم که هرگونه سیاستگذاری با این رویکرد به دلیل حداکثری بودن توقعات میتواند به ضد خود بدل شود. امید است که چه در امر خطیر سیاستگذاری و چه در مسیر برنامهریزیها رسانه به جای حاشیه در متن قرار گرفته و امور کار به دست متخصصانی سپرده شود که حکمرانی عاقلانه و عادلانه را در دستور کار مدیریت خود قرار دهند.»