عاطفه جعفری، خبرنگار گروه فرهنگ: قرار است این بار با دوربین امیرعباس ربیعی برگردیم به 20 سال پیش و روایت اتفاقی را ببینیم که برای همه ما تلخ بود. زلزله بم در دی ماه 1382 اتفاق افتاد و ربیعی داستانش را به فرودگاه بم برده است و سعی کرده تا 18 ساعت ابتدایی این زلزله را بگوید. بم و زلزله‌اش برای او مهم بود اما در‌واقع قرار است از احمد کاظمی و کارهایی که در زلزله بم انجام داده ببینیم و بشنویم.
امیرعباس ربیعی اوایل دهه ۹۰ فیلم کوتاه «ملاقات» را با موضوع حقایق تلخ جنگ اشغال عراق توسط آمریکا ساخت که به عنوان بهترین فیلم کوتاه جشنواره مقاومت شناخته شد. اولین فیلم بلند سینمایی‌اش «لباس‌شخصی» بود و بعد هم «ضد» را ساخت. ربیعی علاقه زیادی به تاریخ سیاسی معاصر دارد و خودش می‌گوید: «به دلیل زیست، پژوهش‌ها، افکار و دغدغه‌هایم بیشتر سینمای سیاسی و تاریخ معاصر را پیگیری می‌کنم و به این ژانر علاقه دارم. طبیعی ا‌ست حتی اگر یک مساله اجتماعی را پیگیری کنم، رگه‌های سیاسی آن را هم دنبال می‌کنم.»
شاید برای همین است که وقتی به سراغ یک موضوع اجتماعی می‌رود باز هم نگاه سیاسی‌اش به دنبال او می‌آید و زلزله بم را با احمد کاظمی روایت می‌کند. یکی از نقاط قوت احمد فیلمبرداری آن و هنرمندی دوربین است که با چرخش‌های مداوم مخاطب را میخکوب می‌کند. قاب‌بندی، رنگ و نور همه در خدمت محتوا قرار گرفته تا مخاطب بتواند تصاویر درستی از این اتفاق ببینید و حتما کارگردان در این کار موفق بوده است.
دلهره و اضطرابی که در آن لحظات سخت زلزله مخصوصا در آن ساعت اولیه وجود دارد، خیلی در دوربین ربیعی به تصویر کشیده نشده تا مخاطب بتواند آن لحظات سخت را درک کند. شاید این هم بی‌دلیل نباشد و به علت این‌که کارگردان فقط تریلر سیاسی می‌سازد، نتوانسته است آن حجم انبوه غم و اضطراب را دربیاورد.
تینو صالحی بازیگر تئاتر است و طبیعتا بازی‌های خوبی هم از او دیده‌ایم اما وقتی در قامت احمد کاظمی قرار می‌گیرد، نتوانسته است آن‌طور که باید و شاید شخصیت او را نشان بدهد. از 18 ساعت اولیه زلزله بم گزارش‌های متعددی وجود دارد و در این گزارش‌ها به طور مبسوط درمورد تخلیه فرودگاه بم از مجروحان توسط شهید احمد کاظمی و حاج‌قاسم وجود دارد، حتما در پژوهش‌های انجام‌شده برای این فیلم همه نکات مورد توجه قرار گرفته اما در قاب دوربین و فیلمنامه نتوانسته است به‌درستی پرداخته شود.
ساره رشیدی اولین نقش جدی‌اش را بازی می‌کند، نقطه قوت فیلم ربیعی شده و توانسته است در نقش یک پزشک و یک مادر به درستی کارش را انجام بدهد. مخصوصا در صحنه‌هایی که بی قراری دارد برای خانواده‌اش اما وظیفه پزشک بودن را هم باید انجام بدهد.
فیلم احمد با وجود صحنه‌های درخشانی که در قاب دوربین آورده و خرده‌داستان‌هایی که در کنار هم قرار گرفته است اما باز هم نمی‌تواند داستان کاملی برای گفتن از آن 18 ساعت طوفانی ابتدایی زلزله بم باشد.