محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق، خبرنگار گروه ورزش: رشید مظاهری که در ابتدای فصل‌جاری به نساجی مازندران پیوسته بود، با پایان نیم‌فصل اول از مدیران باشگاه درخواست رضایتنامه کرد و به‌صورت توافقی قراردادش را فسخ کرد؛ هر چند خودش اعتقاد دارد این قطع همکاری دوطرفه نبود، اما بهتر است که بگوییم دوطرفه بود! این دروازه‌بان باتجربه اگرچه چند روز در تمرینات نساجی نیز حضور یافت، اما طی صحبت‌هایی که با آلکاراس، سرمربی اسپانیایی این تیم و مدیریت باشگاه داشت، درنهایت موفق شد رضایت آنها را برای فسخ قرارداد بگیرد و به‌صورت توافقی جدا شود. این در‌حالی است که این‌طور مطرح شد که او در فهرست خروجی سرمربی اسپانیایی قرار گرفته است. مظاهری که کمتر مصاحبه می‌کند در این فرصت از روزهای همکاری با نساجی و آینده پیش‌رو با «فرهیختگان» به صحبت پرداخته؛ هر چند خودش اعتقاد دارد برایش روزهای سختی سپری شد اما روزهای بدی نه! این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.

می‌خواهیم ماجرای اصلی بر سر قطع همکاری با نساجی را از زبان خودتان بشنویم؟ این‌طور شنیده می‌شود که سرمربی اسپانیایی نساجی اعلام کرده به شما نیاز ندارد.
چیزی که می‌دانم این است اصلا چنین صحبتی با من نشده و نمی‌دانم چرا این خبرها به این شکل کار شده است. من اصلا از این موضوع اطلاع نداشتم، این در‌حالی است که خودم دو سه روز قبل از اینکه این اتفاق بیفتد درخواست جدایی‌ام را به باشگاه ارائه داده بودم.

به چه دلیل این درخواست را ارائه کردی؟
به‌دلایلی که هم از نظر خودم و هم از نظر باشگاه منطقی بود. در هر صورت طی چند روز قبل وقتی به باشگاه فراخوانده شدم از من سوال کردند که چرا در لیست آلکاراس نیستی که من ابراز بی‌اطلاعی کردم و گفتم وی در این مورد به من حرفی نزده و من هم داشتم تمریناتم را می‌کردم. به هر حال وضعیت به‌سمتی رفت که کار به قطع همکاری طرفین کشید. به‌نظر من که این قطع همکاری دوطرفه نبود، اما بهتر است بگوییم دوطرفه بود! حداقل این مورد را من می‌دانم. برخی مواقع آدم به‌جایی می‌رود و آن‌طور که باید و شاید طرفین خیلی نمی‌توانند به هم کمکی کنند.

پس با این اوصاف کار تو با نساجی تمام است؟
بله درسته، کارمان با هم تمام شده است.

در این مدت در این تیم چه وضعیتی داشتی و این نیم‌فصل برایت چطور گذشت؟
من روزهای سخت را طور دیگری می‌بینم و روزهای بد را یک‌طور دیگر، چون از قبل تجربه لازم را داشتم شاید این نیم‌فصلی که سپری شد برایم روزهای سختی بود اما روزهای بدی نبود و تجربیات ارزشمندی را برایم به همراه داشت. در هر حال سن من طوری نیست که بخواهم برای هر اتفاقی عزا بگیرم و فکر کنم دنیا برایم به پایان رسیده است. الان من هم از لحاظ سنی و هم تجربی در شرایطی هستم که همه اتفاقات سخت گذشته را به‌عنوان یک تجربه برای آینده‌ام برداشت می‌کنم. بنابراین روزهای سختی داشتم اما روزهای بدی را در نساجی نداشتم.

با این وضعیت اگر به ابتدای فصل برگردیم باز هم نساجی را انتخاب می‌کنی؟
کاری ندارم در نساجی چه شرایطی پیش آمد، اما این انتخاب برای من تجربه خوب و جدیدی بود و از انتخابم پشیمان نیستم. این مسیر را پیش می‌روم شاید انتخاب بعدی‌ام طوری باشد که اتفاقات خیلی خوبی برایم بیفتد و شاید هم نه و روند دیگری طی شود. اما هرچه بود نساجی انتخاب خوبی بود و از اینکه چنین تجربه‌ای کسب کردم، خوشحالم چون موارد جدیدی را یاد گرفتم.

نقطه عطف حضورت در نساجی به بازی‌های لیگ قهرمانان بر‌می‌گردد به‌خصوص بازی مقابل نیمار و الهلال در آزادی.
در هر صورت نساجی سال اولی بود که در آسیا شرکت می‌کرد. یک‌سری بازیکنان از این بابت احساساتی داشتند که آنها را درک می‌کردم، اما به‌هر‌حال ما در آسیا به‌نظرم خوب نتیجه نگرفتیم. هرچقدر هم بگوییم جوان بودیم یا کمبود داشتیم اما برای هوادار این نتایج قابل قبول نبود و من هم بر همین عقیده هستم. این موضوع هم بر‌می‌گردد به مجموعه تیم و باشگاه و یک‌نفر هیچ وقت مقصر اصلی این نتایج نیست. اما برای من حضور در آسیا در این دوره تجربه متفاوتی بود نسبت به ادوار قبلی که در این رقابت‌ها شرک می‌کردم. در هر صورت تجربه خوبی بود اما دوست داشتم به مرحله بعدی صعود می‌کردیم. در این صورت اتفاق جذابی برای مردم قائم‌شهر و فوتبال ایران رخ می‌داد.

کار با رحمتی به‌عنوان دروازه‌بانی که به‌تازگی خودش از دنیای فوتبال خداحافظی کرده است، چطور بود؟ وقتی یک گلر سرمربی می‌شود، از دروازه‌بان آن تیم انتظار نمایش‌های فوق‌العاده‌ای می‌رود. دلیل اینکه این اتفاق در نساجی رخ نداد چه بود؟
اتفاقا از رحمتی تشکر می‌کنم که به من اعتماد کرد. او مورد علاقه من هست و برایم شرایط خوبی را در نساجی فراهم کرده بود. تمام تلاشم را در این تیم کردم اما فکر می‌کنم همه چیز دست‌به‌دست هم داد تا نتوانم به خودم و به مهدی رحمتی و درنهایت به باشگاه نساجی کمک کنم. همه چیز شامل بازیکنان، باشگاه و حتی خودم می‌شود. دنبال مقصر نمی‌گردم و حرفم را کلی می‌زنم. در هر صورت از رحمتی بابت اطمینانی که به من کرد تشکر می‌کنم و امیدوارم بتوانم جای دیگری برای او جبران کنم. درباره همه مسائل و بیشتر مسائل مرتبط با گلری همیشه با هم صحبت می‌کردیم و خیلی از تجربیات او استفاده می‌کردم. در هر صورت او تجربیات خوبی داشت که از یک‌سری از آنها الگو گرفته و آنها را به گلری خودم اضافه کردم و دارم از آنها استفاده می‌کنم.

مقصد بعدی‌ات مشخص شده است؟
خیر، اما در‌حال مذاکره برای انتخاب تیم جدید هستم اما نمی‌توانم از تیم‌هایی که با آنها در‌حال مذاکره هستیم، صحبت کنم. به هر دلیلی شاید مذاکرات به نتیجه نرسد و منطقی نیست الان اسمی از تیمی ببرم. اجازه دهید کارها پیش رفته و بعدا در این خصوص صحبت کنیم.

در مصاحبه قبلی‌ات با «فرهیختگان» گفته بودی که می‌خواستم به لیگ یک بروم اما مسیرم به جام‌جهانی ختم شد. الان هم با این جدایی به‌نظر می‌رسد دنیا برایت به پایان نرسیده و زندگی هنوز ادامه دارد.
واقعا همین‌طور است و به موضوع درستی هم اشاره کردید. من یک روز می‌خواستم به لیگ دسته اول بروم اما مسیرم تغییر کرد و به ذوب‌آهن آمدم و از این تیم مسیرم به کل تغییر کرده و تا جایی پیش رفت که در سال 2016 به‌عنوان دروازه‌بان منتخب آسیا انتخاب شدم و به جام‌جهانی رسیدم. در همان سال در آسیا نمایش بسیار خوبی همراه با تیم اصفهانی داشتیم و تا مراحل بالاتر هم صعود کردیم. اتفاقات خیلی قشنگی را تجربه کردم از‌جمله قهرمانی‌های پیاپی در جام‌حذفی و سوپرجام. روزهای بسیار خوبی بود و الان هم چون آن روزها را تجربه کردم آرامش دارم. سن من طوری هست که دیگر نباید در فوتبال از خیلی مسائل بترسم. این شغل و حرفه من است و از آن لذت می‌برم.

ابتدای فصل‌جاری گویا صحبت‌هایی هم برای حضور در تیم‌های استقلال و پرسپولیس به میان آمده بود.
واقعیت این است که چنین چیزی مطرح نبود.

درباره تیم ملی، باز هم به دروازه این تیم فکر می‌کنی؟ شاید با یک انتخاب خوب دوباره این مهم محقق شود.
در این مورد خیلی می‌شود صحبت کرد. ما در دنیا گلرهایی داریم که تا سن 40‌سالگی حتی در جام‌جهانی برای کشورشان بازی کرده‌اند. یک روزی می‌خواستم از فوتبال خداحافظی کنم اما یکی دو سال بعد همراه با تیم ملی به جام‌جهانی رفتم و در این رقابت‌ها حضور داشتم. درباره تیم ملی هیچ وقت ناامید نمی‌شوم چون شرایط فیزیکی و بدنی‌ام را دارم می‌بینم و خودم را با این مورد مقایسه نمی‌کنم که یک‌سال یا نیم‌فصل شرایط سختی را سپری کردم. هیچ وقت روزهای خوب گذشته را هم فراموش نمی‌کنم؛ هر چند روزهای سخت هم فرا می‌رسد اما من از آنها درس می‌گیرم و باتجربه‌تر می‌شوم. بنابراین چرا به تیم ملی فکر نکنم؟ همین حالا هم می‌شود خیلی از کارهای بزرگ دیگر را انجام داد.

درباره تیم ملی و نتایج و سرنوشت این تیم در جام‌ملت‌ها هم صحبت کنیم.
برای تیم ملی در وهله اول آرزوی موفقیت می‌کنم. فکر می‌کنم تیم ملی با امیر قلعه‌نویی فوتبال قشنگ و با‌کیفیتی ارائه می‌دهد و من از این تیم لذت می‌برم. برای قلعه‌نویی، برای تیم ملی و همه کسانی که در این رقابت‌ها تلاش می‌کنند آرزوی موفقیت کرده و احساس می‌کنم اگر یک ذره باهوش باشیم این تیم ملی می‌تواند کارهای بزرگی را انجام دهد.