نقش پررنگ کاپیتان‌ها در خروج تیم از بحران؛
حمیدرضا اسکندری، خبرنگار گروه ورزش: رقابت‌های لیگ برتر امروز وارد هفته نوزدهم خود خواهد شد و در یکی از حساس‌ترین بازی‌ها نیز پرسپولیس فردا در ورزشگاه آزادی میزبان فولاد است. سه برد متوالی سرخپوشان باعث شده که خیلی از کارشناسان به تحسین اوسمار و تیمش بپردازند و شاید خوشبین‌ترین هواداران پرسپولیس هم فکر نمی‌کردند که تیم‌شان بعد از رفتن یحیی گل‌محمدی هم روند نتیجه‌گیری‌اش بهتر شود و هم اینکه فوتبال زیباتری را به نمایش بگذارد. در این میان برخی اعتقاد دارند خرید‌های خوب پرسپولیس از جمله عبدالکریم حسن، اوستون اورونوف، محمد خدابنده‌لو و عیسی آل‌کثیر تاثیر زیادی در بهبود شرایط فنی پرسپولیس داشتند اما واقعیت امر این است حسن و اورونوف فقط در بازی با نفت و گاز گچساران در ترکیب اصلی قرار داشتند و در دیدار با آلومینیوم، تراکتور و ذوب‌آهن پرسپولیس تقریبا با همان ترکیب نیم‌فصل اولش به میدان رفته و عملکرد خوبی از خود به نمایش گذاشت، حتی در دیدار با آلومینیوم با وجود اینکه پرسپولیس نتیجه را با یک گل واگذار کرد در ارائه بازی رو به جلو و ایجاد موقعیت موفق عمل کرد. اما پرسپولیس چگونه توانست با اوسمار اوج‌گیری کند؟
بدنسازی عالی در دبی
پرسپولیسی‌ها با وجود اینکه در همان ابتدای تعطیلات زمستانی با جدایی یحیی گل‌محمدی مواجه شدند اما بدون از دست دادن زمان و در موعد ازپیش‌تعیین‌شده دور جدید تمرینات خود را آغاز کردند. مهدی ترابی، محمدحسین کنعانی‌زادگان، علیرضا بیرانوند و وحدت حنانوف ملی‌پوشان پرسپولیس در جام ملت‌ها بودند که فرصت حضور در تمرینات آماده‌سازی را پیدا نکردند. در این میان اوستون اورونوف هم تیم ملی ازبکستان را در جام ملت‌ها همراهی می‌کرد و از این رو با آمادگی خوبی در تمرینات سرخپوشان حاضر شد. اما عبدالکریم حسن به‌موقع خودش را به تمرینات پرسپولیس و اردوی دوبی رساند. در این اردو اوسمار سنگین‌ترین تمرینات ممکن را برای شاگردانش در نظر گرفت و این تمرینات پرفشار باعث شد که آنها نتوانند در بازی دوستانه با الاهلی عملکرد خوبی داشته باشند و با پنج گل بازنده شدند، حتی اوسمار بعد از این بازی ترجیح داد تیمش بازی دوستانه دیگری با تیم‌های آماده اماراتی نداشته باشد؛ چراکه شاگردانش دوران بدنسازی سختی را سپری کرده بودند و به‌اصطلاح فوتبالی بدن‌شان هنوز آزاد نشده بود. ناگفته نماند که پرسپولیس بعد از بازگشت به تهران هم در بازی دوستانه دیگری این بار مقابل تیم آریوی اسلامشهر نتیجه را به‌خاطر همین خستگی از تمرینات پرفشار واگذار کرد. پرسپولیس در فصل پیش نیز از نظر بدنی در شرایط خیلی خوبی به سر می‌برد از این جهت که ابتدای فصل و نیم‌فصل تمرین آماده‌سازی خوبی داشتند اما در تابستان امسال دلایل زیادی باعث شد که سرخپوشان با تاخیر و نفرات نصف و نیمه استارت زده و اردوی خارجی‌شان هم لغو شد تا این تیم بدنسازی کاملی نداشته باشد به‌خاطر همین هم آمار مصدومان پرسپولیس در نیم‌فصل اول بالا رفت و هم اینکه آن تیم همیشگی نبود که بتواند 90 دقیقه حریفانش را تحت فشار بگذارد. در همین راستا باید گفت یکی از دلایلی که پرسپولیس نیم‌فصل دوم را شاداب و سرحال آغاز کرده طی کردن دوران آماده‌سازی خوبی است که در تعطیلات تقریبا 50 روزه لیگ داشتند.
تغییر تاکتیک و آزادی عمل به چند بازیکن
پرسپولیس در نیم‌فصل اول بیشتر با دو سیستم 1-4-1-4 و 2-4-4 بازی می‌کرد و یحیی در خیلی از بازی‌ها نتوانست از همه مهره‌های مهم تیمش علی‌الخصوص نفرات تهاجمی‌اش به‌خاطر مصدومیت آنها استفاده کند. در همین راستا مجبور بود به نفرات محدودی اکتفا کند و همین نفرات هم از فرم ایده‌آل خود فاصله داشتند. از محمدحسین کنعانی‌زادگان گرفته تا دانیال اسماعیلی‌فر، علی نعمتی، گولسیانی، سعید صادقی، سروش رفیعی، شهاب زاهدی، نبیل باهویی و حتی مهدی ترابی بعد از رهایی از مصدومیت در نیم‌فصل اول بازیکنان چندان مفیدی برای تیم‌شان نبودند. اما برای نیم‌فصل دوم همین نفرات به غیر از نبیل و شهاب که جدا شدند در فرم بسیار خوبی به سر برده و به‌مانند نیم‌فصل دوم فصل پیش (10 بازی آخر) عملکرد خوبی در ترکیب تیم‌شان داشته‌اند. یکی از دلایل اصلی این مساله آزادی عمل بیشتری است که اوسمار به شاگردانش داده است. او در کنار اینکه شاگردانش را به کمک دستیارانش خوب آماده کرده در میدان نیز محدوده حرکتی آنها را در زمین حریف بیشتر کرده است. به‌طور نمونه در بازی برگشت پرسپولیس و النصر در عربستان با وجود اینکه رونالدو و یارانش 10 نفره بوده و به بیشتر تمرکزشان به بازی پیش‌روی خود با الهلال بود، نماینده کشورمان در حملات خود سه یا نهایتا چهار بازیکن را در زمین حریف داشت اما در بازی برگشت پرسپولیس و تراکتور سرخپوشان در اکثر دقایق بازی حداقل شش بازیکن را در زمین حریف داشتند. جابه‌جایی ترابی و صادقی در جناحین، اضافه شدن رفیعی به خط حمله و جلو بازی کردن مدافعان کناری باعث شده که پرسپولیس به حریفانش اجازه ندهد که مجال چندانی برای حفظ توپ داشته باشند. البته بی‌انصافی است اگر بگوییم که پرسپولیس در 10 هفته پایانی فصل پیش هم به این شکل بازی نمی‌کرد.
پرسپولیس تن هر حریفی را می‌لرزاند
در نیم‌فصل اول بدون شک یکی از بهترین تیم‌ها از نظر فنی و نوع بازی سپاهان بود که به‌یکباره با افت محسوسی مواجه شده و شش بازی را پشت سر هم در رقابت‌های داخلی و لیگ قهرمانان واگذار کرد. اما در نیم‌فصل دوم ضمن احترام به استقلال که در نتیجه‌گیری موفق عمل کرده اما پرسپولیس به طرز عجیبی حریفانش را تحت فشار گذاشته و بازی روی به جلویی را ارائه داده است. در بازی این تیم با تراکتور شاگردان خمز در اکثر دقایق بازی تحت تاثیر بازی خوب پرسپولیس بودند. در اصفهان محمد ربیعی فکرش را نمی‌کرد که پرسپولیس به آن شکل دروازه تیمش را بارها تهدید کند. در بازی با نفت و گاز گچساران هم پیروز قربانی به گفته خودش از نوع بازی پرسپولیس درس گرفت. در حال حاضر پرسپولیس در تمامی خطوط مهره‌های خطرناکی دارد که اکثرا در فرم ایده‌آل خود به سر می‌برند. کافی است به این اسامی نگاهی بیندازیم؛ علیرضا بیرانوند، گئورگی گولسیانی، محمدحسین کنعانی‌زادگان، دانیال اسماعیلی‌فر، عبدالکریم حسن، مسعود ریگی، سروش رفیعی، مهدی ترابی، اوستون اورونوف، وحید امیری و عیسی آل‌کثیر که می‌توانند یک ترکیب ایده‌آل برای تیم اوسمار باشند. روی نیمکت هم فرشاد فرجی، علی نعمتی، محمد خدابنده‌لو، امید عالیشاه، سینا اسدبیگی و سعید صادقی هر یک می‌توانند در ترکیب ثابت به میدان بروند. از این حیث دست اوسمار برای اجرای هر تاکتیکی در تیمش باز است. هر چند او دوست داشت یک مهاجم بلندقد هم در اختیار داشته باشد تا بتواند به شکل بهتری از توپ‌های بلند و مخصوصا ارسالی از کناره‌ها استفاده کند که از این لحاظ خواسته او برآورده نشد.
عیار اوسمار و تیمش در دربی مشخص خواهد شد؟
برخی اعتقاد دارند که اوسمار مربی‌ای نیست که بتواند در شرایط بحرانی تیمش را جمع و جور کند و اگر تیمش از هر لحاظ با بحران عدم نتیجه‌گیری مواجه شود سخت به مشکل خواهد خورد. اما واقعیت امر این است که همیشه قرار نیست سرمربی به‌تنهایی تیمش را چه در زمینه فنی و چه روحی و روانی آماده کند بلکه بعضی وقت‌ها کاپیتان‌ها، دستیاران و حتی مدیر تیم به‌نوعی شرایط را تغییر می‌دهند. در اردوی پرسپولیس در دبی حواشی زیادی وجود داشت و دودستگی عجیبی بین سرخپوشان در حمایت از اوسمار وجود داشت اما بازیکنی مثل وحید امیری با صحبت با بزرگ‌ترهای تیم آنها را به آرامش و اتحاد دعوت کرد، حتی بعد از باخت پرسپولیس به آلومینیوم نیز جو این تیم مناسب نبود و حتی برخی اعتقاد داشتند که یکسری از بازیکنان منتظر اخراج اوسمار هستند اما باز هم این امیری بود که در نقش یک کاپیتان وارد عمل شده و با کمک سروش و عالیشاه به‌نوعی تیم را جمع کردند. در این میان حتی عبدالکریم حسن هم همواره صحبت‌های خوبی با همبازیانش داشته و سعی کرده تجربیات بالایش را در اختیار آنها قرار دهد. ناگفته نماند که افشین پیروانی به‌عنوان مدیر تیم و سیدجلال حسینی هم در جمع کردن حواشی اطراف تیم نقش مهمی را داشته‌اند. نکته‌ای که نباید آن را نادیده گرفت این است که اکثر بازیکنان پرسپولیس به‌خاطر سن و سال و تجربه بالایشان از هر نظر رفتار حرفه‌ای در تمرینات و مسابقات داشته و این مساله کمک زیادی به اوسمار کرده و می‌کند که تیمش را به سمت جلو حرکت دهد.
مسائل مالی؛ تنها نگرانی سرخپوشان
اما جدا از مسائل فنی این روز‌ها کاپیتان‌های پرسپولیس وقت زیادی را در تیم‌شان می‌گذارند تا بازیکنان را متقاعد کنند که روی مسائل فنی تمرکز کرده و امیدوار باشند مسائل فنی حل شود. به‌خاطر همین مساله آنها از درویش خواستند اصلا به این فکر نکند که فقط پنج درصد به اعضای تیم پرداختی داشته باشد؛ چراکه در آن صورت تیم در آستانه دربی دچار تنش‌های زیادی خواهد شد. از این رو آنها امیدوارند که مدیریت باشگاه دریافتی تیم را حداقل به 50 درصد برساند تا در بهترین شرایط به استقبال دربی و متعاقب آن تعطیلات نوروزی بروند. موردی که باید دید درویش از پس آن بر خواهد آمد یا نه.
