وفادارترین بازیکن باشگاهی هستم

مهدی منصرف، خبرنگار: رقابت‌های سوپر لیگ کاراته در روزهای گذشته و در آخرین ماه‌های سال سرانجام با حضور 7 تیم آغاز شد و تیم دانشگاه آزاد نیز با دو پیروزی در هفته نخست در صدر جدول هفته نخست قرار گرفت. ذبیح‌الله پورشیب، کاپیتان پرافتخار و قدیمی تیم ملی کاراته امسال برای شانزدهمین فصل نیز در تیم دانشگاه آزاد حضور دارد تا رکورد قدیمی‌ترین و وفادارترین بازیکن لیگ را همچنان در اختیار خود داشته باشد. ذبیح‌الله پورشیب در گفت‌وگو با «فرهیختگان» درخصوص همراهی دوباره تیم دانشگاه آزاد، شرایط خود برای ادامه حضور در کاراته و مسائل دیگر صحبت کرد که در ادامه می‌خوانید.

به‌نظر شما برگزاری سوپر لیگ کاراته تنها با حضور 7 تیم در کاراته با توجه به پتانسیل نیروی انسانی این رشته مناسب است؟
سوپر لیگ آن شور و شوق و هیجان گذشته را ندارد و فقط هم به برگزار‌کنندگان مسابقات برنمی‌گردد و به بازیکن هم برمی‌گردد. در بحث مالی که واقعا بچه‌ها را تحریک نمی‌کند و هیچ ‌انگیزه‌ای نمی‌دهد و واقعا قراردادها پایین است و تنها قرارداد چند نفر بالاست که این عدد به ظاهر بالا هم مبلغی نیست که بشود با آن کاری کرد. خیلی از بچه‌ها نیز قرارداد ندارند و فقط می‌آیند در لیگ بازی کنند. با این حال آن ‌انگیزه‌ای که باید در بین بچه‌ها به‌خصوص جوانان که در لیگ خود را نشان دهند نیز وجود ندارد. موضوعی که دیگر به خود ورزشکار بازمی‌گردد. زمانی که ما در 17، 18‌سالگی با مبالغی که تقریبا هیچی نبود، یقه عنوان‌داران را در تاتامی می‌گرفتیم و آنقدر ‌انگیزه داشتیم که مربی را مجاب می‌کردیم از ما به‌جای یک باتجربه‌عنوان‌دار در ترکیب استفاده کند. موضوعی که امروز حقیقتا در جوانان نمی‌بینم. یک بازیکن وقتی آنقدر خوب باشد که هیچ بهانه‌ای دست کسی ندهد و به‌جای حرف زدن خود را در تاتامی ثابت کند، دیگر نمی‌شود روی اسم او قلم قرمز کشید. تمام مربیان نیز به‌دنبال بازیکنانی خواهند رفت که از لحاظ فنی، شخصیتی و اخلاقی خوب باشند و قطعا این بازیکن می‌تواند به کاراته کمک کند و خودشان نیز پاسخگوی زحمات و رفتارشان باشند.

در این فصل نیز همانند فصول گذشته تیم دانشگاه آزاد را همراهی کردید.
همیشه پایند به اصول اخلاقی و رفتاری هستم. استاد صافی یکی از مربیان بزرگ تاریخ کاراته ایران است و انصاف نیست که این‌ را نگویم. ایشان در کشورهای زیادی تدریس و مربیگری کرده است و سرشار از تجربه‌ای است که خیلی‌ها این تجربیات را ندارند. کمتر کسی را داریم که مانند ایشان دارای چنین جایگاه و قابل اعتماد و احترام باشد. قراردادهای من همیشه در تمامی این سال‌ها با ایشان و دانشگاه آزاد زیر یک دقیقه بوده است و هیچ‌وقت درخصوص مبلغ قرارداد خود و هیچ بازیکنی صحبت نکردم.

طی این سال‌ها هیچ‌وقت به جدایی از دانشگاه آزاد فکر نکردید؟
همه من را می‌شناسند و می‌دانند که سال‌ها از نفت و فولاد و سپاهان پیشنهاد داشتم و آن زمان مبالغ قرارداد بیشتری پرداخت می‌کردند، اما همیشه به‌خاطر تعهد به تیم و علاقه به دانشگاه آزاد و دوستی با استاد صافی سعی کردم در این تیم بمانم و حتی درخصوص مبالغ هم صحبت نکنم. یک تعهد قلبی، اخلاقی و رفتاری به دانشگاه آزاد داشتم و دارم. ضمن اینکه دیگر اواخر دوران بازیگری‌ام است و به‌دنبال مسائل مالی نیستم و فقط اعتقاد دارم شأن و جایگاه بازیکنان بزرگ باید در تیم‌ها حفظ شود. وقتی بازیکنی در مورد پول صحبت نمی‌کند و سابقه‌ای دارد باید جایگاهش حفظ شود؛ هر چند که باید از لحاظ مالی ‌انگیزه جوانان نیز حفظ شده و به آنها رسیدگی شود. با این حال چون سال‌ها برای دانشگاه بازی کردم به‌خاطر دکتر لشگری که یکی از مدیران زحمت‌کش ورزشی هستند و استاد صافی که به من گفتند در کنار تیم باشم و به جوانان کمک کنم، با کمال میل پذیرفتم. گفتم اگر هر جایی در تیم دانشگاه آزاد کمکی از دست من بر بیاید در خدمت هستم. ضمن اینکه فکر کنم قدیمی‌ترین و وفادارترین بازیکن لیگ‌های ورزشی هستم که 15، 16 سال در یک تیم حضور داشتم. از طرفی نباید از این موضوع نیز غافل شد که دانشگاه آزاد از قدیمی‌ترین، ریشه‌دار‌ترین و با ثبات‌ترین باشگاه‌های ورزشی ایران است و باید از تمامی مدیران طی این سال‌ها تشکر کرد.

نقش دانشگاه در حمایت از ورزش قهرمانی را چطور می‌بینید؟
مدیریت کردن این همه تیم در رشته‌های مختلف کار بسیار سختی است. هم از لحاظ مالی مدیریت این موضوع سخت است و هم حفظ این تیم‌ها و حضور پرقدرت در مسابقات دشوار است، اما خدا را شکر دانشگاه آزاد در این سال‌ها به خوبی این کار را انجام داده و نقش خود را در ورزش قهرمانی به‌خوبی ایفا کرده است. خود من از دانشگاه آزاد شروع کردم و بهترین مبارزاتم به همراه دانشگاه آزاد بود و این ‌انگیزه را به من داد. دانشگاه آزاد در کاراته به خیلی از جوانان فرصت داد و خیلی از بزرگان کاراته در دانشگاه آزاد بازی کردند و چهره شدند. این باشگاه اولین تیمی است که بازیکن خارجی آورد که در لیگ ما بی‌سابقه بود. دانشگاه آزاد مقطعی رافائل آقایف بهترین کاراته‌کا دنیا را به ایران آورد و این نشان می‌داد چقدر مدیران دانشگاه آزاد و کادرفنی به این رشته توجه دارند. مدیران دانشگاه آزاد همیشه تلاش کردند که در مسابقات حضور داشته باشند و از جوانان حمایت کنند.

فکر می‌کنید امسال مدعی قهرمانی باشید؟
قطعا مدعی قهرمانی هستیم. دانشگاه آزاد هر سال مدعی قهرمانی است و خیلی از کاراته‌کاها دوست دارند با توجه به ریشه‌دار بودن این تیم عضو دانشگاه آزاد اسلامی شوند.

سال گذشته پس از کسب 3 عنوان قهرمانی این روند پاره شد، فکر می‌کنید بتوانید عنوان قهرمانی را از بیمه تعاون پرستاره باز پس گیرید؟
در ورزش قهرمانی این موضوع طبیعی است و هیچ عنوانی همیشگی و ماندگار نیست و لذت ورزش به این است که این عناوین بالا و پایین شود. اگر تیمی حتی با بهترین ستاره‌ها همیشه قهرمان شود دیگر جذابیت ندارد و از کیفیت کلی کار نیز کم می‌شود. ما امسال خیلی ‌انگیزه داریم تا دوباره تلاش کنیم و زحمت بکشیم تا عنوان قهرمانی خود را باز پس بگیریم.

آیا همچنان قصد دارید برای تیم ملی مبارزه کنید؟
با توجه به شرایطی که وجود دارد مقطعی جلو می‌روم. آدمی هستم که بدون حاشیه کار خود را انجام می‌دهم و هر جایی که مفید، موثر و تاثیرگذار باشم آنجا حضور و کار می‌کنم و مثل 19‌سالی که در تیم ملی بودم باز هم ادامه می‌دهم.

فکر می‌کنید هنوز توانایی رقابت برای عناوین آسیایی و جهانی را دارید؟
خیلی از همدوره‌های من درحال‌حاضر سرمربی تیم‌های ملی کشور خود هستند. نفراتی که بارها با آنها مبارزه کردم و جالب بود به من می‌گفتند از اینکه هنوز در کاراته حضور دارم و مبارزه می‌کنم لذت می‌برند. حتی خیلی از داوران نیز این مورد را عنوان کردند. ای‌کاش در مملکت ما نیز دید نسبت به ورزشکاران این‌گونه باشد تا هر ورزشکاری با ناراحتی ورزش قهرمانی را کنار نگذارد و با احساس خوب این کار را کند.