سیدمهدی طالبی، خبرنگار گروه جهان‌شهر: «دلوی» که حماس در 7 اکتبر به چاه رژیم‌صهیونیستی انداخت هنوز به انتهایش نرسیده است. 100 روز از جنگ گذشته اما روزبه‌روز با ادامه جنگ، مشکلات رژیم و متحدانش بیشتر می‌شود. امروز دیگر صحبت از فروپاشی رژیم نیست بلکه تحلیل‌ها پیرامون درگیری‌ها و تنش‌هایی است که می‌تواند برای همه ساکنان کره زمین فاکتور شود. صهیونیست‌ها خود بهتر از همه می‌دانند حماس از خط پایان عبور کرده اما رژیم به آخر خط رسیده است. فارس نوشته ناحوم برنیع، نویسنده صهیونیست در گزارشی با عنوان «همزیستی با شکست» در روزنامه یدیعوت آحارانوت نوشته است: «غزه، بیروت نیست و السنوار عرفات نیست. او دنبال پناهندگی در تبعید نیست، بلکه برای جشن پیروزی در غزه آماده می‌شود.» عاموس هارئیل، تحلیلگر نظامی روزنامه هاآرتص نیز با اشاره به از هم پاشیدگی کابینه اسرائیل و ضعف در اداره جنگ کنونی غزه، نوشته است: «روحیه مبارزاتی جنبش حماس همچنان پابرجاست و ارتش اسرائیل همچنان از «تحقق اهداف اعلامی‌اش و ثبت یک پیروزی» برای خود دور بوده و در چنین شرایطی در حال بیرون کشیدن نیروهایش از غزه است.» بوی شکست مشام صهیونیست‌ها را پر کرده و آنها دیگر مفری برای فرار از شکست ندارند اما مساله آنجاست که این شکست معمولی نیست و آنها در جنگ چیزهای زیادی را از دست داده‌اند. موضوعاتی به دنبال وقوع جنگ «طوفان الاقصی» تغییر کرده‌اند که دیگر به‌هیچ‌عنوان راهی برای بازگرداندن‌شان وجود ندارد.

کارنامه 100 روز جنگ
باخت‌های اثرگذار و حساس همیشه در حافظه ملت‌ها و اقوام باقی می‌مانند. به‌عنوان نمونه آمریکایی‌ها با وجود برتری بر انگلیس همچنان در حافظه خود شکست‌هایشان از این کشور را به یاد می‌آورند. این درحالی است که دو کشور در وضعیت خصومت با یکدیگر قرار ندارند، پس تکلیف شرایط خصومت مشخص است. عملیات 7 اکتبر نتایجی به بار آورده که برای مدت‌ها در ذهن صهیونیست‌ها باقی می‌ماند. ریشه آنچه در 7 اکتبر زده شد، فراتر از 1200 کشته بود. شمشیر حماس در آن روز بدون آنکه دستش به پایتخت رژیم برسد چنان ریشه ساختار دولت را زد که مقامات غربی پیاپی به فلسطین اشغالی می‌آمدند تا صهیونیست‌ها سرپا بمانند. با این وجود ضربات قابل ترمیم نیستند. در صدمین روز جنگ نتایجی به بار آمده که با تداوم زمان درگیری‌ها بهبود نمی‌یابد بلکه عمیق‌تر می‌شود. در ادامه به برخی از این ضربات اشاره شده است.

ضربه به استقلال دولت یهود
دولت یهود با افزایش قدرت بازیگری آمریکا در شئون داخلی آن، درحال از دست دادن استقلال خود است. یهودیان عمر دولت حشمونیان را تنها در محدوده نزدیک به 8 دهه‌ای که این حکومت مستقل بود، محاسبه می‌کنند و مابقی را که به صورت دولتی وابسته به امپراتوری روم به حیات خود ادامه داد، جزئی از تاریخ دولت یهود نمی‌دانند. از این‌رو از بین رفتن استقلال یا تضعیف آن، دولت یهود را به سمت نابودی سوق می‌دهد. درگذشته با وجود نفوذ بالای دولت آمریکا در رژیم، صهیونیست‌ها با لابی خود اثرگذاری بالایی در واشنگتن داشتند اما امروزه به دلیل فشار شرایط، کاخ سفید و دیگر کاخ‌های غربی مجبور شده‌اند بخشی از بار مسئولیت دولتی و کشوری را در فلسطین اشغالی برعهده بگیرند. نتیجه نهایی این وضعیت از بیرون رفتن استقلال دولت یهود است. کمترین نتیجه این مداخلات، از بین رفتن استقلال یهودیان فلسطین‌نشین به وسیله نفوذ یهودیان غرب‌نشین خواهد بود که می‌تواند به تجزیه قوای صهیونیسم منجر شود.

ادامه مطلب را اینجا بخوانید.