سیدمهدی طالبی، خبرنگار گروه جهان‌شهر: بلا برای صهیونیست‌ها از زمین و زمان می‌بارد. مشکلات نه منحصر به فلسطین است و نه محدود به روزی زمین می‌شود. غزه، مرز با لبنان و سوریه، عراق و یمن روزانه شاهد حملاتی به صهیونیست‌ها و متحدان‌شان هستند. همزمان خبرهایی درباره خرابکاری در فعالیت شرکت‌های رژیم در آسیای میانه و قفقاز نیز به گوش می‌رسد.
صهیونیست‌ها در عراق موفق شده‌اند آمریکا را وارد میدان مبارزه با گروه‌های مقاومت کنند و در یمن نیز پس از تقلای بسیار، واشنگتن و لندن را وارد گود کرده‌اند؛ هرچند وضعیت برای صهیونیست‌ها مثبت نشده است. دیوید کامرون، وزیرخارجه انگلیس می‌گوید از زمان آخرین حمله‌ای که همراه با آمریکا به یمن داشته‌اند مجددا 12 کشتی دیگر توسط ارتش یمن هدف قرار گرفته‌اند. ناکامی در این جبهه‌ها برای رژیم‌صهیونیستی اهمیت دارد اما نه به اندازه اهمیتی که تحولات غزه دارد. اصلی‌ترین جبهه برای تل‌آویو همچنان غزه است که تبدیل به چرخ گوشت ارتش رژیم شده و سربازان صهیونیست و تجهیزات‌شان را خرد می‌کند.
روز دوشنبه یکی از سهمگین‌ترین اتفاقات پس از 7 اکتبر در این باریکه رخ داد. ده‌ها سرباز در دو ساختمان پناه گرفته بودند که انفجار آن باعث شد 21 نفر به هلاکت برسند. با احتساب سه سرباز دیگری که در مناطق مختلف غزه کشته شده‌اند، مجموع تلفات روز دوشنبه به 24 سرباز می‌رسد. علی‌رغم این آمار، اما رسانه‌های صهیونیستی تلفات بالاتری را اعلان کرده‌اند. کانال دوازدهم تلویزیون رژیم‌صهیونیستی گزارش داده است: «ما در برابر یک فاجعه بزرگ قرار داریم. تعداد کشته‌های ارتش در نبردهای امروز نوار غزه، از 50 نفر فراتر رفته است.»
اگر کمترین آمار در نظر گرفته شود در سه روز اخیر میزان تلفات نظامیان صهیونیست در غزه به نزدیک 50 نفر رسیده است. میانگین تلفات سه روز اخیر 16 سرباز در روز است که تقریبا 7 برابر میانگین کشته‌ها از زمان آغاز تهاجم زمینی به این منطقه است. این اتفاق برای کابینه رژیم ‌ناخوشایندی دوچندانی دارد. اعضای دولت هدف خود از ورود زمینی به غزه را نه تضعیف بلکه نابودی حماس قرار داده بودند و حالا انبوه تلفات ارتش علی‌رغم خروج از تعداد زیادی از موقعیت‌های اشغالی نشان می‌دهد حماس به شکلی قدرتمند در غزه حضور دارد و می‌تواند زخم‌های عمیقی بر پیکره دستگاه نظامی وارد آورد.
نابودی 1000 دستگاه زرهی، کشته شدن حدود 500 نظامی که رسانه‌ها آن را بسیار بیشتر می‌دانند، نشان می‌دهد غزه چرخ گوشتی است که ارتش رژیم‌صهیونیستی وارد آن شده و دارایی‌های انسانی و مادی خود را در معرض تخریب قرار داده است. حضور در غزه خود به بهانه‌ای برای فعال شدن جبهه‌های متعددی انجامیده که آنها نیز نقشی بزرگ در فرسایش رژیم دارند.

تحولات جنگ
گروه‌های مقاومت حاضر در غزه از نخستین روز جنگ، تعداد قابل توجهی فیلم از درگیری‌های رخ‌داده منتشر کرده‌اند. پس از آغاز جنگ زمینی، فیلم‌ها به طور کامل بر حمله به وسایل زرهی مانند تانک‌ها تمرکز داشت. طبق این مستندات، مبارزان با راکت‌های یاسین-105 علیه کاروان‌های زرهی دشمن کمین کرده و بلافاصله پس از پرتاب راکت از محل درگیری دور می‌شدند. در مواردی نیز آنها بمب‌هایی را بر روی تانک قرار داده یا به بدنه می‌چسباندند. تلفات بالای چنین حملاتی باعث شد تا تل‌آویو تصمیم بگیرد تعدادی از یگان‌های خود را از نوار غزه خارج کرده و حضور خود را به نقاط محدودی برساند.
در نتیجه یگان‌های نظامی رژیم که در بافت مسکونی پراکنده بودند در اطراف مناطق مسکونی نقاط تجمع تشکیل دادند. مقاومت غزه برای حمله به این نقاط، ضمن بهره‌گیری از روش قبلی، روش جدیدی را پیش گرفت. مطابق با روش قبلی مبارزان از طریق تونل‌ها به اطراف نقاط تجمع صهیونیست‌ها رسیده و با راکت به وسایل زرهی و سربازان حمله می‌کنند. در روش جدید، مبارزان با توجه به شکل‌گیری کانون‌های ثابت و متراکم از تجهیزات و نفرات، آنها را آماج حملات با خمپاره و راکت‌های مینی کاتیوشا قرار می‌دهند. هرچند تعداد حملات علیه صهیونیست‌ها به دلیل عقب‌نشینی‌هایی که داشته‌اند کاهش یافته است اما این حملات پرحجم‌تر و به همین ترتیب پر‌تلفات‌تر شده‌اند. تراکم سربازان رژیم در نقاط تجمع برپا‌شده در اطراف بافت مسکونی نقش اصلی را در بروز تلفات بالا داشته است. صهیونیست‌ها برای آنکه بتوانند تلفات را برای ادامه جنگ در طولانی مدت کنترل کنند، دست به تغییر آرایش خود در نوار غزه زده بودند. آنها امید داشتند با خروج از بافت مسکونی سربازان خود را از دست مبارزان فلسطینی حفظ کنند اما امروزه این تلاش خود به عامل بروز تلفات تبدیل شده است. تل‌آویو با بروز شرایط جدید یا باید قید کنترل تلفات را زده و خود را با آن منطبق کند و یا عقب نشینی‌اش را تکمیل کند.

خستگی نیروهای مسلح
نیروهای مسلح و امنیتی رژیم بخش سالم‌مانده‌ای ندارد. بخش‌هایی تخریب‌شده و قسمت‌هایی با شدت بیشتری تخریب شده‌اند. در ارتش بدترین وضعیت را نیروی زمینی دارد اما نیروی هوایی و دریایی نیز وضعیت خوبی ندارند.
نیروی هوایی مجبور شده هزاران بار نوار غزه را بمباران کند که به بحران کمبود بمب و به ویژه بمب‌های هوشمند در این نیرو انجامیده است. از سوی دیگر، نیروی هوایی وظیفه رهگیری موشک‌های کروز و پهپادهای انتحاری پرتاب‌شده به سمت فلسطین اشغالی را برعهده دارد. وظیفه بعدی آمادگی بسیار بالا برای زمانی است که اوضاع به حد انفجار رسیده و نیاز به درگیری در سطح منطقه احساس شود. این آمادگی در طولانی مدت می‌تواند به فرسایش ذهنی کارکنان نیروی هوایی منتهی شود. نیروی دریایی شاخه بعدی ارتش است که جنگ امان آن را بریده است. شناورهای این نیرو علاوه بر مشارکتی که در حملات به غزه دارند، در دریای سرخ مستقر شده تا به رهگیری پرتابه‌هایی که مقصدشان فلسطین اشغالی است بپردازند. وظیفه بعدی آنها آمادگی برای درگیر شدن در دریای مدیترانه است، زیرا در صورت تشدید تنش‌ها خطوط دریایی رژیم در این دریا نیز هدف قرار می‌گیرند.
نیروهای پلیس نیز دست‌کمی از ارتش ندارند. تعدادی از نیروهای این بخش برای امور نظامی به یگان‌های ارتش پیوسته‌اند و مابقی نیز در آماده‌باش برای جلوگیری از شورش فلسطینی‌ها در سرزمین 1948 و کرانه باختری قرار دارند.

معلولان و روانی‌ها
روز دوشنبه رئیس بخش توانبخشی وزارت جنگ رژیم اسرائیل طی گزارشی به کنست اعلام کرد 4544 نفر از نیروهای نظامی در حال حاضر تحت درمان قرار دارند. او تاکید کرد اغلب آنها جزء نیروهای ذخیره بوده و سنی کمتر از 30 سال دارند.
گفته می‌شود رژیم به دلیل نگرانی از تضعیف روحیه عمومی، سختگیری زیادی در اعلام آمار تلفات دارد. به همین دلیل نهادهای مربوطه تا مدت‌ها به جز به‌روزرسانی آمار کشته‌ها، دیگر تلفات جنگ را نادیده می‌گرفتند. حالا با تایید تحت درمان قرار داشتن 4544 نفر از نیروهای نظامی، مشخص می‌شود آمار زخمی‌ها بسیار بالاتر است. پیش از این بررسی رسانه‌های داخلی رژیم نشان می‌داد احتمالا 12 هزار نفر به دنبال جنگ زخمی شده‌اند. با توجه به مرخص شدن تعداد قابل توجهی از زخمی‌ها، حتی افرادی که معلول شده‌اند، این عدد دور از واقعیت نیست. به گزارش سایت صهیونیستی واللا تنها تعداد کسانی که معلول شده‌اند به 4 هزار نفر می‌رسد.

به خط زدن خانواده اسرا
ده‌ها اسیر صهیونیست در جریان تبادل اسرا آزاد شده و یا در درگیری‌ها کشته شده‌اند اما همچنان نزدیک به 100 نفر از آنها در دستان مقاومت قرار دارند. خانواده این افراد زندگی خود را رها کرده و تجمعاتی دائمی را در برابر محل استقرار نهادهای دولتی برپا کرده و حتی در یک نوبت موفق شده‌اند به داخل پارلمان حمله کنند.
نتانیاهو اما می‌گوید حاضر نیست شرایط حماس را که می‌تواند منجر به آزادی اسرا شود بپذیرد. او می‌گوید حماس پیش‌شرط‌‌های غیر قابل اجرایی را قرار داده است. به گفته نخست‌وزیر رژیم، حماس در مقابل آزادی ربوده‌شدگان ما، خواستار پایان کامل جنگ، خروج نیروهای رژیم از غزه و آزادی تمامی اسرای فلسطینی از جمله نیروهای نخبه حماس و بقای خود در قدرت است.
نتانیاهو قبول چنین شرطی را معادل هدر رفتن خون تمامی نظامیان کشته‌شده می‌داند و معتقد است در صورت موافقت با شروط حماس شهرک‌نشینیان دیگر به محل سکونت خود باز نمی‌گردند. با این مواضع نتانیاهو بار دیگر به نبرد با اپوزیسیون از‌جمله آنهایی که به دولت اضطراری پیوسته‌اند، می‌رود. او همچنین بر عزم خود برای چالش با خانواده اسرا تاکید کرده است. این پدیده می‌تواند موجی در جهت فرسایش جبهه داخلی و سیاست در رژیم رقم بزند.