نیلوفر مژدهی، خبرنگار: نامه اخطاریه‌گونه کنفدراسیون فوتبال آسیا درمورد اشکال مالکیت مشترک دو باشگاه استقلال و پرسپولیس و اظهارات اخیر کاظم اولیایی به‌عنوان یکی از کسانی که در این زمینه اطلاعات قابل توجهی دارد و در طول مدت‌ها حضور در کمیته صدور مجوز حرفه‌ای به‌خوبی از زیر و بم ماجرا آگاه است درخصوص مالکیت مشترک این دو باشگاه سوالات متعددی را در ذهن اهالی فوتبال به وجود آورد. از این رو برای اینکه از آخرین شرایط تیم‌های ایرانی برای ارسال مدارک و خطراتی که آنها را تهدید می‌کند مطلع شویم با کاظم اولیایی گفت‌و‌گو کردیم که در ادامه می‌خوانید.

لیگ الیت از این فصل اجرا می‌شود و نگرانی درخصوص مالکیت مشترک سرخابی‌ها بیشتر شده است.
متاسفانه هر سال جریمه می‌شویم و اسنادی می‌فرستیم که قابل قبول نیست. نمی‌دانم راه درست چه اشکالی دارد که حتما باید راه غلط را طی کنیم. سه سال پیش شعار دادیم و ۱۸۰ هزار دلار جریمه شدیم. خدا به دادمان برسد که قرار است امسال چقدر جریمه شویم. بالاخره از درآمدی که حق فوتبال کشور است جریمه عملکرد غلط آقایان پرداخت می‌شود و هر کاری دل‌شان می‌خواهد می‌کنند.

راه درست چیست و چه پیشنهادی در این خصوص دادید؟
من پیشنهاد ندادم رئیس‌جمهور این دستورالعمل را صادر کرده است. به سند تحول دولت مراجعه کنید رئیس‌جمهور رسما نامه نوشته و شش ماه کارشناسی سنگین در این خصوص با بیش از ۲۰ کارشناس صورت گرفته و راهکاری برای این موضوع پیدا کردند، اما آقایان کار خود را می‌کنند و به این سند دولتی بی‌توجه هستند. حتما این اختیار را دارند که از دستور دولتی سرپیچی کنند. در سند تحول دولت که دولت خود را مدیون ملت می‌داند و با آن رای گرفته، متعهد به انجام آن است اما نمی‌دانم چه عواملی هستند که نمی‌خواهند این موارد اجرا شود. موضوع چیست که هر ساله در بین هواداران دو تیم ایجاد نارضایتی می‌کند. دستگاه‌هایی که برایشان رضایت مردم مهم است بیایند جلسه‌ای بگذارند و با بررسی شرایط راه درست را انتخاب کنند. نمی‌شود که هر کسی در مملکت راه خود را برود. نمی‌شود که به افکار عمومی توجهی نشود. توجه به افکار عمومی در حکمرانی خوب در اولویت قرار دارد اما ما اصلا توجهی به این مطلب نداریم.

به نظر می‌رسد تا قبل از تعطیلات نوروز باید مدارک ارسال شود، در این زمان کوتاه می‌توانیم مشکلات را حل کنیم؟
تا ۱۱ فروردین برای ارسال مدارک فرصت هست و تا ۱۱ اردیبهشت نیز فرصت بررسی مدارک وجود دارد. این موضوع در عرض دو هفته حل‌شدنی است اما اگر راه اشتباه را بپیمایند و مسئولیت‌پذیر نباشند کار پیش نمی‌رود. متاسفانه شرایط ما این‌گونه شده که هر کس هر کاری دلش می‌خواهد می‌کند و به هیچ‌کس هم پاسخگو نیستند یا بهتر بگویم مورد سوال قرار نمی‌گیرند.

و اگر این‌گونه نشوند چه عواقبی در انتظار ماست؟
موضوع عواقب نیست. من می‌خواهم بگویم راه را اشتباه می‌رویم. درحالی‌که راه درست وجود دارد. عده‌ای اصرار دارند که راه درست را نروند. به همین دلیل است که من دغدغه دارم. می‌خواهم از طریق رسانه شما دغدغه خود را به گوش مسئولان برسانم. هواداران این باشگاه‌ها به جای اینکه یکدیگر را متهم کنند راه درست از مسئولان مطالبه کنند. چرا ۶۰۰ میلیارد جایزه قهرمانی را در این شرایط بد اقتصادی نادیده می‌گیریم درحالی‌که رتبه‌های دیگر نیز پاداش‌های خوبی دارد؟ با این تصمیمات نادرست هم ضرر مالی می‌کنیم هم به لحاظ حیثیتی آسیب می‌بینیم و هم افکار عمومی را علیه خود کرده‌ایم. شاید حساسیت ویژه‌ای که مردم نسبت به این دو تیم دارند مسئولان را برای واگذاری و تفکیک مدیریت مردد می‌کند؟ بحث من اصلا واگذاری نیست مدیریت را می‌طلبد (مبحث ۷ بحث ورزش صفحه۱۶۸ از سند تحول دولت مردمی-ایران قوی) سندی است که رئیس‌جمهور امضا و ابلاغ کرده است. در این بخش به مالکیت کاری ندارد بلکه می‌گوید به‌صورت پیمانی مدیریت این تیم‌ها از دولت متزع و به مردم واگذار شود. تمام موارد در این خصوص پیش‌بینی شده و اگر احیانا اتفاقی افتاد می‌شود قرارداد را تجدید نظر کرد. در نتیجه به این ترتیب مشکل مالکیت مشترک حل می‌شود. عواملی می‌خواهند برای خود لابی‌بازی کرده و حیاط خلوت داشته باشند. در عین حال مسئولیت را نپذیرند اما آدم‌های خود را در فوتبال جاگذاری کنند این هم برعهده سازمان خصوصی‌سازی، زیرمجموعه خاندوزی وزیر اقتصاد و دارایی و رئیس هیات واگذاری است. در حضور وزیر اقتصاد به رئیس‌جمهور رو در رو عرض کردم که خاندوزی فوتبال را از چاله درآورد و به چاه انداخت. رئیس‌جمهور هم شنید. وزرای دیگر هم شنیدند و حال در این مملکت قدرت اجرا دست کیست پرتقال‌فروش را پیدا کنید لطفا!

یعنی تا این لحظه فقط شعار شنیدیم و درجا زدیم؟
مالکیت و مدیریت دو مبحث جدا از هم هستند، حتی دیگر مالکیت ملاک صحبت فعلی ما نیست؛ چراکه با بیشتر از ۱۰ درصدی که از مالکیت این تیم‌ها به‌صورت سهام خرد به مردم فروخته شد چه گلی به سر باشگاه‌ها زده شد؟ آقایانی که غیر کارشناس عمل کردند و خود را کارشناس قلمداد می‌کردند دسته گل به آب داده و فکر کردند با فروش ۱۰ درصد، مدیریت هم بدهی را می‌پردازند و هم باشگاه‌ها را اداره می‌کنند اما آن مبالغ دریافت‌شده در کوتاه‌ترین زمان ناپدید شد هیچ، بدهی بیشتری هم به بار آوردند. کجا هوار بزنیم که عملکرد آقایان ۱۸۰ درجه به ضرر باشگاه شد و فقط به مردم وعده سر خرمن دادند. همه این‌ها از بی‌عرضگی بود.
یا عوامل خارجی‌اند که ان‌شاءالله نباشند و می‌خواهند مملکت را به هم بزنند یا صلاحیت احراز پست را ندارند و بدون کار کارشناسی حرف می‌زند. فوتبال یک صنعت نوظهور داخل شیشه است و همه آن را شفاف می‌بینند. اگر کشورهای عربی برای دیده شدن خود میلیاردها هزینه فوتبال می‌کنند و جام‌جهانی برگزار می‌کنند می‌خواهند دیده شوند. این از اهداف دولت‌هاست و ما ۱۸۰ درجه خلاف آنها عمل می‌کنیم. درحالی‌که فوتبال ما باعث سرافکندگی مردم شده است. آن از زمین‌های چمن‌مان، و آن هم از VAR و هزاران مشکل دیگر که در فوتبال وجود دارد. جالب اینکه نه‌تنها از مردم خجالت نمی‌کشند بلکه سینه را سپر کرده و مدام آرزو فروشی می‌کنند. من همه اینها را به رئیس‌جمهور گفتم و گفتم که عمل خلاف در حال انجام شدن است. چند وزیر هم بودند که شنیدند اما یک گوش در بوده و یک گوش دروازه! من نمی‌دانم بالاخره چه کسی قرار است در این مملکت تصمیم درست بگیرد. الگوی یک حکمرانی خوب این است که به چشم مردم بیاید. فوتبال و باشگاه‌های ما که در عمل این همه خلاف در آن اتفاق می‌افتد این ذهنیت را برای جوانان ما ایجاد می‌کند که در وزارتخانه‌های دیگر چه خبر است؛ چراکه ما دیگر وزارتخانه‌ها را نمی‌بینیم و فقط این فوتبال و ورزش است که شفاف و قابل رویت است.

اگر این‌طور است که دیگر باشگاه‌ها نیز مشکلات مشابه دارند؟
بحث ما فقط این است که مدیریت نباید در اختیار دولت باشد. این موضوع فقط مختص استقلال و پرسپولیس نیست. باشگاه‌های مس مگر همگی تحت پوشش یک مجمع کار نمی‌کنند؟ همه فوتبال ما ایراد است. باید گوش شنوایی باشد. آنها ممکن است در صنعت و تجارت و اقتصاد کارشناس باشند اما در فوتبال باید قواعد کارشناسی خودش رعایت شود، حتی مجلس هم به همین شکل است. فکر می‌کند همه مسائل کارشناسی را خودشان می‌داند و یک کارشناس برای برطرف کردن مشکلات دعوت نمی‌کند وگرنه اگر مجلس به وظیفه‌اش عمل کرده بود ۱۳ سال طرح جامع مدیریت باشگاه‌داری در آنجا خاک نمی‌خورد. ما قوانینی برای باشگاه‌داری نداریم و هرچه هست مربوط به ۶۹ سال پیش و دقیقا همسن من است.