فرهیختگان: مشکلات فوتبال ایران اینقدر زیاد است که بدون تردید رئیس فدراسیون حتی اگر تمام‌وقت در محل کارش حضور داشته باشد و به‌دنبال رفع موانع و ایرادات پرشمار این رشته باشد باز هم با کمبود زمان روبه‌رو می‌شود. با این حال نگاهی اجمالی به کارنامه 16‌ماه حضور مهدی تاج رو صندلی ریاست فدراسیون فوتبال نشان می‌دهد که او بخش مهمی از زمان ریاستش را به سفرهای خارجی اختصاص داده که برخی از آنها چندان لزومی نداشته و در چنین شرایطی که فوتبال ما هر روز با یک چالش جدید روبه‌رو می‌شود، چرا تاج بیش از اینکه به‌دنبال حل این مسائل باشد به‌دنبال پرکردن صفحات پاسپورتش با ویزای کشورهای مختلف است. مشکلات پرشمار داوری، عدم‌حل پرونده ویلموتس، عدم‌کسب مجوز حرفه‌ای توسط باشگاه‌ها که باعث شده تا برخی از آنها فرصت حضور در لیگ قهرمانان را از دست بدهند؛ برنامه‌ریزی نامناسب لیگ، بیانه‌نویسی‌های پایان‌ناپذیر باشگاه‌ها، عدم‌چرداخت حق‌پخش به فوتبال و مشکلات ورود VAR تنها بخشی از ایراداتی بوده که فوتبال ما با آن دست به گریبان است و رئیس فدراسیون از زمان بازگشت دوباره‌اش به فدراسیون هنوز نتوانسته راه‌حلی برای آنها پیدا کند.

سفر خارجی برای حضور در برخی جلسات کاری شاید توجیه داشته باشد، اما نگاهی به سفرهای تاج در طول همین 16‌ماه که سکان هدایت فدراسیون را عهده‌دار شده است این سوال را ایجاد می‌کند که آیا حضور رئیس فدراسیون در تمامی این سفرهای پرتعداد ضروری بوده است؟ تاج مدت زیادی از انتخابش به‌عنوان رئیس فدراسیون نگذشته بود که راهی کویت شد. در آن زمان تیم ملی فوتسال برای حضور در جام ملت‌های آسیا راهی این کشور شده بود و تاج به بهانه تماشای بازی‌های این تیم در مراحل حذفی و همچنین رایزنی برای برگزاری دیدار تدارکاتی تیم ملی فوتبال با کویتی‌ها راهی این کشور شد. مسابقه‌ای که البته هیچ‌گاه برگزار نشد. حدود یک‌ماه بعد او برای حل مشکلات و برخی مسائل پیش آمده برای برپایی اردوی تیم ملی در راه آماده‌سازی برای تیم ملی راهی قطر شد که باید پرسید چرا فقط رئیس فدراسیون می‌توانسته این موارد را حل و فصل کند و آیا دبیرکل یا نایب‌رئیسان او از حل این مشکلات عاجز بوده‌اند. یک ماه بعد او دوباره راهی قطر شد تا این‌بار به تماشای جام‌جهانی بنشیند.

در اواسط بهمن او راهی بحرین شد تا در کنگره AFC حاضر شده و البته کاندیدای پست نایب‌رئیس منطقه مرکزی بود که بدون رقیب به این عنوان رسید. اسفندماه سال قبل تاج این‌بار تصمیم گرفت راهی تایلند شود و در آنجا هم پای تیم ملی فوتسال در میان بود. این تیم برای برگزاری یک تورنمنت راهی این کشور شرق‌آسیا شده بود و تاج هم علاوه‌بر تایلند براساس آنچه در آن زمان مطرح شد، سفر یک‌روزه‌ای هم به مقر کنفدراسیون آسیا در مالزی داشت تا «نشست مهمی با مسئولان مالی این نهاد برای انتقال درآمدهای باشگاه‌های ایرانی» داشته باشد. در آن زمان موضوع پرداخت بدهی استقلال به استراماچونی بسیار داغ بود و گفته می‌شد قرار است تاج برای پرداخت مطالبات مرد ایتالیایی از طلب باشگاه‌ ایرانی در AFC رایزنی کند. اتفاقی که درنهایت رخ نداد و البته مشکل مطالبات فوتبال ایران از AFC هنوز هم حل نشده است. چند روز بعد رئیس فدراسیون این‌بار راهی آفریقا شد تا در رواندا و در کنگره فیفا شرکت کند.

هشتمین کنگره فدراسیون آسیای مرکزی اردیبهشت امسال در تاجیکستان برگزار شد و مهدی تاج هم یکی از کسانی بود که در این کنگره حاضر بود. این در‌حالی است که او به‌تازگی از ریاض و تماشای فینال لیگ قهرمانان برگشته بود، اما سفر به دوشنبه را از دست نداد تا شاید بتواند رکورددار بیشترین سفر در کوتاه‌ترین زمان باشد، البته این پایان سفرهای او در فصل بهار نبود؛ چراکه یک هفته بعد به قطر رفت تا در اجلاس فیفا شرکت کند. هدف از این سفر رایزنی با مسئولان AFC و فیفا عنوان شد، در‌حالی‌که در همان زمان چندین‌بار با مقامات این دو نهاد ملاقات‌هایی انجام داده بود.

با توجه به عدم‌صعود تیم ملی بانوان ایران به جام‌جهانی کمتر کسی انتظار داشت رئیس فدراسیون فوتبال را در استرالیا ببیند اما او به بهانه تماشای دیدار فینال جام‌جهانی بانوان راهی این کشور شد و مشخص نشد دستاورد این سفر و به جان خریدن رنج سفر چندین ساعته به قاره اقیانوسیه چه بوده است. در شهریور امسال تاج باز هم به ریاض رفت و این‌بار با همتای عربستانی خود دیدار مهمی داشت که شاید بتوان آن را از معدود سفرهای مفید وی نامید؛ چراکه در جریان این سفر تفاهمنامه‌ای امضا شد که تیم‌های دو کشور رقابت‌های خود را به‌صورت رفت‌وبرگشت در ایران و عربستان برگزار کرده و مصوبه سال 2016 کنفدراسیون فوتبال آسیا برای برگزاری دیدارهای باشگاهی در کشور ثالث لغو شد.

تاج در اوایل مهر راهی هانگژو چین شد تا از نزدیک شاهد حذف عجیب تیم ملی امید در بازی‌های آسیایی باشد و از همانجا هم به ازبکستان رفت تا در یک جلسه شرکت کند. در همان زمان ماجرای دیدار پرحاشیه سپاهان و الاتحاد‌‌عربستان در اصفهان و عدم‌برگزاری مسابقه رخ داد که رئیس فدراسیون در ایران حضور نداشت. آخرین سفر رئیس 63‌ساله فدراسیون ایران هم اخیرا به اتمام رسید. او برای تماشای رقابت‌های جام‌جهانی باشگاه‌ها که به میزبانی عربستان برگزار می‌شد راهی این کشور شد و البته با توجه به حضور برخی مقامات فدراسیون جهانی فوتبال و همچنین AFC در حاشیه این تورنمنت گفته شد که او جلساتی هم با آنها داشته است که درنهایت باید دید این جلسات خروجی قابل توجهی خواهد داشت یا اینکه باز هم همچون اکثر ملاقات‌های قبلی بدون آورده و حاصلی برای فوتبال ما همراه خواهد بود. با تمامی این شرایط این سوال جدی مطرح است که آیا بهتر نیست رئیس فدراسیون به‌جای این‌همه سفر و جهانگردی به‌دنبال حل مشکلات اساسی فوتبال و بهبود وضعیت این رشته پرطرفدار باشد تا هم در رده باشگاهی و هم در رده ملی شاهد روندی صعودی بوده و نگرانی‌های هواداران این رشته برطرف شود.